Κυριακή 29 Ιουνίου 2014

Ενάντια στο ρυθμιστικό σχέδιο της καπιταλιστικής "ανάπτυξης" και λεηλασίας Πορεία 3/7, ώρα 7μμ, Πλ. Πατριάρχου, Ν. Φιλαδέλφεια

Σήμερα Κυριακή 29 Ιούνη στις 7 το απόγευμα θα πραγματοποιηθεί στο κτ. Γκίνη του ΕΜΠ η συνέλευση  για τη διοργάνωση της διαδήλωσης που καλούν αναρχικοί-ες, αντιεξουσιαστές-τριες, καταλήψεις, στέκια & αλληλέγγυοι-ες την Πέμπτη 3 Ιούλη στη Ν. Φιλαδέλφεια ενάντια στο Ρυθμιστικό Σχέδιο και την επέλαση του κεφαλαίου, για την υπεράσπιση των ελεύθερων δημόσιων χώρων και την Αλληλεγγύη στις Καταλήψεις, τα αυτοδιαχειριζόμενα στέκια & τους κοινωνικούς-ταξικούς Αγώνες.
Ας είμαστε όλοι και όλες εκεί, γιατί η Αλληλεγγύη είναι το όπλο μας...

Ενάντια στο Ρυθμιστικό Σχέδιο της καπιταλιστικής "ανάπτυξης" και λεηλασίας,
στην επέλαση του κεφαλαίου και των εμπροσθοφυλακών του,
για την υπεράσπιση των ελέυθερων δημόσιων χώρων,
για την Αλληλεγγύη στις καταλήψεις, τα αυτοδιαχειριζόμενα στέκια
και τους Κοινωνικούς και Ταξικούς αγώνες.


Πορεία
Πέμπτη 3/7/2014
ώρα 7μμ
Πλ. Πατριάρχου
Νέα Φιλαδέλφεια

Αναρχικοί/ες, Αντιεξουσιαστές/ριες, Στέκια, Καταλήψεις, Αλληλέγγυοι/ες
Πηγή: athens indymedia

Πίσω από την πλάτη της χούντας του Κιέβου...

Ακτιβιστές της Borotba με τακτικές επιδρομές, κάνουν γκράφιτι πίσω από την πλάτη της χούντας του Κιέβου.
Παρακάτω φωτογραφίες από ένα μέρος της δουλειάς που έκαναν σύντροφοι, παρά τον κίνδυνο, στο Κίεβο, στο Χάρκοβο και σε άλλες πόλεις.

Ο εχθρός θα ηττηθεί, η νίκη θα είναι δική μας!

Κίεβο


Χάρκοβο



Ντόνετσκ



Κριβόι Ρόγκ


                                                                            Βίνιτσα

Πηγή (με περισσότερες φωτογραφίες και δράσεις): http://borotba.org/newsen.html 


Παρασκευή 27 Ιουνίου 2014

Σελίδες αντιπληροφόρησης από τις εξελίξεις στην Ουκρανία

Η παρούσα μπροσούρα συντάχθηκε πάνω στην αναγκαιότητα πληροφόρησης, έξω από την καθεστωτική γραμμή αφήγησης, για το πραξικόπημα και την αντιδραστική/φασιστική κυβέρνηση που έχει προκύψει στην Ουκρανία. Μαζεύτηκε υλικό και έγινε προσπάθεια διασταύρωσης των πηγών ως προς την εγκυρότητά τους, λόγω της δυσκολίας πληροφόρησης, αλλά και για εκτιμήσεις που γράφονταν κυρίως στον διεθνή τύπο. Μέρος σε όλη αυτήν τη δραστηριότητα πήραν σύντροφοι από ένα ευρύ πολιτικό φάσμα του ταξικού ανταγωνιστικού κινήματος, βοηθώντας με κάθε τρόπο στο μάζεμα υλικού, θέτοντας προβληματισμούς, ανοίγοντας ζητήματα από προλεταριακές διεθνιστικές θέσεις. Την τελική επεξεργασία για την παρουσίαση του υλικού πραγματοποίησε η ομάδα εργασίας από το περιοδικό Bίδα και το blogspot proletconnect.

Παρά τις όποιες δυσκολίες, τη ρευστότητα και τη συνεχή ροή, η μπροσούρα θέλει να συμβάλλει στην αντιπληροφόρηση, βοηθώντας κι αυτή με τη σειρά της επεξεργασίες ομάδων και συλλογικοτήτων με σκοπό την ευρύτερη κατανόηση των γεγονότων και των συμπερασμάτων που θα βγουν από αυτά.

Τυπώθηκε στην Αθήνα, τον Ιούνη του 2014 σε 500 αντίτυπα.
Από την πλευρά μας, ως κομμάτι του πολύμορφου ταξικού ανταγωνιστικού κινήματος, έχουμε πολλές φορές επισημάνει, ότι μόνο μια αυτόνομη πολιτική οργάνωση της τάξης θα μπορούσε να αντιληφθεί πόσο επικίνδυνες είναι οι συμμαχίες με τον ταξικό εχθρό, στη συγκεκριμένη περίπτωση και με τον ρωσικό ιμπεριαλισμό και να διαμορφώσει μια στρατηγική εναντίον του. Όπως και μια στρατηγική απέναντι στην ίδια την ενδοϊμπεριαλιστική σύγκρουση. Μόνο μια τέτοια οργάνωση, χτισμένη μέσα από επίμονες, σταδιακές, κοινωνικοπολιτικές διεργασίες, θα μπορούσε να πολεμήσει τους νεοναζί σε κάθε επίπεδο, πολεμώντας τη ρίζα της ύπαρξής τους, την επίθεση του Κεφαλαίου. Η οποία, όπως βλέπουμε και στην Ουκρανία, θα συνεχιστεί με ή χωρίς νεοναζί στην κυβέρνηση, με στολές παραλλαγής ή με κεντροδεξιά κουστούμια. Προς αυτή την κατεύθυνση της οργάνωσης στηρίζουμε τις αντιφασιστικές-αντικαπιταλιστικές ομάδες και δράσεις στην Ουκρανία και συνεχίζουμε την προσπάθειά μας για την αντιπληροφόρηση μέσα από τα μέσα που διαθέτουμε... (blogspot, έντυπο κ.λπ.) 

Γιατί, αν για τους καπιταλιστές η μόνη λύση είναι η καταστροφή, για την εργατική τάξη η μόνη λύση είναι η καταστροφή του καπιταλισμού.

Ή όπως έχει ήδη τεθεί:  Κομμουνισμός ή Βαρβαρότητα.

Πέμπτη 26 Ιουνίου 2014

Κάτω από την ακρόπολη η εργασιακή εκμετάλλευση έχει όνομα: Athinai Bistrot

Την Τετάρτη 18 Ιουνίου το σωματείο με την παρουσία αλληλέγγυων πραγματοποίησε μαζικό μοίρασμα κειμένου στην περιοχή της Ακρόπολης. 

