Κείμενο που μοιράζεται μαζικά στην γειτονιά του Γκύζη από την Πρωτοβουλία κατοίκων Γκύζη για την ταξική αλληλεγγύη:
Γκύζη: μια καταγραφή περιστατικών αντικοινωνικής βίας το τελευταίο πεντάμηνο
Οι γειτονιές σε κρίση
Οι γειτονιές μας, οι γειτονιές των κατώτερων λαϊκών και εργατικών στρωμάτων, βιώνουν μια παρατεταμένη κρίση. Η κρίση αυτή αποτυπώνεται πρώτα και κύρια στους κατοίκους αυτών των γειτονιών. Χτυπημένοι από τα μικρά μεροκάματα, τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα και τα αλλεπάλληλα αντεργατικά μέτρα, όπως αυτά επιβλήθηκαν την τελευταία δεκαετία, βλέπουν τη ζωή τους να υποτιμάται σε όλα τα επίπεδα. Με αφορμή την πανδημία, στα ήδη υπάρχοντα προβλήματα, προστέθηκαν η πνιγηρή πραγματικότητα που δημιούργησε το παρατεταμένο lockdown (που καταλήγει να είναι ημίμετρο, εφόσον οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις παραμένουν ανοικτές) και οι χιλιάδες νεκροί συνάνθρωποί μας από τον covid-19. Η αποτυχία του κεφαλαίου να αντιμετωπίσει την πανδημία, φορτώθηκε εξ ολοκλήρου στις πλάτες των εργαζόμενων που είδαν τις ζωές τους να αλλάζουν προς το χειρότερο.
Τους τελευταίους μήνες έχουν δημοσιοποιηθεί δεκάδες ληστείες, περιστατικά βίας και τρομοκράτησης συναδέλφων που συντελούνται από αγνώστους στους δρόμους της μητρόπολης ενάντια σε διανομείς που εργάζονται κυρίως στην ταχυεστίαση. Σε εβδομαδιαία βάση μαθαίνουμε για επιθέσεις σε ταχυδιανομείς (delivery) όπου υπό την απειλή και συχνά τη χρήση μαχαιριών, κατσαβιδιών κλπ., ομάδες αγνώστων αποσπούν παραγγελίες, χρήματα, εισπράξεις, κινητά, κλειδιά μηχανής ή και ολόκληρο το δίκυκλο. Πολλά περιστατικά έχουν καταγγελθεί από την Πρωτοβουλία κατοίκων Γκύζη για την ταξική αλληλεγγύη, ενώ σε Καισαριανή, Παγκράτι και Βύρωνα εδώ και μήνες δημοσιοποιούνται καταγγελίες από τους ίδιους τους συναδέλφους που έχουν πέσει θύματα ληστείας. Αντίστοιχα σκηνικά βίας έχουν καταγγελθεί στον Πειραιά και τον Άγιο Παντελεήμονα αλλά και άλλες γειτονιές.
Λίγοι «αχάριστοι» Λευκαδίτες και Λευκαδίτισσες αμαύρωσαν την «φιλόξενη» στάση που χει κρατήσει η πολιτική μας ηγεσία απέναντι στον νεοκαπιταλιστή Ριμπολόβλεφ…
«Αχάριστοι» που νομίζουν ότι ο τόπος τους ανήκει… Αυτός ο Ρώσος που έφτιαξε τα πλούτη του πάνω στην δίκαια για την αστική τάξη καπιταλιστική παλινόρθωση στην ΕΣΣΔ, που ξαναμοίρασε την λεία στους γόνους των μεγαλορώσων και λοιπών «λευκών δημοκρατών», χάρισε τόσα στο πόπολο του νησιού…
Το απόγευμα της Παρασκευής 19/3, προχωρήσαμε σε εργατική παρέμβαση έξω από το κατάστημα Domino’s Pizza στην Αγία Παρασκευή θέλοντας να δώσουμε μια πρώτη άμεση απάντηση στην διεύθυνση της εταιρίας για την εκδικητική απόλυση του διανομέα. Η παρέμβαση αριθμούσε πάνω από 60 αλληλέγγυους και διήρκησε περίπου 2 ώρες. Στην συγκέντρωση βρισκόταν και το πρωτοβάθμιο ομοιοεπαγγελματικό σωματείο της Σ.Β.Ε.Ο.Δ, όπου στέκεται από την πρώτη στιγμή στο πλευρό του απολυμένου.
