Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2014

«Το χριστουγεννιάτικο κάτεργο»

Όταν πολλές και πολλοί από εμάς ανταποκριθήκαμε στην αγγελία που ζήταγε εργαζόμενους για τη «μεγαλύτερη γιορτή στην Αθήνα» την περίοδο των Χριστουγέννων, είχαμε μία υποψία για το τι θα συναντούσαμε μέσα στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο της Τεχνόπολης, στο Γκάζι. Οι συνθήκες που επικρατούν στις εποχικές εργασίες προσομοιάζουν με σύγχρονα κάτεργα. Μιας και οι ανάγκες των καταναλωτών αυξάνονται λόγω των ημερών - σε αντίθεση, παραδόξως, με την αγοραστική τους δύναμη - οι ανάγκες των εμπορικών επιχειρήσεων σε προσωπικό, με τη σειρά τους,  πολλαπλασιάζονται. Τα αφεντικά με ζέση εκμεταλλεύονται το παραθυράκι για υπέρμετρη κερδοφορία πατώντας πάνω σε στρατιές εξαθλιωμένων ανθρώπων που αναζητούν - το όποιο - μεροκάματο για να βιοποριστούν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της παραπάνω συνθήκης η αλυσίδα πολυκαταστημάτων «Jumbo», όπου πίσω από τις ευφάνταστες διαφημίσεις κρύβονται κακοπληρωμένοι και εξαντλημένοι εργάτες, ειδικά την περίοδο των Χριστουγέννων και του Πάσχα.
Το Christmas Factory δεν ξεφεύγει από την πεπατημένη των εποχικών επιχειρήσεων. Έχει ωστόσο τις ιδιαιτερότητες του. Ενοικιάζοντας έναν χώρο ιδιοκτησίας του Δήμου Αθηναίων, τις εγκαταστάσεις του Μουσείου Φωταερίου - το οποίο παραμένει κλειστό ώστε να λειτουργήσει η συγκεκριμένη ιδιωτική επιχείρηση - οι διοργανωτές του συγκεκριμένου θεματικού πάρκου έχουν στήσει μια υπερκερδοφόρα μπίζνα βασισμένη στο καθημερινό ξεζούμισμα εκατοντάδων εργαζομένων, με συνεχές τρέξιμο στα όρια των φυσικών τους αντοχών και σε διαφορετικά πόστα ακόμα και μέσα στην ίδια μέρα, με φοβερή πίεση να βγει η δουλειά ανεξαρτήτως κόστους. Συνάδελφοι στέκονται όρθιοι 7 και 8 ώρες, πολλές φορές υπό καταρρακτώδη βροχή και κρύο στις εισόδους της Τεχνόπολης για να υποδέχονται τις ορδές των Αθηναίων που έρχονται να νιώσουν λίγο την χριστουγεννιάτικη μαγεία. Η χριστουγεννιάτικη αυτή μαγεία αφήνει ανεπηρέαστα τα αφεντικά των οποίων το κύριο μέλημα είναι μην τυχόν και περάσει κάποιος 4χρονος πιτσιρικάς χωρίς εισιτήριο. Άλλοι/ες υποχρεώνονται να αναλαμβάνουν καθήκοντα για τα οποία ούτε εκπαιδεύτηκαν αλλά ούτε προσλήφθηκαν, όπως τα αρκετά ευαίσθητα πόστα των ταμιών των εσωτερικών χώρων αλλά και στα κιόσκια της εστίασης, με αποτέλεσμα ελλείμματα στο τέλος κάθε βάρδιας να καλύπτονται (ή να απειλείται πως θα καλυφθούν) από τον μισθό του ίδιου του εργαζόμενου. Οι ιδιαιτερότητες αυτές δεν μας κάνουν να πέφτουμε από τα σύννεφα - μιας και δε βγήκαμε χθες στην αγορά εργασίας όπως θέλουν να πιστεύουν τα new age αφεντικά του χριστουγεννιάτικου χωριού - όμως μας εξοργίζουν κάθε μέρα όλο και περισσότερο.
Την ίδια στιγμή, οι αμειβόμενοι των 3,37 ευρώ/ώρα εργαζόμενοι - για να έχουμε και μία πλήρη αντίληψη του τι συμβαίνει πίσω από φώτα, λούσα και σπαστά χαμόγελα, ξωτικών, Αγιο- Βασίληδων και λοιπών χαρακτήρων του Christmas Factory - υφίστανται μία πρωτοφανή τρομοκρατία με την απειλή της απόλυσης, τις προσβολές και τις υποτιμητικές συμπεριφορές να δίνουν και να παίρνουν καθημερινά. Αρκετές φορές μάλιστα μπροστά στα μάτια των απαθών πελατών που καταναλώνουν ανέμελοι χριστουγεννιάτικες υπηρεσίες υψηλού επιπέδου. Οι συγκεκριμένες τακτικές έχουν οδηγήσει σε απολύσεις ή σε «αναγκαστικές αποχωρήσεις» με διάφορες προφάσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα εκείνο των τριών συναδελφισσών που απολύθηκαν με διαδικασίες fast track αφού αρνήθηκαν να κάνουν τους κομπάρσους σε γύρισμα τηλεοπτικού σταθμού εν ώρα εργασίας τους. Και σε περίπτωση που κάποιος/α δεν καταλαβαίνει γρήγορα τις εντολές της διοίκησης μπορούν πάντα να επιστρατευτούν και τα υψηλά κλιμάκια της ασφάλειας του χώρου για να πιέσουν με τον τρόπο τους τις καταστάσεις. Στο χριστουγεννιάτικο εργοστάσιο, η λέξη «ασφάλεια» χρησιμοποιείται για να περιγράψει και την «κανονική» δουλειά των οργάνων της τάξης που απαρτίζουν αυτά τα κλιμάκια...
Όσοι έχουν ζήσει την βάρβαρη συνθήκη της στρατιωτικής θητείας θα βρουν αρκετές αντιστοιχίες κάτω από την χριστουγεννιάτικη επίφαση, αρκεί να αλλάξουν τις χακί στολές με μία κόκκινη ποδιά και ένα κόκκινο σκούφο με κουδούνια. Σαν άλλοι λοχίες τα κάθε λογής τσιράκια περιφέρονται στους χώρους, βγάζοντας με μια ικμάδα εξουσίας τα κόμπλεξ και τα νεύρα τους στους απλούς εργαζόμενους κάθε φορά που οι ανώτεροί τους «τους βάζουν γκάζια» - έκφραση που ακούγεται συχνά στο εργοστάσιο όταν υπάρχει εντολή για εντατικοποίηση και επιπλήξεις. Χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη, που όσο και αν θέλαμε να τους βλέπαμε σαν συναδέλφους δεν είναι τίποτα παραπάνω από τα αυριανά εκκολαπτόμενα αφεντικά.
Επειδή λοιπόν οι μέρες που έρχονται δεν είναι ευχάριστες και γιορτινές για όλους και όλες εμάς, αυτό που έχουμε να πούμε είναι πως η επικοινωνία των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε στον χώρο δουλειάς μας, όσο επισφαλής και αν είναι, μπορεί να αποβεί καταλυτική και ένα μικρό ανάχωμα σε ό,τι μας επιφυλάσσεται. Η στήριξη, η αλληλεγγύη και η βοήθεια συναδέλφων που έτυχε να βρεθούν στο στόχαστρο γιατί βρέθηκαν στο λάθος μέρος την λάθος στιγμή, είναι μία μικρή έμπρακτη απάντηση στις ορέξεις των αφεντικών. Και καλό θα είναι να θυμόμαστε πάντα πως δεν είμαστε συνεργάτες και δεν μιλάμε από την ίδια θέση με τα αφεντικά και τους λακέδες τους.
Και μία μικρή υπενθύμιση. Θα γελάμε με τη θέληση μας, με τα πράγματα που μας κάνουν να νιώθουμε χαρούμενοι, και σίγουρα όσα συμβαίνουν στο Christmas Factory δεν βρίσκονται μέσα σε αυτά…
Κάποια Εξοργισμένα Ξωτικά
Υ.Γ. Θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μην αναφερθούμε και στους συναδέλφους που βρίσκονται σε πόστα ευθύνης, η στάση και η συμπεριφορά των οποίων είναι αξιοθαύμαστη, βοηθητική και αξιοπρεπέστατη, καθ όλη την διάρκεια της εργασίας μας στο Χριστουγεννιάτικο Εργοστάσιο.

