Πέμπτη 23 Ιουνίου 2016

Αυτό που παράγει ο καπιταλισμός είναι ο θάνατος - Εργοδοτικά εγκλήματα από αρχές Απρίλη μέχρι τέλος Ιούνη

6/4 Συμβασιούχος εργαζόμενος σε απορριμματοφόρο στον δήμο Κέρκυρας, στην προσπάθειά του να ξεμπλοκάρει τον κάδο του οχήματος χτυπήθηκε στο στήθος από τον βραχίονα με αποτέλεσμα να υποστεί κακώσεις στο πίσω μέρος του κεφαλιού και του κορμού.

12/4 Εργαζόμενος της ΔΕΗ κατά την διάρκεια εργασιών στην Σάμο έπεσε από μεγάλο ύψος με αποτέλεσμα να νοσηλεύεται σε μονάδα εντατικής θεραπείας.

13/4 22χρονος εργαζόμενος κατά την διάρκεια εργασιών σε ρυμουλκό πλοίο σε ναυπηγείο της Σαλαμίνας τραυματίστηκε με αποτέλεσμα να υποστεί εγκαύματα Α’ και Β΄ βαθμού.

9/5 Εργάτης στο εργοστάσιο της TOSOH κατά την διάρκεια εργασιών σε ύψος έπεσε στον εξώστη με αποτέλεσμα να τραυματιστεί σοβαρά.

Ταξική Αλληλεγγύη στους Τούρκους αγωνιστές της ΑΤΙΚ

Αλληλεγγύη έξω από τα
δικαστήρια στο Μόναχο
Την  Παρασκευή 17 Ιουνίου ξεκίνησε στα γερμανικά δικαστήρια η δίκη των δέκα Τούρκων αγωνιστών της ΑΤΙΚ (Συνομοσπονδία Τούρκων Εργατών στην Ευρώπη). Μια πολιτική δίωξη που ξεκίνησε στις 15/4/2015 από το φασιστικό τούρκικο καθεστώς σε αγαστή συνεργασία με το κράτος της Γερμανίας και γενικότερα της Ε.Ε.

Στην Ελλάδα είχαν γίνει 4 συλλήψεις αγωνιστών που κάτω από την πίεση ταξικών κινητοποιήσεων οι 3 από αυτούς αφέθηκαν ελεύθεροι, ενώ ο ένας (Deniz Pektas) παραδόθηκε τελικά από τις ελληνικές αρχές στην Γερμανία.

Αγωνιστές που παλεύουν για τα συμφέροντα της τάξης τους ενάντια στον φασισμό και τον ιμπεριαλισμό βρίσκονται στο στόχαστρο της αστικής τάξης και των μηχανισμών της, στο στόχαστρο αυτών που θέλουν να απομονώσουν και να εκμηδενίσουν όσους οργανώνονται στην ταξική πάλη, για να μπορούν αυτοί να δουλεύουν ανενόχλητοι για την περαιτέρω και όλο και πιο σκληρή εκμετάλλευση της εργατικής τάξης σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Διαδήλωση αλληλεγγύης
Αθήνα 17/6
Σε αυτές τις συγκυρίες της οπισθοχώρησης της εργατικής τάξης και της ολομέτωπης επίθεσης  του κεφαλαίου, οι εργάτες και εργάτριες οφείλουν να ανασυντάξουν τις δυνάμεις τους, να οργανωθούν στον αγώνα ενάντια στον καπιταλισμό και να σταθούν δίπλα σε όσους στέκονται με αξιοπρέπεια απέναντι στο εκμεταλλευτικό σύστημα.

Τρομοκρατία είναι ο ιμπεριαλισμός και το κεφάλαιο, τρομοκράτες είναι οι διώκτες των ταξικών δυνάμεων. Δύναμή μας οι υψωμένες γροθιές των δέκα συντρόφων μέσα στα δικαστήρια που συνεχίζουν δυνατοί μετά από έναν χρόνο κράτησης στα γερμανικά κελιά να υπερασπίζονται τις ιδέες τους και τα ιδανικά τους.

Οι «πρώτοι των πρώτων»

Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες εφηβικά πρόσωπα γεμίζουν με τα θριαμβευτικά  χαμόγελά τους τηλεοπτικά παράθυρα και «σαλόνια» εφημερίδων και ιστοσελίδων. Τα ρεπορτάζ και οι αναφορές πανομοιότυπα κάθε φορά, μόνο τα ονόματα αλλάζουν. Είναι οι «πρώτοι των πρώτων», κορίτσια και αγόρια που πρώτευσαν στις πανελλαδικές εξετάσεις.
Κούραση, καρδιοχτύπια, άγχος, ξαγρύπνιες, αγωνίες, όνειρα (και εφιάλτες…), προσδοκίες, ελπίδες, όλα ριγμένα στο «μπλέντερ» μιας διαδικασίας που χαράσσει τις αποστάσεις μεταξύ της επιτυχίας και της αποτυχίας, και ορίζει τα - ευκολοπαραβίαστα - σύνορα μεταξύ της ευτυχίας και της απογοήτευσης. Και δεν είναι λίγες οι φορές που τα παιδιά έχουν να κουβαλήσουν και άλλα «φορτία», όπως είναι οι ανασφάλειες και τα απωθημένα των γονιών τους «να γίνει κάτι το παιδί», η ρηχή προσέγγιση ή ακόμα και η ανεπάρκεια του σχολείου τους και, πάντα - και ακόμα πιο επικίνδυνο αυτό - την επιβαλλόμενη «βεβαιότητα» ότι αξίζεις μόνο αν περάσεις σε κάποια «καλή σχολή».