Το κείμενο που μοιράστηκε:


Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με άλλη μια περίπτωση εργοδοτικής αυθαιρεσίας στο καφέ-εστιατόριο Athinai bistro, στην άκρως τουριστική περιοχή της Αθήνας, στον πεζόδρομο Μακρυγιάννη. Τα αφεντικά του μαγαζιού Πέτρος και Λευτέρης Παυλής προχώρησαν σε εκδικητικές απολύσεις την Δευτέρα του Πάσχα αφού οι συνάδελφοι τόλμησαν να ζητήσουν το δώρο τους τη Μ. Τετάρτη. Μάλιστα, το εν λόγω κατάστημα δεν είναι πρώτη φορά που απολύει αφού μέσα σε ούτε ένα χρόνο λειτουργίας του έχει απολύσει 6 συνολικά άτομα. 
 Η πρώτη απόλυση έγινε εντελώς απροειδοποίητα και μέσω τηλεφώνου σε συναδέλφισσα, η οποία τις προηγούμενες μέρες εν ώρα εργασίας ψυχολογικό πόλεμο για την ποιότητα της δουλειάς της. Μη έχοντας λάβει τα δεδουλευμένα , τα επιδόματα και δώρα που της αναλογούσαν προχώρησε σε καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας όπου κατά τη διάρκεια των διαδικασιών η εργοδοσία προσφέρθηκε να δώσει τα χρήματα που διεκδικούσε η συναδέλφισσα .Ωστόσο, τις επόμενες μέρες η στάση της εργοδοσίας άλλαξε με αποτέλεσμα να μην καταβληθούν ποτέ τα δεδουλευμένα ενώ κατέληξαν μέχρι και να στέλνουν υβριστικά μηνύματα στο κινητό της συναδέλφου. 
 Αφού έγιναν και άλλες απολύσεις, κάποιοι συνάδελφοι που μπήκαν σε διαδικασία διεκδικήσεων, αποζημιώθηκαν με βάση αυτά που απαιτούσαν. Στη συνέχεια η εργοδοσία του athinai bistro απολύει και τους επόμενους δύο συναδέλφους τη Δευτέρα του Πάσχα, στη λήξη της βραδινής τους βάρδιας λέγοντας τους ότι λήγει η συνεργασία τους χωρίς μάλιστα να υπάρχει ο παραμικρός λόγος απόλυσης. 
 Οι συνάδελφοι, ξέροντας τον χαρακτήρα και τον τρόπο που λειτουργούν τα αφεντικά, κατάλαβαν ότι η απόλυσή τους ήταν καθαρά εκδικητική, αφού λίγες μέρες πριν είχαν ζητήσει το δώρο του Πάσχα, καθώς και τις συμβάσεις εργασίας που δεν είχαν πάρει ποτέ στα χέρια τους. Επιπλέον, είχαν ήδη ανακαλύψει πως η εργοδοσία κολλούσε λιγότερα από μισά ένσημα από την πρώτη μέρα εργασίας τους εν αγνοία των εργαζομένων ,ενώ η απάντηση των αφεντικών ήταν πως κάτι τέτοιο είναι αυτονόητο για το μεροκάματο που έπαιρναν, παρόλο που οι ίδιοι είχαν προτείνει το μεροκάματο αυτό με ολόκληρα ένσημα.
 Την ίδια στιγμή που η “βαριά βιομηχανία” της Ελλάδας, ο επισιτισμός-τουρισμός, υπερπολλαπλασιάζει τα έσοδά του, γνωρίζουμε πως το 42% αύξηση της απασχόλησης που ευαγγελίζεται για τα επόμενα χρόνια θα προέρχεται από εργαζόμενους που βιώνουμε τον πιο βάρβαρο εργασιακό μεσαίωνα. Μαύρη εργασία ή στην καλύτερη ένα ένσημο τετράωρου, όλο και μικρότερα μεροκάματα, χωρίς ωράρια, απλήρωτα δώρα, υπερωρίες, βραδινά και πάντα με το τσεκούρι της απόλυσης σε όποιον σκεφτεί να ζητήσει τα αυτονόητα. Αυτό είναι το succes story των αφεντικών και η «ανάπτυξή» τους θα έρθει μέσα από τη μεγαλύτερη καταπάτηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων και το ξεζούμισμά μας. 
 Οι συνάδελφοι από τη μέρα απόλυσής τους κινήθηκαν μαζί και θα διεκδικούν τα δικαιώματα τους μέχρι να δικαιωθούν. Το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων προσπαθεί να είναι παρόν σε κάθε αγώνα που συμβαίνει, σε κάθε προσπάθεια να βελτιωθούν οι συνθήκες εργασίας μας. Το σωματείο μας λειτουργεί με οριζόντιες διαδικασίες όπου όλα τα μέλη του έχουν λόγο και ευθύνη για τις κινήσεις, το λόγο και τις πράξεις του. Δουλεύουμε σε έναν κλάδο όπου η εργασιακή κατάσταση του κάθε μαγαζιού επηρεάζει και τα υπόλοιπα και για αυτό για εμάς ο αγώνας κάθε εργαζόμενου/ης είναι αγώνας όλων μας. Τα αφεντικά συνεχώς επικαλούνται την «πιάτσα», δηλαδή το τί συνθήκες επικρατούν στα γύρω μαγαζιά και είναι ώρα να επικαλούμαστε τους δικούς μας αγώνες, τους αγώνες που δημιουργούνται από τα κάτω, από εμάς τους ίδιους.


ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΩΝ

Τρίτη 24 Ιουνίου 2014

Ενάντια στις φυλακές τύπου Γ - Αλληλεγγύη στους φυλακισμένους αγωνιστές


ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΥΨΙΣΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ


Αμέσως μετά τον ανασχηματισμό και το απροκάλυπτο κλείσιμο της ολομέλειας της βουλής, το πολιτικό προσωπικό του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου θέτει ως προτεραιότητα τη ψήφιση του νομοσχέδιου για τη δημιουργία φυλακών υψίστης ασφαλείας το οποίο κατατίθεται στο θερινό τμήμα της βουλής στις 17/6.

Στο νομοσχέδιο προβλέπεται η δημιουργία 3 τύπων φυλακών κλιμακούμενης καταστολής. Οι φυλακισμένοι για χρέη, θα κρατούνται στις «ηπιότερες» πτέρυγες τύπου Α. Το κυρίως σώμα των φυλακισμένων θα αποθηκεύεται στις πτέρυγες τύπου Β, κάτω από άθλιες συνθήκες. Ενώ δημιουργούνται οι φυλακές τύπου Γ για τους κρατούμενους «ειδικής κατηγορίας και εξέχουσας επικινδυνότητας».Στο στόχαστρο του νομοσχεδίου βρίσκονται οι αναρχικοί και οι κομμουνιστές που φυλακίστηκαν για την πολιτική τους δράση, οι απείθαρχοι κρατούμενοι οι οποίοι αντιστέκονται στην απάνθρωπη πραγματικότητα του εγκλεισμού, καθώς και κατηγορούμενοι για το λεγόμενο οργανωμένο έγκλημα.

Οι κρατούμενοι στις «φυλακές τύπου Γ» θα βιώνουν μια φυλακή μέσα στη φυλακή: πλήρη στέρηση των αδειών και κεκτημένων όπως τα μεροκάματα που μειώνουν το χρόνο έκτισης ποινής, σκλήρυνση των όρων αποφυλάκισης (10 έτη ως ελάχιστος χρόνος παραμονής στις «φυλακές τύπου Γ») και δημιουργία συνθηκών πανοπτικού υπερελέγχου. Η αυθαιρεσία θεσμοποιείται με υπερεξουσίες στους διευθυντές και με την ανάθεση της φύλαξης σε ειδικά σώματα της ΕΛ.ΑΣ, ενώ ελαστικοποιείται η χρήση πυροβόλου όπλου.

Ταυτόχρονα παρέχονται κίνητρα για την προώθηση του χαφιεδισμού που φτάνουν ως την αποφυλάκιση όσων συνεργάζονται με την αστυνομία. Στόχος η εξάρθρωση ένοπλων πολιτικών οργανώσεων, η κατασκευή ενόχων και η παρεμπόδιση της ώσμωσης των αγώνων ανάμεσα στους φυλακισμένους αγωνιστές και τους υπόλοιπους κρατούμενους.

Η αναδιάρθρωση των φυλακών δεν είναι μια αποσπασματική κίνηση του ελληνικού κράτους, είναι κίνηση πλήρως ευθυγραμμισμένη με τις προσταγές της Ε.Ε. Στο πλαίσιο της γενικής αναδιάρθρωσης του κεφαλαίου και των κοινωνικών σχέσεων αποτελεί άλλο ένα τμήμα του σύγχρονου καθεστώτος έκτακτης ανάγκης.