Πηγή: athens indymedia

Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2014

Ασφυξία στο εμπόριο!

Η ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΑΡΓΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ
ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 28 ΔΕΚΕΜΒΡΗ!


Συνάδελφοι/συναδέλφισσες, εργαζόμενοι/εργαζόμενες,

Η πλήρης κατάργηση της κυριακάτικης αργίας συνεχίζει να αποτελεί κομβική επιδίωξη των εργοδοτών και της κυβέρνησης που τους υπηρετεί. Η ασυδοσία τους αποκαλύπτεται από την αυταρχική μεθόδευση της προηγούμενης εβδομάδας όπου η κυβέρνηση με «έκτακτη τροπολογία» σε άσχετο νομοσχέδιο, επιβάλλει το άνοιγμα των καταστημάτων και…8η Κυριακή, την τελευταία Κυριακή του Δεκεμβρίου! Και όλα αυτά παρά το προσωρινό πάγωμα από το ΣτΕ του πιλοτικού μέτρου των 52 εργάσιμων Κυριακών μετά από τις επίμονες κινητοποιήσεις του Συντονιστικού δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια. Κι όλα αυτά ενώ στο περίφημο «τραπέζι των διαπραγματεύσεων» με την τρόϊκα, ήδη έχει πέσει η κατάργηση των προσαυξήσεων και του ρεπό για την κυριακάτικη εργασία! Η πρόταση αυτή μαζί το νόμο που επιβάλλει το άνοιγμα των καταστημάτων για 7 Κυριακές τον χρόνο, αποκαλύπτει σε όλους τα πραγματικά σχέδια τους:την πλήρη κατάργηση της κυριακάτικης αργίας στο χώρο του εμπορίου και σε όλους τους εργασιακούς κλάδους χωρίς κανένα κόστος για την εργοδοσία!
Ο δρόμος για την κόλαση των εργαζομένων
είναι στρωμένος με παραδεισένιες καταναλωτικές Κυριακές…
Το άνοιγμα των καταστημάτων στις 28 Δεκεμβρίου, για 3η συνεχόμενη Κυριακή μέσα στον Δεκέμβρη (μετά τις 14 & 21/12) δημιουργεί συνθήκες ασφυξίας στον κλάδο του εμπορίου! Το περίφημο χριστουγεννιάτικο καταναλωτικό πανηγύρι, τα εκθαμβωτικά φώτα των καταστημάτων και οι φανταχτερές βιτρίνες που φωνάζουν «ψώνισε!», στήνονται πάνω στις πλάτες και τον ιδρώτα των εργαζόμενων εμποροϋπαλλήλων: πάνω στα εξοντωτικά και ξεχειλωμένα ωράρια, πάνω στις υποχρεωτικές και απλήρωτες υπερωρίες, πάνω στα κομμένα ρεπό, τους μισθούς πείνας και την εργοδοτική τρομοκρατία. Αυτή ακριβώς την πραγματικότητα θέλουν να ξεχνάμε όσοι επιβάλλουν την φτώχεια μας ενώ οργανώνουν φιέστες και «λευκές νύχτες» με προσφορές και εκπτώσεις. Όσοι χρυσώνουν το χάπι της καταναλωτικής ευδαιμονίας και της «κυριακάτικης βόλτας για ψώνια», ενώ στύβουν τις ζωές και τα δικαιώματά μας κάτω από τους νόμους της αγοράς. Εμείς το λέμε και θα τα ξαναλέμε:
δε μας λείπουν οι ώρες και οι μέρες για να ψωνίσουμε, μας λείπει ο χρόνος και τα φράγκα για να ζήσουμε!
Γιατί είμαστε εργάτες και όχι συνεργάτες. Είμαστε αποφασισμένοι να υπερασπιστούμε τις ζωές μας ενάντια στα συμφέροντα των αφεντικών μας. Ενάντια στα «απελευθερωμένα ωράρια», την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και του 8ωρου, ενάντια στις ελαστικές σχέσεις εργασίας και τους μισθούς της ξεφτίλας, τον σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα. Είναι ζήτημα όλων μας, γιατί όποιος νόμος περνάει σήμερα στο εμπόριο, αύριο θα περάσει και σε άλλους κλάδους. Καιρός να σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλο και να αντιμετωπίσουμε το φόβο.
Γι’ αυτό ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ και ΟΡΓΑΝΩΝΟΜΑΣΤΕ σε κάθε χώρο δουλειάς και ΑΠΑΝΤΑΜΕ με απεργιακές κινητοποιήσεις και μαζικοποίηση των αγώνων μας. Ενωμένοι διεκδικούμε το δίκιο και την αξιοπρέπειά μας.
Καλούμε τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες στον κλάδο του εμπορίου, τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενους σε όλους τους κλάδους, κάθε άνεργο-η και συνταξιούχο, κάθε συνέλευση, συλλογικότητα, σωματείο, συνδικάτο, να πάρει θέση στον αγώνα για την υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας. Να πράξει αγωνιστικά, συναδελφικά και αλληλέγγυα υπερασπιζόμενος το δίκιο των εργαζομένων απέναντι στον τσαμπουκά των αφεντικών.
ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΧΑΡΙΣΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ!
ΟΥΤΕ 52 ΟΥΤΕ ΚΑΙ 7, ΚΑΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ!
 ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ: Kυριακή, 4/1 στις 19:00
στα γραφεία του Συλλόγου Βιβλίου-Χάρτου,
Λόντου 6, Εξάρχεια