Τρίτη 21 Ιουνίου 2016

Τα εργατικά συμφέροντα βάζουμε μπροστά Κυριακές και νύχτες τα μαγαζιά κλειστά

Η επίθεση στην Κυριακάτικη αργία και η καταπάτηση του ωραρίου από το κράτος και την εργοδοσία εδώ και τρία χρόνια συνεχίζονται ακάθεκτες. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο πλήρους απορρύθμισης των ωραρίων εργασίας επιχειρείται και η επιβολή της «Λευκής Νύχτας». Ο δήμος Ιλίου έχει αποτελέσει πρωτοπόρος στη διοργάνωση της συγκεκριμένης αθλιότητας την οποία και προσπαθεί να αναγάγει σε θεσμό/πολιτιστικό γεγονός για την πόλη. Για τέταρτη συνεχή χρονιά λοιπόν, το Σάββατο 25 Ιούνη, θα επιχειρήσει να μετατρέψει την πόλη του Ιλίου και πάλι σε μια τεράστια «αρένα κατανάλωσης» στην οποία με το έτσι θέλω τα εμπορικά καταστήματα, και όχι μόνο, της περιοχής παραμένουν ανοιχτά μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Το σκηνικό ολοκληρώνεται με τη διοργάνωση μουσικών σκηνών με ηχηρά ονόματα του τραγουδιού τα οποία έρχονται να προσδώσουν το χαρακτήρα του «πολιτιστικού γεγονότος» στην αθλιότητα της εξαναγκαστικής εργασίας, πέρα και έξω από κάθε έννοια τήρησης των ήδη ξεχειλωμένων ωραρίων των εμποροϋπαλλήλων. Ο τσαμπουκάς των αφεντικών ξεφεύγει από κάθε όριο, από το άνοιγμα των μαγαζιών δίχως άδεια από την Περιφέρεια, μέχρι την απλήρωτη εργασία που επιβάλλει στους συναδέλφους, καταστρατηγώντας κάθε έννοια εργασιακού δικαιώματος και αξιοπρέπειας των εργαζομένων που εκβιάζονται να δουλέψουν οποτεδήποτε και για όσο τους ζητηθεί από το αφεντικό, αργίες, Κυριακές, νύχτες… Και όλο αυτό στο όνομα της νεφελώδους «τόνωσης της αγοράς», δηλαδή τόνωσης των κερδών των αφεντικών και εντατικοποίησης της εκμετάλλευσης των εργαζόμενων. 
Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΩΡΑΡΙΟΥ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ
Οι προσπάθειες επιβολής καθεστώτος πλήρως «απελευθερωμένου» ωραρίου, όπως αυτό που εφαρμόζεται στις «λευκές νύχτες» εμφανίστηκε μαζί με την προσπάθεια κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας, εμφανίστηκε μαζί με την επίθεση που έχουν εξαπολύσει κράτος και αφεντικά τα τελευταία χρόνια επιχειρώντας να εντατικοποιήσουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων προκειμένου να διατηρήσουν τα κέρδη τους. Όσο και να παρουσιάζονται τα εν λόγω γεγονότα ως «εξαιρέσεις» και «εορτές» ξέρουμε πολύ καλά πως από πίσω κρύβεται ο πόθος των αφεντικών να έχουν στη διάθεσή τους εργαζόμενους δίχως ωράριο, δίχως δικαιώματα, δίχως αξιοπρέπεια, εργαζόμενους που δεν θα αντιμετωπίζονται ως άνθρωποι με ανάγκες για ξεκούραση, συνεύρεση, ελεύθερο χρόνο, αλλά θα αντιμετωπίζονται ως εργαλεία για την αύξηση της κερδοφορίας τους. Οποιαδήποτε καταπάτηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων η οποία παρουσιάζεται ως «έκτακτη» και «προσωρινή» αποτελεί ένα βήμα για την καθολική τους κατάργηση και αυτό το γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά. 

