Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

Να μην λείψει καμία και κανείς μας! 2/11 Απεργία στον κλάδο του εμπορίου

Βίντεο από το συντονιστικό δράσης για την απεργία στον κλάδο του εμπορίου. Κυριακή 2/11 - Απεργιακή συγκέντρωση: 11πμ, Ερμού και Κορνάρου

 «Με τη συναδελφικότητα, την αλληλεγγύη, τη στήριξη των συναδέλφων και μη, μπορούμε να διεκδικήσουμε, να αγωνιζόμαστε, να αντιστεκόμαστε δυναμικά στα σχέδια των αφεντικών για την ολοένα μεγαλύτερη και με χειρότερους όρους εργασιακή εκμετάλλευσή μας. Να οργανωθούμε και να πούμε:

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΠΛΗΡΩΤΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

ΟΧΙ ΣΤΑ ΕΞΟΝΤΩΤΙΚΑ ΩΡΑΡΙΑ
ΟΧΙ ΣΤΑ ΤΕΤΡΑΩΡΑ ΤΗΣ ΠΕΙΝΑΣ
ΟΧΙ ΣΤΑ ΠΛΥΝΤΗΡΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΟΧΙ ΣΕ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΕΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ και
ΟΧΙ ΣΕ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΝΤΡΟΠΗΣ»

Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2014

Κυριακή 2 Νοέμβρη 2014: Α π ε ρ γ ί α στον κλάδο του εμπορίου

synt_drasis_apergia_kyr_2_11_14Απεργιακή συγκέντρωση: 11πμ, Ερμού & Κορνάρου

Μια απεργία που οργανώνεται από όλους εμάς και για όλους εμάς που βιώνουμε από πρώτο χέρι τι σημαίνει το να σου επιβάλλουν να δουλεύεις τις Κυριακές, που ως κομμάτια του κόσμου της εργασίας βιώνουμε την αδυσώπητη επίθεση στα εργατικά μας συμφέροντα και δικαιώματα, στη ζωή και την αξιοπρέπειά μας.
Μια ακόμα μάχη από την οποία δεν πρέπει να λείψει καμία και κανείς μας!
Εδώ κι ένα χρόνο περίπου δίνουμε, από την σκοπιά των εργατικών συμφερόντων, έναν επίμονο και δυναμικό αγώνα ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας.
Παράλληλα με τη συνεχή υποτίμηση της εργατικής μας δύναμης και την όξυνση της εκμετάλλευσης που βιώνουμε ως εργαζόμενοι τόσο στον κλάδο του εμπορίου (με τις μειώσεις μισθών, τις ατομικές συμβάσεις, τις απολύσεις, τα σπαστά ωράρια, την εκ περιτροπής εργασία, την ορθοστασία, την εργοδοτική τρομοκρατία,…) όσο και παντού, αρχικά, μέσα στο καλοκαίρι του 2013 νομοθετήθηκε το άνοιγμα των καταστημάτων για 7 Κυριακές το χρόνο, ενώ με υπουργική απόφαση μέσα στο καλοκαίρι του 2014 φτάσαμε στο «πιλοτικό» άνοιγμα των καταστημάτων σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη κι άλλες περιοχές για όλες τις Κυριακές του χρόνου.
Ο στόχος τους ήταν και εξακολουθεί να είναι διπλός. Από τη μια, προς όφελος του συνόλου των εργοδοτών, να τσακίσουν ό,τι έχει απομείνει από τις εργατικές κατακτήσεις και δικαιώματα για τους εργαζομένους που βρίσκονται πίσω από τις λουσάτες βιτρίνες, υπό ένα καθεστώς εκμετάλλευσης κι εργοδοτικής τρομοκρατίας που ολοένα και εντείνεται. Και από την άλλη, να ξαναμοιραστεί η πίτα της αγοράς προς όφελος των μεγάλων εμπορικών ομίλων και πολυεθνικών. Μέσα σε αυτή τη συνθήκη, επιβάλλουν η ζωή μας ως εργαζόμενοι, ο όποιος ελεύθερος χρόνος μας και η δυνατότητά μας να βρισκόμαστε με τους δικούς μας ανθρώπους, αλλά και συνολικά η κοινωνία να υποταχθούν ολοκληρωτικά στις περιβόητες ανάγκες της αγοράς.
Απέναντι σε όλη αυτή τη μεθόδευση λοιπόν απαντάμε με αγώνα που γίνεται στην πράξη κι όχι στα λόγια. Και γι’ αυτό φέρνει ήδη αποτελέσματα!
Οι αντίστοιχοι αγώνες που εκδηλώνονταν στον κλάδο του εμπορίου κατά τα προηγούμενα χρόνια με αιχμή είτε το ωράριο, είτε και την Κυριακάτικη αργία, έρχονται να αποκτήσουν μια ιδιαίτερα μεγάλη δυναμική κατά τον τελευταίο χρόνο. Μάλιστα στις αρχές του 2014 προχωρήσαμε στη δημιουργία του Συντονιστικού δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα “απελευθερωμένα” ωράρια, το οποίο αποτελεί μια συνεχής διεργασία οργανωμένου από τα κάτω και συντονισμένου με οριζόντιες διαδικασίες αγώνα, όπου συλλογικά εγχειρήματα αγώνα, όπως εργατικά σωματεία τόσο από τον ευρύτερο κλάδο του εμπορίου όσο κι από άλλους κλάδους, συλλογικότητες εργαζομένων κι ανέργων, συνελεύσεις γειτονιάς, διάφορες συλλογικότητες του ταξικού και κοινωνικού κινήματος, συμμετέχουν και συντονίζουν τη δράση τους.
Οι απεργιακές Κυριακάτικες κινητοποιήσεις και το σύνολο των παρεμβάσεων που πραγματοποιήθηκαν από τον Απρίλη και για όλο σχεδόν το καλοκαίρι, κυρίως στο κέντρο της Αθήνας (με επίκεντρο την Ερμού), αλλά και σε αρκετές γειτονιές και άλλες περιοχές της Ελλάδας, δεν άφηναν κανένα περιθώριο να θεωρηθεί ότι ο αγώνας γινόταν απλώς για την τιμή των όπλων.
Επρόκειτο για κινητοποιήσεις οι οποίες σηματοδοτήθηκαν σε σημαντικό βαθμό και από τη συμμετοχή των ίδιων των εργαζομένων από τα καταστήματα. Υπήρξαν καταστηματάρχες που ενώ εκμεταλλευόμενοι αρχικά τη ρύθμιση για τις 52 Κυριακές άνοιγαν τις Κυριακές, έπειτα από τις κυριακάτικες παρεμβάσεις, τις απεργιακές περιφρουρήσεις, τα μπλοκαρίσματα, αλλά και την πίεση που ασκήθηκε από τους ίδιους τους εργαζόμενους, κατέληξαν να τα κρατούν κλειστά για τις υπόλοιπες Κυριακές. Αντί να διαμορφωθεί η Ερμού τις Κυριακές σε πεδίο θριάμβου της κατανάλωσης και της εξατομίκευσης, διαμορφώθηκε σε ένα έδαφος όπου ρίζωσε σε ένα σημαντικό βαθμό η αυτοοργάνωση των εργαζομένων, η ταξική αλληλεγγύη, η συλλογική αντίσταση, η έμπρακτη αμφισβήτηση της παντοκρατορίας των κυβερνώντων και των αφεντικών. Ως θετικό αποτέλεσμα του αγώνα δεν μπορούμε παρά να θεωρήσουμε ακόμα και το ότι σε πολλά καταστήματα άνοιξε η κουβέντα μεταξύ συναδέλφων για το πώς οργανωνόμαστε και πως αντιστεκόμαστε, τόσο για τις Κυριακές, όσο και για το σύνολο της επίθεσης που δεχόμαστε ως εργαζόμενοι.
Ήδη μέσα από τις κινητοποιήσεις αυτές και τις σχετικές συζητήσεις μεταξύ εργαζομένων από το εμπόριο έχουν προκύψει και δρουν ως μια νέα εργατική συλλογικότητα και οι «εργαζόμενοι-ες από τον κλάδο του εμπορίου» η συμμετοχή στην οποία είναι ανοιχτή για όλους τους συναδέλφους του κλάδου.
Κι ενώ κατά τον περασμένο Σεπτέμβρη, παράλληλα με τις συνεχείς δράσεις μας, συζητούσαμε για την περαιτέρω ενδυνάμωση του αγώνα, με προσωρινή απόφαση του ΣτΕ σταματά το «πιλοτικό» μέτρο λειτουργίας καταστημάτων για όλες τις Κυριακές. Πρόκειται για εξέλιξη πίσω από την οποία βλέπουμε ξεκάθαρα και τον αγώνα μας που δώσαμε ως σήμερα. Ωστόσο, δεν επαναπαυόμαστε, καθώς η απόφαση του ΣτΕ είναι προσωρινή (ήδη λίγες ημέρες μετά την απεργία μας, στις 7 Νοέμβρη, θα συζητείται η τελική απόφαση). Αλλά και ο νόμος για τις 7 Κυριακές τον χρόνο με ανοιχτά τα μαγαζιά παραμένει σε ισχύ. Και πέρα από το ότι από μόνο του αυτό συνιστά σημαντικό πλήγμα στα δικαιώματα και τη ζωή μας, σε κάθε περίπτωση λειτουργεί σαν ένα σταθερά «ανοιχτό παράθυρο» και για ακόμα περισσότερες Κυριακές με τα μαγαζιά ανοιχτά.
Είναι στο χέρι μας να ενισχύσουμε τον αγώνα αυτό. Πρωτίστως οι εργαζόμενοι του κλάδου αλλά και το σύνολο των εργαζομένων, να βάλουμε φρένο σε μια βασική, όπως φαίνεται, επιδίωξη του κεφαλαίου.
Πρόκειται για έναν αγώνα που βρέθηκε αντιμέτωπος με την κρατική καταστολή τόσο με την επίθεση στα απεργιακά μας μπλόκα τον περασμένο Απρίλη, όσο και τις διαρκείς απειλές για συλλήψεις και μηνύσεις. Για έναν αγώνα που αντιμετώπισε και την κατασυκοφάντηση από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, η οποία πλέον θεωρείται εξ αρχής δεδομένη για όλους τους πραγματικά ενοχλητικούς για τα συμφέροντα των αφεντικών εργατικούς αγώνες.
Να δώσουμε στην απεργία το πραγματικό νόημά της. Να συζητήσουμε γι’ αυτήν με τους συναδέλφους μας, για την αναγκαιότητά της, για το πώς θα την οργανώσουμε εμείς οι ίδιοι, χωρίς να αναμένουμε ότι κάποιοι άλλοι θα αναλάβουν το έργο αυτό για λογαριασμό μας.
Καλούμε όλες τις συναδέλφισσες και όλους τους συναδέλφους από τον κλάδο του εμπορίου να ενισχύσουμε έμπρακτα τον αγώνα. Να απεργήσουμε όλες και όλοι την Κυριακή 2/11. Να σπάσουμε το κλίμα του φόβου και της εργοδοτικής τρομοκρατίας. Όπως το επιχειρήσαμε και το καταφέραμε μέσα και από τις κινητοποιήσεις του καλοκαιριού.
Αλλά και για όλους εμάς που δουλεύουμε σε άλλους κλάδους ή που είμαστε άνεργοι, νεολαίοι ή και συνταξιούχοι, το ζήτημα της κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας δεν είναι κάτι έξω από τη ζωή μας και από τους αγώνες που δίνουμε ή που καλούμαστε να δώσουμε.Είναι ξεκάθαρο ότι πολύ γρήγορα η επιλογή μας να ψωνίζουμε τις Κυριακές θα συντελέσει καταλυτικά στο να καταλήξουμε να δουλεύουμε κι εμείς και τις Κυριακές! Και όχι φυσικά στο να λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας, όπως οι «από πάνω» υποκριτικά διατείνονται. Είναι ξεκάθαρο επίσης, ότι αυτό που μας λείπει δεν είναι οι επιπλέον ώρες για να ψωνίσουμε. Σε μια περίοδο που η ανεργία χτυπά κόκκινο, οι μισθοί και οι συντάξεις πετσοκόβονται και η καθυστερημένη (ή και η μη) καταβολή μισθών γίνεται καθεστώς, αυτό που πραγματικά μας λείπει είναι τα χρήματα για να ψωνίσουμε. Και βέβαια μας λείπει κι ο χρόνος για να Ζήσουμε! Επίσης,οφείλουμε να σταθούμε ταξικά κι έμπρακτα αλληλέγγυοι στο πλευρό των εργαζομένων στα καταστήματα και στον αγώνα τους. Είναι ανάγκη να αντιληφθούμε ότι η επίθεση που δέχονται οι συνάδελφοι μας στο εμπόριο είναι κομμάτι της συνολικής επίθεσης που δεχόμαστε όλοι εμείς οι «από κάτω». Και ότι μόνο παλεύοντας όλοι μαζί θα μπορέσουμε να την αντιμετωπίσουμε. Και στο κάτω-κάτω δεν είναι δυνατό από τη μια να σιχτιρίζουμε και να καταδικάζουμε στα λόγια τους κυβερνώντες, τα καθεστωτικά ΜΜΕ, τις τράπεζες, τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών και από την άλλη με τη στάση μας (πχ ψωνίζοντας τις Κυριακές) να παίζουμε το «παιχνίδι» όλων αυτών στις πλάτες των εργαζομένων.
ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ – ΔΕΝ ΨΩΝΙΖΟΥΜΕ
ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ
ΟΥΤΕ 52, ΟΥΤΕ ΚΙ 7
ΚΑΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ
ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ
Κυριακή 2 Νοέμβρη 2014 :: απεργία στον κλάδο του εμπορίου
απεργιακή συγκέντρωση: 11πμ, Ερμού & Κορνάρου

Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014

Αλληλεγγύη στους διωκόμενους μετανάστες για την εξέγερση στην Αμυγδαλέζα

Εδώ και ένα μήνα περίπου διεξάγεται σε όλο το ευρωπαϊκό έδαφος υπό τις εντολές της ΕΕ, μια στρατιωτικού τύπου επιχείρηση με τον ευφάνταστο τίτλο “Mos Maiorum” -”τα ήθη των προγόνων μας”- που αφορά στη “διαχείριση των μεταναστευτικών ροών” και τη θωράκιση της Ευρώπης-Φρούριο. Πρόκειται για μια επιχείρηση που επεκτείνει σε όλο το μήκος και πλάτος του ευρωπαϊκού εδάφους τη φιλοσοφία του στρατοπέδου συγκέντρωσης, τον πυρήνα του σύγχρονου ολοκληρωτισμού: ρατσισμός, καταστολή, φόβος, στρατιωτικοποίηση του εδάφους, εγκλεισμός και περιθωριοποίηση για τους “από κάτω”.