Κυριακή 28 Δεκέμβρη: Απεργία στον κλάδο του βιβλίου - Άμεση κήρυξη απεργίας σε όλο τον κλάδο του εμπορίου

m281214SYVXAΣυναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Στο πλαίσιο του συνολικού αγώνα μας για την προάσπιση των εργατικών μας συμφερόντων και δικαιωμάτων, της ζωής και της αξιοπρέπειάς μας, τα τελευταία χρόνια και με ιδιαίτερη ένταση το 2014 έχουμε δώσει μια σειρά από μεγάλες μάχες ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας.
Το τι παίζεται είναι πλέον γνωστό σε όλους μας. Το τι επιδιώκεται από το κράτος και τους εργοδότες (ακόμα και οι όποιες κόντρες ανάμεσά τους), το σιγοντάρισμα από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, το ποιες είναι οι επιπτώσεις στη ζωή μας, το τι οφείλουμε να κάνουμε εμείς ως εργαζόμενοι… Τα έχουμε γράψει σε τόσες και τόσες προκηρύξεις. Και ακόμα και οι πιο «εξωπραγματικές» προβλέψεις/εκτιμήσεις μας –έτσι χαρακτηρίζονταν τα όσα ανά καιρούς γράφαμε, όπως πχ ότι στόχευαν στην ολοκληρωτική κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας (βλ. «52 Κυριακές») – βλέπουμε να είναι πλέον κομμάτι της ζοφερής εργασιακής πραγματικότητας που βιώνουμε σήμερα. Και βέβαια πολλοί από εμάς έχουν βιώσει από πρώτο χέρι τι σημαίνει το να σου επιβάλλουν να δουλεύεις Κυριακάτικα. Βέβαια, από την άλλη, πολλοί από εμάς έχουν βιώσει και το τι σημαίνει να αντιστέκεσαι απέναντι στην επιβολή αυτή, όπως άλλωστε και απέναντι σε ότι συνιστά κατρακύλα στον εργασιακό μεσαίωνα.
Και δε θα κάνουμε πίσω ούτε απέναντι στη μεθόδευση (μέσω τροπολογίας σε νόμο που ψηφίστηκε χθες) για άνοιγμα των καταστημάτων και την Κυριακή 28 Δεκέμβρη. Για μια 8η Κυριακή! Για μια τρίτη συνεχόμενη Κυριακή μετά την 14η Δεκέμβρη και την 21η Δεκέμβρη (η οποία εδώ και χρόνια πολλά αποτελεί το όριο που γίνεται -στην πράξη- «αποδεκτό» από την πλευρά μας, και πέρα από το οποίο δεν κάνουμε «ούτε βήμα πίσω»). Μια τρίτη συνεχόμενη Κυριακή μέσα στην εορταστική περίοδο που οι ρυθμοί δουλειάς είναι ούτως ή άλλως εξοντωτικοί! Σε παλιότερη ανακοίνωσή μας σημειώναμε ότι «το εν ισχύ μέτρο των 7 Κυριακών του χρόνου πέρα από το ότι από μόνο του συνιστά σημαντικό πλήγμα στα δικαιώματα και τη ζωή μας, αφήνει πάντα ανοιχτό το ¨παράθυρο¨ και για ακόμα περισσότερες Κυριακές με τα μαγαζιά ανοιχτά».
Η συνέχιση και το δυνάμωμα του αγώνα ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, όπως άλλωστε και του αγώνα ενάντια στη συνολική επίθεση που ως εργαζόμενοι δεχόμαστε, είναι στο χέρι όλων μας, όλων των εργαζομένων στα εμπορικά καταστήματα, όλων των συναδέλφων μας, όλου του κόσμου του αγώνα.
Η απάθεια και η μοιρολατρία δυσχεραίνουν διαρκώς τη θέση μας και τους όρους της εκμετάλλευσής μας. Η οργάνωσή μας στους χώρους δουλειάς μας, η αλληλεγγύη μεταξύ μας και η συλλογική αντίστασή είναι η μόνη λύση. Και είναι και μια καλή βάση και για τον αγώνα μας ακόμα και για την ολοκληρωτική κατάργηση της εκμετάλλευσή μας.
Όλα συνεχίζονται…
ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΔΕΚ. 2014: ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
ΑΜΕΣΗ ΚΗΡΥΞΗ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ
ΟΥΤΕ 52, ΟΥΤΕ ΚΙ 8, ΚΑΝΕΝΑ ΜΑΓΑΖΙ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΑΝΟΙΧΤΟ
Η ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΡΓΙΑ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΤΑΚΤΗΘΗΚΕ
ΚΑΙ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ
ΚΑΤΩ Ο ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ!
[Συμμετέχουμε στο Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια]

Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2014

16 Δεκέμβρη 1974: Φεύγει από τη ζωή ο κομμουνιστής ποιητής Κώστας Βάρναλης

16 Δεκέμβρη 1974: Φεύγει από τη ζωή, σε ηλικία 90 χρονών, ο κομμουνιστής ποιητής Κώστας Βάρναλης. Στη νεκρώσιμη ακολουθία-διαδήλωση, στο πρώτο νεκροταφείο της Αθήνας, χιλιάδες λαού θα τον συνοδεύσει με το σύνθημα “ποιητή της εργατιάς, είσαι νικητής για εμάς…”.
Ἡ μπαλάντα τοῦ κυρ-Μέντιου

Δεν θα ησυχάσουμε αν δεν φτιάξουμε οργανώσεις δυνατές, που θα μπορούν να τα βάζουν με τις εταιρείες, μέσα στις εταιρείες,μέσα στην παραγωγή...