Παρασκευή 17 Ιουνίου 2016

Άμεση και δίχως όρους αποφυλάκιση του κομμουνιστή Ζωρζ Αμπνταλά

Αφίσα που κολλήθηκε από συντρόφους  σε ένδειξη συμπαράστασης στον Άραβα Κομμουνιστή Ζωρζ Αμπνταλά που κρατείται στις γαλλικές φυλακές από το 1985. Η αφίσα κολλήθηκε στο Κολωνάκι και στο γαλλικό ινστιτούτο Αθηνών (17/6/2016) την ώρα που πραγματοποιούταν προγραμματισμένη εκδήλωση χορού.

Στις 19 Ιουνίου θα πραγματοποιηθεί διαδήλωση στο Παρίσι ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΔΙΧΩΣ ΟΡΟΥΣ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΖΩΡΖ ΙΜΠΡΑΧΙΜ ΑΜΠΝΤΑΛΑ

Πέμπτη 16 Ιουνίου 2016

Να τελειώνουμε μια και καλή με τις λευκές νύχτες των εργοδοτών και των δημάρχων

Layout 1ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ
ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΥΚΕΣ ΝΥΧΤΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΗΜΑΡΧΩΝ
με τον εργοδοτικό τσαμπουκά, τα ελαστικά ωράρια, τη ζωή-λάστιχο!
Το Σάββατο 25/6 και το Σάββατο 2/7, οι εργοδότες του εμπορίου ξαναχτυπούν! Αυτή την φορά, σε Ίλιον και Μαρούσι, επιχειρούν και πάλι να οργανώσουν τις άθλιες εμπορικές φιέστες με την ονομασία «Λευκή Νύχτα» επιβάλλοντας με τον τσαμπουκά την άνευ ορίων παράταση ωραρίου των εμπορικών καταστημάτων! Και αν στις προηγούμενες «λευκές νύχτες» σ’ άλλες περιοχές (πχ. Γλυφάδα) τα καταστήματα έμειναν ανοιχτά ως τις 12 το βράδυ, τώρα στο Ίλιον, ο δήμαρχος Ζενέτος μαζί με μια δράκα εμπόρων στο κέντρο της πόλης διαφημίζουν ανερυθρίαστα την άνευ ορίων λειτουργία των καταστημάτων μέχρι τα ξημερώματα της επόμενης μέρας! Επιπλέον, όλοι αυτοί που κόπτονται για τη δήθεν «τόνωση της τοπικής αγοράς» είναι οι ίδιοι που επιβάλλουν ωράρια-λάστιχο σε εκατοντάδες εργαζόμενους στο εμπόριο και βάζουν χέρι στα εργασιακά δικαιώματα και τον ελεύθερο χρόνο μας. Τρανταχτό παράδειγμα ο δήμαρχος Αμαρουσίου Πατούλης ο οποίος έχει βάλει πλάτη για τη νομιμοποίηση του αυθαίρετου Mall στο Μαρούσι λειτουργώντας ως το μακρύ χέρι του Λάτση και της Lamda Development! Ουσιαστικά, πίσω από τις αγαθές προθέσεις και τα όμορφα λόγια όλων αυτών βρίσκονται οι business και τα κέρδη των μικρών και μεγάλων εργοδοτών του εμπορίου (και όχι μόνο…).
Να μην τους χαρίσουμε καμία νύχτα, καμία Κυριακή!
Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι περίφημες λευκές ή κόκκινες νύχτες των εργοδοτών του εμπορίου ανά την Ελλάδα πάνε χέρι-χέρι με την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Αν πριν 2 χρόνια οι «Λευκές Νύχτες» παρουσιάστηκαν ως «εξαιρέσεις», έχουμε την πείρα ως εργαζόμενοι να αντιληφθούμε ότι «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού»! Το ίδιο συνέβη και πριν χρόνια με την ελαστικοποίηση του ωραρίου, το ίδιο συμβαίνει και τώρα με την μεθοδευμένη κατάργηση της κυριακάτικης αργίας μέσα από την εφαρμογή των «8 εργάσιμων Κυριακών», το ίδιο κάνουν και με τις «Λευκές Νύχτες» παραχωρώντας στους εργοδότες και τους δημάρχους το δικαίωμα να οργανώνουν κατά το δοκούν τέτοιες φιέστες. Ακόμα και απέναντι στις τυπικές υποχρεώσεις των εργοδοτών (άρα και δικαιώματα των εργαζομένων) να πληρώνουν την κυριακάτικη εργασία με 75% προσαύξηση και επιπλέον ρεπό μέσα στην εβδομάδα και τις «λευκές νύχτες» με 105% προσαύξηση στο μεροκάματο (άραγε ποιοι και πόσοι εργοδότες το τηρούν;), εμείς απαντάμε χωρίς περιστροφές ότι ο ελεύθερος χρόνος, τα δικαιώματά και η συλλογική μας αξιοπρέπεια δεν έχουν αντάλλαγμα και δεν εξαγοράζονται.

