Για τα ΕΠΑΛ Σταυρούπολης

Τα ΕΠΑΛ είναι τα κατεξοχήν σχολεία που σχεδόν επιβάλλονται ως «διέξοδος» στα παιδιά της εργατικής τάξης· δήθεν ότι τους παρέχεται κατάρτιση και επαγγελματικός προσανατολισμός. Φυσικά γνωρίζουμε ότι είναι υποτιμημένα και χρόνο με τον χρόνο θυμίζουν πιο πολύ «πάρκινγκ» μελλοντικών προλετάριων παρά σχολεία ολόπλευρης γνώσης. Το γιατί οι πλουτοκράτες, οι αστοί και η ανώτερη υπαλληλία τους δεν γράφουν τα παιδιά τους στα ΕΠΑΛ δεν χρειάζεται πολλή σκέψη, για να απαντηθεί.

Με τα πρόσφατα επεισόδια στο ΕΠΑΛ Σταυρούπολης και την πολιτική δουλειά φασιστών στις γραμμές των μαθητών έχουμε την εξής θλιβερή εικόνα: Τα παιδιά της εργατικής τάξης υπερασπίζονται τα αφεντικά των γονιών τους φωνάζοντας συνθήματα της αστικής τάξης. Αυτό καταφέρνουν οι φασίστες (ως τσιράκια του κεφαλαίου)· να μπαίνουν στις γραμμές των λαϊκών μαζών και να προωθούν την πολιτική του συστήματος. Αντί τα παιδιά της εργατικής τάξης να αναγνωρίζουν τη διαρκή υποτίμηση αυτών και των οικογενειών τους από την καπιταλιστική Ελλάδα (που τόσο αγαπούν οι φασίστες), να αγωνίζονται για δημόσια δωρεάν παιδεία, υποδομές για άθληση, να εναντιώνονται στη ναρκωκουλτούρα και στις εξαρτήσεις, στον ρατσισμό και στην περιθωριοποίησή τους, αφήνουν στο προαύλιο να κάνουν πολιτική οι φασίστες.

Το ότι στο προαύλιο ενός ΕΠΑΛ οι ψευτοπατριώτες της φασιστικής ιδεολογίας -γέννημα του καπιταλιστικού συστήματος -έχουν παρουσία και ακολουθούνται από μέρος μαθητών είναι αποκαρδιωτική εικόνα. Ειδικότερα, όταν μια μειοψηφία «χαιρετά» χιτλερικά, φωνάζει «πουτάνες» τις μαθήτριες που αντιδρούν, ουρλιάζει για «αναρχικούς και μπολσεβίκους που αυτή η γη δε τους ανήκει» κλπ. Και πού τα κάνει όλα αυτά; Ανάμεσα στα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων, στις γραμμές του υποτιμημένου προλεταριάτου, μέσα «στο περιβόλι της αμάθειας» που οι αστοί σωστά ποτίζουν…

Σημεία των καιρών θα πουν κάποιοι που σπέρνουν την ηττοπάθεια. Ευθύνες έχουν όλοι όσοι εξέθρεψαν τη νεοφασιστική ιδεολογία και στη χώρα μας. Η μόνη τάξη που δεν έχει συμφέρον από αυτήν είναι η εργατική τάξη και όσο πιο νωρίς το καταλάβει η εργατική νεολαία τόσο καλύτερα για το μέλλον του τόπου μας.

Τέτοιες ώρες δεν είναι για μαθήματα ιστορίας. Έχουμε εμπιστοσύνη στην τάξη μας και στην προλεταριακή νεολαία. Η αντιφασιστική παράδοση είναι βαθιά ριζωμένη στον λαό μας που βρίσκει τον τρόπο να αντιμετωπίζει τη φασιστική απειλή όπου και όταν εμφανίζεται. Χρέος όλων μας είναι να δουλεύουμε πολιτικά μέσα στην εργατική τάξη, στις λαϊκές γειτονιές, στις πλατείες και στα σχολεία.

Κανένας εφησυχασμός. Η ενότητα, η μάθηση, η οργάνωση και η δράση θα τσακίσει την αντιδραστική φασιστική ιδεολογία στα σχολεία και παντού.