Τον Αύγουστο του 2013, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών της Αμυγδαλέζας, σε έναν από τους χώρους που φυλακίζονται οι μετανάστες μετά από αντίστοιχου “ήθους” επιχειρήσεις (Ξένιος Δίας, Θησέας κ.α.), εκεί όπου κρατούνται για 18 και πλέον μήνες χωρίς να έχουν διαπράξει κανένα αδίκημα παρά μόνο το ότι βρίσκονται “χωρίς χαρτιά” σε ελληνικό έδαφος, εκεί που η καθημερινότητα καθορίζεται από τις ορέξεις των δεσμοφυλάκων και των βασανιστών, οι μετανάστες εξεγείρονται: βάζουν φωτιά στα κοντέινερ, επιτίθενται στους δεσμώτες τους, ενώ δέκα από αυτούς βρίσκουν προσωρινά το δρόμο της ελευθερίας, έξω από αυτό που οι ίδιοι αποκαλούν «ελληνικό Γκουαντάναμο». Τις επόμενες μέρες 65 μετανάστες σύρονται σιδεροδέσμιοι, χτυπημένοι και ξυπόλητοι στα δικαστήρια χωρίς καν την παρουσία δικηγόρου ή μεταφραστή.

Στις 3 Νοέμβρη δικάζονται με βαριά κακουργήματα ως υπαίτιοι της εξέγερσης. Δικάζονται για την αυτονόητη αντίσταση στη σύγχρονη δουλεία, την ταπείνωση και την εκμετάλλευση.


Η αλληλεγγύη στους μετανάστες δεν είναι “ανθρωπιστικό καθήκον”. Είναι η αναγνώριση της κοινής μας μοίρας, είναι προϋπόθεση ενός αγώνα ενάντια στην καταπίεση και την εκμετάλλευση, την επιταχυνόμενη βία της καπιταλιστικής μηχανής, το σκοτάδι του σύγχρονου ολοκληρωτισμού.


ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΜΥΓΔΑΛΕΖΑΣ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ 2013 - ΔΙΚΗ 3 ΝΟΕΜΒΡΗ (πρωτοδικείο Δέγλερη)


ΠΟΡΕΙΑ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 31/10, ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ, 6μμ


Αγρός (πάρκο Τρίτση, Ίλιον), Θερσίτης (Ίλιον), Antifascist Action (Περιστέρι). Παπουτσάδικο (Χαϊδάρι), Σινιάλο (Αιγάλεω), Μπλόκο στην εξουσία (Νίκαια), Ρεσάλτο (Κερατσίνι), Πρωτοβουλία αναρχικών Περάματος

Επιστολή των εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ στους μαθητές για την 28η Οκτωβρίου

Μετά την αναδημοσίευσή μας της επιστολής των εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ προς τους μαθητές για την 25η Μαρτίου, θεωρώντας πως  παρουσιάζει την αλήθεια όσο απλοϊκά και ουσιωδώς χρειάζεται μιας και απευθύνεται σε νέους και νέες, θα συνεχίσουμε με την ίδια άποψη, αναδημοσιεύοντας και την επιστολή που αφορά την 28η Οκτωβρίου. Απέναντι στην αστική προπαγάνδα. Για την αλήθεια του αγώνα και της αντίστασης.

Μια ιστορία... που δεν θα σου διδάξει το σημερινό σχολείο!

Αγαπητέ μαθητή–μαθήτρια

Η γιορτή της 28ης Οκτωβρίου δεν είναι παρέλαση, επέτειος και μνημόσυνο. Είναι η ιστορία του λαού μας γραμμένη με το αίμα του. Το κάλεσμά μας αυτό θέλουμε να είναι μια αφορμή να ψάξεις περισσότερο, να ρωτήσεις, να διαβάσεις, να μάθεις το πώς οι λαοί πάλεψαν για το δίκιο τους και πώς τσάκισαν το φασισμό. 

Το «μάθημα αυτό» δεν θα το κάνει το επίσημο σημερινό σχολείο, τα βιβλία του! Ούτε θέλει, ούτε μπορεί! Στόχο έχει να γεμίσει με ψέματα και ανακρίβειες το μυαλό μας, να μας κοιμίσει μεγάλους και μικρούς, να κρύψει το κύριο και το πιο σημαντικό: Η ιστορική αλήθεια είναι μια και τη γράφουν οι λαοί. Ο λαός όταν πιστέψει στη δύναμή του μπορεί να νικήσει «θεούς και δαίμονες». Τα πρόσωπα, οι «ηγέτες» παίζουν ρόλο αλλά δεν φτιάχνουν την Ιστορία, όπως μας λένε στα βιβλία. Ο αγώνας ενάντια στο φασισμό έδειξε ότι δεν είμαστε πατριώτες όλοι επειδή είμαστε Έλληνες. Τότε κάποιοι, Έλληνες κι αυτοί, λέγανε «καθίστε φρόνιμα», «είμαστε μικροί κι αυτοί μεγάλοι», κτλ. Ο λαός δεν τους άκουσε κι έγραψε μια ιστορία που και σήμερα μπορεί να μας εμπνεύσει.

Μάθε λοιπόν, ψάξε και μόνος σου!

Ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι δεν ήταν τρελοί, όπως μας λένε. Ο Χίτλερ ανέβηκε στην εξουσία με εκλογές. Τον στήριξαν οι βιομήχανοι. Ο Φασισμός γιγαντώθηκε με την ενίσχυση που απλόχερα του παρείχαν δεκάδες καπιταλιστές των Ηνωμένων Πολιτειών, της Αγγλίας και της Γαλλίας (Ford, General Motors, IBM). Το ναζιστικό καθεστώς κυνήγησε πρώτα τους γερμανούς πρωτοπόρους αγωνιστές, τους κομμουνιστές. Έκανε τους Γερμανούς εργάτες σκλάβους για τα κέρδη των Γερμανών καπιταλιστών. Μεγάλοι βιομηχανικοί κολοσοί, όπως η ThyssenKrupp, γιγαντώθηκαν πάνω στο αίμα χιλιάδων εργατών που τους μετέφεραν τα τρένα των ναζιστών σαν σκλάβους απ’ όλη την Ευρώπη.

Δίπλα στη δίκη της Νυρεμβέργης (ηγέτες των ναζί που δικάστηκαν για «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας»), εξίσου σημαντική ήταν και η «δίκη των βιομηχάνων» που στήριξαν τους ναζί και σήμερα έχει «ξεχαστεί», γιατί δείχνει ποιος και τι γεννάει το φασισμό.

Η δικτατορία του Μεταξά (4η Αυγούστου του 1936) στηρίχθηκε από όλα τα κόμματα που του έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στη βουλή- εκτός του ΚΚΕ. Στηρίχθηκε από τους ντόπιους καπιταλιστές, και το βρετανικό ιμπεριαλισμό. Εξαθλίωσε το λαό, τσάκισε το εργατικό-λαϊκό κίνημα, άνοιξε τόπους εξορίας για τους αγωνιστές, ενίσχυσε τα κέρδη των καπιταλιστών.