Τετάρτη 15 Ιουνίου 2016

Δύναμή μας οι συλλογικές αντιστάσεις - Όπλο μας η Αλληλεγγύη

Δίκη Πέμπτη 16 Ιουνίου 2016, 9πμ Δικαστήρια Ευελπίδων, κτήριο 8 για την ανακατάληψη της Villa Amalias


Στις 20/12/12 εκκενώθηκε από την αστυνομία η κατάληψη Villa Amalias
Επί 23 χρόνια το κτήριο στη συμβολή των οδών Αχαρνών και Χέυδεν, στέγασε αρκετούς ανθρώπους, την ουτοπία, τη δημιουργικότητα, το μεράκι πολλών ακόμα. Υπήρξε μέσα στα χρόνια, σημείο συνάντησης για πολυάριθμους νέους από την πόλη, την επαρχία, συντρόφους από όλο τον κόσμο.  Για όσους τη ζήσαμε λίγο περισσότερο, ήταν  και οι αστυνομικές εισβολές, οι δίκες, οι εμπρησμοί, οι ατέλειωτες εργασίες συντήρησης και αποκατάστασης του κτηρίου, τα θεατρικά, τα πάρτι και οι punk συναυλίες, οι περιφρουρήσεις και το ξύλο στους φασίστες.
Στα χρόνια της ταξικής επίθεσης που λέμε κρίση, επικράτησε στην  πολιτική  ένας  κανιβαλισμός , με κοινωνικές oομάδες να στοχοποιούνται διαδοχικά. Τη μία οι τυροπιτάδες που δεν κόβανε αποδείξεις, ήταν υπαίτιοι για το δημόσιο χρέος και όχι οι εφοπλιστές και η εκκλησία που απαλλάσσονται  από φόρους. Την άλλη οι μετανάστες και οι οροθετικές ήταν υγειονομική βόμβα και όχι το κλείσιμο των νοσοκομείων, οι ελλείψεις προσωπικού και φαρμάκων. Τα εργατικά δικαιώματα και κατακτήσεις χαρακτηρίστηκαν καταχρηστικά και περικόπτονται συστηματικά. Η επίθεση στα χαμηλά εισοδήματα, έφερε πολύ κόσμο στα όρια  της απόγνωσης. Η λαϊκή δυσαρέσκεια, όποτε εκφράστηκε μαζικά, χτυπήθηκε ανελέητα. Ο κόσμος οδηγήθηκε στην ανάθεση,  διαψεύστηκε, απογοητεύτηκε και τώρα τα υπομένει όλα αδιαμαρτύρητα.

Τρίτη 14 Ιουνίου 2016

Το πραγματικά «χοντρό παιχνίδι»...

Τι γίνεται όταν τα «μεγάλα μαχαίρια» των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και οι κόντρες στο φόντο της καπιταλιστικής κρίσης, μαζί με τον εθνικισμό, το ρατσισμό, το φασισμό και λοιπά μπουμπούκια που φυτρώνουν πάνω σε αυτό το έδαφος, συναντάνε το «εύφορο» γήπεδο του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού, των επιχειρηματικών συμφερόντων, των στρατών των οπαδών και των κάθε είδους μηχανισμών; Μια πραγματική «μάχη», σαν αυτή που γίνεται τέσσερις μέρες τώρα στα γήπεδα και στις πόλεις όπου διεξάγεται το φετινό Euro, με τις συμπλοκές των οπαδών και τα άλλα «όμορφα» να 'ναι πιο συχνές και από τα γκολ.
Με Ρώσους ...καταδρομείς «με στρατιωτική εκπαίδευση» (κατά τη γαλλική Εισαγγελία) να συγκρούονται με Άγγλους χούλιγκανς, εκείνους που κατά τ' άλλα «δεν υπάρχουν» στις «εκκλησίες» των αγγλικών γηπέδων, Άγγλους εναντίον Ιρλανδών και Γάλλων, Γερμανούς νεοναζί να φωνάζουν «εισβάλλαμε ξανά» πριν συγκρουστούν με τα ουκρανικά «αδερφάκια» τους, που δεν τους αρέσουν τα «ανοίγματα» των Γερμανών προς Ρωσία μεριά, Πολωνούς εθνικιστές να δίνουν το «παρών» σε μια απομίμηση του «αναβαθμισμένου ρόλου» που διεκδικεί η αστική τάξη της χώρας τους στην ΕΕ, Τούρκους εναντίον Σέρβων, Αλβανούς να θυμούνται τη «γενοκτονία» των Τσάμηδων.
Τι είδαν «οι αρχές» και τα αστικά ΜΜΕ; «Έξαρση της οπαδικής βίας» (απρόσμενο!), «κατανάλωση αλκοόλ» (πλέον θα μεθάνε εκτός των «fan zones» πριν τις παίξουν εντός) και «αιφνιδιασμό των Αρχών» αφού ο στρατιωτικός νόμος και τα εκατομμύρια της ασφάλειας είναι για να μη χαλάσουν τη «γιορτή» οι Γάλλοι απεργοί ενάντια στον αντεργατικό νόμο της κυβέρνησης Ολάντ.
Και το «τόπι» των αντιθέσεων; Στην «εξέδρα» για να το κλωτσάνε πότε από δω και πότε από κει οι διάφοροι «στρατοί», ζυγισμένοι - στοιχισμένοι πίσω από τα «ιδανικά» και τις επιδιώξεις της «δικής τους» αστικής τάξης. «Κατ' εικόνα και καθ' ομοίωση» των σκληρών ανταγωνισμών, των (πρόσκαιρων) συμμαχιών και της μάχης όλων εναντίον όλων που διεξάγεται στην πολιτική και την οικονομία.
Κείμενο από τον Ριζοσπάστη της 14ης Ιούνη 

