Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012

Συγκρούσεις και οργή την δεύτερη μέρα της 48ωρης απεργίας

Δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές βρέθηκαν στους δρόμους την δεύτερη μέρα της γενικής απεργίας.
Οι προσαγωγές δεν έλειψαν για ακόμα μια φορά στους δρόμους πριν το Σύνταγμα.
Πλήθος του κόσμου συγκρούστηκε με τις δυνάμεις καταστολής μπροστά από την βουλή, με τους μπάτσους να ρίχνουν δεκάδες χημικά, αλλά και χρησιμοποιώντας για πρώτη φορά την υδροφόρα.
Ο κόσμος έμεινε για ώρες στα γύρω στενά, φωνάζοντας αντιμπατσικά και αντικρατικά συνθήματα, ενώ οι συγκρούσεις μεταφέρθηκαν γύρω από την βουλή.
Λίγο πριν την ψήφιση των νέων μέτρων καταδυνάστευσης του λαού οι εξεγερσιακές διαθέσεις φάνηκαν από χιλιάδες καταπιεσμένους απαιτώντας την πολιτική απεργία διαρκείας, υπερασπιζόμενοι την τάξη των ''από κάτω''.



Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

95 χρόνια από την Οκτωβριανή επανάσταση


Δεν θ’ ακούσουμε ούτε θα διαβάσουμε πολλά στην 95η επέτειο της Οκτωβριανής Επανάστασης. Η μεγάλη χώρα των Σοβιέτ έχει πάψει να υπάρχει, οπότε δεν υπάρχει λόγος οι αστοί να αναμοχλεύουν το παρελθόν. Και στο βαθμό που θα το αναμοχλεύσουν, όμως, θα το κάνουν για να διαστρεβλώσουν την ιστορική αλήθεια. Και για την ίδια την Οκτωβριανή Επανάσταση και το χαρακτήρα της, και για τα χρόνια της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, που ακολούθησαν, και για την παλινόρθωση του καπιταλισμού, που δεν έγινε τη διετία 1989-90, αλλά ξεκίνησε λίγο πριν τα μέσα της δεκαετίας του ‘50 και ολοκληρώθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ‘60 (αυτό που κατέρρευσε ήταν ο παλινορθωμένος καπιταλισμός στη ρωσική του εκδοχή και όχι ο σοσιαλισμός).

Έτσι κι αλλιώς, γεγονότα που άλλαξαν το ρουν της παγκόσμιας ιστορίας, όπως αναμφισβήτητα ήταν η οκτωβριανή Επανάσταση δεν θα πάψουν ποτέ να συζητιούνται, να τροφοδοτούν την ιδεολογική και πολιτική αντιπαράθεση. Γιατί τον Οκτώβρη του 1917, όπως και το 1871 στο Παρίσι, συγκρούστηκαν δυο κόσμοι. Ο κόσμος των αστών με τον κόσμο των προλετάριων. Δεν συγκρούστηκαν για το ύψος του μεροκάματου, για το μήκος του ωραρίου  για την κοινωνική ασφάλιση, για τις συνθήκες εργασίας. Συγκρούστηκαν για την ίδια την εξουσία. Η σύγκρουσή τους είχε τον χαρακτήρα «ποιος ποιον;». Στο Παρίσι το 1871 νίκησαν οι αστοί, στην Πετρούπολη και τη Μόσχα το 1917 νίκησαν οι προλετάριοι.

Η επικαιρότητα της Οκτωβριανής Επανάστασης, λοιπόν, είναι αναμφισβήτητη. Και για τους αστούς και για τους προλετάριους. Γιατί μπορεί να μεσολάβησαν πάρα πολλά στη διάρκεια του αιώνα που πέρασε από το 1917, όμως η βασική διάταξη των κοινωνικών δυνάμεων δεν άλλαξε, όπως δεν άλλαξε και το οικονομικό έδαφος επί του οποίου αναπτύσσεται ο ανταγωνισμός των κοινωνικών δυνάμεων. Ο καπιταλισμός είναι το οικονομικό σύστημα και πάνω στη βάση της άγριας εκμετάλλευσης των εργατών και των υπόλοιπων εργαζόμενων δυο βασικές τάξεις στέκονται αντιμέτωπες. Από τη μια η τάξη των καπιταλιστών, των ιδιοκτητών των μέσων παραγωγής που απομυζούν τον κοινωνικό πλούτο που η ανθρώπινη εργασία παράγει, και από την άλλη η τάξη των εργατών, που με τη δουλειά της δημιουργεί τον κοινωνικό πλούτο και εξαναγκάζεται να παίρνει απ’ αυτόν μερικά ψίχουλα που μετά βίας της εξασφαλίζουν την επιβίωση. Κατά συνέπεια, το «ποιος ποιον;» εξακολουθεί να υπάρχει ως το βασικό ιστορικό διακύβευμα, ανεξάρτητα από την ένταση που τίθεται στο πεδίο του κοινωνικού ανταγωνισμού.