Το  κέντρο πολιτισμού ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, είναι ένα μεγάλο έργο, το πρώτο μεγάλο έργο, μιας νέας εποχής.
Δίνει πολύ καθαρά, τις νέες συνθήκες που θα ισχύουν στον κατασκευαστικό κλάδο «μετά την κρίση».
Οι εταιρείες που επέζησαν νιώθουν μια χαρά, από 60 και 70 ευρώ τα μεροκάματα πέσανε στα 30-35 ευρώ.
Τώρα είστε νόμιμοι,  τώρα σας αρέσει ο νόμος, τον επικαλείστε.
4,20 ευρώ η ώρα, τόσα λέει ο νόμος, και εσείς σαν νομοταγείς πολίτες, δεν το θέλετε να μας πεθάνετε στη πείνα αλλά σας αναγκάζει ο νόμος, η κακιά η τρόικα.
Όταν έλεγε ο νόμος ότι απαγορεύεται η δουλειά στην οικοδομή το Σάββατο, πιέζατε τους εργάτες να δουλεύουν Σάββατο και να καταπατούν το πενθήμερο, ήσασταν παράνομοι.
Όταν οι υπερωρίες πληρώνονταν με 25%, με 50% και 75%, και ο νόμος έλεγε ότι ασφαλίζονταν, εσείς τις πληρώνατε απλώς ωρομίσθιο, ήσασταν παράνομοι.
Όταν λέει ο νόμος όσα μεροκάματα κάνει ο εργάτης πρέπει να ασφαλίζονται εσείς του κόβετε τα μισά, είσαστε παράνομοι.
Γιατί να δουλεύουμε 12 ώρες και να ασφαλιζόμαστε τις 8;
Το ένσημο είναι το ακαθάριστο μεροκάματό μας, μιλάμε για καθαρή κλοπή.
Και κλοπή από τη τσέπη μας και από τα δημόσια έσοδα.
Πόσα είναι τα κλεμμένα ένσημα από την κατασκευή της βιβλιοθήκης, του πάρκινγκ και της λυρικής, ξέρετε;
Αν κλέψουμε 10  ευρώ από τράπεζα θα πάμε φυλακή 20 χρόνια, ενώ εσείς κλέβετε κάθε μέρα τα δικά μας τα λεφτά που σας δίνουμε για να καταθέσετε στο ΙΚΑ και να πληρώσετε την ασφάλισή μας (αυτό είναι το ένσημο), και όχι μόνο δεν είστε παράνομοι, όχι μόνο δεν σας κυνηγάει η ΔΙΑΣ και η ΔΕΛΤΑ αλλά όλη αυτή την κλοπή την λέτε επιχειρηματικότητα.
Αυτή λοιπόν είναι η δική σας νομιμότητα και εμείς αυτή τη νομιμότητα δεν τη θέλουμε.
Δεν φοβάστε μήπως κάποιος πάρει τηλέφωνο το ΣΔΟΕ (1517);
Δεν φοβάστε μήπως κάποιος εργαζόμενος πάρει τηλέφωνο το ΙΚΑ Καλλιθέας
(210-9546730) και έρθει για έλεγχο;
ΖΗΤΑΜΕ
Αυξήσεις, μεροκάματο 50 ευρώ,
προσλήψεις
όχι υπερωρίες,(αν βιάζεστε να τελειώσετε το έργο να κάνετε βάρδιες 8ωρες), (και τι έγινε αν τελειώσει 6 μήνες μετά, δεν τον πειράζει τον Σταύρο το Νιάρχο εκεί ψηλά που είναι)
δουλειά Δευτέρα Παρασκευή
Όχι δουλειά τα Σαββατοκύριακα
Δεν ντρέπεστε υποκριτές του ιδρύματος Νιάρχου, να κάνετε τάχαμου κοινωνικό έργο για τη φτώχεια και να στερείτε χιλιάδες θέσεις εργασίας με τις χιλιάδες παράνομες υπερωρίες που κάνει το έργο;
Την ώρα που 1.500.000 είναι οι άνεργοι, χιλιάδες οι άνεργοι οικοδόμοι που πεινάνε, εσείς επιβάλετε ωράρια του μεσαίωνα, 10 και 12 ώρες δουλειά!
Που είναι η κυβέρνηση και το υπουργείο εργασίας;
Πρέπει να απαγορευτούν αυστηρά οι υπερωρίες όσο υπάρχει έστω και ένας άνεργος στον ΟΑΕΔ.
Καταργείτε το 8ωρο, να είστε περήφανοι, πλουτίζετε πάνω στο αίμα χιλιάδων εργατών που πάλεψαν για ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς.
Δίνετε μεγάλη σημασία στα μέτρα ασφαλείας και καλά κάνετε, αλλά ένας εργάτης που δουλεύει 12 ώρες δεν καταλαβαίνετε ότι είναι τόσο κουρασμένος που δεν έχει καλά ανακλαστικά και γενικώς ρισκάρει να πάθει κάτι από «απροσεξία».
Και πιθανόν να καταφέρετε να μην έχετε ούτε ένα νεκρό εργάτη στο έργο, (σε αντίθεση με τα ολυμπιακά έργα όπως λέτε οι ίδιοι). Δεν θα πεθαίνουμε στα έργα από ατυχήματα, αλλά στο σπίτι μας από την πείνα, αλλά εσείς δεν θα έχετε καμιά ευθύνη!!!
Νομίζετε ότι παράγετε πολιτισμό. Πολιτισμός δεν είναι να ακούς φλάουτα, όμποε και βιολοντσέλα και από την άλλη να αναγκάζεις ανθρώπους να ζουν σε συνθήκες μεσαίωνα (12ωρα και μεροκάματα πείνας).
Τραβάτε το σκοινί, είστε από πάνω, κάνετε ότι θέλετε….
Το μόνο που κάνετε είναι να μας βοηθάτε να μαθαίνουμε, να αποκτάμε εμπειρία, να ξαναοργανωθούμε στις νέες συνθήκες.
Όλη αυτή την ιστορία εδώ και πέντε χρόνια με την κρίση και τα μνημόνια τις τράπεζες και όλα αυτά, εμείς τα πληρώσαμε.
Ή άνεργοι, ή δουλειά χωρίς δικαιώματα.
Όταν είχε δουλειά (ολυμπιάδα, μεγάλα έργα), έλεγαν οι εταιρείες,
«δουλέψτε τώρα που έχει δουλειά να βγάλετε κανένα φράγκο και αφήστε τις μαλακίες για αγώνες και οργανώσεις»
Η πλειοψηφία των εργατών άκουσε τα αφεντικά και έπεσε με τα μούτρα στη δουλειά, 2000 και 3000 ευρώ ήταν συνηθισμένα μηνιάτικα για εργάτες των έργων.
Ακολουθήσαμε τις εταιρείες, να τα αποτελέσματα.
Τώρα λένε, «μη μιλάς τώρα που έχεις δουλίτσα, ο κόσμος πεινάει»
Άντε πάλι να τσιμπήσουμε, να μη μιλήσουμε, να πάρουμε τα 30 ευρώ και να είμαστε ευχαριστημένοι.
Που θα μας οδηγήσει αυτό;;;;
Δυστυχώς, δεν υπάρχει για τον εργάτη άλλος δρόμος από το δρόμο του αγώνα.
Όπως μπορούμε και συνεννοούμαστε τόσοι διαφορετικοί άνθρωποι, και δουλεύοντας οργανωμένα, κατασκευάζουμε τέτοια δύσκολα έργα, πρέπει να μάθουμε να συνεννοούμαστε για το κοινό μας συμφέρον, για το συμφέρον μας σαν εργάτες.
Δεν θα ησυχάσουμε αν δεν φτιάξουμε οργανώσεις δυνατές, που θα μπορούν να τα βάζουν με τις εταιρείες, μέσα στις εταιρείες, μέσα στο έργο, μέσα στην παραγωγή, εκεί που πονάνε, εκεί που είναι αδύναμοι, εκεί που εμείς ελέγχουμε τις εξελίξεις.
Που θα μπορούν να υπερασπίζονται το δικαίωμα μας να ζούμε και εμείς σαν άνθρωποι και όχι σαν ζώα όπως μας θέλουν.