Τρίτη 7 Ιουνίου 2016

10 χρόνια περιοδικό ΒΙΔΑ

Η φωτογραφία της πρόσκλησης
Στις 28 Μαΐου στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής πραγματοποιήθηκε εκδήλωση – λαϊκή γιορτή  για τα δέκα χρόνια του περιοδικού «ΒΙΔΑ». Ο κόσμος που έδωσε το παρών είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει την θεατρική παράσταση «τα ντουφέκια της κυρίας Καράρ» του Μπέρτολτ Μπρέχτ, από την ομάδα ανοικείωση που πρόσφερε δυνατή συγκίνηση, ενώ ακολούθησε μουσική εκδήλωση με το λαϊκό σχήμα μελών και φίλων του περιοδικού που έφερε στον κόσμο χαμόγελα, στιγμές συντροφικότητας και… χορό!

Καθ’ όλη την διάρκεια της εκδήλωσης ο κόσμος που την πλαισίωσε είχε επίσης την ευκαιρία να επισκεφθεί τον χώρο του Σκοπευτηρίου, όπως και το μουσείο της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης που εγκαινιάστηκε πρόσφατα.

Για όλες και όλους εμάς που έχουμε βρεθεί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο δίπλα στο περιοδικό και τους ανθρώπους του ήταν μια βραδιά αγωνιστικής αισιοδοξίας και έντονων συναισθημάτων. Σε κάποιους και κάποιες από εμάς, μας έφερε στο νου στιγμές αγώνα όλα αυτά τα χρόνια, ζύμωσης, συντροφικότητας, δύναμης στα δύσκολα. Μάθαμε από τις σελίδες του περιοδικού, ενημερωθήκαμε και πεισμώσαμε. Θα χτυπάει η καρδιά μας στο «σαλόνι»…
Στιγμιότυπο από την εκδήλωση

Αφήνουμε το ίδιο περιοδικό να μιλήσει με δύο μικρά αποσπάσματα από την ειδική έκδοση για τα 10 χρόνια ΒΙΔΑΣ:

«Μέσα σε αυτά τα 10 χρόνια που κυκλοφορεί το περιοδικό, υπήρξε μια συμπύκνωση του πολιτικού χρόνου. Απεργίες, εξεγέρσεις, πόλεμοι συνέβησαν και συνεχίζουν να συμβαίνουν σε κάθε γωνιά του πλανήτη.

Αυτά όλα προσπάθησε να παρουσιάσει η βίδα, να αναλύσει, να ερμηνεύσει και να διαφωτίσει όπως μπορεί και με όλες της τις δυνάμεις την εργατική τάξη. Πάντα από προλεταριακή σκοπιά.

Να γίνει δηλαδή ένα εργαλείο διαφώτισης και δράσης στα χέρια των εργατών για την πάλη τους ενάντια στο κεφάλαιο και το κράτος του. Ενάντια στον ιμπεριαλισμό και την καπιταλιστική εκμετάλλευση…

... Όπου υπήρχαν προλεταριακά στοιχεία και διάθεση για αγώνα η βίδα έβαζε καθήκον να συμμετέχει στην ζύμωση, να μαθαίνει από το ταξικό υποκείμενο, να μπορεί να αναλύει, να συζητά με τους εκμεταλλευόμενους και να μαθαίνει από αυτούς, να στηρίζει τους αδύνατους με κάθε τρόπο, να αφουγκράζεται τους συσχετισμούς, να μπορεί να γίνεται πόλος των ανθρώπων της Εργασίας, να χτίζει την Κοινότητα, να πιάνεται στην αλυσίδα…»

Εμείς από την πλευρά μας θα ευχηθούμε χρόνια πολλά στο περιοδικό, με δύναμη και κουράγιο απέναντι στους δύσκολους καιρούς για την Τάξη μας και με την υπόσχεση πως θα στεκόμαστε πλάι όπου χρειαστεί με τις λιγοστές δυνάμεις μας!