Από το Παρίσι του 1871 μέχρι τη Μόσχα και την Πετρούπολη του 1917 δεν μεσολάβησαν μόνο 36 χρόνια. Μεσολάβησε μια μεγάλη αλλαγή στη θεωρία και την πράξη των προλεταριακών κινημάτων. Μια μεγάλη αλλαγή, την οποία καταρχάς συνειδητοποίησε, στη συνέχεια θεωρητικοποίησε και στο τέλος έκανε πράξη η υπό την καθοδήγηση του Λένιν ομάδα των Μπολσεβίκων, η οποία μετεξελίχτηκε σε ένα πανίσχυρο προλεταριακό κόμμα. Ένα κόμμα με ισχυρή θεωρητική συγκρότηση, με επαναστατικό πρόγραμμα, με δυνατότητα να εξελίσσει την τακτική του και με ισχυρότατους δεσμούς με το ρωσικό προλεταριάτο.

Η ύπαρξη αυτού του κόμματος επέτρεψε το πέρασμα από την αστικοδημοκρατική επανάσταση του Φλεβάρη του 1917 να φτάσουμε στη νικηφόρα προλεταριακή-σοσιαλιστική επανάσταση του Οκτώβρη του 1917. Αν πρέπει σήμερα να κρατήσουμε μια βασική σημείωση για την ιστορική διάσταση της Οκτωβριανής Επανάστασης, ας κρατήσουμε αυτή που αφορά το ρόλο του κόμματος των Μπολσεβίκων στην ωρίμανση, την έκρηξη και την καθοδήγηση της επανάστασης. Κι ας μετουσιώσουμε αυτή την ιστορική πείρα σε πράξη για την οικοδόμηση της πολιτικής οργάνωσης του προλεταριάτου σήμερα.

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012

Οι καμουφλαρισμένοι ρουφιάνοι θέλουν τσάκισμα

Παρόλο που το παρόν blog έχει συγκεκριμένα ταξικά χαρακτηριστικά και προλεταριακό ''ύφος'', ας το πούμε έτσι,δεν μπορούμε να προσπεράσουμε συγκεκριμένα γεγονότα που μαθαίνουμε ή που τυχαία πέφτουν στην αντίληψή μας.
Ένα από αυτά είναι πως τα πλέον αφεντικά του περιβόητου σταθμού ''Atlantis fm'' ξέρουν να κρύβουν καλά το φασιστικό τους πρόσωπο πίσω από το σήμα του σταθμού.
Όχι πως η αντίληψή μας είναι πως  όπου χρησιμοποιείται το ''αλφάδι'' εκπροσωπεί και κάτι το επαναστατικό, αλλά με δεδομένο τον κοινωνικό εκφασισμό που βιώνουμε το τελευταίο διάστημα, είναι τουλάχιστον προκλητικό ένας σταθμός που έχει από το 91 νεολαίους ακροατές με ακούσματα που έχουν ''πολιτικά'' χαρακτηριστικά, πολλές φορές με αντιφασιστικό και αντικρατικό χαρακτήρα, να προωθεί τον φασιστικό λόγο και να υπερασπίζεται ανοιχτά την νεοναζιστική οργάνωση.
Ο σταθμάρχης Χάνδακας Μιχάλης που έχει περάσει και από το ΛΑ.Ο.Σ, τώρα επιλέγει το στρατόπεδο της χρυσής αυγής βγάζοντας τις απόψεις του ανοιχτά στο site του σταθμού.
Μας δείχνει βέβαια και το ανθρωπιστικό του πρόσωπο, αφού σε διαφήμιση του σταθμού προσφέρει θέσεις εργασίας σε ΕΛΛΗΝΕΣ εργάτες!!
Το μέρος που στεγάζεται ο atlantis είναι δίπλα στα γραφεία της Χ.Α στον Πειραιά και φυσικά ο φασίστας Χάνδακας δεν χάνει την ευκαιρία να βρίσκεται συχνά πυκνά με τους νεοφασίστες.
 Να μην αφήσουμε τον φασισμό, απροκάλυπτο ή καμουφλαρισμένο να υπάρχει σε οτιδήποτε γύρω μας.
Να τσακίσουμε την βιτρίνα του φασισμού και αυτούς που επιλέγουν το στρατόπεδο των δοσίλογων.

Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012

Εμπρός για άγριες απεργίες

Το κράτος ετοιμάζεται για νέα επίθεση εις βάρος των εργαζομένων τις επόμενες μέρες, με νέα μέτρα και διατάξεις.
Τα παραμύθια των κομματικών ''αντιδραστικών'' για μη ψήφιση των νομοσχεδίων είναι ακόμα μια φορά ένα ψέμα για να καταλαγιάσουν την οργή του κόσμου, προσπαθώντας να πείσουν πως υπάρχει αντίδραση από ''τα μέσα''.
Η 48ωρη απεργία που έχει κηρυχθεί για τις 6-7 Νοέμβρη ας γίνει η ευκαιρία για τους καταπιεσμένους στον ελλαδικό χώρο να μπλοκάρουν τα αντεργατικά μέτρα στον δρόμο.
Τώρα όσο ποτέ απαιτείται από τις προλεταριακές ταξικές δυνάμεις να ξεπεράσουν τις συνδικαλιστικές φιέστες.Να μετατρέψουν την 48ωρη απεργία σε γενική απεργία διαρκείας. Να αντιδράσουν οργανώνοντας την ταξική αυτοάμυνα απέναντι στην καταστολή και την ταξική αντεπίθεση απέναντι στην τάξη των πλουσίων.
Εμπρός για διαδηλώσεις, συγκρούσεις, καταλήψεις. Εμπρός για την προλεταριακή αντεπίθεση.