ΤΑ ΚΙΤΡΙΝΑ ΚΡΑΝΗ (εργαζόμενοι στο εργοτάξιο του ιδρύματος Νιάρχου)
Οκτώβρης 2014
Πηγή: athens indymedia

Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2014

Για να έχουμε όλοι μας "καλές γιορτές", εργοδότες και καταναλωτές κάτω τα χέρια από τις Κυριακές

apergia141212_e[Μια περιγραφική ανταπόκριση από την απεργιακή κινητοποίησή μας]
Την απεργιακή για τον κλάδο του εμπορίου Κυριακή 14 Δεκέμβρη 2014 το Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια πραγματοποίησε και πάλι μια σειρά παρεμβάσεων στο κέντρο της Αθήνας
Αρχικά, από τις 9πμ προχωρήσαμε σε απεργιακές περιφρουρήσεις σε PUBLIC, NIKE, MIGATO & ZARA. Μάλιστα στην αρχή του πεζόδρομου της Ερμού αναρτήσαμε ένα μεγάλο πανό στο οποίο αναγραφόταν «για να έχουμε όλοι μας ¨ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ¨, εργοδότες και καταναλωτές ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ! – Συντονιστικό δράσης». 
Παράλληλα μοιράζαμε κείμενα (του Συντονιστικού δράσης, των Εργαζομένων στον κλάδο του εμπορίου κ.α.), πετάγαμε τρικάκια, φωνάζαμε συνθήματα και -μέσω ντουντούκας διάφορα μηνύματα του αγώνα μας και κάναμε κάποιες συζητήσεις με συναδέλφους που είχαν έρθει για δουλειά. Να σημειωθεί ότι πολύ κοντά στα σημεία των περιφρουρήσεων συγκεντρώθηκαν αρκετές κατασταλτικές δυνάμεις με προφανή στόχο και σχεδιασμό να μας τρομοκρατήσουν αλλά και να κινηθούν εναντίον μας, κάτι που τελικά δεν το έκαναν. 
Στη 1.30μμ κινηθήκαμε όλοι μαζί στο πάνω τμήμα της πλ. Συντάγματος, όπου πολλές διμοιρίες ΜΑΤ είχαν περικυκλώσει τους Σύρους πρόσφυγες και όπου και παραμείναμε μέχρι την αποχώρησή τους. Η απεργιακή κινητοποίησή μας ολοκληρώθηκε έξω από το attica όπου πραγματοποιήσαμε παρέμβαση με συνθήματα και μοίρασμα κειμένων έξω από την κεντρική είσοδο, ενώ την ίδια ώρα μοιράζαμε τα κείμενά μας στους εργαζόμενους στο εσωτερικό του πολυκαταστήματος.
Να σημειώσουμε ότι η όλη αυτή κινητοποίηση, όπως κι άλλες που έγιναν και σε άλλες περιοχές της Αττικής και σε άλλες πόλεις της ελληνικής επικράτειας, όπως άλλωστε και κάποιες από αυτές που είχαν προηγηθεί (βλ. Κυρ.2/11), πέρασαν σχεδόν απαρατήρητες από διάφορα καθεστωτικά ΜΜΕ.
Ο αγώνας ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, ενάντια στη συνολική επίθεση που ως εργαζόμενοι δεχόμαστε, συνεχίζεται…

Τα ατυχήματα των εργατών είναι δολοφονίες των αφεντικών

Η Πρωτοβουλία Οικοδόμων Γιαννίνων καταγγέλλει τη δολοφονία με τη μορφή του εργατικού ατυχήματος ενός ακόμη συναδέλφου, θύμα στο βωμό του κέρδους της εργοδοσίας που έγινε την Πέμπτη 11/12 στον υπό κατασκευή δρόμο Αμφιθέας – Κρανούλας.

Στο συγκεκριμένο έργο, που κατασκευάζει η εταιρεία ΑΚΤΩΡ τα μέτρα ασφαλείας είναι από πλημμελή έως ανύπαρκτα για όλο το μακρό χρόνο που εκτελείται και ήταν ζήτημα χρόνου για το πότε θα θρηνήσουμε το πρώτο θύμα, μιας και ο δρόμος παράλληλα με την εκτέλεση των έργων χρησιμοποιείται και ως οδικός άξονας.

