Δευτέρα 27 Μαρτίου 2017

Στην καταπάτηση των εργατικών δικαιωμάτων και τις επιθέσεις της εργοδοσίας, απαντάμε με συλλογικό αγώνα και αλληλεγγύη

1 ΑΠΡΙΛΗ: 12πμ, κινητοποίηση, πεζόδρομος Μ. Ασίας, ΗΣΑΠ Ν. Ιωνίας

5 ΑΠΡΙΛΗ: 9πμ, Ειρηνοδικείο Ν. Ιωνίας, Λ. Ηρακλείου 269


Αγωνιστικές συλλογικότητες και εργατικά σωματεία συνεχίζουν να στηρίζουν τον αγώνα του εργαζομένου ΠΦ απέναντι στην εργοδοσία της εμπορικής επιχείρησης NAIL STATION στη Νέα Ιωνία για την διεκδίκηση των εργασιακών του δικαιωμάτων.
Ο Π.Φ. εργαζόταν αρχικά για ένα διάστημα περίπου 7 μηνών “μαύρα”, χωρίς ασφάλιση, χωρίς αναγγελία πρόσληψης, χωρίς να του καταβάλλονται δώρα και επιδόματα. Στη συνέχεια του δόθηκε να υπογράψει μια σύμβαση που απείχε από τις πραγματικές συνθήκες εργασίας του, αφού ενώ εργαζόταν τουλάχιστον 8ωρο σε εξαήμερη βάση, ήταν δηλωμένος για 4ωρη εργασία, τα δε, δώρα και  επιδόματα αδείας του καταβάλλονταν σύμφωνα με τον μισθό της μερικής τάχα απασχόλησης και όχι με τις πραγματικές ώρες εργασίας του. Όταν ο Π.Φ. άρχισε να διεκδικεί τα αυτονόητα και νόμιμα δικαιώματά του, οι εργοδότες του τον απέλυσαν, χωρίς να του καταβάλουν αποζημίωση ούτε τα οφειλόμενα δεδουλευμένα, δώρα και επιδόματα.
Ο εργαζόμενος δεν διάλεξε το δρόμο της σιωπής και της υποταγής. Ο Π.Φ. έκανε καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας και στο ΙΚΑ και αμέσως το ταξικό κίνημα και οι αλληλέγγυοι βρέθηκαν με όλους τους τρόπους δίπλα του. Η εργοδοσία όμως αποπειράθηκε να τον τρομοκρατήσει με την άσκηση αγωγής εναντίον του, ζητώντας συνολικά 210.000 ευρώ για δήθεν προσβολή της προσωπικότητας των ιδιοκτητών της επιχείρησης επειδή ο εργαζόμενος σήκωσε το ανάστημά του και αποφάσισε να διεκδικήσει το αυτονόητο: τα εργατικά του δικαιώματα και τα ένσημά του. Όμως, στην επίθεση της εργοδοσίας, οργανωθήκαμε και απαντήσαμε συλλογικά.

Κυριακή 19 Μαρτίου 2017

Ο «τίγρης» και το δάσος

Ο Ταξικός Αγώνας δεν είναι εκβιασμός

Με αφορμή το επερχόμενο δικαστήριο μελών μας, που διώκονται για τη δράση τους στο σωματείο καλούμε σε μια σειρά δράσεων σχετικά με την υπόθεση...

Πριν 2 χρόνια περίπου, με τη λήξη των παρεμβάσεων και της διεκδίκησης δεδουλευμένων, ενσήμων αλλά και επαναπροσλήψεων συναδέλφων στα μαγαζιά Σαλαντίν και Βοτανοπωλείο, το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και Λοιπών Εργαζομένων του Κλάδου του Επισιτισμού ενημερώνεται ότι διενεργείται προανάκριση για τα αδικήματα της απόπειρας εκβίασης με απειλή βλάβης της επιχείρησης και ηθικής αυτουργίας στην παραπάνω απόπειρα εναντίον 7 μελών του. Οι μηνυτήριες αναφορές είχαν γίνει από τα αφεντικά του Σαλαντίν και του Βοτανοπωλείου και την υπόθεση είχε αναλάβει τότε, με περίσσια χαρά εικάζουμε, το Τμήμα Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος.

Σήμερα, με αφορμή το επερχόμενο δικαστήριο των μελών μας, που ορίστηκε για τις 28/3/2017, κρίναμε σκόπιμο να ανοίξουμε έναν κύκλο δράσεων, αλλά και επικοινωνίας με τον κόσμο του αγώνα, προκειμένου να αναδείξουμε πως οι διώξεις αυτές ούτε τυχαίες είναι ούτε μεμονωμένες. Στόχος μας είναι αφενός να δημοσιοποιήσουμε στο ευρύτερο ανταγωνιστικό κίνημα την προσπάθεια της κρατικής καταστολής να αποδυναμώσει την κινηματική δράση του σωματείου και αφετέρου να δοθεί μια δυναμική και συλλογική απάντηση στις απόπειρες του κράτους, μέσω του δικαστικού και αστυνομικού μηχανισμού αυτή τη φορά, να ποινικοποιήσει και να εγκληματοποιήσει το συνδικαλισμό βάσης.