Δευτέρα 6 Ιουνίου 2016

Τέρμα τώρα στα εργασιακά κάτεργα - Όχι στην απλήρωτη δουλειά

Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών καταγγέλει τη στάση του κατασκευαστικού ομίλου ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ που εμπόδισε την είσοδο συνδικαλιστών σε εργοτάξιό της στη Βαρυμπόμπη προκειμένου να ενημερώσουν τους εργαζόμενους των συνεργείων και την κλήση της αστυνομίας προκειμένου να εποπτεύσει τη συνδικαλιστική παρέμβαση.

Η συνδικαλιστική περιοδεία έγινε με αφορμή την εκδικητική καταχρηστική απόλυση εργαζόμενου, μέλους του Σωματείου, στην «A&G Χατζηχριστόφας –Αργυρούδης ΕΠΕ» (υπεργολάβο σε έργα του κατασκευαστικού ομίλου ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ). Ο εργαζόμενος απολύθηκε μετά την άρνηση του να δουλέψει απλήρωτος το Σαββατοκύριακο και χωρίς κανένα ωράριο τις καθημερινές. Ο εργοδότης με βρισιές και απειλές προσπάθησε να εκφοβίσει τον εργαζόμενο προκειμένου να δεχτεί να δουλέψει με τους συγκεκριμένους όρους και όταν αυτός αυθημερόν προσέφυγε στην επιθεώρηση εργασίας προχώρησε στην απόλυσή του.

Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών προχώρησε σε μαζική παρέμβαση στα γραφεία της έδρας της εταιρείας τη Δευτέρα 30 Μάη όπου η εργοδοσία αρνήθηκε να επαναπροσλάβει τον εργαζόμενο γιατί όπως ισχυρίστηκε εάν επιστρέψει στη δουλειά «θα χαλάσει τους υπόλοιπους εργαζόμενους».

Ταυτόχρονα την Πέμπτη 2 Ιούνη έγινε κοινή παρέμβαση εκπροσώπων του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών και της Ένωσης Ηλεκτροτεχνιτών Αττικής, σε εργοτάξιο του κατασκευαστικού ομίλου ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ στη Βαρυμπόμπη, προκειμένου να ενημερωθεί το προσωπικό της «A&G Χατζηχριστόφας –Αργυρούδης ΕΠΕ» που δουλεύει στο έργο για την εκδικητική απόλυση και για τη δυνατότητα έμπρακτης απάντησης στην εργοδοτική τρομοκρατία με οργανωμένη πάλη μέσα από τα Σωματεία του κλάδου. 

Η διοίκηση της ΓΕΚ–ΤΕΡΝΑ αρχικά απαγόρευσε την είσοδο των συνδικαλιστών στο εργοτάξιο κλειδώνοντας την είσοδο για πάνω από μιάμιση ώρα. Όταν μετά την επιμονή των συνδικαλιστών επέτρεψε την είσοδο κάλεσε την αστυνομία να εισέλθει στο χώρο ώστε να διασφαλίσει ότι «δε θα γίνουν έκτροπα» κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης των εργαζόμενων του εργοταξίου. Τελικά οι αστυνομικές δυνάμεις αποχώρησαν προσωρινά και επανήλθαν μετά το τέλος της παρέμβασης ώστε να «εξασφαλίσουν» ότι οι συνδικαλιστές αποχώρησαν από το χώρο του εργοταξίου.
Η επίθεση του κεφαλαίου στα εργατικά δικαιώματα συνοδεύεται από τον περιορισμό της δράσης των συνδικάτων και της άσκησης των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Αυτό άλλωστε το επιβεβαιώνει η πολιτική της σημερινής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όπως και των προηγούμενων. Η κυβέρνηση και τα κόμματα που ψήφισαν το 3ο μνημόνιο έχουν συμφωνήσει στον επόμενο γύρο «προαπαιτούμενων» μέτρων: για την απελευθέρωση των απολύσεων, νέες μειώσεις μισθών και αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, τον περιορισμό της συνδικαλιστικής δράσης και την απαγόρευση των απεργιών.

Οι εργοδότες αξιοποιούν και με το παραπάνω την αντεργατική πολιτική των κυβερνήσεων, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Τα εργασιακά «κάτεργα» αποτελούν το πρότυπο εργασίας στον κλάδο των κατασκευών προκειμένου να βγουν οι εργοδότες αλώβητοι από την κρίση. Οι «υψηλές» εκπτώσεις στους προϋπολογισμούς των έργων φέρνουν πάντα μείωση μισθών και εργασιακών δικαιωμάτων - όχι της κερδοφορίας «αναδόχων» και υπεργολάβων.

Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών θα βρεθεί στο πλευρό των εργαζόμενων τεχνικών σε κάθε εταιρεία του κλάδου που επιχειρεί να επιβάλει αντίστοιχους όρους εργασίας.

