 |
| Από την απεργιακή-αντιπολεμική συγκέντρωση της Βίδας στις 6/4 |
Η πολεμική σύγκρουση στο ουκρανικό έδαφος γίνεται όλο και πιο καταστροφική με τον Ουκρανικό λαό να μετατρέπεται σε κρέας για τα κανόνια των ιμπεριαλιστών. Ο Τζο Μπάιντεν υποσχέθηκε αποστολή στρατιωτικού εξοπλισμού ύψους 800 εκατομ. δολαρίων. Έτσι ενισχύει ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός την «ανεξαρτησία» της Ουκρανίας, βάζοντας τον ουκρανικό λαό να κάνει τη λόγχη των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ.
Στο Κίεβο άλλο ένα άγαλμα που θύμιζε την Σοβιετική Ένωση γκρεμίστηκε. Την απόφαση πήρε ο δήμαρχος Κλίτσκο, πρώην πυγμάχος. Άλλη μια μαριονέτα της ουκρανικής «ανεξαρτησίας» έπραξε το πατριωτικό της καθήκον. Έδωσε λέει μήνυμα ότι δεν υπάρχει ενότητα με τον ρώσο εισβολέα.
Η κυβέρνηση με έκτακτη τροπολογία καταγραφής αποθεμάτων προσπάθησε να «καθησυχάσει» το πόπολο ότι η χώρα θα έχει επάρκεια σε προϊόντα αλλά και να «κόψει τα φτερά στους επιτήδειους»... Με αυτή την κίνηση δήθεν προσπαθεί να «μανουβράρει» την αγορά και να εγγυηθεί ότι δεν θα υπάρξουν «ανώμαλες καταστάσεις» στις τιμές εξασφαλίζοντας επάρκεια στην αγορά.
Η αναδιάρθρωση της παιδείας είναι μια μακρά διαδικασία που χρόνο με τον χρόνο δυσχεραίνει όχι μόνο τη ζωή των μαθητών – φοιτητών αλλά και αυτή των εργαζομένων τόσο στη δημόσια όσο και στην ιδιωτική εκπαίδευση.
Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία για το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία:
«Η ήττα της Λεπέν και η νίκη Μακρόν είναι μήνυμα υπέρ της δημοκρατίας στην Ευρώπη, αλλά και προειδοποίηση. Δεν μπορεί να εφησυχάζει κάνεις και ιδιαίτερα οι αριστερές, προοδευτικές δυνάμεις. Η ήττα της ακροδεξιάς - που ξεπέρασε σήμερα το 40%- και των νεοφιλελεύθερων και συντηρητικών πολιτικών που την ενισχύουν, αποτελεί τη μέγιστη προτεραιότητα. Η αντιμετώπιση τους απαιτεί ενωτικές πρωτοβουλίες και συμπόρευση των προοδευτικών δυνάμεων».
Ο Φελίξ Τζερζίνσκι γεννήθηκε στις 30 Αυγούστου του 1877 σε αγρόκτημα στην επαρχία Οσμιάνι (σήμερα επαρχία Στολμπτσόφσκι της περιοχής Μινσκ). Η μητέρα του καταγόταν από οικογένεια Πολωνού ευγενή. Ο πατέρας του επίσης από μικροκτηματίες Πολωνούς ευγενείς.
Στη χώρα μας δε πρέπει να αφήσουμε να σπείρουν οι πρεσβείες τα δηλητήριά τους στους μετανάστες εργαζόμενους. Στις γειτονιές, στα σχολεία και στους χώρους δουλειάς κάνουμε ότι περνά από το χέρι μας για να ενώσουμε και όχι να οξύνουμε τις όποιες αντιπαραθέσεις σπέρνουν στους μετανάστες για να τους κρατούν διασπασμένους…
Άμα δεν γνωρίζαμε τον κύριο Θ. Καρτερό, πού ανήκει πολιτικά και ποια Ελλάδα οραματίζεται ως σοσιαλδημοκράτης, με το τελευταίο του άρθρο, που διαβάσαμε στο left gr, θα νόμιζε κανείς ότι πήγε σε κάποιο συνέδριο αριστεριστών που ετοιμάζουν κάποια έφοδο… Μα όχι πήγε σε συνέδριο ενός αριστερού αστικού κόμματος που ετοιμάζεται να κυβερνήσει ξανά. Να διαχειριστεί τον ελληνικό καπιταλισμό ξανά, προς όφελος του Κεφαλαίου ξανά. Εφεδρεία ξανά. Τίποτε καινούργιο.
Στις 11 Απριλίου απολύεται ο διανομέας Γ.Π. από το κατάστημα της Γενικής Ταχυδρομικής βορείων προαστίων (Κηφισιά), έπειτα από τη συμμετοχή του στη γενική απεργία της 6ης Απρίλη. Ο Γ. Π. εργαζόταν στο εν λόγω κατάστημα από το 2016, έχοντας συνδικαλιστική δράση (μέλος της ΣΒΕΟΔ) και διεκδικώντας με συνέπεια τα εργασιακά του δικαιώματα. Μετά τη συμμετοχή του στην απεργία και χωρίς καμία ειδοποίηση, η εταιρεία τον απολύει, δείχνοντας τις διαθέσεις της απέναντι στους εργαζόμενους του οργανωμένου εργατικού κινήματος. Η απόλυση αυτή προστίθεται σε δύο ακόμα που έγιναν το τελευταίο διάστημα στο ίδιο κατάστημα.
Ανοιχτή επιστολή προς τα σωματεία του επαγγέλματος:
Α. Σωματείο Εργαζομένων Ταχυδρομικών και Ταχυμεταφορικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΤΕΑ)
Β. Συνδικάτο Εργατουπαλλήλων Ταχυδρομείων Ταχυμεταφορών Αττικής (ΣΕΤΤΑ)
Γ. Συνδικάτο Επισιτισμού – Τουρισμού – Ξενοδοχείων
Δ. Σωματείο Εργαζομένων Γενικής Ταχυδρομικής
Ε. Σωματείο εργαζομένων SPEEDEX
Στ. Σωματείο εργαζομένων ACS
Ζ. Σωματείο εργαζομένων DHL EXPRESS (HELLAS)
Η. Σωματείο εργαζομένων e-food
 |
| Μονάδα του Λαϊκού Απελευθερωτικού Αντάρτικου Στρατού |
Να
καταδικάσουμε ενεργητικά τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς της 15ης Απρίλη
2022 στη Νταντακαράνυα (νότια Μπάσταρ)!
Να υψώσουμε τη φωνή μας ενάντια στις από
κοινού επιθέσεις από την αστυνομία, το στρατό και τις παραστρατιωτικές δυνάμεις!
Τη νύχτα μεταξύ 14-15 Απρίλη, από τη 1 ως τις 2 π.μ., βομβαρδίστηκαν από στρατιωτικά ντρόουν χωριά όπως το Μπόταμ, το Ράσαμ, το Έραμ, το Μεταγκούντεμ, το Σακίλερ, το Μάνταπα, το Ντούλεντ, το Κανεμάρκα, το Ποτεμάνγκουμ στη νότια Μπάσταρ. Καταδικάζουμε απερίφραστα αυτές τις επιθέσεις.
Οι Έλληνες ηγέτες των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων έχουν ιδιαίτερη αγάπη στην Ρόζα Λούξεμπουργκ. Ο Γιώργος Παπανδρέου (ναι! ο «αντιεξουσιαστής στην εξουσία») είχε επικαλεστεί το σύνθημα της κομμουνίστριας Ρόζας τον Οκτώβρη του 2008: «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα». Όπου Σοσιαλισμός εννοούσε τον ίδιο και το ΠΑΣΟΚ. Στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ο άλλος ηγέτης του μεταμοντέρνου ζιβάγκο και της σοσιαλδημοκρατίας Αλέξης Τσίπρας, το ξαναέριξε έτσι για να θολώσει τα νερά (τα βοθρολύματα για την ακρίβεια που κει μέσα κολυμπά αυτός κα τα στελέχη του).
Πριν έναν μήνα ήταν που έγγραφο του ΕΟΔΥ έκανε λόγο για 16.519 άτομα που πέθαναν από Covid-19 εκτός ΜΕΘ (έως και 1/3/22), κάτι που παραδέχθηκε και η κυβέρνηση δια στόματος Πλεύρη, χωρίς «να τρέχει κάστανο».
Πρόσφατοι πίνακες δείχνουν τη χώρα μας να κατέχει την πρωτιά σε θανάτους ανάμεσα σε 27 κράτη-μέλη της Ε.Ε: «Η Ελλάδα βρίσκεται στην κορυφή της πρώτης δεκάδας με τους περισσότερους θανάτους και συγκεκριμένα με 85,82 νεκρούς στον μέσο όρο των 14 ημερών […] Ο ευρωπαϊκός μέσος όρος των νεκρών δεν ξεπερνά τους 32 κατά μέσο όρο».
Πλησιάζοντας προς την Εργατική Πρωτομαγιά αλλά και στην επέτειο της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών (9/5/1945) δεν μπορεί να μην πάει το μυαλό κάθε προοδευτικού ανθρώπου, ουμανιστή δημοκράτη και κομμουνιστή στην Ουκρανία που σήμερα καίγεται.
Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε στη χώρα μας οι αστοί να συγκαλύπτουν τα εγκλήματά τους με «προκαπιταλιστικά» αφηγήματα. Ωσάν να ζούμε στον καιρό της φεουδαρχίας- πριν τη βιομηχανική επανάσταση, πριν την κυριαρχία της αστικής τάξης- ή και πιο πίσω ακόμα, τότε που ο άνθρωπος, η σοδειά του και η ζωή του όλη ήταν εκτεθειμένη στα στοιχειά της φύσης. Πυρκαγιές, σεισμοί, πλημμύρες, χιόνια, βαφτίζονται ακραία φαινόμενα μιας γενικά και αόριστα κλιματικής αλλαγής που οι «καλοί» καπιταλιστές μας «λυπούνται… αλλά δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν». Οι αιτίες των σύγχρονων συμφορών, των τόσων άδικων και εγκληματικών έμψυχων και υλικών απωλειών, ξεπλένονται στα έμμισθα δημοσιογραφικά πλυντήρια που απλά πλέον ξερνούν τις ανοησίες τους στα μούτρα μας.
Μια πρωτοβουλία του συλλόγου γονέων στο 104ο δημοτικό σχολείο ήρθε να ομορφύνει τους Αμπελοκήπους. Γονείς, μαθητές αλλά και άνθρωποι της γειτονιάς, σμίξανε και ζωγραφίσανε το σχολείο τους, όπως και τον πεζόδρομο της εισόδου. Ο τοίχος της Λαρίσης στολίστηκε με μια ιδέα εμπνευσμένη από τον Μικρό Πρίγκιπα του Εξυπερύ και ο αντίστοιχος της Καρύστου στολίστηκε με έμπνευση από την ίδια τη γειτονιά των Αμπελοκήπων.
Πως αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η «Ημέρα καριέρας ΟΑΕΔ» αν όχι πασχαλινό παζάρι προσφορών για τα αφεντικά; Με ένα e-mail σε όλους τους εγγεγραμμένους άνεργους, ο ΟΑΕΔ καλεί την άνεργη εργατική τάξη να πλύνει τα δόντια της για να τα δείξει στους εργοδότες που θέλουν εργατικό δυναμικό προς εκμετάλλευση.
Δαχτυλογραφήσαμε και δημοσιεύουμε τη νουβέλα του Στέφαν Τσβάιχ (1881- 1942) «Επεισόδιο στη λίμνη της Γενεύης» από το βιβλίο Αμόκ και άλλες νουβέλες των εκδόσεων Άγρα (2014). Η ιστορία του Ρώσου λιποτάκτη πολέμου που πραγματεύεται το κείμενο και το τέλος του μέσα στην καταθλιπτική ατμόσφαιρα των αδιεξόδων και των απαγορεύσεων ξαναθέτουν για άλλη μια φορά το ερώτημα: Γιατί οι πόλεμοι;
Η μετάφραση έγινε από την Μαρία Αγγελίδου.
 |
| Από την απεργία στο Παίδων Πεντέλης τον περασμένο Γενάρη |
Ενώ η πανδημία θερίζει και συνεχώς αυξάνονται οι νεκροί συμπολίτες μας, ενώ για την περίπτωση που χρειαστεί νοσηλεία κάποιος/α μισθωτός/η, αυτοί δηλαδή που δεν έχουν να τα «ακουμπήσουν στον γκισέ», πρέπει να εξοπλιστούν συν τοις άλλοις με αντοχή και γερά νεύρα, η πολιτική της αστικής τάξης συνεχίζει να γκρεμίζει ότι στέκεται ακόμα όρθιο από αυτό που λέμε ΕΣΥ.
Η παρακάτω ανακοίνωση συντάχτηκε έπειτα από διαδοχικές συναντήσεις ζύμωσης για την πολεμική σύγκρουση στην Ουκρανία. Οι συναντήσεις διεξήχθησαν, με πρωτοβουλία της Βίδας και συμμετείχαν ομαδοποιήσεις και σύντροφοι/-ισσες του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. Ένα σημαντικό βήμα αυτών των συναντήσεων είναι η συμφωνία όλων για συντονισμένη πολιτική δουλειά, που θα υπηρετεί την αντιιμπεριαλιστική πάλη και θα βαδίζει κάτω από την κόκκινη σημαία του προλεταριακού διεθνισμού. Την τελική μορφή του κειμένου ανέλαβε η Βίδα και η Διεθνιστική αντιιμπεριαλιστική πρωτοβουλία.
Οι δύο αζοφικοί νεοναζί που μίλησαν στην Ελληνική Βουλή ως επίσημοι «αγωνιστές της ελευθερίας» μόνο αποτροπιασμό μπορεί να προκαλέσουν σε κάθε δημοκράτη και αντιφασίστα έλληνα πολίτη. Η εικόνα τους ήταν ένα τεράστιο χαστούκι στην κυβερνητική προπαγάνδα για τη «σωστή πλευρά της ιστορίας»…
Διαβάσαμε πως πέθανε ο ακροδεξιός και αντικομμουνιστής Ζιρινόφσκι στα 75 χρόνια του. Η ρωσική Δούμα τον τίμησε με ενός λεπτού σιγή για τις υπηρεσίες του. Αν ψάξει κανείς στο ίντερνετ μπορεί να βρει τα πιστεύω του Ζιρινόφσκι και τις φασιστικές του απόψεις.
Χθες (6/4), ημέρα πανεργατικής απεργίας και ενώ συνεχίζεται η ιμπεριαλιστική ρωσική εισβολή στην Ουκρανία ήταν λογικό οι απεργιακές διαδηλώσεις να πάρουν αντιπολεμικά – αντιιμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά.
Πριν μέρες από το βήμα της Βουλής ξεσπάθωσε ο πολύς «ανεξαρτησιακός» Α. Γεωργιάδης για τη στάση της ελληνικής πλευράς στον πόλεμο. Είπε μεταξύ άλλων: […] ένα από τα ζητήματα για τα οποία είμαστε υπερήφανοι για την Επανάσταση είναι οι φιλέλληνες που ήρθαν με χρήματα, όπλα και αίμα και πολεμήσαμε για να έχουμε εμείς ελευθερία έναντι των Οθωμανών.. Αν αύριο επιτεθεί η Τουρκία σε ένα νησί και δεν είχαμε στείλει βοήθεια στην Ουκρανία, θα είχαμε ηθικό δικαίωμα να κατηγορήσουμε κάποιον Ευρωπαίο που δεν έστειλε όπλα στην Ελλάδα να πολεμήσει τον Τούρκο; Θα έπρεπε η Βουλή να λέει σύσσωμη να στείλουμε και άλλα όπλα στην Ουκρανία! Η ελληνική ιστορία είναι ιστορία αξιοπρέπειας και ιδανικών, όχι συμφέροντος. Το να συζητάτε στα αλήθεια αν πρέπει να στείλουμε όπλα είναι ντροπή! Να απομονωθούν οι φωνές με ένταση! Εμείς εκπροσωπούμε την ελευθερία κύριε! Αυτό θα πει να είσαι Έλληνας».
6/4, Παλιά Βουλή, 11:00 π.μ.
Η εργατική τάξη είναι σε υποχώρηση μετά τη σκληρή και βίαιη καπιταλιστική αναδιάρθρωση που βίωσε στην πλάτη της με τα αντιλαϊκά μνημόνια δεξιών και αριστερών κυβερνήσεων. Μέσα σε ένα διαρκές βάθεμα της εξάρτησης από τους ιμπεριαλιστές-δανειστές και γονατισμένη με την κατάργηση θεμελιωδών δικαιωμάτων στους χώρους δουλειάς είναι η τάξη που πληρώνει συνεχώς το μάρμαρο. Είναι αυτή που αφέθηκε στην πανδημία να πληρώσει με χιλιάδες νεκρούς και να δουλέψει στα εργοστάσια και στους χώρους δουλειάς ενώ θέριζε ο Covid-19.
Να μην ανεχτούμε καμιά ενέργεια της ελληνικής κυβέρνησης που αφαιρεί δικαιώματα των εργαζομένων στη χώρα μας που κατάγονται από την Ρωσία. Οι όποιες απαράδεκτες μεθοδεύσεις ενάντια στο ρώσικο προλεταριάτο που ζει και εργάζεται στη χώρα μας πρέπει να μας βρουν όλους απέναντι.
Παραθέτουμε παρακάτω το ρεπορτάζ για το φετινό πρόγραμμα των στρατιωτικών ασκήσεων «Ηνίοχος 2022», ακριβώς όπως παρουσιάζεται από αστικά ΜΜΕ και ΜΚΔ.
Όπως καταλαβαίνει κανείς όλα αυτά δεν είναι πρόβες πολέμου αλλά ασκήσεις για την «υπεράσπιση της ειρήνης»..! Θα αρκεστούμε σε ένα μικρό σχόλιο: Οι λαοί της περιοχής που χουν νιώσει τη δράση των μαχητικών αεροπλάνων είναι αυτοί που γνωρίζουν καλύτερα από όλους τι σημαίνει εκπαίδευση πιλότων σε μαχητικές δραστηριότητες…
Το κείμενο του Λένιν «Γράμμα προς τους εργάτες και τους
αγρότες της Ουκρανίας απ' αφορμή τις νίκες ενάντια στον Ντενίκιν», με τις υποσημειώσεις,
(Άπαντα Λένιν, τομ. 40, σελ. 41-47, Εκδ. Σύγχρονη Εποχή) δαχτυλογραφήθηκε από
τη συντακτική ομάδα του Prolet
connect.
Διαβάζοντας τις θέσεις του Λένιν και των μπολσεβίκων μπορεί να κατανοηθεί γιατί τον εχθρεύονται και τον πολεμούν οι μεγαλορώσοι ιμπεριαλιστές αλλά και όλα τα αντιδραστικά και εθνικιστικά στοιχεία στην πρώην ΕΣΣΔ. Στο τέλος των σημειώσεων προσθέσαμε και το «Σχέδιο απόφασης για το κόμμα των μποροτμπιστών της Ουκρανίας».
Σήμερα, ανήμερα Πρωταπριλιάς, δημοσιεύουμε το διήγημα του Γιάννη Σπανόπουλου από τη συλλογή Δέκα εμπιστευτικά διηγήματα (Αθήνα 1981).
***
ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΟ, ΕΞΗ