Πρέπει δε, να σημειώσουμε πως ο συνάδελφος ήταν στη πρώτη μέρα εργασίας του μετά από μακρόχρονη ανεργία για 25 ευρώ μεροκάματο.

Εδώ πρέπει να τονίσουμε συν τοις άλλοις και την πλήρη εγκατάλειψη του συνάδελφου μετά το ατύχημα από την εταιρεία αφού όλοι την κοπάνησαν. Βρέθηκε από διερχόμενους οδηγούς και το ΕΚΑΒ έφτασε μετά από μεγάλη καθυστέρηση, αφού δεν ειδοποιήθηκε.

Η εταιρεία ΑΚΤΩΡ όχι μόνο δολοφόνησε το συνάδελφο αλλά τον εγκατέλειψε κιόλας για να ισχυριστεί ότι δεν δούλευε στο έργο σε μια προσπάθεια να παρουσιάσει το συμβάν σαν τροχαίο.

Η ζωή μας, η ζωή των εργατών δεν κοστίζει τίποτα μπροστά στο κέρδος των εταιρειών και του κεφάλαιου, κι αυτό δυστυχώς το έχουμε δει πολλές φορές και πρόσφατα αλλά και όλα τα περασμένα χρόνια.

Και οι ευθύνες για όλα αυτά είναι συγκεκριμένες. Πέρα από τη δολοφονική αδιαφορία και απαξίωση της ανθρώπινης ζωής από την εργοδοσία, ακέραια φέρνουν την ευθύνη και ο Περιφερειάρχης καθώς και ο Δήμος που για χρόνια ανέχονται αυτή την κατάσταση, επειδή μερικοί από αυτούς εκτός από την πολιτική κάλυψη που δίνουν έχουν και προσωπικό συμφέρον.

Και στη βάση των δικών τους συμφερόντων, αντάμα εταιρείες και κράτος δια μέσου των εκφραστών του στέκονται ενάντια στην εργατική τάξη και το λαό.

Τα δικά τους συμφέροντα σημαίνουν πείνα, ανεργία, εξαθλίωση, θάνατο για τους εργαζόμενους. Για τα δικά τους συμφέροντα ο συνάδελφος το βράδυ δεν γύρισε στο σπίτι και την οικογένειά του, για τα δικά τους συμφέροντα παιδιά λιποθυμούν στα σχολεία από την ασιτία, για τα δικά τους συμφέροντα τα ΜΑΤ φτάσανε να βαράνε ακόμη και άτομα με ειδικές ανάγκες.

Με αφορμή αυτό το γεγονός απαιτείται να σημειώσουμε πως είναι ζήτημα χρόνου να έχουμε ανάλογα περιστατικά θανατηφόρων ατυχημάτων και στα εργοτάξια της Ιόνιας οδού. Εκεί οι εργαζόμενοι οικοδόμοι πληρώνονται με 25 ευρώ μεροκάματο, δουλεύοντας υποχρεωτικά 12ωρο και για να προσληφθούν πρέπει να περάσουν από το γραφείο του Περιφερειάρχη ή άλλου πολιτικού παράγοντα για την ανάλογη σύσταση.

Οι μεσαιωνικές συνθήκες είναι μπροστά στα μάτια μας.

Οι εργαζόμενοι του κλάδου, εκτός από την επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα τους, την τρομοκρατία, την κακοπληρωμένη ή και απλήρωτη εργασία, καλούνται να δώσουν και την ίδια τους τη ζωή, για να μπορέσουν να εξασφαλίσουν, έστω και για μια ήμερα, το φαγητό για την οικογένεια τους. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι εργοδότες να αποθρασύνονται και οι εργαζόμενοι κάτω από την πίεση της μεγάλης ανεργίας που μαστίζει την μεγάλη πλειοψηφία της εργατικής τάξης να αναγκάζονται να εργαστούν κάτω από αυτές τις συνθήκες για ένα μεροκάματο, το οποίο είναι στην κυριολεξία του τρόμου, όταν ο εργάτης πηγαίνει στην δουλειά του και δεν ξέρει αν θα γυρίσει πίσω.

Συνάδελφοι!
Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να πάει άλλο.
Η μόνη λύση είναι η συσπείρωση γύρω από το σωματείο μας με την ενότητα της τάξης και την ανάπτυξη κοινών αγώνων κόντρα στις συντεχνιακές λογικές και τις ατομικές λύσεις.

Το Σωματείο να σταματήσει το διαχωρισμό που επιβάλλεται από τη Διοίκηση ανάμεσα στους εργαζόμενους και να προβάλλει τα αιτήματα και τους στόχους που αφορούν την ίδια μας τη ζωή.

Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να ανατρέψουμε τη σημερινή γκρίζα πραγματικότητα που μας επιβάλλουν οι καπιταλίστες και η κυβέρνηση - Ε.Ε.

Όχι άλλες ζωές χαμένες στο βωμό του κέρδους!
Να πληρώσουν οι υπεύθυνοι για τη δολοφονία του συνάδελφου!
Πρωτοβουλία Οικοδόμων Γιαννίνων

Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2014

Μαύρες - Κόκκινες σελίδες 2014

Πέμπτη 18/12 στην ΑΣΟΕΕ

Συνάντηση εκδόσεων ανατρεπτικού περιεχομένου

17:00 Βιντεο-βιβλιοπαρουσίαση των πρόσφατων εκδόσεων για τους Weatherman και τους Weather Underground
18:00 Η σύγχρονη βαρβαρότητα των στρατοπέδων συγκέντρωσης, Παρουσίαση Ατζέντας 2015 του Ταμείου Αλληλεγγύης Φυλακισμένων και Διωκόμενων Αγωνιστών
19:00 «Ένα μνημείο και ένα ποίημα για τον Μιχαήλ Μπακούνιν» Βίντεο – φόρος τιμής για τα 200 χρόνια από τη γέννηση του ρώσου επαναστάτη
19:30 Βιντεοπαρουσίαση του βιβλίου «Δημιουργικό Μηδέν» με ποιήματα της Λίνας Φι και σχέδια της orgbalmaria από το Ελευθεριακό Στέκι Πικροδάφνη.
20:00 «Ιδέα και δράση» Μια ιστορία του αναρχισμού στην Ιταλία πριν τον φασισμό με αφορμή την έκδοση του κόμικ «Μια κόκκινη εβδομάδα» (εκδ. Ευτοπία) ομιλητής: Antonio Senta (Bologna)
κινηματικά εκδοτικά εγχειρήματα
Αναδημοσίευση από: Προλεταριακή Πρωτοβουλία