Η εργοδοτική τρομοκρατία, η καταστρατήγηση εργατικών δικαιωμάτων, η επιχείρηση ισοπέδωσης των εργασιακών σχέσεων και των όρων εργασίας, οι απειλές, ο εκφοβισμός και οι εκδικητικές απολύσεις όποιου αντιστέκεται δεν θα μείνουν αναπάντητα.

Διεκδικούμε: 

  • υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας για την αναπλήρωση των απωλειών της κρίσης
  • 5ήμερο -7ωρο -35ωρο
  • κανονικές προσλήψεις με κατάργηση του Δελτίου Παροχής Υπηρεσιών
  • Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, συνδικαλιστικές ελευθερίες στους χώρους δουλειάς.


Κανένας εργαζόμενος μόνος του
Με τους αγώνες μας σπάμε την εργοδοτική τρομοκρατία

Να δώσει τώρα η «πρωτοπορία» στη συνάδελφό μας την αποζημίωση απόλυσης

protoporia_afisa_syvxa_11062016_xr

Σάββατο 11/6, 11.30πμ: Νέα συγκέντρωση έξω από το βιβλιοπωλείο «Πρωτοπορία» για την καταβολή της αποζημίωσης απόλυσης στη συνάδελφό μας


Έπειτα από μια πρώτη παρέμβαση έξω από το βιβλιοπωλείο «Πρωτοπορία» την Πέμπτη 2/6/16 κι ένα κύκλο ενημερώσεων στους συναδέλφους μας στους χώρους δουλειάς, σε όλον τον κόσμο της εργασίας και στο αναγνωστικό κοινό, συνεχίζουμε τη μάχη μέχρι τη δικαίωση της συναδέλφου μας που υπέστη βλαπτική μεταβολή και που η εργοδοσία αρνείται να της δώσει την αποζημίωση απόλυσης.

Παρασκευή 3 Ιουνίου 2016

Ναζίμ Χικμέτ: «Είμαι κομμουνιστής. Είμαι αγάπη απ’ την κορφή ως τα νύχια…»

nazim-hikmetΣτις 3 Ιούνη του 1963 πεθαίνει στη Μόσχα ο προλεταριακός ποιητής της Τουρκίας, ο κομμουνιστής επαναστάτης ποιητής Ναζίμ Χικμέτ. Είχε γεννηθεί 61 μόλις χρόνια πριν στην - τότε - τουρκοκρατούμενη Θεσσαλονίκη.
Με το στίχο του ξεσήκωσε και έγινε οδηγητής του λαού του στις μικρές και μεγάλες μάχες του· έκανε τραγούδι τα βάσανα του αγρότη για τη γη, την πείνα και τη σκλαβιά του εργάτη. Κυνηγήθηκε ανελέητα, φυλακίστηκε (πέρασε δεκαοχτώ σκληρά χρόνια στα κολαστήρια των φυλακών της Προύσας) και εξορίστηκε από το τουρκικό καθεστώς, που για να τον εκδικηθεί του αφαίρεσε την υπηκοότητα. Με τη ζωή του και το έργο του έγινε ο βάρδος των καταπιεζόμενων σε όλον τον κόσμο.
Είμαι κομμουνιστής
Είμαι αγάπη απ’ την κορφή ως τα νύχια,
αγάπη θα πει βλέπω, σκέφτομαι, κατανοώ,
αγάπη θα πει το παιδί που γεννιέται,
το φως που πλημμυρίζει
αγάπη θα πει να δέσεις μια κούνια στ’ άστρα
αγάπη θα πει να χύνεις τ’ ατσάλι μ’ απέραντο μόχθο
Είμαι κομμουνιστής.
Είμαι αγάπη απ’ την κορφή ως τα νύχια…
ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ

Στους τραμπουκισμούς των εργοδοτών απαντάμε με συναδελφική αλληλεγγύη και ταξική πάλη

Ακόμα ένα περιστατικό τρομοκρατίας και ασυδοσίας των αφεντικών καταγράφηκε, αυτή την φορά, στο νησί της Κω.

Εργαζόμενος σε αποθήκη εμπορίας κρεάτων έπειτα από αναγκαστική άδεια απολύθηκε χωρίς καμία ενημέρωση και εξήγηση από τον εργοδότη Νέσκε. Ο εργαζόμενος έπραξε το αυτονόητο, κατήγγειλε το γεγονός στο σωματείο του και απευθύνθηκε στο ΣΕΠΕ Κω (επιθεώρηση εργασίας). Όταν ο εργαζόμενος πήγε να παραδώσει στον εργοδότη την πρόσκληση για την τριμερή συνάντηση που είχε οριστεί μετά την καταγγελία, ο τελευταίος επιτέθηκε και χειροδίκησε εναντίον του με αποτέλεσμα ο εργαζόμενος να χρειαστεί να νοσηλευτεί.