Αναγνώστης και φίλος της «Βίδας» και του Prolet connect, που δουλεύει ως σερβιτόρος, μας έστειλε το παρακάτω κείμενο για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί για τους εργαζόμενους στον επισιτισμό - τουρισμό.
***
Εμείς οι εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι και εργαζόμενες σε εστιατόρια, καφέ – μπαρ, τουρισμό, ξενοδοχεία όπως και όλα τα εργατικά – λαϊκά στρώματα βρισκόμαστε ανοχύρωτοι ουσιαστικά εδώ και ένα χρόνο από την εξέλιξη της πανδημίας.
Δημοσιεύουμε παρακάτω την ανακοίνωση του Σωματείου Εργαζομένων στις Επιχειρήσεις του Ομίλου Σκλαβενίτης στη Βόρεια Ελλάδα, με την οποία καλούσαν και στο συλλαλητήριο της 17ης Μάρτη. Τα ταξικά αιτήματα που μπαίνουν στην ανακοίνωση πρέπει να γίνουν κτήμα όλης της εργατικής τάξης, σε συνθήκες πανδημίας, ανοίγοντας έτσι μέτωπο αντιπαράθεσης με τα αφεντικά, που μπροστά στα κέρδη τους αδιαφορούν για τη ζωή των εργαζομένων.
Με αφορμή τα 150 χρόνια από την Παρισινή Κομμούνα αντιγράφουμε παρακάτω ΤΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΑΣ του Β. Λένιν από τα ΑΠΑΝΤΑ, τόμος 16ος, σελ. 475 - 478, εκδ. Σύγχρονη Εποχή.
Ένας χρόνος έχει περάσει από το ξέσπασμα της πανδημίας και η εγκληματική διαχείριση από την σημερινή κυβέρνηση της Ν.Δ. συνεχίζεται. Χιλιάδες είναι τα κρούσματα ανά ημέρα, περισσότεροι από 7000 είναι πλέον οι νεκροί στη χώρα από Covid-19, ενώ τα νοσοκομεία έχουν μετατραπεί σε «νοσοκομεία μίας νόσου», με ότι αυτό συνεπάγεται για την υγεία συνολικά των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων.
Μια
μικρή ανταπόκριση από το συλλαλητήριο που κάλεσε η ΟΕΝΓΕ
Ένας χρόνος πέρασε από το ξεκίνημα της πανδημίας και η σημερινή μαζική διαδήλωση στο Σύνταγμα (17/3), μόνο με αισιοδοξία για την συνέχιση του αγώνα μπορούμε να την δούμε.
Χιλιάδες ήταν αυτές και αυτοί που βρέθηκαν στον δρόμο και συντάχθηκαν με τους υγειονομικούς και τα αιτήματά τους:
Στα πλαίσια του διημέρου Πανελλαδικής Δράσης του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου έγινε παρέμβαση, που πρόσθεσε λίγες νότες ακόμα στους αγώνες των τελευταίων ημερών. Η μουσική παρέμβαση έγινε κόντρα στον μουσικό τρομονόμο, βάση του οποίου φυλακίστηκε στην Ισπανία ο μουσικός κομμουνιστής Pablo Hasel.
Η διεθνιστική αλληλεγγύη είναι η απάντηση των κομμουνιστών και όλων των προοδευτικών δυνάμεων απανταχού ενάντια στο σύστημα του ιμπεριαλισμού και των αντιδραστικών αστικών τάξεων σε όλο τον κόσμο.