H καταστολή σε συνθήκες βαθιάς συστημικής κρίσης αποτελεί κεντρική επιλογή του καθεστώτος. Επιδιώκει την πειθάρχηση της κοινωνίας και προασπίζεται τα αιματηρά συμφέροντα του κεφαλαίου και της άρχουσας τάξης. Ο «εσωτερικός εχθρός» διευρύνεται όλο και περισσότερο. Όχι μονάχα οι ένοπλοι αντίπαλοι του καπιταλισμού, αλλά και κάθε αγωνιζόμενος που αμφισβητεί το κρατικό μονοπώλιο στη βία, θεωρείται πλέον «οικονομικός σαμποτέρ» και αντιμετωπίζει το κατασταλτικό ντελίριο.

Με ειδικές συνθήκες κράτησης για τους εντός των τειχών και ειδικές συνθήκες επιβίωσης για τους εκτός οι αγώνες μέσα κι έξω από τη φυλακή συνδέονται άρρηκτα. Οι φυλακισμένοι για την πολιτική τους δράση και οι αγωνιζόμενοι κρατούμενοι βρίσκονται στην αιχμή της επίθεσης, γιατί αγωνίστηκαν και αγωνίζονται για τη συνολική ανατροπή της σύγχρονης βαρβαρότητας. Η αλληλέγγυα στάση μας στους αγώνες των φυλακισμένων είναι μια στιγμή του κοινωνικού και ταξικού πολέμου για μια ελεύθερη αταξική κοινωνία.

Οι κρατούμενοι ως απάντηση στους κρατικούς σχεδιασμούς έχουν ήδη ξεκινήσει διάφορες μορφές κινητοποιήσεων, προχωρώντας σε τριήμερη αποχή συσσιτίου στις 18, 19 και 20 Ιουνίου και με προοπτική άμεσης κλιμάκωσης.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ - ΠΟΡΕΙΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 28/06, 12:00 ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ

Ανοιχτή συνέλευση αναρχικών/αντιεξουσιαστών ενάντια στις ειδικές συνθήκες κράτησης

Πηγή: athens indymedia


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΠΕΙΝΑΣ

Από τις 18 Ιουνίου έχει ξεκινήσει από τους κρατούμενους σε όλες τις φυλακές αποχή συσσιτίου σε ένδειξη διαμαρτυρίας ενάντια στο φασιστικό νομοσχέδιο των φυλακών τύπου Γ΄ και για την υπεράσπιση του δικαιώματος της άδειας και της αναστολής.

Όμως ο υπουργός και η κυβέρνηση εξακολουθούν να αδιαφορούν. Δεν απάντησαν καθόλου στα δίκαια αιτήματά μας και προκλητικά θέλουν να περάσουν το νομοσχέδιο, μέσα στο καλοκαίρι για να προλάβουν τις αντιδράσεις του κόσμου.

Απέναντι στο νομοσχέδιο που μας καταδικάζει να παραμείνουμε κρατούμενοι για μια ζωή δίχως δικαιώματα και ελπίδα, βάζουμε τα σώματα και την ψυχή μας ως ασπίδα.

Είναι το μόνο που μας έχει απομείνει.

Από την ΔΕΥΤΕΡΑ 23 ΙΟΥΝΙΟΥ ξεκινάμε ΜΑΖΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ σε όλες τις φυλακές. Διεκδικούμε τα δικαιώματά μας και αγωνιζόμαστε να παραμείνουμε ΑΝΘΡΩΠΟΙ και όχι ανθρώπινες σκιές κλειδωμένες και ξεχασμένες στην απελπισία.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ :
1) Την ΑΠΟΣΥΡΣΗ του φασιστικού ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ για τις φυλακές τύπου Γ΄. Λέμε όχι στο ελληνικό ΓΚΟΥΑΝΤΑΝΑΜΟ, σε μία φυλακή μέσα στη φυλακή, χωρίς άδειες, χωρίς επισκεπτήριο, χωρίς αύριο…

2) Οι άδειες και οι αναστολές να αποτελούν αναφαίρετο δικαίωμα όλων των κρατουμένων. Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που ο κρατούμενος δικάζεται και τιμωρείται κάθε μέρα. Ενώ ο νόμος λέει ότι ο καθένας που έχει συμπληρώσει το 1/5 και τα 3/5 της ποινής του μπορεί να πάρει άδεια και αναστολή, παρόλα αυτά οι κρατούμενοι περνούν ξανά και ξανά από την ιερά εξέταση των εισαγγελέων οι οποίοι χωρίς κανένα λόγο ή ενεργό πειθαρχικό απορρίπτουν τις αιτήσεις τη μία μετά την άλλη.

Έτσι δημιουργούν κρατούμενους χωρίς ελπίδα και αναπαράγουν την εγκληματικότητα.

3) Να εφαρμοστεί η ΙΣΟΝΟΜΙΑ για όλους.

Όλοι οι κρατούμενοι που έχουν καταδικαστεί με τιμή ισόβιας κάθειρξης για ναρκωτικά (αφού η αστυνομία φρόντισε να τους παρουσιάσει από εξαρτημένους χρήστες ως δήθεν μεγαλέμπορους) με βάση τον παλιό νόμο 3459/2006, να έχουν τη δυνατότητα να ξαναδικαστούν με τον νέο νόμο και τις ευεργετικές του διατάξεις για τους χρήστες (4139/2013).

4)Να εφαρμοστεί το δικαίωμα της ΣΥΖΥΓΙΚΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΗΣ. Στη φυλακή σου στερούν την ελευθερία. Όμως στις ελληνικές φυλακές σου στερούν ακόμα και το χαμόγελο της ανθρώπινης επικοινωνίας και επαφής με τα αγαπημένα σου πρόσωπα. Σε όλες τις χώρες της Ευρώπης ισχύουν οι συζυγικές επισκέψεις και μόνο στην Ελλάδα ο κρατούμενος στερείται την ανθρώπινη επικοινωνία.

5)Να σταματήσει, τώρα, η διαρκής ομηρία των απελάσεων. Εκατοντάδες μετανάστες κρατούμενοι, ενώ έχει λήξει η ποινή τους, παραμένουν φυλακισμένοι λόγω της γραφειοκρατίας των πρεσβειών. Απαιτούμε την αποφυλάκιση αυτών των κρατουμένων.
  
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ από το Υπουργείο Δικαιοσύνης να ασχοληθεί με τα πραγματικά προβλήματα των φυλακών και να ΑΠΟΣΥΡΕΙ ΤΩΡΑ το φασιστικό ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ για το ελληνικό Γκουαντανάμο του ΔΟΜΟΚΟΥ.

Για κάθε μέρα ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΠΕΙΝΑΣ και κάθε κρατούμενο που κινδυνεύει η ζωή του ηθικός αυτουργός είναι ο Υπουργός Δικαιοσύνης.
 
 

ΟΙ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΙ ΑΠΕΡΓΟΙ ΠΕΙΝΑΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ.
ΑΓΩΝΑΣ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ


Επιτροπή Αγώνα Φυλακών

Αναδημοσίευση από: fylakes2014.wordpress.com

Κυριακή 22 Ιουνίου 2014

Για τα γεγονότα της 20ης Ιούνη στη Ν.Φιλαδέλφεια, για να μη γίνει συνήθεια το αίσχος…

vandalismos3Αναδημοσιεύουμε ανάρτηση από την ιστοσελίδα της Κατάληψης Στρούγκα έχοντας πλήρη συνείδηση ότι η σοβαρότητα των γεγονότων και η κρισιμότητα της κατάστασης αναγκάζει εκ των πραγμάτων τον καθένα και την καθεμία που ορίζεται από την δώθε πλευρά του οδοφράγματος, από την πλευρά εκείνων που αντιστέκονται και αγωνίζονται ενάντια στο κεφάλαιο και το κράτος του, ενάντια στους μαφιόζους κεφαλαιοκράτες και τους (άμισθους ή έμμισθους, συνειδητούς ή ασυνείδητους) τραμπούκους τους να τοποθετηθεί πολιτικά και να δράσει συλλογικά για να μη γίνει συνήθεια το αίσχος.


