Υιοθέτησε ξαφνικά ο αστικός Τύπος το All Cops Are Bastards;

Πολλά είναι τα άρθρα στις εφημερίδες και στα ειδησεογραφικά σάιτ χθες και σήμερα (in.gr, ethnos.gr, Εστία) που στηλιτεύουν την αστυνομική βία στη Νέα Σμύρνη (λες και δεν είχε φανεί όλο το προηγούμενο διάστημα στις διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας), αλλά και τη φθορά ατομικής ιδιοκτησίας (φανάρι αυτοκινήτου) στην Πανόρμου. Θα θέλαμε λοιπόν να κάνουμε ορισμένα σχόλια για τη συγκυρία, και θα σταθούμε σε τρία σημεία:

Πρώτο σημείο, και ας ξεκινήσουμε από το γενικό: στην Ελλάδα (όπως και σε άλλες χώρες, αλλά όχι σε όλες) οι εφοπλιστές / βιομήχανοι / επιχειρηματίες επιδιώκουν να αποκτήσουν κανάλια, εφημερίδες, ραδιοφωνικούς σταθμούς για να μπορούν να προωθούν τα συμφέροντά τους. Η Ιστορία δείχνει ότι αυτοί οι κύριοι είναι περισσότερο φίλοι της κυβέρνησης προτού γίνει κυβέρνηση παρά μετά. Αυτό είναι λογικό γιατί ποτέ δεν μπορεί μια κυβέρνηση να κρατήσει τις υποσχέσεις της στο ακέραιο, αλλά και λόγω της φυσικής φθοράς που επιφυλάσσει η διακυβέρνηση σε κάθε πολιτική παράταξη.

Στο ειδικό: ο Μαρινάκης (Το Βήμα, Τα Νέα, Παραπολιτικά, On Time, Mega Channel κ.λπ.) στήριξε προεκλογικά τον Μητσοτάκη (αν και οι εκλεκτικές συγγένειες είναι με την Ντόρα, μην το ξεχνάμε αυτό) και πίστευε ότι το αίτημά του να «καθαρίσει» από τη Δικαιοσύνη (υπόθεση Noor 1 και στημένα ποδοσφαιρικά παιχνίδια) θα ικανοποιούνταν. Όταν δεν έγινε αυτό άρχισαν οι ρωγμές στη στήριξή του στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Αυτό εξηγεί την κριτική του στάση σε μεγάλο βαθμό, αλλά όχι και απολύτως. Ο Σαββίδης (Το Έθνος, ΟPΕΝ TV) έτσι κι αλλιώς ασκεί αντιπολίτευση, επομένως δεν είναι περίεργη η κριτική του στάση απέναντι στην κυβέρνηση. Τα δικά του μίντια έχουν μια «κεντρώα» χροιά, θα λέγαμε, «της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης», ό,τι κι αν αυτό σημαίνει τη σήμερον ημέρα.

Το δεύτερο σημείο έχει να κάνει με τη δεξιά παράταξη. Το βράδυ των εκλογών Μενδώνη και Χρυσοχοϊδης «αλλαξοπίστησαν» και από το ΚΙΝΑΛ πέρασαν στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Διαγράφτηκαν άμεσα και οι δύο από τη Γεννηματά και ανέλαβαν υπουργεία. Από τότε διεξάγεται ένας υπόγειος πόλεμος από μια τάση της δεξιάς που δεν θέλει κεντρώους μέσα στο κόμμα, και ειδικά σε υπουργικές θέσεις, τους θεωρεί ξένο σώμα και τους επικρίνει όσο περισσότερο μπορεί. Σε αυτή μπορούμε να δούμε τους καραμανλικούς αλλά και τους σαμαρικούς (χωρίς να συνεργάζονται μεταξύ τους καθώς έχουν τεράστια κόντρα). Οι πρώτοι εκφράζονται από Δημοκρατία / Espresso / Εστία (συμφερόντων Φιλιππάκη) και το σημερινό πρωτοσέλιδο της Δημοκρατίας είναι χαρακτηριστικό: «Οργή για τη Χούντα του Covid». Στοχοποιεί επίσης αμέσως τον Χρυσοχοΐδη. Οι σαμαρικοί από τη άλλη, χωρίς αντίστοιχη μιντιακή επιρροή, εστιάζουν περισσότερο στα ελληνοτουρκικά (και στη Συμφωνία των Πρεσπών), οπότε δεν είναι τόσο εμφανής η εναντίωσή τους στα στελέχη κεντρώας προέλευσης. Η κριτική ωστόσο εστιάζεται στο ότι ο Μητσοτάκης έχει κάνει τη Ν.Δ. κεντρώο κόμμα το οποίο χάνει τη δεξιά του ταυτότητα. Φυσικά μια τέτοια ρητορική προσπαθεί να συγκρατήσει και τις διασπάσεις της Ν.Δ. προς τα δεξιά της.