Ιστορικό

Σάββατο 18 Μαρτίου 2017

Να σταματήσει τώρα ο εκβιασμός της εργοδοσίας στα καταστήματα H&M

Εδώ και ένα μήνα, η εργοδοσία του ομίλου «Η&Μ» έχει προχωρήσει σε ένα μεθοδευμένο όργιο πιέσεων και εκβιασμών προς τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες που εργάζονται στα καταστήματα του ομίλου ώστε να τους αναγκάσει να υπογράψουν με το έτσι-θέλω νέες ατομικές συμβάσεις. Οι νέες ατομικές συμβάσεις που πλασάρει η εργοδοσία του ομίλου «H&M» αξιοποιούν κατά γράμμα τους ισχύοντες αντεργατικούς νόμους, και μετατρέπουν μέρος του μισθού σε επίδομα «εξ ελευθεριότητας του εργοδότη» το οποίο δίνει το τυπικό δικαίωμα στον εργοδότη να το κόψει ανά πάσα στιγμή και χωρίς κανένα πρόσχημα. Ουσιαστικά, η εργοδοσία του «H&M» προβαίνει σε οριζόντια μείωση μισθών εκατοντάδων συναδέλφων και συναδελφισσών μας ενώ στα καταστήματά της βασιλεύουν η μερική απασχόληση και οι μισθοί-ψίχουλα των 4ωρων και 6ωρων δουλειάς. Παράλληλα, στη νέα ατομική σύμβαση, η εργοδοσία επιβάλλει την…«ελευθερία» της να μετακινεί τους εργαζόμενους από κατάστημα σε κατάστημα σε…πανελλαδικό επίπεδο! Την μια μέρα στην Ερμού, δηλαδή, και την άλλη στην Τσιμισκή, αρκεί να το επιβάλλουν οι «επιχειρησιακές ανάγκες της Εταιρείας» και μάλιστα «χωρίς πρόσθετη αποζημίωση» για τον εργαζόμενο. Επιπλέον, στα αιτήματα των εργαζομένων προς την εργοδοσία να τους δοθούν στο χέρι οι παλιές συμβάσεις που τους χρωστά, οι συνάδελφοι-ισσες εισπράττουν την πεισματική άρνηση των ιθυνόντων.

Τετάρτη 8 Μαρτίου 2017

Ο συλλογικός αγώνας και η αλληλεγγύη είναι τα όπλα μας

Το Σάββατο 4 Μάρτη 2017, συμμετείχαμε μαζί με σωματεία, εργατικές συλλογικότητες και συλλογικότητες γειτονιών σε παρέμβαση με μοίρασμα ανακοίνωσης στα καταστήματα και στον κόσμο της περιοχής, σχετικά με την απόλυση του εργαζόμενου ΠΦ από εμπορική επιχείρηση της περιοχής μας.
Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε στην κινητοποίησή μας:
Στην καταπάτηση των εργατικών δικαιωμάτων και τις επιθέσεις της εργοδοσίας, απαντάμε με συλλογικό αγώνα και αλληλεγγύη.
Αγωνιστικές συλλογικότητες και εργατικά σωματεία συνεχίζουν να στηρίζουν τον αγώνα του εργαζομένου ΠΦ απέναντι στην εργοδοσία της εμπορικής επιχείρησης NAIL STATION στη Νέα Ιωνία για την διεκδίκηση των εργασιακών του δικαιωμάτων.

Τρίτη 7 Μαρτίου 2017

Με αφορμή την 8 Μάρτη – Γυναικείο ζήτημα Ταξικό ζήτημα


Επαναδημοσίευση

8 Μάρτη 1857 : Εργάτριες σε βιοτεχνίες ενδυμάτων στην Νέα Υόρκη ξεκινάνε έναν αγώνα για καλύτερες συνθήκες εργασίας, καλύτερους μισθούς, μείωση ωραρίου, φωτεινές και υγιεινές αίθουσες εργασίας…

Φεβρουάριος του 1909 στην Ν. Υόρκη χιλιάδες εργάτριες κατέβηκαν σε απεργία διαρκείας ενάντια στην εκμετάλλευση. Και στις δύο περιπτώσεις το αποτέλεσμα το ίδιο. Διαδηλώσεις βάφτηκαν με αίμα, εργάτριες φυλακίστηκαν, διαπομπεύτηκαν…

Κάπου ανάμεσα στα παραπάνω βρίσκουμε αναφορές για την γέννηση της «παγκόσμιας ημέρας της γυναίκας», που επίσημα καθιερώθηκε το 1910 στην διεθνή διάσκεψη γυναικών στην Κοπεγχάγη στα πλαίσια της σοσιαλιστικής διεθνούς και μετά την Οκτωβριανή επανάσταση καθιερώνεται και σαν εθνική εορτή μαζί με τις αδιαμφισβήτητες πράξεις από την σοβιετική εξουσία για την χειραφέτηση της γυναίκας.