Παρασκευή 20/6/2014

Χθες το απόγευμα, μετά τη βίαιη διάλυση της προσυγκέντρωσης του Συντονιστικού Κατοίκων Ν.Φιλαδέλφειας - Ν.Χαλκηδόνας και γύρω περιοχών έξω από το δημαρχείο από τραμπούκους οπαδούς της ΑΕΚ, μερικές δεκάδες απ’ αυτούς βανδάλισαν επί τη ευκαιρία τον αυτοδιαχειριζόμενο κοινωνικό χώρο της “Στρούγκας”. Λίγο αργότερα, κι αφού ένα πλήθος αλληλέγγυου κόσμου είχε μαζευτεί γύρω απ’ το χώρο, συζητώντας ό,τι είχε προηγηθεί, γύρω στους 30 τραμπούκους επανήλθαν επιτιθέμενοι στο πλήθος, επιδίωξαν να εισβάλλουν στο χώρο και έστειλαν στα νοσοκομεία ανθρώπους με ανοιγμένα κεφάλια και συντριπτικά κατάγματα, ενώ έθεσαν σε κίνδυνο τη ζωή άλλων πετώντας πέτρες, βόμβα μολότοφ κά. Επειδή πολλά ανακριβή γράφονται από χθες περί γεγονότων, αριθμών και προθέσεων, δηλώνουμε ότι θα επανέλθουμε αργότερα με αναλυτικότερη τοποθέτηση. Ως τότε, θέλουμε να πούμε μόνο ότι, όπως λέει κι ο ποιητής, κάποτε “έρχεται η στιγμή ν’ αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θ’ αφήσεις”. Στην περίπτωσή μας, η στιγμή αυτή έχει φτάσει.

Αναδημοσίευση από: Προλεταριακή Πρωτοβουλία

Τιμή στους αντάρτες του ΔΣΕ

Στις 21 Ιούνη 1949 σκοτώνεται σε μάχη στα Μάρμαρα Φθιώτιδας ο στρατηγός του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας Γιάννης Αλεξάνδρου (Διαμαντής), διοικητής της 2ης Μεραρχίας του ΔΣΕ. Οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ από τα μαθητικά του χρόνια και αργότερα, όντας φοιτητής της Νομικής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, έγινε μέλος του ΚΚΕ. Συμμετείχε δραστήρια σε όλους τους φοιτητικούς και λαϊκούς αγώνες, ενώ όταν ξέσπασε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος πολέμησε στο μέτωπο.
Ο Διαμαντής υπήρξε πρωταντάρτης στον Παρνασσό από το καλοκαίρι του 1942. Επιλέχθηκε από την Αχτιδική Επιτροπή του ΚΚΕ για επικεφαλής της πρώτης ανταρτοομάδας, της λεγόμενης συνθηματικά «8ης Ομάδας» Παρνασσού. Μετείχε με ιδιαίτερα σοβαρή αποστολή στην επιχείρηση ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοπόταμου, το Νοέμβρη του 1942. Μετά τη Βάρκιζα κατέφυγε διωκόμενος στον Παρνασσό όπου πρωτοστάτησε στη συγκρότηση του ΔΣΕ στην Παρνασσίδα και στη Ρούμελη. Υπό τη διοίκησή του ο ΔΣΕ απελευθέρωσε όλο τον ορεινό όγκο της Ρούμελης, ενώ επίλεκτα τμήματά του πατούν την Εύβοια, τον Ελικώνα και τον Κιθαιρώνα φθάνοντας μέχρι την Πάρνηθα.
Το 1948 με το βαθμό του υποστράτηγου διορίστηκε από την Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση διοικητής της 2ης Μεραρχίας του ΔΣΕ. Από τη θέση αυτή αναδείχθηκαν οι στρατηγικές του ικανότητες και τα ηγετικά του προσόντα. Μαζί με τον Χαρίλαο Φλωράκη - Γιώτη, υποστράτηγο, διοικητή της Ι Μεραρχίας, τέλος του 1948 χτύπησαν την Καρδίτσα, ενώ στις αρχές του 1949 κατέλαβαν το Καρπενήσι, το οποίο κράτησαν επί ένα 20ήμερο. Επιτυχία μεγάλης σημασίας. Όταν ο κυβερνητικός στρατός βρήκε το πτώμα του και κάποιοι θέλησαν να του κόψουν το κεφάλι για να το διαπομπεύσουν, ο διοικητής τους είπε: «Αφήστε τον, είπε. Μας ξεφτίλισε ζωντανός. Να μη μας ξεφτιλίσει και νεκρός».
Πηγή: 902.gr

Παρασκευή 20 Ιουνίου 2014

Κάτω τα χέρια από την κατάληψη Can Vies στη Βαρκελώνη

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ CAN VIES ΣΤΗ ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ
 Στις 26 Μάη 2014 εκκενώθηκε το επί 17 χρόνια κατειλημμένο αυτοδιαχειριζόμενο κοινωνικό κέντρο Can Vies στην περιοχή Sants στη Βαρκελώνη. Η τεράστια αστυνομική επιχείρηση ξεκίνησε το πρωί και κράτησε 9 ώρες, μέχρι την τελική στιγμή της αστυνομικής εισβολής στο κτίριο. Κι αυτό γιατί οι καταληψίες ήταν προετοιμασμένοι και αποφασισμένοι να καθυστερήσουν την επέμβαση για όσο περισσότερο μπορούσαν, αφού ήδη γνώριζαν την πρόθεση της ιδιοκτήτριας εταιρείας - Σιδηροδρόμων και Μετρό της Βαρκελώνης -, η οποία σε συνδυασμό με την τοπική δημοτική αρχή είχε κινήσει διαδικασίες για  εκκένωση του χώρου, μετά την άρνηση των καταληψιών απέναντι στις προτάσεις συμβιβασμού. Αν και είχαν γίνει στο παρελθόν άλλες θεσμικές προσπάθειες για να εκκενωθεί το κτίριο (και έμειναν στον αέρα καθώς μπλοκαρίστηκαν απ’ το κίνημα), αυτή τη φορά δόθηκε τελεσίγραφο για εγκατάλειψη του κτιρίου μέχρι τις 31 Μαΐου. Μετά την εκκένωση, ξεκίνησε η κατεδάφιση ενός τμήματος της κατάληψης, με την αστυνομία να προστατεύει τα μηχανήματα και να απωθεί τους αλληλέγγυους που προσπαθούσαν να πλησιάσουν το κτίριο.
Όμως το κίνημα επιφύλασσε μια διαφορετική τύχη για την κατάληψη από αυτή που σχεδίαζαν οι θιασώτες της καταστολής. Το μαχητικό πνεύμα των καταληψιών που αρνήθηκαν από την πρώτη στιγμή το συμβιβασμό με την εταιρεία, η αλληλέγγυα στάση της γειτονιάς (στην οποία η κατάληψη είχε βαθιά ριζώματα καθώς ήταν κέντρο αγώνα και ριζοσπαστικοποίησης και έχριζε ευρείας αποδοχής), οι μαζικές και για 5 συνεχείς ημέρες δυναμικές διαδηλώσεις στη Βαρκελώνη και σε άλλες πόλεις της Ισπανίας καθώς και η σθεναρή αντίσταση χιλιάδων αλληλέγγυων που παρά τα χημικά, τις εκατοντάδες προσαγωγές και τις δεκάδες συλλήψεις, παρέμειναν στους δρόμους, έστησαν οδοφράγματα και συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις καταστολής, ανάγκασαν της ιδιοκτήτρια εταιρεία να ανακοινώσει την παύση κάθε περαιτέρω εργασίας κατεδάφισης και τον διευθυντή της καταλανικής αστυνομίας να παραιτηθεί, ήδη από το βράδυ της Τετάρτης 28/5! Οι κινητοποιήσεις προάσπισης της Can Vies κορυφώθηκαν το Σάββατο 31 Μάη, όταν εκατοντάδες αλληλέγγυοι συγκεντρώθηκαν έξω από την κατάληψη και μαζί με τους καταληψίες άρχισαν να την ξαναχτίζουν. Μια μεγάλη ανθρώπινη αλυσίδα σχηματίστηκε και μέσα σε λίγη ώρα τα μπάζα από το μισογκρεμισμένο κτίριο βρέθηκαν μπροστά στην είσοδο του δημοτικού Συμβουλίου της συνοικίας! Το ίδιο βράδυ πραγματοποιήθηκε πορεία περισσότερων από 10.000 αλληλέγγυων που ξεκίνησαν από διαφορετικές γειτονιές της Βαρκελώνης για να ενωθούν σε μια μεγάλη κεντρική διαδήλωση που κι αυτή, όπως και οι άλλες των προηγούμενων ημερών, κατέληξε σε συγκρούσεις με τις αστυνομία, προσαγωγές και συλλήψεις. Από τους 65 και πλέον συλληφθέντες διαδηλωτές όλων των ημερών, δύο τελικά προφυλακίστηκαν (ο Sergi Casteller από την Ισπανία και ο Ivan από την Ιταλία).
Η αποφασιστικότητα και το πείσμα των καταληψιών, η δυναμική και μαζική εκδήλωση της αλληλεγγύης με κινητοποιήσεις χιλιάδων αγωνιζόμενων σε πολλές πόλεις της Ισπανίας, όχι μόνο κατάφεραν να ανακόψουν -τουλάχιστον προσωρινά- τις κατασταλτικές μεθοδεύσεις σε βάρος της συγκεκριμένης κατάληψης, αλλά έστειλαν και ένα ηχηρό μήνυμα στους κυρίαρχους πως οι κατασταλτικοί τους σχεδιασμοί για την συντριβή των πολιτικών και κοινωνικών αντιστάσεων,  για την παράδοση ολόκληρων περιοχών στα κερδοσκοπικά λεηλατικά συμφέροντα και την επιβολή του ασφυκτικού κοινωνικού ελέγχου, μπορούν να πέσουν στο κενό, όταν βρουν απέναντί τους τη συλλογική κινηματική αντίσταση και την αλληλεγγύη.
O αγώνας για την προάσπιση της Can Vies, πόσο μάλλον η επιτυχία του να παραμείνει στα χέρια του κινήματος ένας ακόμα αυτοοργανωμένος χώρος, στέλνει κι ένα δυνατό μήνυμα με συμβολική αξία, σε όλους τους αγωνιζόμενους, στην Ευρώπη και παγκόσμια, που σήμερα μέσα σε συνθήκες άγριας κρατικής και καπιταλιστικής επίθεσης βρίσκονται αντιμέτωποι με την ολοένα και σφοδρότερη καταστολή: πως οι συλλογικοί αυτοοργανωμένοι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες μπορούν να νικήσουν.
Από ένα χώρο που εδώ και 26 χρόνια υπερασπιζόμαστε σθεναρά από τις κατασταλτικές κρατικές και παρακρατικές επιθέσεις με τη στήριξη φίλων και αλληλέγγυων και περιμένοντας μαχητικά την ανανέωση της επίθεσης του κράτους έπειτα από την αστυνομική εισβολή στον χώρο μας τον Γενάρη του '13, εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στην κατάληψη Can Vies και σε κάθε αυτοοργανωμένο χώρο που βρίσκεται αντιμέτωπος με την καταστολή. Η υπεράσπισή τους είναι υπόθεση όλων όσων αγωνίζονται από τα κάτω για την κοινωνική δικαιοσύνη, την ελευθερία και την αξιοπρέπεια!
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΩΣ ΤΗΝ ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ :  ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ!
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ 2 ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ ΔΙΑΔΗΛΩΤΩΝ

                                                     17/6/14

Τετάρτη 18 Ιουνίου 2014

Blockfest 28 Ιουνίου Σκοπευτήριο Καισαριανή

Αυτοοργανωμένο μουσικό φεστιβάλ
Razastarr
Omerta
Εισβολεας
Detro
Phase3
Σπειρα

Graffiti : Phattcaps                                     open act : Μορφέας, Catacombs, Bandinka  
                                                              +Dj's : Everlast, Cutbrawl, Differ, Wheel M    
                                                               +B Boys : Showcase


           Οι περιοχές που ζούμε είναι τόπος με ιστορία, τόπος κινημάτων και αντίστασης. Είναι εδώ που ήρθαν και οργάνωσαν τις πρώτες κοινωνίες τους χιλιάδες πρόσφυγες, πολέμου και πολιτικοί. Είναι εδώ που δε στάθηκαν ποτέ οι ναζί και οι ντόπιοι ρουφιάνοι.

Το βάρος της ιστορικής μνήμης επιτάσσει την ιστορική συνέχεια. Σήμερα λοιπόν, στα ίδια μέρη, θα συναντήσεις ανθρώπους και συλλογικότητες που βαδίζουν στα ίδια μονοπάτια, που αντιπαλεύουν, με τον τρόπο του ο καθένας, το σύστημα καθώς και το νόθο παιδί του, το φασισμό.

Ένα κομμάτι αυτού του αγώνα στις γειτονιές μας είναι και η συνέλευση κατοίκων Βύρωνα-Καισαριανής-Παγκρατίου. Η συνέλευσή μας προτάσσει με όπλο την αυτοοργάνωση την καθημερινή πολιτική πάλη, έξω από κόμματα και θεσμούς, για την διεκδίκηση όσων μας ανήκουν. Προτάσσει δομές αλληλεγγύης ώστε να ζήσουμε όλοι μαζί με αξιοπρέπεια. Έχει παρουσία σε εργασιακές διεκδικήσεις και κοινωνικούς αγώνες στην περιοχή μας και είναι βαριά η σκιά της στο δρόμο όσον αφορά την πιθανή σκέψη φασιστών για παρουσία τους εδώ.

Την κουλτούρα αυτή λοιπόν, τον πολιτισμό μας, εκφράζει και η μουσική που γεννιέται εδώ. Το φεστιβάλ μας φέτος γεμίζει η hip hop. Μουσική που γεννήθηκε από τη μαύρη νεολαία των γκέτο των μητροπόλεων εκφράζοντας την αντίδραση στην κατάσταση αποκλεισμού και εκμετάλλευσης που βίωνε, μουσική που ανήκει στο δρόμο, που έχει δομικό της στοιχείο τη διαφορετικότητα και την ελευθερία έκφρασης. Μουσική που μάτωσε το Σεπτέμβρη του 2013 από τη δολοφονία του αντιφασίστα rapper Παύλου Φύσσα από χρυσαυγίτες.

Από τότε, η κάθε μέρα που περνά μετατρέπει την οργή σε συνείδηση. Ο μουσικός κόσμος αναμιγνύεται ολοένα και περισσότερο με το αντιφασιστικό κίνημα του δρόμου. Έτσι προέκυψε και η συνδιοργάνωση αυτού του φεστιβάλ, από άτομα του hip hop χώρου των γειτονιών μας με τη συνέλευση ΒΚΠ. Χωρίς χορηγούς, χωρίς εισιτήριο, χωρίς εμπλοκή του Δήμου, αυτοοργανωμένα και σε ένα χώρο με βαριά ιστορία. Το χώρο εκτέλεσης των 200 αγωνιστών/κομμουνιστών από τους ναζί την 1η Μάη 1944.

Η μουσική στο δρόμο λοιπόν, εκεί που φύτρωνε πάντα η ελευθερία.
Στους δρόμους κάτι γεννιέται και ανασαίνει
Στους δρόμους η επανάσταση παίρνει μορφή
Στους δρόμους ο πιο αδύνατος πια δεν πεθαίνει
Γιατί μέρα με τη μέρα είμαστε και πιο πολλοί
(Intifada)

Υ.Γ. Στην πρώτη συνάντηση για τη διοργάνωση αυτής της συναυλίας ήταν κι ο Λουκάς. Λίγες μέρες αργότερα μας την έκανε. Δε θα είναι όμως απών στις 28. Θα είναι εκεί με τα σκίτσα του στην αφίσα. Θα ναι εδώ για πάντα στη μνήμη μας. Η συναυλία είναι αφιερωμένη στο φίλο και σύντροφο Λουκά, στο δικό μας 'Φούκα'.

Μουσικοί από τις γειτονιές

Κυριακή 15 Ιουνίου 2014

Ο Aγώνας για τη στέγη στην Ιταλία (και ένα απαραίτητο υγ): Τα σπίτια ανήκουν σ’ αυτούς που τα κατοικούν

unnamed
Το σπίτι παίρνεται
Το νοίκι δεν πληρώνεται
Αποτελεί κοινό τόπο, ή θα έπρεπε ν’ αποτελεί, το γεγονός ότι το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης ισοδυναμεί με την υποτίμηση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας για τα εκατομμύρια των απανταχού προλετάριων μισθωτών και άνεργων. Με αφετηρία αυτήν την εξόφθαλμη διαπίστωση, η αντίσταση για το φρενάρισμα της βίαιης αστικής επίθεσης, ο αγώνας ενάντια στο τσαλαπάτημα της ζωής μας, συνδέεται άμεσα με την πολιτική οργάνωση και δράση για την αυτοοργανωμένη κάλυψη των αναγκών μας. Ένας τέτοιος αγώνας είναι και αυτός που δίνεται με μια ιδιαίτερη ένταση και μαζικότητα εδώ και χρόνια στη Ρώμη, το Τορίνο και τις υπόλοιπες μητροπόλεις της ιταλικής επικράτειας.
Ένα σημαντικό κομμάτι εργαζομένων και άνεργων, ντόπιων και μεταναστών, λαϊκών οικογενειών και προλετάριων νεολαίων, έχουν έρθει σε ρήξη με την αστική νομιμότητα θέτοντας τα δικά τους συμφέροντα σε σύγκρουση με τα συμφέροντα του κεφαλαίου και του κράτους του, με τα συμφέροντα των μεγαλοϊδιοκτητών και των εμπόρων της στέγης. Μέσα από τις πολλές δεκάδες καταλήψεις εγκαταλελειμμένων πολυκατοικιών ιδιοκτησίας του κράτους, των μεγάλων κατασκευαστικών εταιριών και των τραπεζών, μέσα από τις αρνήσεις πληρωμής των ενοικίων, τις συλλογικές διαδικασίες για τη λήψη αποφάσεων, την οργάνωση των περιφρουρήσεων ενάντια στις εκκενώσεις και τις εξώσεις, τις μαζικές κινητοποιήσεις και δράσεις διαρρηγνύεται έμπρακτα η απάνθρωπη πραγματικότητα που επιβάλει ως κανονικότητα την ταυτόχρονη ύπαρξη χιλιάδων άδειων σπιτιών και χιλιάδων άστεγων, που επιβάλει ως κανονικότητα την βαρβαρότητα της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Κομβικοί σταθμοί σ’ αυτή την αγωνιστική διαδρομή αποτέλεσαν οι μαχητικές διαδηλώσεις στη Ρώμη στις 19 Οκτώβρη του ’13 και τις 12 Απρίλη του ’14, κατά τη διάρκεια των οποίων χιλιάδες διαδηλωτές απ’ όλη την Ιταλία περικύκλωσαν τα μέγαρα της αστικής εξουσίας και συγκρούστηκαν με τους ένστολους φρουρούς της διεκδικώντας στέγη, εισόδημα και αξιοπρέπεια. Παρ’ όλη την κρατική καταστολή, τις εκκενώσεις και τις διώξεις, τις συλλήψεις και τις προφυλακίσεις, παρ’ όλες τις απόπειρες αφομοίωσης (μέσα από βαρύγδουπες κυβερνητικές και δημοτικές-νομαρχιακές εξαγγελίες για «λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση του οικιστικού προβλήματος»), παρ’ όλη την προπαγάνδα των καθεστωτικών μ.μ.ε και τον επικοινωνιακό πόλεμό τους, το συγκεκριμένο μέτωπο του ταξικού πολέμου και του κοινωνικού ανταγωνισμού παραμένει ανοιχτό και συνεχίζει ν’ αποτελεί ένα έμπρακτο παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο η προλεταριακή πολιτική δεν μπορεί παρά να συνδέεται αδιάρρηκτα με την πολιτική υπεράσπισης και κάλυψης των προλεταριακών αναγκών.

unnamed.Ένα απαραίτητο υγ: στις 3 Ιούνη η αστική δικαιοσύνη και οι ένστολοι φρουροί του Κεφαλαίου και του ιταλικού Κράτους εξαπέλυσαν στο Τορίνο μια ολομέτωπη επίθεση ενάντια σ’ όσους και όσες αγωνίζονται  αδιαμεσολάβητα για την κάλυψη των προλεταριακών αναγκών, για το αναφαίρετο δικαίωμα στη στέγη έξω και ενάντια στην αστική νομιμότητα. Πρόκειται για ένα κατασταλτικό πογκρόμ το οποίο περιελάμβανε δεκάδες εισβολές σε καταλήψεις (όπως το Asilo Occupato), καταλήψεις στέγης και κατοικίες αναρχικών, αυτόνομων και άλλων αγωνιστών. Αυτή η εκκαθαριστική επιχείρηση είχε σαν απολογισμό τη δίωξη για 111, την προφυλάκιση για 11, τον κατ’ οίκον περιορισμό για 6 και την επιβολή περιοριστικών όρων για άλλους 12 συντρόφους και συντρόφισσες και άλλους προλετάριους και προλετάριες. Αυτός ήταν ο τρόπος για να πανηγυρίσει η κεντροαριστερά του κεφαλαίου τις εξαγγελίες της για το “σχέδιο για τη στέγη” και τη νίκη της στις ευρωεκλογές. Παρ’ όλο το αστυνομικο-δικαστικό πογκρόμ ο αγώνας συνεχίζεται με καταλήψεις κτιρίων, διαδηλώσεις και δράσεις.

Πηγή: Προλεταριακή Πρωτοβουλία

Απεργία στο χώρο του βιβλίου, Τετάρτη 18 Ιουνίου

Προσυγκέντρωση 11.30 π.μ.
Πνευματικό κέντρο (Ασκληπιού & Σόλωνος)

Πηγή: Ο βιβλιοφρικάριος

Σάββατο 14 Ιουνίου 2014

Μουντιάλ 2014: Πάρτυ εκατομμυρίων στις πλάτες των καταπιεσμένων

Μουντιάλ. Μας έρχονται πολλά στο μυαλό. Πέρα του ότι θα δούμε μπάλα και ωραία ματς. Πέρα του ότι θα στραφούν όλα τα βλέμματα από όλο τον κόσμο στα γήπεδα της Βραζιλίας από τις 12 Ιουνίου μέχρι τις 13 Ιουλίου 2014. Πέρα του ότι θα πανηγυρίσουμε τα ωραία γκολ και θα μείνουμε με το στόμα ανοιχτό από κινήσεις μεγάλων παικτών υπάρχει και μία άλλη πλευρά που δεν περνά απαρατήρητη ούτε στη χώρα μας, αλλά πολύ περισσότερο δεν περνάει απαρατήρητη από τους νέους και τους εργαζομένους στη χωρά που φιλοξενεί τη διοργάνωση, τη Βραζιλία.



Οι Βραζιλιάνοι αγαπούν το ποδόσφαιρο.


Πώς γίνεται να αντιδρούν έτσι στο Μουντιάλ;


Μέχρι τώρα στη Βραζιλία έχουν γίνει δεκάδες κινητοποιήσεις με αφορμή το κόστος του Μουντιάλ, κόστος που εννοείται ότι βαραίνει το λαό της Βραζιλίας. Οι μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις που συνεχίζονται μέχρι και σήμερα είναι ενδεικτικές για την κατάσταση που βιώνει ο βραζιλιάνικος λαός αλλά δείχνουν και πως μία τέτοια “γιορτή” όπως το μουντιάλ, μπορεί να προκαλεί την οργή των καταπιεσμένων, ακόμα και αν αυτοί είναι από τη Βραζιλία, χώρα που φημίζεται για την αγάπη του λαού της προς το ποδόσφαιρο. Τι τίμημα πληρώνει ο λαός της Βραζιλίας; Ενδεικτικά:


- Για τη διεξαγωγή του Μουντιάλ θα ρουφήξουν από τις τσέπες των φτωχών της Βραζιλίας 11-13 δισεκατομμύρια ευρώ!!!


Στα έργα υποδομής για το Μουντιάλ έχουν σκοτωθεί μέχρι στιγμής 14 εργάτες, ενώ οι συνθήκες εργασίας είναι τρισάθλιες και οι καταγγελίες για απειλές και εργοδοτική αυθαιρεσία είναι σχεδόν καθημερινές.


- Η φορολογία και το κόστος ζωής έχει τιναχτεί στα ύψη για το λαό. Ενδεικτικά το κόστος βασικών ειδών διατροφής έχει αυξηθεί από 20% μέχρι 100%. (*1)


- Τα περιστατικά διαφθοράς εμπλεκόμενων εταιρειών και παραγόντων επίσης είναι πολλά.


- Όπως δήλωσε ο υπουργός Δικαιοσύνης της “αριστερής” κυβέρνησης Βραζιλίας πριν λίγες μέρες, για «να είμαστε έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο» (σ.σ. για να μη γίνουν διαδηλώσεις βασικά), θα δαπανηθούν άλλα 322 εκατομμύρια δολάρια για μέτρα ασφαλείας (άλλες αναφορές δείχνουν αυτό το ποσό να φτάνει και το 1 δισ. δολάρια), ενώ συνολικά θα διατεθούν 157.000 αστυνομικοί και στρατιώτες. (*2) «Για κάθε ενδεχόμενο» μάλιστα στα μέτρα ασφαλείας έχουν επιστρατευτεί σύμφωνα με άλλα δημοσιεύματα ακόμα και ομάδες εκπαιδευμένες από την Black Water και μη επανδρωμένα αεροσκάφη. (*3)


Αυτή η εικόνα ήρθε να προστεθεί στο «οικονομικό θαύμα» της Βραζιλίας και θα συνεχιστεί αν σκεφτεί κανείς ότι η Βραζιλία είναι η διοργανώτρια χώρα και των Ολυμπιακών Αγώνων το 2016. Η 7η θέση στον κόσμο που κατέχει η καπιταλιστική οικονομία της Βραζιλίας κατακτήθηκε γιατί ο λαός της έχει καταδικαστεί να ζει έτσι:


Ο βασικός μισθός στη Βραζιλία είναι 215 ευρώ.


- 55 εκατομμύρια ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Ζουν δηλαδή με λιγότερο από 1 δολάριο την ημέρα. (*4)


- 52,3 εκατομμύρια άτομα ζουν σε 1,6 εκατομμύρια κατοικίες σε φαβέλες και επισφαλή οικήματα χωρίς ίχνος υποδομών


18 εκατομμύρια άνθρωποι είναι αναλφάβητοι. (*5)
- Στις φτωχές και υποβαθμισμένες ανατολικές περιοχές, 44,2 παιδιά στα 1.000 πεθαίνουν πριν γίνουν ενός έτους. (*6)
- Στις φτωχογειτονιές θερίζουν τα ναρκωτικά και η εγκληματικότητα.


Κάπως έτσι εξηγούνται και τα εξής:


- Το ποσοστό των Βραζιλιάνων που θέλει να γίνει στη χώρα του το Μουντιάλ είναι 52%, ενώ πριν 8 μήνες το ίδιο ποσοστό ήταν 79%. (*7)


- Δεν ισχύει βέβαια το ίδιο για τους καπιταλιστές της Βραζιλίας. Οι ξενοδόχοι βλέπουν να έχουν γύρω στις 600.000 αφίξεις τουριστών στη Βραζιλία ενώ οι τιμές στα ξενοδοχεία ήδη έχουν χτυπήσει κόκκινο. (*8) Η ίδια χαρά ισχύει και για τους χορηγούς, τις διαφημιστικές εταιρείες, τα μεγάλα ΜΜΕ, τους μεγαλοεργολάβους αλλά και τους book. Γι' αυτούς και τις τσέπες του σίγουρα θα είναι «γιορτή».


«Γίναν όλα μπίζνα και χρήμα»


Γιατί τα αναφέραμε όλα αυτά; Γιατί δεν μπορούν να κρυφτούν ούτε από εντυπωσιακά σκορ, ούτε από τα αστραφτερά φλας. Όλο το θέαμα που θα απολαύσουμε (;) θα είναι χτισμένο με όσα περιγράψαμε παραπάνω. Για τα δεινά του Βραζιλιάνικου λαού βέβαια δε φταίει μόνο το Μουντιάλ, ούτε πολύ περισσότερο το ποδόσφαιρο, το άθλημα που περισσότερο από κάθε άλλο έχει συνδεθεί με αυτόν τον λαό και το άθλημα που η φτωχολογιά στο μεγαλύτερο μέρος του κόσμου το έχει αγαπήσει. Το άθλημα που όπως όλα τα αθλήματα έχει γίνει μπίζνα για να γεμίζουν τις τσέπες τους οι λίγοι. Και αυτό το αποκαλύπτει περίτρανα τα παράδειγμα του Μουντιάλ στη Βραζιλία.


Το δικό μας ποδόσφαιρο είναι ξένο με τους κηφήνες που δεν έχουν κλωτσήσει ποτέ το τόπι, με τους παράγοντες που όλα τα... στήνουν και όλα τα μαχαιρώνουν, που οι ποδοσφαιριστές γίνονται μηχανάκια γιατί αυτό θέλουν οι χορηγοί, που η ντόπα γίνεται «αναγκαίο κακό» για να επικρατήσουν οι αθλητές στον ανταγωνισμό, που οι επιχειρηματίες - ιδιοκτήτες φτιάχνουν οργανωμένους στρατούς οπαδών - φονιάδων και φουσκωτών. Το δικό μας ποδόσφαιρο, που μας το στερούν και το βάζουν παντού σε όλο τον κόσμο στο μύλο της κερδοφορίας των επιχειρηματιών, θα το απολαμβάνουν όλοι. Αρκεί να βγουν οι λίγοι από τη μέση. Και τότε θα μπαίνουν ωραιότερα γκολ από πολύ περισσότερους παίκτες...


Παραπομπές


1. http://goo.gl/LgeQFJ (από το gr.euronews.com)


2. http://goo.gl/o55Bvd (από το news247.gr)


3. http://goo.gl/TajJ57 (ρεπορτάζ του aljazeera)


4, 5, 6. http://goo.gl/s6SQxJ (στοιχεία της οργάνωσης ActionAid)


7. http://goo.gl/PjTR7E (από το gr.euronews.com)


8. http://goo.gl/4JS2BX (ο.π)

Πηγή: Από τον Οδηγητή του Ιούνη 2014
Αναδημοσίευση από: Οικοδόμος

Παρασκευή 13 Ιουνίου 2014

Δικαστική δικαίωση του αγώνα στην pizza fan Σεπολίων

Στις 4 Φλεβάρη 2014 πραγματοποιήθηκε το δικαστήριο της συναδέλφισσας Π.Π. για την ακύρωση της εκδικητικής της απόλυσης από το κατάστημα της Pizza Fan Σεπολίων. Η αγωγή της συναδέλφισσας περιελάμβανε επιπλέον την απαίτηση να αναγνωριστεί η υπαλληλική της ιδιότητα (απολύθηκε με αποζημίωση εργάτη) καθώς και οι πραγματικές ώρες και ημέρες εργασίας που -όπως έχει γίνει κανόνας στην εν λόγω αλυσίδα- ήταν περισσότερες από αυτές της σύμβασής της.
Η απόφαση της δίκης βγήκε στα μέσα Μαΐου. Ακύρωση της απόλυσης της συναδέλφισσας, πληρωμή μισθών υπερημερίας καθώς και ποσό για ηθική βλάβη. 10.500 ευρώ συνολικά. Η απόφαση αυτή αποτελεί μεγάλη νίκη όσον αφορά τα σωματεία ΣΒΕΟΔ και ΣΣΜ και τους αγώνες τους στην pizza fan. Νίκη και για όσες συλλογικότητες, ομάδες, άνεργους κι εργαζόμενους από άλλους κλάδους συμμετείχαν με τον τρόπο τους σε αυτούς τους αγώνες. Η απόφαση δικαιώνει νομικά πλέον τα λεγόμενα των σωματείων για την pizza fan Σεπολίων, που δεν απέχουν από τα λεγόμενα που ισχύουν για κάθε κατάστημα της pizza fan. Τέτοιες νίκες δείχνουν στα αφεντικά της pizza fan πως η αυθαιρεσία τους έχει όρια. Όταν κάποιο μέλος σωματείου κατόπιν διεκδικήσεων απολύεται, όμως παίρνει πίσω τη δουλειά, φαίνεται στους/στις υπόλοιπους-ες εργαζόμενους-ες πως τα σωματεία κερδίζουν αγώνες όταν παλεύουν και άρα είναι άξια εμπιστοσύνης. Επίσης φαίνεται πως τα καθεστώτα που το κάθε αφεντικό εφαρμόζει, μπορούν να ανατραπούν.
Αναμένουμε την εκδίκαση της υπόθεσης της Π.Π. στις 10/12 για τα δεδουλευμένα καθώς και της Ι.Μ. που εργαζόταν στο ίδιο κατάστημα στις 17/12.
ΕΝΗΜEΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ
Τα αφεντικά της Pizza Fan Σεπολίων, ονόματι Πρινάρης και Στρατουδάκη, επέλεξαν να εκπροσωπηθούν  από τον  κ. Μερεκούλια, τον δικηγόρο που χειρίζεται γενικότερα τις υποθέσεις της Pizza Fan και ο οποίος πολύ συχνά βρίσκεται σε δίκες και σε τριμερής συναντήσεις στην Επιθεώρηση Εργασίας για διάφορα αφεντικά του εν λόγω brand name. Όπως, μάλιστα, ο ίδιος έχει δηλώσει, είναι ο νομικός σύμβουλος της μητρικής εταιρείας, ο αρμόδιος να βγάζει κάθε φορά το φίδι από την τρύπα σε εργατικά ζητήματα που προκύπτουν στα καταστήματα franchise – παρόλο που στα καταστήματα αυτά υπεύθυνος για το προσωπικό είναι ο εκάστοτε εργοδότης.
Πέραν όμως της συγκεκριμένης επιλογής δικηγόρου (ή επιβολής κι ανάθεσης;) – και ό, τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται και να κάνει ξεκάθαρη τη σχέση και εξάρτηση, στρατηγική και χρηματική, καταστήματος και μητρικής – τα αφεντικά του καταστήματος Σεπολίων έσυραν στο δικαστικό μέγαρο πέντε από τους εργαζόμενους, είτε απειλώντας, είτε τάζοντας περισσότερες ώρες εργασίας, ώστε να καταθέσουν ψευδείς ένορκες μαρτυρίες λίγο πριν από την ημέρα της εκδίκασης της υπόθεσης. Όλοι και όλες τους κατέφθασαν  συνοδεία των αφεντικών, Πρινάρη και Στρατουδάκη, και όλη η διαδικασία πραγματοποιήθηκε υπό την εποπτεία τους. Από την πλευρά των σωματείων παρευρέθησαν μέλη από το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων (ΣΣΜ) και ένα από τη Συνέλευση Βάσης Οδηγών Δικύκλων (ΣΒΕΟΔ) καθώς και η συνάδελφος Π.Π.
Κατά τη διάρκεια των καταθέσεων, τα αφεντικά δασκάλεψαν τους εργαζομένους τους να απαντήσουν καταφατικά σε όσα ρωτούσε η δικαστική υπάλληλος. Επίσης τους διέταζαν να μην σκύβουν το κεφάλι, ένδειξη προφανώς ντροπής, αλλά εκείνοι τους αγνόησαν κατά την παρουσία της συναδέλφου. Στις καταθέσεις τους, υπέγραψαν πως κανείς και καμία πότε δεν έχει δουλέψει παραπάνω ώρες και ημέρες από αυτό που αναγράφεται στη σύμβαση, πως στην πιτσαρία που εργάζονται τα αφεντικά τους είναι απολύτως τυπικά, πως απέλυσαν την Π.Π. για οικονομοτεχνικούς λόγους και πως έχουν δει την Π.Π. να δουλεύει σε κρεοπωλείο στην Ομόνοια (!!). Παρόλα αυτά, μία από τις ψευδομάρτυρες ζήτησε επιτόπου συγγνώμη στην Π.Π. ενώ μια δεύτερη της είπε πως το έκανε για να καταφέρει να πάρει σύνταξη. Σε προσωπικές κουβέντες που έγιναν κατόπιν με όλους τους, φάνηκε πραγματικά πως κανείς τους δεν είχε ιδέα τι υπέγραψε.
Την ημέρα της εκδίκασης της υπόθεσης, η αίθουσα ήταν γεμάτη με αλληλέγγυους-ες και η έκπληξη για τα αφεντικά της Pizza Fan δεν άργησε να έρθει. Μέλος του σωματείου ΣΒΕΟΔ που δουλεύει ακόμα στο κατάστημα Σεπολίων, συνάδελφος της Π.Π. για σχεδόν 1 ½ χρόνο, εμφανίστηκε λίγο πριν ξεκινήσει η δίκη και άφησε αποσβολωμένους αφεντικά και δικηγόρο. Η συνάδελφος Κ.Π. παρευρέθη και υπερασπίστηκε τα λεγόμενα της Π.Π. περιγράφοντας το αληθινό καθεστώς εργασίας  και την καθημερινή πραγματικότητα που επικρατεί σε αυτό το κατάστημα, τα όσα ζει και βλέπει η ίδια, την άκρατη εργοδοτική αυθαιρεσία και τις συνεχείς παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας.
Στη συνέχεια παρουσιάστηκε ένας από τους ψευδομάρτυρες, αδερφός του ενός αφεντικού, ονόματι Μιχάλης Στρατουδάκης, ο οποίος προφανώς δεν είχε μάθει καλά το ποίημα του και έτσι, άδοξα υπέπεσε σε «λανθασμένες» για τα αφεντικά ειλικρίνειες. Ενώ, αρχικά, ισχυρίστηκε πως η Π.Π. απολύθηκε για οικονομοτεχνικούς λόγους και άρα το προσωπικό μειώθηκε, σε ερώτηση του προέδρου για τον αριθμό των εργαζομένων την παρούσα στιγμή στο μαγαζί, αυτός ισχυρίστηκε πως είναι μεγαλύτερος από αυτόν προ της απόλυσης της Π.Π.
Τα μέλη των σωματείων έθεσαν πολύ καλά στα αφεντικά της PizzaFan και σε κάθε αφεντικό πως απέναντι τους δεν έχουνε φοβισμένα ανθρωπάκια να παρακαλάνε για τρία μεροκάματα. Αλλά έχουν ανθρώπους που στέκονται δίπλα στους συναδέλφους τους και που καταλαβαίνουν πως η λύση για τα προβλήματα της εξαθλίωσης που ζούμε δεν είναι να κάνουμε τα στραβά μάτια στα αφεντικά και τις παράλογες απαιτήσεις τους, αλλά να απαντάμε σε αυτούς συλλογικά.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ Η ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΚΗ ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΦΕΡΝΕΙ ΤΑΡΑΧΗ!