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014

Απεργία στον κλάδο του εμπορίου Κυριακή 14 Δεκέμβρη

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ (;)
Η χριστουγεννιάτικη εορταστική περίοδος ξεκίνησε και ο εμπορικός κόσμος ετοιμάζεται για ένα εορταστικό «πάρτυ κατανάλωσης». Πίσω από τις φανταχτερές βιτρίνες που σου λένε «ψώνισε!» και τα εκθαμβωτικά φώτα  των καταστημάτων, βρίσκονται οι εργαζόμενοι εμποροϋπάλληλοι.  Ενώ κάποιοι καταναλώνουν και διασκεδάζουν, υπάρχουν κάποιοι άλλοι που δουλεύουν 12ωρα με μισθούς πείνας, υποχρεωμένοι να χαμογελούν σε καθένα και καθεμία από το άμορφο πλήθος των λυσσασμένων καταναλωτών που ξεχύνεται στους δρόμους της πόλης.  Όλους αυτούς που δεν τους έχουν αφήσει κανένα άλλο δικαίωμα, εκτός από το να ψωνίζουν για να ξεχνούν την φτώχεια τους.
Όπως κάθε χρόνο,  μέσα σ’ αυτό το καταναλωτικό πανηγύρι, η εργοδοσία θα χρησιμοποιήσει κάθε μέσο για να εκμεταλλευτεί στο έπακρο το εργατικό δυναμικό, με στόχο να κερδίσει όσο γίνεται περισσότερο. Το κέρδος των εργοδοτών θα επιβάλλει σε εμάς, τους εργαζόμενους στο εμπόριο, εξοντωτικά και ξεχειλωμένα ωράρια, υποχρεωτικές και απλήρωτες υπερωρίες, κόψιμο ρεπό, τρομοκρατία στους χώρους εργασίας, «απασχόληση» εργαζομένων μέσω ΕΣΠΑ και VOUCHER και, φυσικά, δουλειά και την Κυριακή!
Τόσα χρόνια στο όνομα της αγοράς διαλύουν τις ζωές μας. Σήμερα, αυτό το ζούμε πιο έντονα από ποτέ δουλεύοντας με μεσαιωνικές συνθήκες. Το χτύπημα της Κυριακάτικης αργίας σήμερα γίνεται στους χώρους του εμπορίου. Αύριο θα απλωθεί παντού. Μοναδικός στόχος είναι το υπερκέρδος των εργοδοτών και θέλουν να το καταφέρουν τσακίζοντας ότι έχει απομείνει από τις εργατικές κατακτήσεις.
Είμαστε αποφασισμένοι να υπερασπιστούμε τις ζωές μας ενάντια στα «απελευθερωμένα ωράρια», την κατάργηση κυριακάτικης αργίας και του 8ωρου, τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και τους μισθούς της ξεφτίλας. Γιατί είμαστε εργάτες και όχι συνεργάτες. Καιρός να σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλο και να αντιμετωπίσουμε το φόβο. Για αυτό ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ και ΟΡΓΑΝΩΝΟΜΑΣΤΕ σε κάθε χώρο δουλειάς και ΑΠΑΝΤΑΜΕ με κινητοποιήσεις και μαζικοποίηση των αγώνων μας.
Η Κυριακή 14  Δεκεμβρίου είναι μπροστά μας.
Άλλη μια Κυριακή που με τα μέτρα και τους νόμους τους, θέλουν να μας επιβάλλουν να εργαστούμε, οργανώνουμε τις  απεργιακές κινητοποιήσεις και τις δράσεις μας ενάντια στον σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα. Ενωμένοι διεκδικούμε το δίκιο μας και την αξιοπρέπεια μας.
Για να είναι πραγματικά ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ καλές οι γιορτές:
*ΚΑΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΑΝΟΙΚΤΑ
*ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ
*ΟΡΓΑΝΩΝΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ
Εργαζόμενοι / εργαζόμενες από τον κλάδο του εμπορίου

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
ΚΥΡΙΑΚΗ 14/12, 11.00
ΕΡΜΟΥ (ΣΥΝΤΑΓΜΑ)

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014

Για την απεργία πείνας του Ν. Ρωμανού

Ακολουθεί η αναδημοσίευση ενός κειμένου που αναρτήθηκε πριν λίγες μέρες στο ΒιβλιοφρικάριοΤο μυαλό μας και η καρδιά μας, η θέληση μας και η βούληση μας, οι σκέψεις μας και οι πράξεις μας συνεχίζουν να παραμένουν στραμμένες στο προφανές:
Νίκη στον Αγώνα του Νίκου Ρωμανού και των συντρόφων του.
Ο Αγώνας τους είναι Αγώνας Όλων Μας.
Για την Απεργία Πείνας του Ν.Ρωμανού
Όσοι από εμάς ζήσαμε τον απελευθερωτικό για τις ψυχές μας Δεκέμβρη του 2008, όσοι μπήκαμε με το Είναι μας μέσα στην εξέγερση του πιο όμορφου Δεκέμβρη της σύγχρονης Ιστορίας της Ελλάδας, θυμόμαστε πολύ καλά το Νίκο Ρωμανό. Ένα 15χρονο παιδί που με δύναμη δεκάδων ενηλίκων, ενώθηκε μαζί μας για να ζήσουμε το απελευθερωτικό εξεγερσιακό πρόταγμα απέναντι σε μια κοινωνία η οποία, μέσω της δομικής καπιταλιστικής κρίσης που ξέσπασε 2 χρόνια μετά, μας ύφαινε από τότε νεκροσάβανα…
Όσοι τον είχαν πλησιάσει, είχαν διακρίνει με ευκολία την οργή και τη λύσσα στα μάτια του «πιτσιρικά» που είχε ζήσει με το πετσί του το ίδιο τη δολοφονία του καλύτερου του φίλου από τα χέρια ενός κυνικού ανδρείκελου της χειρότερης δομής της αστικής εξουσίας, τους μπάτσους. Ένα ανδρείκελο το οποίο με ένα απλό συμπέρασμα που έλεγε «κωλόπαιδα», αποφάσισε να γίνει ο θεός του Γρηγορόπουλου και με μια απλή κίνηση να του αφαιρέσει τελεσίδικα την ανάσα… Όσα επακολούθησαν ήταν το ξέσπασμα του πάταγου και του λυγμού ενός κομματιού της κοινωνίας που σιγόβραζε μέσα στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και περίμενε μια χαραμάδα για να αναβλύσει από τη ρωγμή της την απέχθεια απέναντι στην κυνικότητα της εξουσίας.
Οι μέρες εκείνες μας έκαναν να αναπνεύσουμε ελεύθερα έστω και για λίγο. Όσοι περπατήσαμε τότε την άδεια Πανεπιστημίου και μυρίσαμε τα αποκαΐδια του καταναλωτικού οργίου στο κέντρο της μητρόπολης, όσοι μπήκαμε στην ΑΣΣΟΕ, στο Πολυτεχνείο αλλά και στην ΓΣΕΕ και στήσαμε συνελεύσεις, έχουμε ακόμα να θυμόμαστε τις λίγες στιγμές ελευθερίας. Με ένα βάρος στην καρδιά μας ωστόσο γιατί το τίμημα αυτών των στιγμών ήταν η απώλεια του μικρού Αλέξη.
Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Το ΔΝΤ ήρθε στον ελλαδικό χώρο με πρόσχημα την υπαρκτή καπιταλιστική κρίση και οι ζωές των υπηκόων αλλάξανε. Δεν χρειάζεται να θυμηθούμε ακριβώς τι έχει γίνει σε αυτά τα τέσσερα χρόνια. Όλοι τα ζούμε στο πετσί μας. Ντόπια και ξένα αφεντικά επιβουλεύονται τη ζωή μας σε συνεργασία με μια φασιστικοποιημένη κρατική εξουσία. Ανεργία, ανέχεια, εξαθλίωση και ΘΑΝΑΤΟΣ… Ναι, θάνατος σε όλες του τις μορφές και με όλους τους τρόπους. Δολοφονίες από τους μπάτσους, άνεργοι ξεψυχούν στις ρόδες των λεωφορείων κυνηγημένοι από ρουφιάνους επειδή δεν είχαν χρήματα για ένα γαμωεισιτήριο, αυτοκτονίες απελπισμένων, ξεψυχίσματα στις ανθρώπινες αποθήκες των φυλακών ανθρώπων που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, εκτελέσεις μεταναστών στο Αιγαίο και τα σύνορα ή στα σύγχρονα Νταχάου του δυτικού πολιτισμού, θάνατος στα νοσοκομεία όπου η καπιταλιστική στατιστική δεν προβλέπει περίθαλψη για όποιον άρρωστο δεν την έχει «κερδίσει» στα εργατικά μπουντρούμια και στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα της καπιταλιστικής παραγωγής.
Κι όμως… Ακόμα και μπροστά στον θάνατο που έχει κυκλώσει τις ζωές μας, οι περισσότεροι ατενίζουν τον υπόνομο στον οποίο καταδικαστήκαμε να ζούμε, σαν να είναι παραθεριστικό θέρετρο. Και δε μιλάνε και συνεχίζουν να ζουν σα να μην έχουν γίνει και πολλά, σα να υπάρχει ελπίδα μεσ’ στο βόρβορο, σα να είναι η ζωή μας ειμαρμένη που δεν μπορούμε να παρακάμψουμε. Με μια σιωπή ένοχη, αιματοβαμμένη από τα θύματα της καπιταλιστικής ολοκλήρωσης.
Ο Νίκος Ρωμανός λοιπόν δεν είναι ένας από αυτούς. Δεν φοβάται μπροστά στο θάνατο κι ας τον έχει περάσει ξώφαλτσα. Δεν φοβάται την απώλεια κι ας τον έχει αγκαλιάσει σφιχτά. Δεν στέκει σιωπηλός μέσα στην εκκωφαντική σιωπή και αντιστέκεται στον πολιτισμό που ζητά να μας εκμηδενίσει.
Γιατί η απεργία πείνας του Νίκου δεν είναι αγώνας για ένα κωλοπτυχίο, δεν είναι μια προσπάθεια να βρει την ελπίδα που έχασε όταν είδε το φίλο του να ξεψυχά δολοφονημένος, δεν είναι η διεκδίκηση ενός καλύτερου μέλλοντος για τον ίδιο όταν αποφυλακιστεί, δεν είναι αγώνας για να αναδείξει τις αντιφάσεις της ούτως ή άλλως σάπιας δημοκρατίας. Δεν είναι καν απλά και μόνο ο αγώνας ενός ανθρώπου να υπερασπιστεί την αξιοπρέπειά του και τον αξιακό του κώδικα που επιβάλει να μην παραδίνεσαι ποτέ και πάντα να κάνεις βήματα ελευθερίας. Ο αγώνας του Νίκου είναι η εξέγερση απέναντι στην απόλυτη εξουσία, απέναντι στον φόβο που προσπαθούν να μας φυτέψουν στα κεφάλια για να γίνουμε υποτακτικοί. Ο αγώνας του Νίκου είναι η μεγαλύτερη εξέγερση που μπορεί να πραγματώσει ένα ανθρώπινο ον, είναι η εξέγερση απέναντι στον Θάνατο τον ίδιο. Ο Νίκος τον έχει δει από κοντά αρκετές φορές και τώρα απλά τον έχει πλησιάσει και τον περιπαίζει.
Γι αυτό το λόγο δεν στεκόμαστε απλά αλληλέγγυοι δίπλα του. Αφουγκραζόμαστε την ανάσα του σα να είναι η δική μας και προετοιμαζόμαστε για τις νύχτες που έρχονται. Οι οποίες αυτή τη φορά, δεν θα είναι μόνο του Αλέξη αλλά και του Νίκου. Μόνο που ο Νίκος θα είναι δίπλα μας, κουφάλες…
Αναδημοσίευση από: Προλεταριακή Πρωτοβουλία

Απεργία στον κλάδο του βιβλίου Κυριακή 14 Δεκέμβρη

27_11_14_apergia_syvxa_hΣυνεχίζουμε και δυναμώνουμε τον αγώνα

Κυριακή 14/12 : Απεργία στον κλάδο του βιβλίου

Άμεση κήρυξη απεργίας σε όλο τον κλάδο του εμπορίου
Για να δώσουμε όλοι μαζί οι συναδέλφισσες & οι συνάδελφοι, τα εργατικά σωματεία και όλες οι δυνάμεις του ταξικού και κοινωνικού κινήματος μια ακόμα μάχη ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας ενάντια στη συνολική και αδυσώπητη επίθεση που ως εργαζόμενοι δεχόμαστε.

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής
Συμμετέχουμε στο Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια