Τετάρτη 17 Απριλίου 2013

Εργατικά ατυχήματα και σφαίρες στο ψαχνό...

Τον Απρίλιο του 2008 μετανάστες εργάτες γης στη Νέα Μανωλάδα Ηλείας προχώρησαν σε απεργία.
Την ώρα που οι εργάτες έκαναν συγκέντρωση εμφανίστηκαν τσιφλικάδες - αφεντικά με ξύλα και καραμπίνες και επιτέθηκαν στους συγκεντρωμένους με τελικό απολογισμό 4 άτομα στο νοσοκομείο.
Οι εργάτες από το Μπαγκλαντές χρόνια βιώνουν την εκμετάλλευση στο πετσί τους με μεροκάματα πείνας και άθλιες συνθήκες, ώστε τέτοιες πρακτικές δεν τους κάνουν να οπισθοχωρήσουν.
Μάης του 2012 και οι εργάτες κατεβαίνουν ξανά σε απεργία πιο υποψιασμένοι απέναντι στους μεγαλοτσιφλικάδες και τα ντόπια τσιράκια τους, κάνοντας τα αφεντικά να απειλούν παίρνοντας φυσικά με το μέρος τους τα ΜΜΕ που μιλάνε για νομιμότητα αλλά σίγουρα όχι για εκμετάλλευση.
Αυτή τη φορά και μετά από έναν χρόνο, 200 εργάτες συγκεντρώθηκαν σε καλλιέργεια φράουλας που δουλεύουν για έναν μεγαλοτσιφλικά κάτοικο της περιοχής και απαίτησαν τα δεδουλευμένα τους. Κάποιοι από τους επιστάτες που βρισκόντουσαν εκεί άρχισαν να πυροβολούν στα τυφλά με κυνηγετικές καραμπίνες με αποτέλεσμα να τραυματιστούν περίπου 30 εργάτες.
Την ώρα που στον ελλαδικό χώρο καταργούνται οι συλλογικές συμβάσεις, οι μισθοί και οι συντάξεις ισοπεδώνονται και η εκμετάλλευση εντείνεται όλο και περισσότερο στους χώρους δουλειάς, κανέναν δεν πείθει η επίσκεψη Δένδια στην Ηλεία που συμμετέχει σε αυτήν την επίθεση και που ευθύνεται για την καταστολή εργατικών αγώνων με χιλιάδες τραυματισμένους.
Κανέναν δεν πείθουν τα ΜΜΕ που ξαφνικά ευαισθητοποιήθηκαν για τις συνθήκες που ζουν οι ''κακόμοιροι'' μετανάστες εργάτες.Είναι οι ίδιοι που συγκαλύπτουν την πολιτική εξουσία και κατασυκοφαντούν όποιον τολμήσει να σηκώσει κεφάλι.
Όταν το σύστημα της καταπίεσης μένει ζωντανό, η σύλληψη των μπράβων δεν θα λύσει το πρόβλημα. Ρίχνει μόνο στάχτη στα μάτια για να μην βλέπουμε το κυρίως πρόβλημα. Το κράτος και το κεφάλαιο.
Αυτά είναι που γεννάνε τον φασισμό και την καταπίεση.
Τα ταξικά χαρακτηριστικά που έχει ο αγώνας των εργατών γης στην Μανωλάδα όλα αυτά τα χρόνια είναι παράδειγμα για τους υπόλοιπους μετανάστες εργάτες αλλά και για το ίδιο το ταξικό κίνημα που χρειάζεται να σπάσει τον τρόμο και την εκμετάλλευση των αφεντικών.
Ντόπιοι και μετανάστες εργάτες να απαντήσουμε δυναμικά σε κάθε είδους αφεντικό. Να φέρουμε την βίαιη αντιπαράθεση για να τσακίσουμε την καθημερινή καταπίεση στους χώρους εργασίας και όχι μόνο.

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΡΧΕΤΑΙ ΟΤΑΝ Ο ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΟΣ ΕΞΕΓΕΙΡΕΤΑΙ ΚΑΙ ΚΡΕΜΑΕΙ ΤΟΝ ΔΥΝΑΣΤΗ ΤΟΥ.

