Να θυμάσαι...

Με τους παρακάτω στίχους εγκατέλειπαν τον Γράμμο (29 Αυγούστου 1949) οι μαχητές και μαχήτριες του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος.

70 χρόνια μετά, τους δημοσιεύουμε ως ελάχιστο φόρο τιμής στον άνισο αγώνα του ΔΣΕ με τους αμερικάνους ιμπεριαλιστές και την ντόπια αστική τάξη.

75 χρόνια από την δολοφονία του κομμουνιστή ηγέτη Έρνστ Τέλμαν από τους ναζί

75 χρόνια από την δολοφονία του Έρνστ Τέλμαν, εμφανίζονται αυτή τη φορά ως απολογητές των ναζί- ιμπεριαλιστών, οι σημερινοί "διαχειριστές" του μνημείου- στρατοπέδου του Μπούχενβαλντ και η δημοτική αρχή της Βαϊμάρης που πήραν την απόφαση να απαγορεύσουν εκδηλώσεις μνήμης και τιμής για τον κομμουνιστή ηγέτη Έρνστ Τέλμαν.

Τέτοιες αποφάσεις είναι συνυφασμένες με το ευρωπαϊκό πλαίσιο της συνεχούς αντικομμουνιστικής εκστρατείας και διαστρέβλωσης της ιστορίας των αγώνων της εργατικής τάξης και των πρωτοπόρων αγωνιστών της, που έχυσαν το αίμα τους παλεύοντας με το τέρας των ιμπεριαλιστών- ναζιστών.

Ευχαριστούμε αφέντη για το γηπεδάκι...

Έχουμε αναφερθεί ξανά στον Ρώσο νεοκαπιταλιστή Ριμπολόβλεφ και την αμύθητη περιουσία αυτού, βασισμένη στον κλεμμένο πλούτο του σοβιετικού λαού. Έχουμε αναφερθεί και στις «προσφορές» του προς τον Λευκαδίτικο λαό. Φέτος το καλοκαίρι ο ολιγάρχης/κάτοχος του Σκορπιού έκανε ένα ακόμα «ευεργέτημα»· έντυσε με πλαστικό τάπητα το χρόνια εγκαταλειμμένο γηπεδάκι του 2ου Γυμνασίου/Λυκείου Λευκάδος.

Ο δήμος της Λευκάδας στην ανακοίνωση του για αυτό το γεγονός αναφέρει:

1η Αυγούστου μέρα μνήμης και προσδιορισμού των καθηκόντων…

Όσο απομακρυνόμαστε από γεγονότα που τόσο στιγμάτισαν και έβλαψαν το κομμουνιστικό κίνημα, όπως αυτό της δολοφονίας του τεράστιου διαμετρήματος κομμουνιστή και επαναστάτη ηγέτη Νίκου Ζαχαριάδη, τόσο πιο εύκολη είναι η κοπτοραπτική της πολιτικής του αντίληψης. Η εξόντωση του ηγέτη του επαναστατικού ΚΚΕ και η αλλοίωση των επαναστατικών χαρακτηριστικών του κομμουνιστικού κινήματος πρέπει να μελετιέται από τους κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες ως γεγονός πρωταρχικής σημασίας. Από αυτό το γεγονός αλλά και από τη στροφή του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος μετά το 20^ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ πρέπει να αντλείται πείρα και να διεξάγεται ένας ανελέητος πόλεμος σε κείνους που προσπαθούν να θάψουν μια για πάντα το σφυρί και το δρεπάνι, την κόκκινη σημαία, τις ιδέες του Κομμουνισμού.