Με ευθύνη του καθεστώτος Μεταξά ο στρατός βρέθηκε απροετοίμαστος, με τεράστιες ελλείψεις σε πολεμοφόδια, πολεμικά μέσα απαρχαιωμένα, χωρίς οχυρωματικά έργα, μπροστά στην εισβολή των κατακτητών. Ο λαός, οι απλοί φαντάροι, τίμιοι αξιωματικοί του στρατού – κόντρα στα σχέδια της Δικτατορίας και της Στρατιωτικής Ηγεσίας-, πολέμησαν με σθένος και ηρωισμό και κατάφεραν να πετάξουν τους Ιταλούς έξω απ’ τα ελληνικά εδάφη. Όταν τον Απρίλη του ’41 επιτέθηκε η ναζιστική Γερμανία, μέσα σε λίγες μέρες δόθηκε η εντολή για συνθηκολόγηση άνευ όρων, ενώ ακόμα πολεμούσαν. Έτσι η χώρα βρέθηκε κάτω από την τριπλή κατοχή των Γερμανών, Ιταλών και Βούλγαρων φασιστών. Το «όχι» του Μεταξά στους Ιταλούς είχε να κάνει με τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης που τότε συνδεόταν με τη Βρετανία. Δεν είχε σχέση με το πραγματικό, ενθουσιώδες «ΟΧΙ» του ελληνικού λαού.

Όταν ο λαός είναι ενωμένος και οργανωμένος είναι ανίκητος!

Ο λαός μας το 1940-1945 είπε το μεγάλο ΟΧΙ, οργανώθηκε και έδιωξε Ιταλούς και Γερμανούς φασίστες. Οργανώθηκε με ψυχή και πρωτεργάτη τους κομμουνιστές μέσα από το ΕΑΜ, τον ένοπλο ΕΛΑΣ και την ΕΠΟΝ. Απελευθέρωσε τη μισή Ελλάδα πολύ πριν φύγουν οι Γερμανοί, λειτούργησε σχολεία, με θέατρα και πολιτισμό στις ελεύθερες περιοχές. Οργάνωσε ακόμα και μέσα σε αυτές τις συνθήκες ελεύθερες εκλογές που ψήφισαν για πρώτη φορά οι νέοι από 18 χρονών και οι γυναίκες. Με το τουφέκι τους στον ώμο, οργάνωναν την κοινωνία των αναγκών και των ονείρων τους, τη «λαοκρατία», όπως τη λέγανε. Αυτή που θα κατοχυρώνει το δικαίωμα στη δουλειά, στη μόρφωση, στον ελεύθερο χρόνο και θα απαγορεύει την ανεργία, την πείνα, τα ναρκωτικά. Μια κοινωνία που μαζί με τον ξένο κατακτητή θα έδιωχνε και τον ντόπιο εκμεταλλευτή.

Το ΕΑΜ (1943) εμπόδισε και τελικά κατάφερε να μην φύγει ούτε ένας Έλληνας για να πάει εργάτης στα εργοστάσια των ναζί. Το ΕΑΜ έσωσε το λαό από την πείνα, οργάνωσε τη «μάχη της σοδειάς». Και τότε και σήμερα αυτό που πραγματικά φοβούνται όλοι αυτοί που κατέχουν τον πλούτο είναι ο οργανωμένος λαός που διεκδικεί να κάνει κουμάντο στον τόπο του και στον πλούτο που παράγει.

Τι έκαναν οι καπιταλιστές, τα αφεντικά, της Ελλάδας τότε; Ένα κομμάτι της συνεργάστηκε με τον κατακτητή, έλεγαν «δε γίνεται τίποτα, ο εχθρός είναι παντοδύναμος», κρύφτηκαν περιμένοντας να έρθουν πάλι στα πράγματα. Και σήμερα υπάρχουν αυτοί που σου λένε «κάτσε φρόνιμα». Είναι η ίδια φάρα και τότε και σήμερα. Είναι οι επιχειρηματίες, βιομήχανοι, τραπεζίτες, τα κόμματά τους. Είναι αυτοί που τότε έπαιρναν το χρυσάφι της χώρας και έφευγαν για το Κάιρο και όταν έφυγαν οι Γερμανοί κυνηγημένοι από το λαό, δεν δίστασαν να τον ματώσουν (Δεκέμβρης του 1944) όπως και οι Γερμανοί κατακτητές.

Στα σχολικά βιβλία δεν θα σου πουν για το ρόλο της Σοβιετικής Ένωσης στη συντριβή του ναζισμού-φασισμού. Περισσότερα από 20 εκατομμύρια, έφτασαν οι ανθρώπινες απώλειες της Σοβιετικής Ένωσης. Δεν θα σου πουν ότι οι ΗΠΑ και η Βρετανία  άνοιξαν το δεύτερο μέτωπο (απόβαση στη Νορμανδία) στην Ευρώπη το 1944 για να προλάβουν την απελευθερωτική πορεία του Κόκκινου Στρατού.

Δεν θα σου πουν ότι την 1η Μάη του 1945 η σημαία της ΕΣΣΔ κυμάτισε στο Βερολίνο. Αυτή η σημαία έσερνε μαζί της το τίμημα 20 εκατομμυρίων νεκρών σοβιετικών πολιτών.

Οι σημερινοί φασίστες-δολοφόνοι της Χρυσής Αυγής, οι νοσταλγοί του Χίτλερ είναι οι φυσικοί και πολιτικοί απόγονοι των Ελλήνων συνεργατών των Ναζί, που μαζί αιματοκύλισαν τον ελληνικό λαό που αντιστεκόταν! Υπηρέτησαν το ναζιστικό τέρας με πλήρη συνείδηση, για τα πλούτη ή την εξουσία. Ήταν οι ταγματασφαλίτες, οι γερμανοτσολιάδες, οι χίτες που ορκίζονταν πίστη στον Χίτλερ. Συμμετείχαν με ζήλο σε όλες τις θηριωδίες κατά του άμαχου λαού, σε μαζικές σφαγές, σε βιασμούς και στο πλιάτσικο. Ήταν οι χαφιέδες στις γειτονιές, φορούσαν κουκούλες και κατέδιδαν τους αγωνιστές. Αυτά είναι τα πρότυπα του Χρυσαυγίτη!  

«Τότε χίτες τώρα Χρυσαυγίτες»! Είναι οι δολοφόνοι του Φύσσα. Έκαναν μάλιστα ερώτηση στη βουλή γιατί οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί έκαναν ενός λεπτού σιγή για τη δολοφονία του Φύσσα!

Δεν έχουν καμία δουλειά μέσα στα σχολεία και τις γειτονιές μας!

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, τα σχολικά βιβλία σου μιλάνε για ολοκληρωτισμό ταυτίζοντας τους κομμουνιστές, τους αγωνιστές με τους φασίστες. Αναρωτήσου: ποιος τα λέει όλα αυτά; Η Ευρωπαϊκή Ένωση, της ανεργίας, της φτώχειας, των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων.

Γύρισε την πλάτη σου στο δηλητήριό τους. Στόχο έχουν το μέλλον και το δίκιο μας! Θέλουν να σε πείσουν ότι είναι ακρότητα να παλεύεις για μια κοινωνία χωρίς φτώχεια και εκμετάλλευση.

Σήμερα το σύγχρονο περιεχόμενο της πάλης του ΕΑΜ είναι ο ανυποχώρητος αγώνας για το δίκιο μας. Για να έχει η νέα γενιά μόρφωση, δουλειά, δημιουργικό και ελεύθερο χρόνο, ασφάλεια. Στην εποχή μας όλα αυτά μπορούν να γίνουν. Αν ο λαός-όπως και τότε- αποφασίσει να οργανωθεί και να παλέψει. Να στραφεί ενάντια σ’ αυτούς που κλέβουν τον ιδρώτα και τον πλούτο μας. Τους καπιταλιστές.