Σάββατο 13 Απριλίου 2013

Η λογοκρισία στην εποχή της χούντας των μνημονίων και του καπιταλισμού δεν θα καταφέρει να καταστείλει την αντιπληροφόρηση


Η ιστορία είναι παλιά... Οι προσπάθειες λογοκρισίας και καταστολής επίσης...
Αρχίζοντας από επερωτήσεις φασιστοειδών στη βρώμα του Κοινοβουλίου, περνώντας σε απειλές και εξώδικα του ΟΤΕ... άλλοτε εξώφθαλμα κατασταλτικά και άλλοτε υποχθόνια και υπόγεια με διακοπές ρεύματος τα Σαββατοκύριακα και πριν από σημαντικές κινητοποιήσεις... Τόσα χρόνια από το 2008 μέχρι σήμερα, δεν κατάφεραν ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΘΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΝ να κλείσουν το athens.indymedia.
Αυτή την φορά μπροστά μπαίνει ένας "επιχειρηματίας" και ένας πρύτανης. Ένας αδίστακτος κυνηγός του χρήματος που με ασύλληπτες κομπίνες έκανε μεγάλη περιουσία (Αλαφούζος) και ένας τυχαίος και παροδικός τύπος που συναινεί στο ξεπούλημα της γνώσης προς όφελος των αφεντικών. Ένας "ακαδημαϊκός" που για να σώσει τον μισθουλάκο του και τα προνόμιά του δεν διστάζει να καταστρατηγήσει κάθε έννοια υπεράσπισης της ελευθερίας του λόγου, της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών,  εκείνα ακριβώς τα στοιχεία που θεσμίζουν το κοινωνικό άσυλο, το οποίο και θα υπερασπιστούμε με κάθε κόστος . Αυτός ο κατάπτυστος υπαλληλίσκος συμπράττει τώρα με τους φονιάδες ενός ολόκληρου λαού και γίνεται μπροστάρης της φίμωσης κάθε κοινωνικής και εργασιακής διεκδίκησης αγνοώντας επιδεικτικά την στήριξη των φοιτητικών συλλόγων προς τα μέσα αντιπληροφόρησης. Στήριξη που πήρε ακόμα και τη μορφή συγκεκριμένων ψηφισμάτων από τους φοιτητές... Άξιος ο μισθός του λοιπόν. 
- Σήμερα λοιπόν, περισσότερο από ποτέ είναι φανερή η ανάγκη του κράτους να δείξει τα δόντια του, να καταστείλει κάθε μορφής αγώνα και αντίσταση (από την καταστολή των εργατικών αγώνων, των τοπικών περιβαλλοντικών δράσεων, των κατειλημμένων αυτοδιαχειριζόμενων χώρων), να λογοκρίνει οτιδήποτε δεν υποτάσσεται στις ορέξεις του ή δημοσιοποιεί τον κοινωνικό εξευτελισμό που όλοι σήμερα βιώνουμε, με στόχο την ολοκληρωτική υποδούλωση μιας ολόκληρης κοινωνίας.
- Σήμερα, περισσότερο από ποτέ είναι απαραίτητο για την εξουσία, τα αφεντικά, τα κυβερνητικά και λοιπά φερέφωνα της τρόικας και των μνημονίων να επικρατήσει ο ζόφος της καθεστωτικής-κυβερνητικής προπαγάνδας έτσι όπως εκφράζεται από τις τηλεοράσεις, τον τύπο, και τα καθεστωτικά ραδιόφωνα.
- Σήμερα για το κράτος, είναι κάτι περισσότερο από απαραίτητο, να φιμωθεί κάθε ελεύθερη έκφραση, κάθε ελεύθερη διακίνηση, ριζοσπαστικών και ανατρεπτικών ιδεών, ελπίζοντας να ανακόψουν τις αντιστάσεις όσων δεν αποδέχονται σιωπηλά τη μοίρα που τους επιφυλλάσσουν.
Απώτερος σκοπός τους αλλά και μάταιη ελπίδα τους, είναι να ανακόψουν και να αποσυντονίσουν οποιαδήποτε προσπάθεια συζήτησης, οραματισμού και δράσης στην κατεύθυνση της διαφορετικής-αγωνιστικής οργάνωσης και έκφρασης της κοινωνίας.
Δεν θα τα καταφέρουν όμως, όπως δεν τα κατάφεραν σε όλες τις προηγούμενες απέλπιδες προσπάθειές τους.
Το athens.indymedia είναι οι χρήστες του, είναι όλοι όσοι ενημερώνουν και ενημερώνονται για τον ταξικό – κοινωνικό πόλεμο που διεξάγεται στις καπιταλιστικές κοινωνίες παγκόσμια. Όσο και να προσπαθούν λοιπόν δεν πρόκειται να το φιμώσουν. 
Η λογοκρισία και η καταστολή δεν μας πτοεί αλλά αντίθετα μας δυναμώνει . 
Σαν διαχειριστική ομάδα του athens.indymedia, κάνουμε ότι είναι δυνατόν ώστε να διατηρηθεί η προσπάθεια δημοσιοποίησης και προώθησης των αγώνων και των κοινωνικών αντιστάσεων. Για την ώρα, και μέχρι να ανέβουμε κανονικά στο διαδίκτυο υπάρχουν εναλλακτικοί τρόποι πρόσβασης στην αντιπληροφόρηση μέσω της ιστοσελίδας 
http://indymedia.squat.gr/ αλλά και κανονικά με ανοιχτή δημοσίευση δηλαδή, μέσω του δικτύου Tor στη διεύθυνση gutneffntqonah7l.onion
Συνεχίζουμε τις προσπάθειές μας, και σε πολύ λίγο, το athens.indymedia.org θα λειτουργεί και πάλι κανονικά, συνεχίζοντας να διεκδικούμε το δικαίωμα χρήσης του δημόσιου δικτύου πιστεύοντας ακράδαντα πως οτιδήποτε δημόσιο ανήκει στην ίδια την κοινωνία και όχι στην εξουσία, το κράτος και το κεφάλαιο. Δεν πρόκειται να τους επιτρέψουμε να χαρούν την καταστολή. Δεν πρόκειται να τους επιτρέψουμε να λυμαίνονται για πάντα τους δημόσιους πόρους που μας ανήκουν! Δεν πρόκειται να παρακολουθούμε αδρανείς, να σωπάσουμε και να υποκύψουμε σε καμιά καταστολή, σε καμιά λογοκρισία ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να ''εξοριστούμε" και να αναζητήσουμε γόνιμο έδαφος σε άλλους τόπους φιλοξενίας!

Η αντιπληροφόρηση δεν φιμώνεται, δεν λογοκρίνεται δεν καταστέλεται! 
Οι κοινωνικοί - ταξικοί αγώνες δεν ανακόπτονται από ξεπουλημένους υπαλληλίσκους
και κατασταλτικούς μηχανισμούς
  
 Διαχειριστική Ομάδα του Athens.Indymedia.org




Πέμπτη 11 Απριλίου 2013

Αντιφασιστικός προλεταριακός αγώνας ενάντια σε κεφάλαιο και φασίστες

Τα προσωπεία πέφτουν και το ότι το σάπιο σύστημα ξερνάει τον φασισμό σε μια προσπάθεια τρομοκράτησης της εργατικής τάξης δεν είναι απαραίτητα κακό. Είναι αυτό που - με πολιτική δουλειά - μπορεί να φέρει την ριζοσπαστικοποίηση και την αλληλεγγύη στους ''από κάτω''. Είναι αυτό που κάνει τα πράγματα ξεκάθαρα και ο καθένας θα πρέπει να διαλέξει στρατόπεδο αν δεν θέλει να τον ξεράσει η ιστορία.
 Θα ερχόταν η ώρα που οι επιλογές του κράτους θα ήταν πιο ωμές απέναντι σε αντιστεκόμενα κομμάτια του λαού και δεν υπάρχει τίποτα πιο σίγουρο από το δεξί χέρι του συστήματος. Τον φασισμό.
Η ψευτοεπαναστατική τους κουλτούρα για μια εθνική καθαρότητα δεν θα εφαρμοστεί με μπουνιές στον Βενιζέλο όπως οι φασιστοκουλτουριάρηδες έχουν πιστέψει, αλλά με μαχαιρώματα σε μετανάστες εργάτες, με επιθέσεις σε καθετί επαναστατικό. Θα βρεθούν στον δρόμο αλλά όχι για να πολεμήσουν το κεφάλαιο και τους πολιτικούς που το υποστηρίζουν. Θα είναι εκεί για να αντιμετωπίσουν τους κομμουνιστές και τους αγωνιστές. Αυτούς που θα στραφούν ενάντια στο εκμεταλλευτικό σύστημα.
Τίποτα μα τίποτα δεν θα σταματήσει τον ταξικό αντιφασιστικό αγώνα ο οποίος διεξάγεται καθημερινά στον δρόμο και όχι σε πάνελ και εκλογικές αυταπάτες.
Οι ανακοινώσεις της καθεστωτικής αριστεράς για καταδίκη της βίας από όπου κι αν προέρχεται είναι το λιγότερο ύποπτη. Οι αντιδράσεις σε μορφή ανακοινώσεων - καταδίκης του ΚΚΕ μετά τα χαστούκια της Κανέλλη και τις επιθέσεις σε εκλογικά αριστερά περίπτερα μας ξεκαθαρίζουν πως ο αντιφασιστικός αγώνας δεν έχει να κάνει με τα θεσμικά κόμματα υποταγής.
Ταξική υπερηφάνεια είναι όταν οι ίδιοι εργαζόμενοι διώχνουν τα ανδρείκελα όταν απλώνουν τα χέρια τους σε δικούς μας αγώνες.
Αντιφασισμός είναι οι επιθέσεις στα γραφεία τους και οι αντιστάσεις στον δρόμο που κάνουν τους κατά τα άλλα ισχυρούς της χρυσής αυγής να κλαψουρίζουν και να ζητούν βοήθεια από τον νόμο και τους μπάτσους.
Δεν είμαστε απλά αλληλέγγυοι με τους μετανάστες, είμαστε ένα με αυτούς. Είμαστε οι καταπιεσμένοι και μαζί τους θα τσακίσουμε κεφάλαιο και φασισμό.


Αφίσα που κολλήθηκε το Γενάρη του ’13 στις γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά.

Δευτέρα 8 Απριλίου 2013

Όταν τα αφεντικά κανονίζουν για εμάς μέχρι και τον ίδιο τον αγώνα

Η πρωτομαγιά δεν είναι αργία όπως το υπουργείο εργασίας έχει κηρύξει με νόμο, αλλά μια ιστορική ταξική μάχη που άφησε πίσω της νεκρούς αλλά και μεγάλες νίκες για όλη την εργατική τάξη.
Ένα τρανό παράδειγμα για τους εργάτες ανά τον κόσμο που η ταξική μνήμη δεν θα έπρεπε να σβήνει ή να ξεπερνάει με εθιμοτυπικές πορείες κάθε χρόνο, αφήνοντας όμως παράλληλα το κράτος να μαζεύει πίσω τα όσα κερδήθηκαν με το αίμα χιλιάδων προλετάριων.
Οι καταπιεσμένοι δεν πιάνονται από επετείους για να εξεγερθούν.
Το γελοίο λοιπόν αυτή την φορά είναι πως η πρώτη του Μάη τυχαίνει να πέφτει μεγάλη τετάρτη, οπότε λογικό να μεταφερθεί και η αργία τους για τις 7 Μάη.
Είναι το λογικό για τους επιχειρηματίες και το κράτος να θέλουν ανοιχτά τα μαγαζιά μέσα στο πάσχα αφήνοντας τον μικροαστό να καταναλώσει, συντηρώντας έτσι και την κανονικότητα.
Η μεταφορά της πρωτομαγιάς δεν είναι κάτι παραπάνω από μια πολιτική ''ειρωνεία'' που αναφέρεται μόνο και μόνο για να αντιληφθούμε πως το κεφάλαιο και το κράτος του δεν αφήνουν ούτε το παραμικρό για το οποίο θα αποφασίζει από μόνη της η εργατική τάξη.
Οι λέξεις ''γιορτή'' και ''αργία'' δεν αντιπροσωπεύουν τον αγώνα που έδωσαν οι εργάτες του Σικάγο. Αυτό που άφησαν για εμάς δεν είναι μια ανοιξιάτικη μέρα αργίας, αλλά στιγμές προλεταριακού αγώνα ενάντια στο εκμεταλλευτικό σύστημα.

Παρασκευή 5 Απριλίου 2013

Το πολιτικό μήνυμα του Δημήτρη Χριστούλα πριν δώσει τέλος στην ζωή του στην πλατεία Συντάγματος στις 4/4/12

Να φροντίσουμε να μην μένει κανένας μόνος του στον αγώνα ενάντια στο κράτος και την κανονικότητα που προσφέρουν μόνο θλίψη και φτώχεια. Πρέπει άμεσα να οργανωθεί το ταξικό κίνημα με δυναμικές μορφές αγώνα, όπως αναφέρει ο συνταξιούχος Χριστούλας στο γράμμα που βρέθηκε στην τσέπη του μετά τον θάνατό του.
Ο καθένας μόνος του και όλοι μαζί να επιτεθούμε στο σάπιο αυτό σύστημα για να μην έχουμε άλλες χαμένες ζωές.
Ας βάψουμε τις πλατείες με το αίμα του ταξικού εχθρού.
Ο αγωνιστής επιβάλλεται να φωνάζει ΠΑΡΩΝ.