Η παρακάτω ανακοίνωση μοιράζεται σε συγκεντρώσεις και σε πορείες
***
Καθημερινά η επίθεση του Κεφαλαίου εντείνεται σε όλους τους τομείς. Τα ζητήματα της εγκληματικής διαχείρισης της πανδημίας εις βάρος του λαού, της αντεργατικής επέλασης με νόμους και διατάγματα, της επίθεσης στην δημόσια παιδεία και υγεία, είναι ανοικτά και ζητούν απαντήσεις.
Η αστική τάξη της χώρας και το πολιτικό προσωπικό της που δήθεν τιμά τους αγώνες για την ανεξαρτησία των Ελλήνων και την επανάσταση του 1821 είναι αυτή που έχει ξεπουλήσει στους ιμπεριαλιστές δανειστές και τα μονοπώλια την «ελεύθερη και ανεξάρτητη» πατρίδα μας. Δεν υπάρχει σπιθαμή γης που να μην έχει δοθεί στους επενδυτές και στις εταιρίες, δεν υπάρχει μέρος που να μην έχει δοθεί στο ΝΑΤΟ. Είτε για πόλεμο είτε για ειρήνη η χώρα μας είναι ένα ξέφραγο αμπέλι που οι αστοί του τόπου έχουν βαλθεί να διαλύσουν με το «έτσι θέλω» στο όνομα της ανάπτυξης και της… οικολογίας.
Τίποτε δεν μας κάνει εντύπωση πλέον από τους σοσιαλδημοκράτες του ΣΥΡΙΖΑ και την προσπάθειά τους να εγκολπώσουν ότι μπορούν για να ανέλθουν στην διαχείριση του ελληνικού καπιταλισμού.
Το τελευταίο διάστημα προσπαθούν να εμφανιστούν ως υπερασπιστές των δημοκρατικών δικαιωμάτων και να βρεθούν σε κινητοποιήσεις, αλλά και να πλασαριστούν ως «κινηματική» φωνή ενός «αντιδεξιού μετώπου» άνευρου στα περιεχόμενα και πλήρως ενσωματωμένου στο συστημικό παιχνιδάκι των «εραστών της εξουσίας». Κάτι σαν εκείνο το αμίμητο του Γεωργίου Παπανδρέου του νεότερου… «των αντιεξουσιαστών στην εξουσία».
Πολλά είναι τα άρθρα στις εφημερίδες και στα ειδησεογραφικά σάιτ χθες και σήμερα (in.gr, ethnos.gr, Εστία) που στηλιτεύουν την αστυνομική βία στη Νέα Σμύρνη (λες και δεν είχε φανεί όλο το προηγούμενο διάστημα στις διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας), αλλά και τη φθορά ατομικής ιδιοκτησίας (φανάρι αυτοκινήτου) στην Πανόρμου. Θα θέλαμε λοιπόν να κάνουμε ορισμένα σχόλια για τη συγκυρία, και θα σταθούμε σε τρία σημεία:
Κυκλοφόρησε τον Μάρτη του 2021 σε 1.000 αντίτυπα το τεύχος 32 του περιοδικού Βίδα.
Η ΒΙΔΑ μοιράζεται χέρι - χέρι σε χώρους δουλειάς, σε στάσεις λεωφορείων και μετρό, σε πλατείες, απεργιακές κινητοποιήσεις και συγκεντρώσεις.
Η επικοινωνία ανοιχτή τα μέτωπα επίσης...
email επικοινωνίας: bidawar@yahoo.gr
Ένας αιώνας και μια δεκαετία σχεδόν έχει περάσει από τότε που η Ρόζα Λούξεμπουργκ και η Κλάρα Τσέτκιν στρατεύθηκαν στον καθημερινό αγώνα για την αφύπνιση των γυναικών, για την ενεργό συμμετοχή τους στην αλλαγή των υλικών ορών που τις υποδουλώνουν. Η στράτευσή τους αυτή- όπως και πολλών άλλων γυναικών της Τάξης- δεν έδωσε μια Παγκόσμια Ημέρα «ονομαστικής εορτής» της κάθε γυναίκας. Έδωσε έναν τίτλο τιμής σε όλα όσα κατάφερε η κάθε αγωνίστρια μέσα από τις γραμμές της επαναστατικής πρωτοπορίας και των συμμάχων της, δίνοντας ψυχή και σώμα. Από τις εργάτριες στα υφαντουργεία του προμονοπωλιακού καπιταλισμού της Νέας Υόρκης μέχρι τις γυναίκες της αναλφάβητης αγροτιάς και τις εργάτριες της νικηφόρας Οκτωβριανής Επανάστασης. Τι σήμαινε αυτό το «νικηφόρα» για τις γυναίκες της σκληρής βιοπάλης, της δουλείας του νοικοκυριού πριν από έναν αιώνα;
Με αφορμή την 8 Μάρτη, ως «παγκόσμια ημέρα της γυναίκας», αναδημοσιεύουμε την συζήτηση της Κλάρα Τσέτκιν με τον Λένιν, όπως την κατέγραψε η ίδια στο «σημειωματάριο της». Σήμερα, όσο ποτέ, αξίζει να διαβαστεί κάθε της γραμμή και όπως γράφει και η ίδια στον επίλογό της το 1925, ένα χρόνο μετά τον θάνατο του Λένιν: Ακούγω την κάθε λέξη, που προφέρει ο Λένιν κατά τη συνομιλία. Βλέπω την κάθε αλλαγή της έκφρασης του προσώπου του. Και οφείλω να γράψω, οφείλω... Γέρνουν οι σημαίες πάνω από τον τάφο του Λένιν, οι σημαίες οι βαμμένες με το αίμα των αγωνιστών της επανάστασης. Τοποθετούν τα δάφνινα στεφάνια. Οσα και να είναι δεν είναι πολλά. Ενώνω σ' αυτά και γω τούτες τις σεμνές σελίδες.
Είναι οι ώρες που το ακουστικό του τηλεφώνου γίνεται ασήκωτο. Σύντροφος μάς ενημέρωσε ότι ο Νίκος ο «Kαλλιθεώτης» έφυγε από κοντά μας...
Ο Νίκος δεν είναι πια δίπλα μας... Ηχεί και θα ηχεί στα αυτιά μας εκείνο το χαρακτηριστικό «τι λέει ρε σύντροφοι...;» όταν μας απευθυνόταν. Στο μυαλό μας θα μείνει για πάντα χαραγμένο το πιο πλατύ χαμόγελο που μας χάριζε σε κάθε μας συνάντηση. Ο Νίκος, παιδί της γενιάς μας, ήταν από κείνους που δήλωναν παρόν όπου η ταξική πάλη χρειαζόταν ανθρώπους να πιαστούν στην αλυσίδα... Κομμουνιστής εργάτης, αντιφασίστας δρομίσιος, άνθρωπος με γλυκύτητα και πάντα αλληλέγγυος για τους συνανθρώπους που βιώνουν εκμετάλλευση. Σύντροφος.
 |
| Διαδήλωση στην Βαρκελώνη |
Η έφοδος των αστυνομικών και η σύλληψη του κομμουνιστή μουσικού Pablo Hasel στις 16 του Φλεβάρη, είναι μια ακόμα μαύρη σελίδα στην ιστορία της λογοκρισίας και των διώξεων από μεριάς των ισπανικών αρχών, που όμως πυροδότησε μια σειρά γεγονότων που γεμίζει με αισιοδοξία τη μαύρη εποχή που διανύουμε. Το κύμα αλληλεγγύης και υποστήριξης προς τον Ισπανό μουσικό είναι τεράστιο και έχει απλωθεί σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνο, δηλώνοντας έτοιμο και παρών στις μέρες καταστολής που ολοένα θα έρχονται σκληρότερες.
Όργιο αστυνομικής καταστολής για δεύτερη συνεχόμενη μέρα στη συγκέντρωση αλληλεγγύης για τον απεργό πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα που καλούσαν η πρωτοβουλία δικηγόρων, η Συνέλευση Αλληλεγγύης και αριστερές οργανώσεις.
Καθημερινά στα κανάλια γίνεται ένας άνευ προηγουμένου «διάλογος» όλων των «δημοκρατικών» δυνάμεων και φορέων του τόπου. Προσπαθούν να επηρεάσουν τη κοινή γνώμη για τον «εκβιαστή» πολιτικό κρατούμενο και απεργό πείνας Δ. Κουφοντίνα.
Η σημερινή συγκέντρωση για τον απεργό πείνας Δ. Κουφοντίνα διαλύθηκε με αναβαθμισμένη βία. Το ερώτημα, που γεννιέται, όταν βλέπεις να χτυπιέται με τέτοιο μένος ο κόσμος στη Πανεπιστημίου και τους γύρω δρόμους, είναι πού το πάνε; Τι θέλουν; Τι επιδιώκουν; Τελικά τι υπερασπίζονται αυτοί που πήραν τη σημερινή απόφαση να χτυπήσουν με τέτοια ένταση μια συγκέντρωση αλληλεγγύης (που δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ); Οι μηχανοκίνητες δυνάμεις έπεφταν πάνω στα σώματα των διαδηλωτών με τέτοιο τρόπο που δεν υπήρχε αμφιβολία ότι προσπαθούσαν να τραυματίσουν και όχι να συλλάβουν.
 |
| 31/1/2018: Μια από τις πολλές απεργίες των νοσοκομειακών γιατρών ενάντια στις απολύσεις επικουρικών, στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Ο τότε Υπουργός Υγείας Α. Ξανθός επικαλούνταν "συνταγματικά και μνημονιακά" κωλύματα. |
ΣΤ. Είναι το εμβόλιο η αρχή του τέλους της πανδημίας;
Από τις αρχές Δεκεμβρίου του 2020, η αστική κυβερνητική έχει αλλάξει τη ρητορική της από θανατοαριθμητική κυριαρχία του τυχαίου σε εμβολιοκεντρική κυριαρχία της ελπίδας. Αστοί πολιτικοί τριγυρνούσαν περήφανοι σε μικρές ή μεγάλες οθόνες διαλαλώντας τη μοναδική σανίδα σωτηρίας από την πανδημία, το εμβόλιο. Σχέδια μεταφοράς, διαγράμματα αποθήκευσης και τι δεν είδαμε και στη χώρα μας.
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. συνεχίζει την αδιάλλακτη - δολοφονική θέση της για την μη τήρηση των δικών τους αστικών νόμων, όσον αφορά την μεταγωγή του Δ. Κουφοντίνα στις φυλακές Κορυδαλλού. Τη στιγμή που η ζωή του κρέμεται από μια κλωστή η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της συνεχίζουν την αισχρή και προκλητική προπαγάνδα ενάντια στον ίδιο τον απεργό πείνας, αλλά και στο κίνημα αλληλεγγύης.
Ο κόσμος της αλληλεγγύης στον απεργό πείνας και δίψας πολιτικό κρατούμενο Δ. Κουφοντίνα έδειξε και σήμερα την πυγμή του και έσπασε με τη μαζικότητά του το κλίμα σιωπής που προσπαθεί να δημιουργήσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη και τα αστικά ΜΜΕ.
Μας στάλθηκε η παρακάτω ανακοίνωση από το Ταξικό Μέτωπο (πρωτοβουλία εργαζομένων στις συγκοινωνίες). Τελευταία, η πραγματικά επικίνδυνη εκδίωξη διαδηλωτών με γκλοπιές και χημικά σε υπόγειους σταθμούς του Μετρό, καθιστά το Υπουργείο "προστασίας του πολίτη" υπεύθυνο για δεκάδες τραυματισμούς και αναπνευστικά σε διαδηλωτές, εργαζόμενους, αλλά και συμπολίτες μας.