Το συγκεκριμένο παράδειγμα  του εργοδότη Νέσκε στην Κω δεν είναι η εξαίρεση στον κανόνα. Δεν είναι λίγες οι φορές που συναντάμε τέτοιες τραμπούκικες τακτικές  και συμπεριφορές από αφεντικά και τσιράκια τους  που με τις ευλογίες κράτους και κεφαλαιοκρατίας καταφέρνουν να περνάνε στο απυρόβλητο. Θέλουν να δρουν ενάντια στις διεκδικήσεις της εργατικής τάξης ανενόχλητοι. 
Ποντάρουν στην απομόνωση του κάθε εργαζόμενου/ης και στην οπισθοχώρηση της εργατικής τάξης. 

Χρειάζεται ταξική επαγρύπνηση στους χώρους δουλειάς, συναδελφική αλληλεγγύη, ταξική συνείδηση, ώστε μικρά και μεγάλα αφεντικά να τρέμουν μπροστά στις απαντήσεις που θα έρχονται από την εργατιά. Η ταξική πάλη και η ζύμωση μεταξύ των εργαζομένων θα κόψει την φόρα των αφεντικών που για τα κέρδη τους σακατεύουν και τρομοκρατούν τον εργατόκοσμο.


Τάξη εναντίον τάξης!

Ακολουθεί το κείμενο - καταγγελία του σωματείου ιδιωτικών υπαλλήλων και εμποροϋπαλλήλων Κω:

Η Διοίκηση του Σωματείου καταγγέλλει στους εργαζόμενους του κλάδου και σε όλο τον Κωακό λαό την ασυδοσία του εργοδότη Νέσκε που έφτασε στο σημείο να χειροδικήσει σε συνάδελφο εργαζόμενο της επιχείρησης , ο οποίος χρειάστηκε να νοσηλευτεί.

Αυτό συνέβη όταν ο εργαζόμενος παρέδωσε στον εργοδότη την πρόσκληση για τριμερή συνάντηση εργατικής διαφοράς στο ΣΕΠΕ Κω, όπου κατέφυγε ο εργαζόμενος μετά από αδικαιολόγητη, παράνομη και καταχρηστική απόλυση που προχώρησε η εργοδοσία η οποία θεώρησε ότι αφού μπορεί να μην τηρεί τις ελάχιστες συμβατικές της υποχρεώσεις απέναντι στον εργαζόμενο ,μπορεί και να ξυλοφορτώνει σαν να ναι δουλικά του!

Το θράσος της εργοδοσίας -μικρής ή μεγάλης -αντλείται από το οπλοστάσιο που λέγεται κυβερνητικό έργο ,οδηγίες ΕΕ- ΔΝΤ κι από άλλες συμμαχίες που με νόμους προσπαθούν να χειραγωγήσουν τους λαούς. Να τους πείσουν να σκύψουν το κεφάλι και να αποδεχτούν αμαχητί μια ζωή χωρίς δικαιώματα για να θησαυρίζουν αυτοί που κλέβουν τον κόπο και τον ιδρώτα των εργαζομένων, μια χούφτα δηλαδή κεφαλαιοκρατών .

Εμείς δεν σκύβουμε το κεφάλι. Βροντοφωνάζουμε πως «ΔΟΥΛΟΙ ΤΟΥ 21ΟΥ ΑΙΩΝΑ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ!»

Γιατί πως αλλιώς μπορείς να χαρακτηρίσεις αυτό που βιώνουν συνάδελφοι μας που εργάζονται κάτω από τέτοιες συνθήκες, για ένα βδομαδιάτικο χαρτζιλίκι ίσα ίσα για να πηγαίνεις στη δουλειά και να γυρνάς σπίτι και τίποτα άλλο. ;

Μπροστά σε αυτή την κατάσταση δεν έχουμε άλλο δρόμο. Απαντάμε με ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΑΝΤΟΥ! Σε κάθε χώρο δουλείας, για να μην αφήνουμε σε κανένα το δικαίωμα να μας εκμεταλλεύεται. Μαθαίνουμε τα δικαιώματα μας και τα διεκδικούμε. Ξεσκεπάζουμε και αντιπαλεύουμε τον σάπιο εργοδοτικό συνδικαλισμό όπου τον συναντάμε .

Μπορούμε να τους σταματήσουμε. Με γερά-ζωντανά-μαζικά σωματεία, οργανωτές της αντίστασης και αντεπίθεσης.

Συναδέλφισσα, συνάδελφε στην εταιρία Νέσκες Εμπόριο Κρεάτων,

Το Σωματείο στέκεται δίπλα σου για να μην περάσει η εργοδοτική τρομοκρατία.
Όσο ανέχεσαι τις απαιτήσεις του εργοδότη αυτές δεν έχουν τέλος. ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ! Γράψου τώρα στο σωματείο. Διεκδίκησε τα δικαιώματά σου. Πάλεψε μαζί μας για τα αιτήματα του κλάδου.

ΔΩΣΕ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ!