…Δεν πρέπει, όμως, να βάζουμε σώνει και καλά εμπόδια στο να μπουν στα τμήματα μέλη των άλλων κομμάτων. Ακριβώς εδώ πρέπει να πραγματοποιούμε την ενοποίηση, μια πρακτική συμφωνία (εννοείται χωρίς καμιά κομματική συγχώνευση) ανάμεσα στο σοσιαλιστικό προλεταριάτο και στην επαναστατική δημοκρατία. Όποιος θέλει να πολεμήσει για την ελευθερία και αποδεικνύει στην πράξη την απόφασή του αυτήν, μπορεί να συγκαταριθμηθεί στους επαναστάτες δημοκράτες, με αυτόν πρέπει να επιδιώκουμε να δουλεύουμε για την από κοινού προετοιμασία της εξέγερσης (εφόσον, φυσικά, θα υπάρχει πλήρης εμπιστοσύνη στο πρόσωπο ή στην ομάδα). Σχετικά με όλους τους άλλους «δημοκράτες», πρέπει να κάνουμε αυστηρή διάκριση, να τους θεωρούμε δήθεν δημοκράτες, φιλελεύθερους πολυλογάδες, στους οποίους δεν επιτρέπεται να στηριζόμαστε, προς τους οποίους είναι εγκληματικό να δείχνουν ευπιστία οι επαναστάτες.
Είναι, βέβαια, επιθυμητή η συνένωση
των τμημάτων μεταξύ τους. Είναι εξαιρετικά ωφέλιμη η επεξεργασία των μορφών και
των όρων της κοινής δράσης. Σε καμιά περίπτωση, όμως, δεν πρέπει να πέφτουμε
στην ακρότητα της κατάρτισης περίπλοκων σχεδίων, γενικών σχημάτων, στην
ακρότητα ν' αναβάλουμε κάθε ζωντανό έργο για ν' ασχοληθούμε με σχολαστικές
επινοήσεις κτλ. Η εξέγερση θα γίνει αναπόφευκτα μέσα σε συνθήκες στις οποίες τα
ανοργάνωτα στοιχεία θα είναι χιλιάδες φορές πιο πολλά από τα οργανωμένα, είναι
αναπόφευκτες οι περιπτώσεις που θα χρειαστεί να δράσει κανείς αμέσως, επιτόπου,
μαζί μ' έναν άλλον, μοναχός του και πρέπει να προετοιμάζεται να δράσει με πλήρη
ευθύνη του. Οι καθυστερήσεις, οι συζητήσεις, οι αναβολές, η αναποφασιστικότητα
αποτελούν καταστροφή για την υπόθεση της εξέγερσης. Η μεγαλύτερη
αποφασιστικότητα, η μεγαλύτερη δραστηριότητα, η άμεση χρησιμοποίηση κάθε
κατάλληλης στιγμής, η άμεση υποδαύλιση του επαναστατικού πάθους του πλήθους και
η κατεύθυνσή του σε πιο αποφασιστικές και σε αποφασιστικότατες ενέργειες -αυτά
είναι το πρώτιστο καθήκον του επαναστάτη…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου