Σήμερα, 28/12, πραγματοποιήθηκε παρέμβαση από την Πρωτοβουλία εργαζομένων για την καταμέτρηση του ΔΕΔΔΗΕ και τη Συνέλευση Αλληλεγγύης έξω από τον ΔΕΔΔΗΕ Καλλιθέας. Το αίτημα της παρέμβασης ήταν να γυρίσουν στη δουλειά τους οι δύο εργαζόμενοι σε εργολάβο για το έργο της καταμέτρησης του ΔΕΔΔΗΕ.
Διαβάσαμε την καταδίκη του Υπουργείου Εξωτερικών για τους Ταλιμπάν στο twitter: «Η Ελλάδα καταδικάζει απερίφραστα τις αποφάσεις των Ταλιμπάν να αναστείλουν την τριτοβάθμια εκπαίδευση για τις Αφγανές γυναίκες και να απαγορεύσουν στις γυναίκες να εργάζονται σε ΜΚΟ. Αυτές οι αποφάσεις προκαλούν μεγάλη απογοήτευση και αποτελούν κατάφωρη παραβίαση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Οι 25.000 εργαζόμενοι (8μηνοι) στην κοινωφελή εργασία αμείβονται με ψίχουλα την ώρα που όλα είναι ανεβασμένα και η ακρίβεια βαράει κόκκινο. Παίρνουν 614 ευρώ μισθό και κάνουν την «λάντζα» σε ό, τι τους ζητηθεί από τους Δήμους.
Μιλάμε για 170 διαφορετικές ειδικότητες που μοιράζονται σε ανθρώπους που είναι περιθωριοποιημένοι από την εργασία στον ιδιωτικό τομέα. Αυτό το δουλεμπόριο του ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ) είναι που καλύπτει με εργατικό δυναμικό τους Δήμους και κάνει λάστιχο τους εργαζόμενους, οι οποίοι δεν παίρνουν επιδόματα Χριστουγέννων-Πάσχα κλπ.
Ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λευκάδας Αλέκος Βερροιώτης και ο πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Λευκάδας Γεράσιμος Βερροιώτης τραβιούνται στα δικαστήρια από την Μπακαλάρος Κατασκευαστική ΑΕ για την συνδικαλιστική τους δράση. Το παράπτωμα τους;;; Την Εργατική Πρωτομαγιά του 2021 και μέρα απεργίας παρενέβησαν σε εργοτάξιο της συγκεκριμένης εταιρίας στο Νυδρί.
Μετά και τον αντεργατικό - αντισυνδικαλιστικό «Νόμο Χατζηδάκη» που μαζί με όλα τα προηγούμενα αντεργατικά νομοσχέδια που έχουν ψηφιστεί έχουν γίνει θηλιά στον λαιμό των εργαζομένων, παρατηρούμε έναν μηχανισμό απολύσεων από τα αφεντικά σε όλους τους κλάδους. Ξέρουν πολύ καλά ότι τους έχουν λυθεί τα χέρια και θέλουν σιγή νεκροταφείου με εργαζόμενους που θα σκύβουν το κεφάλι.
Παρακάτω δημοσιεύουμε ανακοίνωση από την Πανελλαδική Ένωση Ελαιουργοσαπωνοποιείων και Χημικής Βιομηχανίας για απόλυση εργαζομένου από την «ΠΑΛΑΜΗΔΗΣ Α.Ε.», συνοδευόμενη από εργοδοτική αλητεία και τραμπουκισμό.
…«Βλέπω τους λαούς να σέρνονται στους πολέμους και να σκοτώνονται σιωπηλοί, χωρίς να λένε τίποτα, χωρίς να ξέρουν τίποτα, χωρίς να έχουν συναίσθηση του κινδύνου, υπακούοντας στους αρχηγούς τους. Βλέπω τα πιο μεγάλα πνεύματα του κόσμου να σχεδιάζουν όπλα και λόγια και να τα ρίχνουν στη μάχη για να εμψυχώσουν τους φαντάρους. Και μαζί με εμένα τα βλέπουν όλα αυτά οι νέοι της ηλικίας μου, κι απέναντι, τα βλέπει μια ολόκληρη γενιά. Πως θα μας αντικρύσουν οι πατεράδες μας σαν ξεσηκωθούμε μια μέρα και τους αναγκάσουμε να λογοδοτήσουν;»...
Η υπερψήφιση στη Βουλή των εξακοσίων ευρώ επίδομα στους μπάτσους, σε μια περίοδο έντονης καταστολής και βίας, σηκώνει μεγάλη συζήτηση. Και βοηθά στη ζύμωση θεωρούμε ώστε να βγουν συμπεράσματα πρώτα και κύρια από την εργατική τάξη και φυσικά από τα λαϊκά στρώματα. Γιατί οι εργάτες και οι εργάτριες πρέπει να μάθουν να «διαβάζουν» πολιτικά τις κινήσεις των κοινοβουλευτικών κομμάτων ειδικά σε συνθήκες κοινωνικής πόλωσης και καπιταλιστικής κρίσης… Και να βλέπουν κατάματα τα κομπρεμί μέσα στη Βουλή.
Και ξαφνικά από χώρα ενός λαού, γινόμαστε ένα brand. Τι μας λέει λοιπόν σήμερα ο πρώην υπουργός Υγείας και νυν Τουρισμού; Γνωστός για τις επιτυχίες του και στα δύο αυτά πόστα, για τα κροκοδείλια δάκρυά του στις εποχές κατάρρευσης των δημοσίων νοσοκομείων με την πανδημία. Έπειτα από τη σκληρή δουλειά του καθημερινού θεάτρου και παραστάσεων στα κανάλια τού δώσανε μετάθεση να χαλαρώσει στο υπουργείο τουρισμού… Δηλώνει λοιπόν… την ανάγκη να διαφυλαχτεί το «Brand Ελλάδα» που έφτιαξε η χώρα στο εξωτερικό με τη φετινή επιτυχία στον τουρισμό.
Η Πρωτοβουλία «εργολαβικών» εργαζομένων για την καταμέτρηση του ΔΕΔΔΗΕ δημιουργήθηκε το 2016. Γεννήθηκε από την ανάγκη για ζύμωση και επικοινωνία μεταξύ των συναδέλφων, σε μια δουλειά όπου ΔΕΔΔΗΕ και εργολάβοι δένουν χειροπόδαρα τους εργαζόμενους σε ένα καθεστώς βαθιάς εκμετάλλευσης. Οι πολιτικές των κυβερνήσεων τα προηγούμενα χρόνια έσπαγαν τη ΔΕΗ σε κομμάτια και αυτά τα κομμάτια τα δίνουν λίγο-λίγο τροφή στα ξένα μονοπώλια. Ο ΔΕΔΔΗΕ πρόσφατα πέρασε κατά 49% στο αυστραλιανό fund «Macquarie». Σαν πρώτο βήμα ιδιωτικοποίησης οι εργολάβοι, ως σύγχρονοι δουλέμποροι, έμπαιναν χρόνια τώρα στο παιχνίδι για να φάνε και αυτοί μερίδιο από την πίτα, πετσοκόβοντας παράλληλα τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Η Δευτέρα 12/12 και η Τρίτη 13/12 ήτανε δύο μέρες πλούσιες σε συναισθήματα, ανάμεικτα και αντικρουόμενα, με έντονες και φορτισμένες στιγμές. Στη δικαστική αίθουσα του κακουργιοδικείου στην οδό Δέγλερη το θράσος και η προκλητικότητα των καθαρμάτων πού δικάζονται για την υπόθεση βρήκανε τοίχο από το ισχυρό κύμα αλληλεγγύης που αγκάλιασε την Ε.
Στις 5 Δεκέμβρη πυροβολήθηκε στο κεφάλι από μπάτσο ο 16χρονος Ρομά Κώστας Φραγκούλης. Σήμερα, 13/12, εξέπνευσε και το όνομά του γράφτηκε ιστορικά ως ακόμα ένα θύμα της κρατικής καταστολής. Ένας φτωχοδιάβολος ακόμα που πέφτει νεκρός από τις σφαίρες του αστικού κράτους.
Αυτό το Δελτίο καταπιάνεται με τα «εργατικά ατυχήματα» και όλη η ύλη του είναι αφιερωμένη στα θύματα της ταξικής εκμετάλλευσης. Δημοσιεύονται στατιστικοί πίνακες που φτιάχτηκαν αποκλειστικά πάνω στην καταγραφή των εργοδοτικών εγκλημάτων απο το Prolet connect. Καθώς και άρθρο του Κ. Μαρξ για την κατάσταση των βιομηχανικών εργατών γραμμένο το 1857.
Το πρωί του Σαββάτου (10/12) «εργολαβικός» εργάτης, κατά τη διάρκεια εργασιών στο Περιστέρι για λογαριασμό του ΔΕΔΔΗΕ (σύνδεση παροχής από κολόνα σε επαγγελματικό χώρο), έπεσε από τη σκάλα με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του. Ακόμα μια μαύρη μέρα για την εργατική τάξη και τα λόγια πλέον έχουν στερέψει.
3 Δεκεμβρίου 1944 - 11 Ιανουαρίου 1945 ίσως η πιο σκληρή αλλά και πιο κρίσιμη περίοδος της Νεωτέρας Ελληνικής Ιστορίας. Χάρη σε πολλούς ήρωες, από τους οποίους ξεχωρίζω τον Ουίνστον Τσόρτσιλ και τον Θρασύβουλο Τσακαλώτο, η Ελλάς έμεινε στη Δύση και γλίτωσε τη μοίρα των Βαλκανίων.
Α. Γεωργιάδης, Υπουργός ανάπτυξης στο twitter
 |
| Σκίτσο της Ε.Π. |
Σήμερα 6 Δεκέμβρη μια μαύρη ημερομηνία της σύγχρονης ιστορίας του ελληνικού κράτους μάς βρίσκει μουδιασμένους, γιατί βαριά και θλιβερά γεγονότα έχουν συνταράξει τον καθένα και την καθεμιά από εμάς.
Στις 5/12, στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο, κάθισαν στο εδώλιο οι βασανιστές και βιαστές της Ε. Η υπόθεση της 18χρονης είναι γνωστή και συνταράζει το είναι κάθε προοδευτικού ανθρώπου. Αυτοί οι σωματέμποροι, αυτά τα τέρατα προκαλούν και μόνο με την παρουσία τους, πόσο μάλλον όταν εμφανίζονται χαμογελαστοί και ευδιάθετοι. Έτσι είναι όταν τα τέρατα νιώθουν πως έχουν τη συγκάλυψη ενός ολόκληρου συστήματος. Και το νιώθουν αυτό από την πρώτη στιγμή.
Ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του 18χρονου Νίκου Σαμπάνη από αστυνομικά πυρά στο Πέραμα και παραμονή της οδυνηρής επετείου της δολοφονίας του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, ο 16χρονος Ρομ Κώστας Φραγκούλης παλεύει για τη ζωή του μετά από σφαίρα που δέχτηκε στο κεφάλι από αστυνομικό της ομάδας ΔΙΑΣ κατά τη διάρκεια καταδίωξης χθες τα ξημερώματα στη Θεσσαλονίκη.
…Δεν πρέπει, όμως, να βάζουμε σώνει και καλά εμπόδια στο να μπουν στα τμήματα μέλη των άλλων κομμάτων. Ακριβώς εδώ πρέπει να πραγματοποιούμε την ενοποίηση, μια πρακτική συμφωνία (εννοείται χωρίς καμιά κομματική συγχώνευση) ανάμεσα στο σοσιαλιστικό προλεταριάτο και στην επαναστατική δημοκρατία. Όποιος θέλει να πολεμήσει για την ελευθερία και αποδεικνύει στην πράξη την απόφασή του αυτήν, μπορεί να συγκαταριθμηθεί στους επαναστάτες δημοκράτες, με αυτόν πρέπει να επιδιώκουμε να δουλεύουμε για την από κοινού προετοιμασία της εξέγερσης (εφόσον, φυσικά, θα υπάρχει πλήρης εμπιστοσύνη στο πρόσωπο ή στην ομάδα). Σχετικά με όλους τους άλλους «δημοκράτες», πρέπει να κάνουμε αυστηρή διάκριση, να τους θεωρούμε δήθεν δημοκράτες, φιλελεύθερους πολυλογάδες, στους οποίους δεν επιτρέπεται να στηριζόμαστε, προς τους οποίους είναι εγκληματικό να δείχνουν ευπιστία οι επαναστάτες.
 |
| Η «Φρίκη» με στολή της Jungmädelbund, της ναζιστικής οργάνωσης για κορίτσια ηλικίας 10 – 14 ετών μαζί με τους αδερφούς της Βελφ Χάινριχ και Κρίστιαν, οι οποίοι στρατεύθηκαν στην Βέρμαχτ |
Δικό του το σύστημα, δικά του και τα πάνελ. Ο λόγος; Μα φυσικά για τον κύριο Τατσόπουλο, «Τσατσόπουλο», όπως τον γνωρίζουμε εμείς στο αντικαπιταλιστικό κίνημα.