Το τρίτο σημείο έχει να κάνει με τη δεύτερη ιδιότητα των ιδιοκτητών μίντια: τις μπίζνες. Ήδη από το καλοκαίρι διάφοροι αναγνώστες και αναγνώστριες των μαρινάκειων μίντια είχαμε διακρίνει την κριτική στη Ν.Δ. στον τομέα της τάξης και της ασφάλειας που με δυο λόγια συνοψίζεται στο εξής: «μαζευτείτε, γιατί θα γίνει κανένα ‘ατύχημα’ και μετά όχι μόνο ανάπτυξη δεν θα έχουμε, αλλά θα κολλήσει αυτό και με άλλα ζητήματα (βλ. ελληνοτουρκικά και φτώχεια) και το 2008-11 θα φαίνεται παράδεισος μπροστά σε αυτό που θα έρθει». Η κριτική αυτή σήμερα έχει κλιμακωθεί, όπως φυσικά και οι κατασταλτικές καγκουριές. Ειδικά στις περιπτώσεις Μαρινάκη και Σαββίδη, οι οποίοι έχουν ακολουθήσει μια πολιτική φεουδοποίησης περιοχών και εδαφικοποίησης της εξουσίας που έχουν αποκτήσει, οποιαδήποτε κοινωνική αναταραχή θα πάει πίσω τα σχέδιά τους. Όπως ακριβώς η ιταλική Μαφία εξασφάλιζε ησυχία, τάξη και ασφάλεια στις περιοχές ελέγχου της ακριβώς για να μπορούν να γίνονται απρόσκοπτα οι μπίζνες. Αυτό που συμβαίνει μέχρι στιγμής στην Ελλάδα είναι ότι έχουμε αποφύγει τις μεγάλες διαδηλώσεις κατά του lockdown (βλ. Δανία, Ολλανδία κ.α.), αλλά δεν είναι βέβαιο ότι δεν θα τις δούμε σύντομα, ειδικά από αγανακτισμένους καταστηματάρχες. Αυτή η «δεξιά επίθεση στην ιδιοκτησία» θυμίζει την επιβολή του ΕΝΦΙΑ το 2014 από την κυβέρνηση Σαμαρά και είναι γνωστές οι εκλογικές της συνέπειες.   

Θα θέλαμε να καταγράψουμε και δυο αξιοσημείωτες εξελίξεις, έτσι για να βλέπουμε πόσο ρευστή έχει γίνει η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στη δεξιά και στο κέντρο. Ο Γιώργος Μουρούτης, διευθυντής του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού, επί Αντώνη Σαμαρά, πλέον εμφανίζεται στο Action24, το οποίο ελέγχεται από το περιβάλλον του Βαγγέλη Βενιζέλου και έχει κάνει και εκδοτικό οίκο, ο οποίος εξέδωσε στα ελληνικά την αυτοβιογραφία του Ομπάμα. Σε δεύτερο επίπεδο ο Μένιος Φουρθιώτης (με «βαρύ» κίτρινο βιογραφικό) στοχεύει σε μια θέση στα ψηφοδέλτια του ΚΙΝΑΛ. Στην εκπομπή του στο κανάλι Epsilon καλεί πολιτικούς και χτίζει προεκλογικό προφίλ. Τα τηλεφωνήματα για τοποθέτηση βόμβας στο Epsilon και ο εμπρησμός του αυτοκινήτου ενός συνεργάτη του έχουν πετύχει να τραβήξουν πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας… Από τις 7 Μαρτίου ο Φουρθιώτης εκδίδει πλέον και φιλοκυβερνητική εφημερίδα, τα Αποκαλυπτικά... επομένως κινείται σε διπλό ταμπλό.

Η φθορά της κυβέρνησης Μητσοτάκη θα έρθει με γεωμετρική πρόοδο, ήδη φαίνονται τα σημάδια. Μην εκπλαγείτε εάν σύντομα οι σημερινοί «πιστοί φίλοι» της, στον χώρο των μίντια και όχι μόνο, θα είναι αυτοί που θα μετατραπούν στους πιο πρόθυμους νεκροθάφτες της. Το μεγάλο διακύβευμα είναι τι μπορεί να επακολουθήσει, ποιο πολιτικό κατασκεύασμα θα κληθεί να διαχειριστεί το χάος. Εδώ και αρκετό καιρό φαντάζει πιθανή μια οικουμενική κυβέρνηση «σωτηρίας». Ίδωμεν.

Κέντρο Αποδελτίωσης Τύπου και Ίντερνετ (Κ.Α.Τ.Ι.)