Εμείς σου βάζουμε μερικά ερωτήματα που διευκολύνουν το ψάξιμο της αλήθειας. Η ιστορία όμως και το ψάξιμο της αλήθειας είναι και δική σου υπόθεση. Μια φωτογραφία ενός αντάρτη, ένας αγωνιστής που ζει ακόμα στη γειτονιά, ένας τόπος θυσίας, μνημεία της αντίστασης του λαού μας, τότε και τώρα. Όλα αυτά κάν’τα αφορμή και ψάξε, ανίχνευσε την ιστορία, είναι η δική σου κληρονομιά και τη χρειάζεσαι για το μέλλον σου. Δεν είσαι μικρός γι’ αυτό, όπως σου λένε.

Ετοιμάσου από τώρα με οργάνωση, γνώση και πάλη.

Η ιστορία της γενιάς σου θα γραφτεί πάλι με αγώνες!

24 Οκτώβρη 2014

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2014

Στις 2 του Νοέμβρη έχουμε απεργία τα μαγαζιά κλειστά, η Κυριακή αργία!

22_10_14_diad_syntdrasis_wΣυνάδελφοι/συναδέλφισσες, μετά και την δυναμική εργατική διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας την Τετάρτη 22 Οκτώβρη ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα και την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, το μήνυμα είναι σαφές:
Δεν θα τους χαρίσουμε καμία Κυριακή.Ούτε 52 ούτε και 7, κάτω τα χέρια από την κυριακάτικη αργία.
Εργατικά σωματεία, συλλογικότητες εργαζομένων και ανέργων, συνελεύσεις γειτονιών, πολιτικές ομάδες και ευρύτερα εγχειρήματα αγώνα, συνέθεσαν ένα πλούσιο μωσαϊκό αγώνα που διαδήλωσε στο κέντρο της Αθήνας περνώντας από κεντρικές οδούς (Σταδίου-Ερμού) και διατρανώνοντας το μήνυμα της απεργίας στο χώρο του εμπορίου στις 2 Νοέμβρη.
Εμείς, οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες στο χώρο του εμπορίου, στηρίξαμε και συμμετείχαμε στη διαδήλωση με πανό που ανέγραφε “Να μην τους χαρίσουμε καμία Κυριακή. Οργάνωση και αντίσταση στους χώρους της δουλειάς”.
Ήταν άλλη μια ευκαιρία να μπούμε στα καταστήματα και να ενημερώσουμε τους συναδέλφους μας για την απεργία της 2 Νοεμβρίου, για την ανάγκη να σπάσουμε συλλογικά τον φόβο και την απομόνωση, για την έμπρακτη υπεράσπιση του ελεύθερου χρόνου μας, των δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειάς μας.
Με την ορμή που μας δίνει η μαζικότητα και η δυναμική της εργατικής διαδήλωσης της 22ας Οκτώβρη, υπενθυμίζουμε το ραντεβού των εργαζομένων στον χώρο του εμπορίου για την Κυριακή 26 Οκτώβρη στις 19.00 στα γραφεία του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου (Λόντου 6). Η συνάντησή μας είναι η τελευταία πριν την απεργία της 2 Νοεμβρίου και θα έχει ξεκάθαρα τον χαρακτήρα προετοιμασίας των κινητοποιήσεων μας: με μαζικές συγκεντρώσεις, με απεργιακές περιφρουρήσεις, με συναδελφικότητα και μαχητικότητα.

ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΓΕΡΑ, ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ
ΚΑΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΧΑΡΙΣΩ!

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ
ΚΥΡΙΑΚΗ 26/10, 19.00
στα γραφεία του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου (Λόντου 6, 2ος όροφος).

Πηγή: Εργαζόμενοι/ες στο εμπόριο

Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2014

Αλληλεγγύη στον αγώνα των εργαζομένων της forthnet - netmed

Συναδέλφισσα και Συνάδελφε,

Όλοι στην μάχη για να μην ανοίξει υπολογιστής, να μην απαντηθεί κλήση! Απεργούμε όλοι και σε όλα τα κτήρια! Με τη μαζική συμμετοχή και την συμβολή μας στην οργάνωση της Απεργίας, δίνουμε την απάντηση που πρέπει στην τρομοκρατία και στον απεργοσπαστικό μηχανισμό της εργοδοσίας, στέλνουμε μήνυμα ανυπακοής και απειθαρχίας. Η Απεργία αυτή να αποτελέσει σημαντική παρακαταθήκη για τις μάχες που έρχονται.
Πολεμάμε την πραγματικότητα που μας έχουν επιβάλλει! Την γνωρίζουμε όλοι, την συζητάμε καθημερινά μεταξύ μας. Δεν φτάνει να αγανακτούμε, δεν φοβούνται την αγανάκτησή μας. Τρέμουν την δράση, τον αγώνα, την οργανωμένη πάλη. Υποστηρίζουν ότι «δεν αλλάζει τίποτα» γιατί δεν τους συμφέρει να αλλάξει. Καλλιεργούν ότι «δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι» γιατί δεν θέλουν να κάνουμε.

Είναι αδίστακτοι! Θα τους αφήνουμε να διαλύουν τις ζωές μας;

Απαντάμε ΟΧΙ. Τους κάνουμε να βλέπουν εφιάλτες με την Απεργία μας! Ενώνουμε τις δυνάμεις μας όλοι οι εργαζόμενοι στη Forthnet, στον κλάδο και παντού. Η αλληλεγγύη είναι ασπίδα στην επίθεση που δεχόμαστε. Λένε πως η απεργία δεν αφορά τους συναδέλφους μας από την Icap, την ActionLine και την TelephoneNet. Ψέμα, το διαδίδουν για να μας διασπάσουν! Δεν «πιανόμαστε στη φάκα» που έχουν στήσει.
Κανένας μας δεν δέχεται να πάει για δουλειά σε άλλο κτήριο! Κανένας μας δεν υποκύπτει σε εκβιασμούς μέσω υπερωριών και αλλαγών προγραμμάτων. Αν ήδη προσπάθησαν να μας ξεγελάσουν, τους «χτυπάμε εκεί που πονάνε»: ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ μαζικά, σταματάμε την παραγωγή και τα κέρδη τους! Οι ανάγκες μας, οι ανάγκες των οικογενειών μας πάνω απ' όλα.

Καμία υπομονή, καμία ανοχή. Να αντιδράσουμε όλοι μαζί!

Με αγώνα, με Απεργία παλεύουμε για το δικαίωμά μας στην εργασία και τη ζωή!Δεν είναι ποτέ χαμένο το μεροκάματο της απεργίας. Τα μεροκάματα και η ζωή χάνουν περιεχόμενο όταν και όσο καθόμαστε με σταυρωμένα χέρια, όσο μένουμε μόνοι μας. Δικαιούμαστε να ζήσουμε καλύτερα από τους γονείς μας. Αγωνιζόμαστε ώστε τα παιδιά μας να ζήσουν καλύτερα από εμάς. Μας θέλουν σκλάβους! Να τους χαλάσουμε τα σχέδια. Δεν κάνουμε πίσω. Θα μας έχουν στα πόδια τους μέχρι να υποκλιθούν στην τεράστια δύναμή μας!

Διεκδικούμε:

•Να υπογραφεί Επιχειρησιακή Σύμβαση με αυξήσεις στους μισθούς, διεύρυνση των δικαιωμάτων μας, ανθρώπινες συνθήκες εργασίας.
•Να μετατραπούν άμεσα οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου σε αορίστου για τους επενοικιαζόμενους συναδέλφους μας, την πρόσληψή τους από τη Forthnet – στην προοπτική υπογραφής Επιχειρησιακής Σύμβασης για όλους τους συναδέλφους.
•Να σταματήσουν τώρα οι απολύσεις.
•Να σταματήσει η πίεση και η εντατικοποίηση.

Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,

«Ζυγίζουμε» τη ζωή μας, με αυτή που αξίζει σήμερα να ζούμε! Δεν μπορούμε να επιβιώνουμε με ψίχουλα. Αρνούμαστε να δουλεύουμε πρωί-βράδυ και να πληρωνόμαστε καθυστερημένα. Κουραστήκαμε να περιμένουμε αν θα ανανεωθεί η σύμβασή μας. Δεν θέλουμε να έχουμε την ανεργία στο κατώφλι μας. Μας εξοργίζει να μας διαλύουν την αξιοπρέπεια με αξιολογήσεις, με φωνές για τους χρόνους, να ελέγχουν το διάλειμμά μας. Αγανακτούμε να βλέπουμε κάθε εβδομάδα ασθενοφόρα να μεταφέρουν συναδέλφους μας και να ξέρουμε ότι έρχεται η σειρά μας. Φτάνει πια! Δίνουμε την απάντηση που φοβούνται: Σταματάμε την παραγωγή, ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ!

Μας αξίζει να έχουμε Επιχειρησιακή Σύμβαση με μισθούς και δικαιώματα στο ύψος των αναγκών μας. Παλεύουμε για μόνιμη και σταθερή δουλειά σε ανθρώπινες συνθήκες. Μπορούμε και πρέπει να έχουμε σύγχρονες παροχές στην Παιδεία, την Υγεία και την αναψυχή. Θέλουμε να σταματήσουμε τις απολύσεις, να ανατρέψουμε την τρομοκρατία και την εντατικοποίηση. Βάζουμε τώρα τέλος στην μοιρολατρία και την ηττοπάθεια. Ανεβάζουμε ψηλά της απαιτήσεις της ζωής μας!

Πιστεύουμε στη δύναμή μας, φέρνουμε τα πάνω-κάτω..!

Εργατικότητα, συνέπεια, ηθική, αξιοπρέπεια, αλληλεγγύη: Είναι λέξεις που μόνο εμείς οι εργαζόμενοι μπορούμε να αντιληφθούμε γιατί τις βιώνουμε καθημερινά. Στον αντίποδα η εργοδοσία και τα τσιράκια της. Αυτοί που τώρα μας κάνουν τα «γλυκά μάτια» και λένε ότι «δουλεύουμε όλοι την Παρασκευή», είναι οι ίδιοι που αύριο θα εισηγηθούν την απόλυσή μας. Πρωτοστατούν στον απεργοσπαστικό μηχανισμό, πολεμάνε το δικαίωμά μας στην εργασία! Κάθονται και χαζογελάνε, όταν εμείς δουλεύουμε. Την Παρασκευή λοιπόν θα έχουν πρόβλημα μεγάλο. Δεν θα φοράνε ακουστικά για να ακούνε κλήσεις,αλλά για να τις απαντάνε…

Κανένας μόνος του. Κανένας φόβος.
Όταν μονάχος δεν μπορείς, όλοι μαζί μπορούμε..!

Ταύρος, Καλλιθέα, Κολωνός, Άγιος Στέφανος, Κάντζα, όλη η εταιρία σε απεργιακό κλοιό! Ξεσηκωμός παντού! Έχουμε ο ένας τον άλλο. Έχουμε δίπλα μας το κλαδικό συνδικάτο μας, το ΣΕΤΗΠ. Στις επάλξεις δεκάδες σωματεία, φορείς, Λαϊκές Επιτροπές και Επιτροπές Αγώνα! Η εργοδοσία επιστρατεύει τρομοκρατία, αλλαγές κτηρίων, τηλέφωνα για υπερωρίες, τροποποιήσεις προγραμμάτων. Ο κρατικός μηχανισμός στη διάθεσή της: δικαιοσύνη, αστυνομία, ΜΑΤ, θυμόμαστε καλά... Το ποτάμι πίσω δε γυρνά! Οργανωμένα, συλλογικά και συσπειρωμένοι στα Σωματεία μας να τους γκρεμίσουμε. Στον πόλεμο απαντάμε με πόλεμο!

Παρασκευή 24 Οκτώβρη, Όλοι στην Απεργία μας!
Όλοι στην περιφρούρηση της Απεργίας 7.00 π.μ. στο κτήριο του Ταύρου

Διεκδικούμε:

• Να υπογραφεί Επιχειρησιακή Σύμβαση με αυξήσεις στους μισθούς, διεύρυνση των δικαιωμάτων μας, ανθρώπινες συνθήκες εργασίας.

• Να μετατραπούν άμεσα οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου σε αορίστου για τους επενοικιαζόμενους συναδέλφους μας, την πρόσληψή τους από τη Forthnet – στην προοπτική υπογραφής Επιχειρησιακής Σύμβασης για όλους τους συναδέλφους.

• Να σταματήσουν τώρα οι απολύσεις.

• Να σταματήσει η πίεση και η εντατικοποίηση.


Σωματείο εργαζομένων forthnet - netmed

Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2014

Όλοι και όλες στην διαδήλωση ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα και την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας

Ο συνεπής ταξικός αγώνας είναι τώρα όσο ποτέ αναγκαίος ενάντια στις άγριες συνθήκες που το κεφάλαιο επιβάλλει στην εργατική τάξη και αυτό γίνεται συνολικά σε όλα τα επίπεδα. Οι εργασιακές συμβάσεις της πείνας είναι θηλιά στον λαιμό μας, οι εργατοώρες βαριές και η εργοδοτική τρομοκρατία ανοίγεται μπρος στα μάτια μας ολοφάνερα και αδίσταχτα. Όλο και περισσότερος κόσμος που δουλεύει στο εμπόριο αλλά και σε όποιο άλλο εργασιακό κάτεργο βλέπει και αναγνωρίζει τον ρόλο του καπιταλισμού πάνω στην ίδια του την ζωή. Το βλέπει στην απληρωσιά, στις απολύσεις όταν ατομικά διεκδικήσει ο καθένας/μια έστω και το παραμικρό (η ανεργία εξ’ άλλου για το κεφάλαιο είναι μέσο τρομοκράτησης και υποδούλωσης). Το βλέπει ξεκάθαρα στις  απαιτήσεις μικρών και μεγάλων αφεντικών.

Μέσα σε όλα αυτά μπήκε και το μέτρο από επιχειρηματίες, μεγαλέμπορες, αστούς, για τα ανοιχτά καταστήματα 52 Κυριακές τον χρόνο. Μήνες τώρα οι εμποροϋπάλληλοι πεισματικά, βρίσκονται στους δρόμους υπερασπιζόμενοι τα συμφέροντά τους και αγωνιζόμενοι για την ίδια τους την αξιοπρέπεια. Το συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και οι εργαζόμενοι/ες στο εμπόριο ακούραστα και με μόνη δύναμη την αλληλεγγύη εργαζομένων και ανέργων έκαναν την συγκεκριμένη απόφαση να μη γίνεται παιχνίδι για έναν. Να μην γίνει άλλο ένα τερτίπι των εργολάβων – επιχειρηματιών που θα περάσει αμαχητί.

Κλεισίματα μαγαζιών, παρεμβάσεις έξω από κάτεργα του εμπορίου (σούπερ μάρκετ, μεγαλοκαταστήματα, mall κ.α) και συνεχείς ζυμώσεις με τους εργαζόμενους/ες σε αυτά. Μια νίκη έπειτα από όλες αυτές τις πιέσεις και τον επίμονο αγώνα των εμποροϋπαλλήλων, με τον γραφειοκρατικό συνδικαλισμό στον συνήθη ρόλο του, ήρθε με την απόφαση του ΣΤΕ να βάλει προσωρινό φρένο στις 52 εργάσιμες Κυριακές. Οι 7 Κυριακές τον χρόνο όμως παραμένουν απειλητικές απέναντι από τους μισθωτούς και κρατάνε τον δρόμο ανοιχτό για την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας.

Ο αγώνας συνεχίζεται και θα συνεχιστεί. Και οι αφορμές για αυτόν τον αγώνα δεν είναι μία και δύο. Είναι το σύνολο των συνθηκών εργασίας. Είναι ζήτημα ταξικής συνείδησης και επαγρύπνησης απέναντι στα σχέδια και την επιβολή των αφεντικών σε μια όλο και πιο σκληρή καπιταλιστική πραγματικότητα της ανασφάλειας και της φτώχειας. Οι εργατικές δυνάμεις θα νικήσουν βάζοντας μπροστά τα συμφέροντα της τάξης τους και μετατρέποντας τον φόβο σε αφετηρία για την οργανωμένη ταξική πάλη.

Όλοι και όλες, να πλαισιώσουμε την διαδήλωση που καλείται από το Συντονιστικό Δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια και τους εργαζόμενους/ες από τον κλάδο του εμπορίου, την Τετάρτη στις 18:00, Χαυτεία (σταδίου και Αιόλου).

Να συμμετέχουμε στην απεργία στο εμπόριο την Κυριακή 2 Νοέμβρη (απεργιακή συγκέντρωση 11πμ, Ερμού και Κορνάρου).


Να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς

Η Κυριακάτικη αργία με αγώνες κατακτήθηκε και με αγώνες θα την κρατήσουμε

synt_drasis_mall_marousi_18_10_14_cΤο πρωί του Σαββάτου 18/10, πραγματοποιήθηκε στο εμπορικό κέντρο Mall στο Μαρούσι, όπως είχε και πάλι γίνει τον περασμένο Μάρτη, μια ακόμα από τις προγραμματισμένες κεντρικές παρεμβάσεις του Συντονιστικού Δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια, μπροστά στη διαδήλωση της 22ας Οκτώβρη (6μμ, Χαυτεία) ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα και την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και μπροστά στην Κυριακάτικη απεργία στις 2 Νοέμβρη.
Η παρέμβαση ξεκίνησε λίγο μετά τις 10πμ από το ανώτερο επίπεδο του εμπορικού κέντρου με μαζικό μοίρασμα κειμένων και -σε πολλές περιπτώσεις- σύντομες συζητήσεις μέσα στα καταστήματα και στους διαδρόμους με εργαζόμενες, εργαζόμενους και καταναλωτικό κοινό. Παράλληλα, κείμενα μοιράζονταν και ακριβώς μπροστά στην είσοδο του εμπορικού κέντρου. Στη συνέχεια, κατά τις 12 το μεσημέρι, βρισκόμενοι πλέον στο κατώτερο επίπεδο του Mall (2ο υπόγειο) κινηθήκαμε στους διαδρόμους εν είδει πορείας με πανό, συνθήματα και μοίρασμα κειμένων, μέχρι την έξοδο όπου ολοκληρώθηκε η παρέμβαση. Στο τέλος της παρέμβασης κολλήθηκαν αφίσες έξω από το mall και στην περιοχή του ηλεκτρικού σταθμού Νερατζιώτισσα.
Παράλληλα, το πρωί αυτού του Σαββάτου, όπως άλλωστε έγινε και κατά τις προηγούμενες ημέρες, συνάδελφοι και συναγωνιστές προχώρησαν σε μοιράσματα κειμένων και συζητήσεις με εργαζόμενους και σε άλλες περιοχές της Αθήνας.
επόμενη συνέλευση του Συντονιστικού δράσης: Τρίτη 21/10 στις 7μμ στα γραφεία του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής (Λόντου 6, Εξάρχεια)
Τετάρτη 22 Οκτώβρη 2014, 6μμ, Χαυτεία (Σταδίου & Αιόλου) :: Διαδήλωση ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τον εργασιακό μεσαίωνα
Κυριακή 2 Νοέμβρη 2014: Απεργία στον κλάδο του εμπορίου [απεργιακή συγκέντρωση: 11πμ, Ερμού και Κορνάρου]
Παρακάτω, video - κάλεσμα στη διαδήλωση [22/10, 6μμ, Χαυτεία]

Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2014

Ας δώσουμε δύναμη στον αγώνα των εμποροϋπαλλήλων!

O αγώνας των εμποροϋπαλλήλων ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, εδώ και αρκετούς μήνες, είναι κομβικής σημασίας για τον κλάδο του εμπορίου και την επιβίωση των εργαζομένων, αλλά και για όλη την εργατική τάξη.
Αυτός ο αγώνας διεξάγεται κάτω από δύσκολες συνθήκες. Η κυβέρνηση, που προασπίζει τα συμφέροντα των αφεντικών, τα κέρδη των πολυεθνικών και των μεγάλων ομίλων, έχει εξαπολύσει ένα απίστευτο κύμα λασπολογίας ενάντια στις κινητοποιήσεις των εμποροϋπαλλήλων και των αλληλέγγυων σε αυτούς. Την ίδια στιγμή, στο όνομα της «ανάπτυξης», πάνω από 500.000 εργαζόμενοι στο εμπόριο συνθλίβονται καθημερινά βιώνοντας τη συρρίκνωση μισθών, την απληρωσιά, την ελαστικοποίηση του εργάσιμου χρόνου, την εντατικοποίηση της εργασίας και τους κάθε είδους εκβιασμούς…
Οι εμποροϋπάλληλοι, μαζί με το Συντονιστικό Δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα απελευθερωμένα ωράρια (αποτελούμενο από ταξικά σωματεία, εργατικές συλλογικότητες, συνελεύσεις γειτονιάς), κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα μέτωπο πάλης με κεντρικό αίτημα την κατάργηση της αθλιότητας που λέγεται δουλειά την Κυριακή. Ακόμα και χωρίς τη συνδικαλιστική κάλυψη για απεργία από την Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων κινήθηκαν επίμονα και σταθερά καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού με αποκλεισμούς καταστημάτων, παρεμβάσεις, συζητήσεις και αυτοοργανωμένες δράσεις. Αρνήθηκαν το νέο καθεστώς και κατάφεραν να παίξουν κεντρικό ρόλο στην προσωρινή απόφαση που καταργεί τη λειτουργία των καταστημάτων τις 52 Κυριακές του χρόνου.
Επειδή η εργατική τάξη στο σύνολό της χτυπιέ-ται αμείλικτα από το αστικό μπλοκ, αγώνες σαν αυτόν που δίνουν οι εμποροϋπάλληλοι πρέπει να αγκαλιάζονται και να στηρίζονται από κάθε εργάτη και εργάτρια, κάθε άνεργη και άνεργο, από το σύνολο της Τάξης μας, ως μέρος της πάλης Τάξης Εναντίον Τάξης.
Ας δώσουμε δύναμη στον αγώνα των εμποροϋπαλλήλων!
                                                               Πηγή: Ομάδες Ανέργων - Εργαζομένων στους Δρόμους

«Μας έριξαν στα μπουντρούμια»

Ομάδα πολιτικών εξόριστων στον Άη Στράτη
79 χρόνια πριν, από τους τόπους εξορίας και βασανισμού, που η αστική τάξη «τιμωρούσε» τους πολιτικούς αντιπάλους της σε μια απέλπιδα προσπάθεια να «καταλαγιάσει» την αγωνιστικότητα και ελευθερία των αγωνιζόμενων.

Παραθέτουμε ένα κείμενο καταγγελίας των Κώστα Βάρναλη και Δημήτρη Γληνού για την αρπαγή τους από το καθεστώς (στις 17 Οκτώβρη του 1935) και την βίαιη εγκατάστασή τους στον τόπο εξορίας του Άη Στράτη, όπου χιλιάδες κομμουνιστές και αγωνιστές έζησαν στο πετσί τους τον απάνθρωπο χαρακτήρα της καθεστηκυίας τάξης.

«Μας έριξαν στα μπουντρούμια»

Στις 17 του περασμένου Οκτώβρη όργανα της ειδικής ασφάλειας μας άρπαξαν ξαφνικά από τα σπίτια μας. Χωρίς να μας διατυπώσουν καμιά κατηγορία, χωρίς να δώσουνε το δικαίωμα να απολογηθούμε, χωρίς να μας ανακρίνουνε για να διαλύσουνε κάθε υπόνοια που μπορεί να είχανε για μας, μας έριξαν στα μπουντρούμια των μεταγωγών της Αθήνας και  του Πειραιά, μας έσυραν σιδηροδεμένους και ανάμεσα σε κουστωδίες από ένοπλους χωροφύλακες μέσα στους δρόμους του Πειραιά και της Μυτιλήνης και μας έφεραν στο ξερόνησο του Άη Στράτη , όπου βρισκόμαστε τώρα με 160 άλλους, γιατρούς, δικηγόρους, δημοσιογράφους, επαγγελματίες, προέδρους κοινοτήτων, ηγέτες εργατικών σωματείων, που το μόνο τους έγκλημα είναι πως αγωνίστηκαν με νόμιμα μέσα για την υπεράσπιση των ελευθεριών του ελληνικού λαού και των συμφερόντων του.

Ζούμε και όλοι οι άλλοι εξόριστοι κάτω από όρους πρωτογόνους μέσα σε βαρύ χειμώνα και σε καθημερινό κίνδυνο της ζωής μας από πείνα και αρρώστια […]

Κάτω από αυτές τις συνθήκες που τίποτα δεν τις δικαιολογεί, διαμαρτυρόμαστε έντονα και στην κυβέρνηση και στην ελληνική κοινωνία και στη διεθνή κοινή γνώμη για όλους τους άλλους εξόριστους και για τον εαυτό μας και ζητάμε από την κυβέρνηση ή να δικαιολογήσει στον ελληνικό λαό τα άγρια και βάρβαρα αυτά μέτρα, που πήρε απέναντί μας, χτυπώντας την λευτεριά της σκέψης, τη λογοτεχνική και επιστημονική δράση μας και τα δικαιώματά μας σαν πολιτών, ή να μας αφήσει ελεύθερους και εμάς και όλους τους άλλους πολιτικούς κατάδικους και εξόριστους, αφού αμνηστεύει εκείνους που με το όπλο στο χέρι επιχείρησαν να κατακτήσουνε την εξουσία.

Αη Στράτης, 30.11.1935

Κ. ΒΑΡΝΑΛΗΣ – Δ. ΓΛΗΝΟΣ

«Η ώρα φτάνει» (Στίχοι του Κώστα Βάρναλη, γραμμένοι στην εξορία του Άη Στράτη)

Αφού μας εσκοτώναν με το ζόρι
στα μακελειά τους χρόνια οι μπαζαδόροι
κι αφού μας εσκοτώνανε πιο φίνα
στα χρόνια της ειρήνης με την πείνα.
Αφού μας τυραννούσαν έτσι αιώνες
οι Μασκαράδες και οι Απατεώνες,
του γδικιωμού, σύντροφοι, η ώρα φτάνει.
Αρπάχτε το σφυρί και το δρεπάνι!
Τελειώσανε τα λόγια και τ’ αστεία.
Ολούθε τρίζει η σάπια πολιτεία.
Κάνει νερά και γέρνει το καράβι,
Δεν το σώζουν του φασισμού οι μπράβοι.
Όλοι μαζί με τα γερά μας μπράτσα
των ληστών να σαρώσωμε τη ράτσα!
Απ’ τα μπουντρούμια κι απ’ την εξορία
νέα του κόσμου ξεκινά η Ιστορία.

Κ. ΒΑΡΝΑΛΗΣ

Ο άρχοντας των σκαφτικών: η υπερπαραγωγή των 2.644.400 ευρώ που αναμένεται να ΕΣΠΑσει τα ταμεία...

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVGfAL8Z1M2tczSVY7BdNkr_05myh0oQObmaiZBHpHENwS2bwtsUD0Bit9gOmDHstamyvSHtvhtqQxYDJusE-WO4_oFl8Erexet3uhAi5wIu6XmSTwn3-mgvx5MiwkpGNoaK2gWBpYTh-X/s1600/----.jpg
αφίσα που κολλιέται στο κέντρο και τις συνοικίες της Αθήνας
Μετά την «Αμφίπολη» και το «Ναυάγιο των Αντικυθήρων» η ΚΡΑΤΟΣ-ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ Α.Ε. ολοκληρώνει την τριλογία «Εθνική ανάταση» με τον ντοκιμαντέρ που πραγματεύεται και αποτυπώνει όλη την πορεία από το όραμα σκηνοθέτη και σεναριογράφου μέχρι τα τελικά στάδια της ανασκαφής στο ιστορικό κτήριο Villa Amalias. Μια ιστορία, που ακροβατεί μεταξύ πραγματικότητας και μυθοπλασίας, ματαιοδοξίας και εμμονής, με πολύ μπετόν, χρήμα, κτιριακές ανησυχίες και σεβασμό στα αρχαία μνημεία και την ιστορία.

Η υπερπαραγωγή των 2.644.400 ευρώ που αναμένεται... να ΕΣΠΑσει τα ταμεία.

«Ο άρχοντας των σκαφτικών» - νέο αρχαιολογικό εύρημα στο κέντρο της Αθήνας

Παραγωγή: ΕΣΠΑ - Εκτέλεση παραγωγής: ΑΤΤΙΚΗ ΔΙΟΔΟΣ ΑΤΕ - Σκηνοθεσία: Ν. Δένδιας
Σενάριο: Α. Σαμαράς - Διεύθυνση φωτογραφίας/μοντάζ: ΕΛ.ΑΣ. - Φροντιστήριο: Γ. Καμίνης

«Μια ιστορία με επικές σκηνές καταστολής, καταστροφής, σπίλωσης και χειραγώγησης πλήθους, που η σκηνοθετική της προσέγγιση δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει τα ναζιστικά δημιουργήματα της Helena B.A. Riefenstahl».
New York Times

«Εύχομαι στην ταινία και τους συντελεστές της τα καλύτερα».
Κ. Μητσοτάκης

ΧΟΡΗΓΟΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: άπαντα τα ΜΜΕ (ραδιοτηλεοπτικά και έντυπα με κορυφαίους: mega, ant1, skai, alpha, kontra, star, ερτ, καθημερινή, έθνος, βήμα, πρώτο θέμα, espresso, ελεύθερος τύπος, στόχος), επιτροπή κατοίκων Αγ. Παντελεήμονα και πλ. Αττικής, παντός είδους μόρφωμα φασιστικής ιδεολογίας (Χρυσή Αυγή, ΛΑΟΣ κ.α.), άπαντα τα κόμματα του συνταγματικού τόξου... και γενικά άπαν το σύμπαν.

                                                                                                                                                       VILLA AMALIAS

                                                                                 Αναδημοσίευση από: Προλεταριακή Πρωτοβουλία