Η παρακάτω ανακοίνωση μοιράζεται σε συγκεντρώσεις και σε πορείες
***
Καθημερινά η επίθεση του Κεφαλαίου εντείνεται σε όλους τους τομείς. Τα ζητήματα της εγκληματικής διαχείρισης της πανδημίας εις βάρος του λαού, της αντεργατικής επέλασης με νόμους και διατάγματα, της επίθεσης στην δημόσια παιδεία και υγεία, είναι ανοικτά και ζητούν απαντήσεις.
Η νεολαία ασφυκτιά και νιώθει ως θηλιά τις κυβερνητικές
πολιτικές. Ζητήματα όπως το στεγαστικό και η λεηλασία του περιβάλλοντος
γίνονται όλο πιο κεντρικά και φαίνεται πως τα λαϊκά συμφέροντα συνθλίβονται για
τα διάφορα business
plans των καπιταλιστών.
Σε όλη αυτή την επίθεση η κρατική καταστολή είναι η δύναμη
που μπορεί να τιθασεύσει τον ξεσηκωμό των προλετάριων και τις αγωνιστικές
αντιστάσεις των λαϊκών μαζών.
Η αστυνομία, ως εργαλείο της αστικής τάξης, ματώνει
συγκεντρώσεις και συλλαλητήρια που αρνούνται την «κανονικότητα» που θέλει να
επιβάλει το κεφάλαιο στη χώρα. Το παράδειγμα του διαρκούς χτυπήματος των
συγκεντρώσεων αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Δ. Κουφοντίνα και μια σειρά άλλων
αστυνομικών επιθέσεων εκεί που εκδηλώνεται η λαϊκή δυσαρέσκεια είναι μια εικόνα
για το τι επιφυλάσσει η αστική τάξη σε όποιους σηκώνουν κεφάλι.
Όμως θέλει προσοχή ένα όχι δευτερεύον ζήτημα που θα πρέπει
να αντιμετωπιστεί μαζί με άλλα, για το ευρύτερο ριζοσπαστικό κίνημα που δείχνει
να αναπτύσσεται ξανά, παρά την υποχώρησή του τα προηγούμενα χρόνια λόγω
διαχείρισης του ελληνικού καπιταλισμού από τη φαιορόζ «αριστερά».
Δε πρέπει οι αγώνες που αρχίζουν να σπάνε τον πάγο να
ξανακάνουν την λάντζα για επάνοδο στο τιμόνι των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ. Οι αντικαπιταλιστές
εργάτες πρώτα και κύρια πρέπει να αφυπνίζουν για την αντιδραστική πολιτική του
ΣΥΡΙΖΑ και το ταξικό ανταγωνιστικό κίνημα χρειάζεται να επαγρυπνά και να
διαχωρίζεται με κάθε τρόπο από την αριστερά του Κεφαλαίου.
Η ψευτοενότητα και τα «αντιδεξιά» μέτωπα που από πίσω
κρύβονται σαν τα φίδια οι αριστεροί διαχειριστές του συστήματος πρέπει να μην
ξαναηγεμονεύσουν τις κινηματικές και πλατιές διαδικασίες. Οι γειτονιές, οι χώροι
δουλειάς, τα στέκια της νεολαίας ας γίνουν ταμπούρια πολιτικοϊδεολογικής
διαπάλης στη πάλη γραμμών με τους συστημικούς της αριστεράς και ας δώσουν
πραγματικό μάθημα στους δεξιούς και αριστερούς στυλοβάτες της ντόπιας αστικής
τάξης και του ιμπεριαλισμού.
Η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα μπορούν μόνοι τους,
όταν οργανώνονται, να νικήσουν μικρές και μεγάλες μάχες.
Για μας η ταξική-αντικαπιταλιστική-αντιιμπεριαλιστική γραμμή
είναι εκείνη που μπορεί να συγκροτήσει τον εργαζόμενο λαό σε γραμμή πλεύσης για
την ανατροπή του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος και να ανοίξει τον δρόμο για
τον κομμουνισμό.
Κάτω από αυτήν την γραμμή πορευόμαστε και με αυτήν θα
τσαλακώνουμε όπου μπορούμε τον ψευτοαριστερό δημοκρατισμό και τις νέες
αυταπάτες που προσπαθεί πάλι να καλλιεργήσει στις μάζες που συνθλίβονται στις
μυλόπετρες του Κεφαλαίου.
περιοδικό Βίδα (Γ΄περίοδος)
Prolet connect
κυκλοφόρησε ένα "πλατύ" κείμενο διδασκόντων και προσωπικού της Σχολής Αρχιτεκτόνων σχετικά με την σύλληψη ενός μεταπτυχιακού φοιτητή μας. το κείμενο υπογράφτηκε από μεγάλο αριθμό συναδέλφων, κάποιοι δεν το υπογράψαμε, εγώ τους έστειλα την απάντηση που ακολουθεί
ΑπάντησηΔιαγραφήαγαπητοί συνάδελφοι και φίλοι,
συντάσσομαι και συμφωνώ με το κείμενο του Συλλόγου των Μεταπτυχιακών φοιτητών μας επειδή είναι συλλογικό κείμενο Οργάνου (Προσωρ. ΔΕ του ΣΜΦ ΕΜΠ), πιστεύω ότι σε κρίσιμες ώρες η συλλογική άποψη μέσα από τα Οργανα των Συλλόγων είναι αυτή που πρέπει να προβάλλεται΄.
παράλληλα, το κείμενο που διακινείται προσωπικά από συναδέλφους, θα μπορούσα να το υπογράψω αν είχε κάποια συλλογική κάλυψη, που θα προϋπέθετε κάποια συζήτηση και κάποια ανταλλαγή απόψεων από τα μέλη της συλλογικότητας.
Μπορώ π.χ. να σημειώσω ότι το κείμενο αυτό το βρίσκω λίγο στενά επικεντρωμένο στο καταγγελόμενο γεγονός, και αφήνει απ' έξω το βαθύτερο και γενικότερο πλαίσιο αυτού του συμβάντος : δεν πρόκειται γιά μιά απλή έξαρση της αγριότητας της καταστολής, αλλά γιά μιά δομική συμπεριφορά του Συστήματος, η οποία εκφράζεται συνεχώς σε κατεδάφιση κατακτήσεων 200 ετών όλων μας ως εργαζομένων που την βιώνουμε στο μισθολογικό, στο διοικητικό, στο αστυνομικό, στο οικονομικό τομέα. Η Καταστολή από μόνη της μπορούσε να απαλειφθεί με την αποπομπή ενός "κακού" Υπουργού Ασφαλείας ή ενός "κακού" Αστυνομικού Διευθυντή, αλλά δυστυχώς δεν είναι έτσι. Είναι δομικό στοιχείο του Συστήματος, και μην ξεχνάμε ότι οι διάφοροι "τρομονόμοι" που συσσωρεύονται στα κεφάλια μας θεσμοθετούνται συνεχώς από όλες ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ τις προηγούμενες Κυβερνήσεις.
με φιλικούς και συναδελφικούς χαιρετισμούς, Γιώργος Σαρηγιάννης,