Απώλειες του ουκρανικού λαού στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο

78 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την ημέρα που ο Κόκκινος Στρατός συνέτριψε τους ναζί. Μια ημέρα που κάθε χρόνο μάς συγκινεί, κάθε χρόνο μας θυμίζει πως ο αγώνας για τη λευτεριά είναι εφικτός μόνο εάν τον καθοδηγούν οι κομμουνιστές.

Τόνοι αίματος δόθηκαν από τους λαούς της Σοβιετικής Ένωσης. Οι 15 Σοβιετικές Σοσιαλιστικές Δημοκρατίες που την απάρτιζαν έδωσαν τον ανθό της νεολαίας τους, και όχι μόνο, για την τελική νίκη. Κάθε χρόνο βέβαια πολλά βλέπουν τα μάτια μας από λογής - λογής τυμβωρύχους. Έτσι και φέτος βλέπουμε τη Νίκη να την γιορτάζουν-δηλαδή να τη βεβηλώνουν- πολιτικά υποκείμενα που όχι απλά δεν συμφωνούν με την πολιτική του Στάλιν και γενικότερα της Σοβιετικής Ένωσης που οδήγησε και στη Νίκη, αλλά είναι και ανοιχτά εχθρικοί απέναντί τους. Εχθρικοί απέναντι στην αντιιμπεριαλιστική διδασκαλία του Λένιν. Βλέπουμε τροτσκιστές να διαδηλώνουν ως φιλοπουτινικοί και ένα σωρό άλλες παρδαλές συλλογικότητες «τουρλού» πολιτικών αναφορών, που έχουν επιλέξει να είναι οι ντουντούκες των ρώσων ιμπεριαλιστών στη χώρα μας ως δήθεν απάντηση στους δυτικούς ιμπεριαλιστές...

Δύσκολες εποχές για τους προλετάριους και τις προλετάριες που θέλουν να συνεχίσουν να τιμάνε, με ψηλά την κόκκινη σημαία του προλεταριακού διεθνισμού, την 9/5… θα περίμενε κανείς ότι ειδικά αυτά τα χρόνια, που η εξίσωση κομμουνισμού-ναζισμού είναι στο ζενίθ, οι κομμουνιστές/στριες που αναφέρονται στον μπολσεβικισμό και στην κομμουνιστική διεθνή θα είχαν στις προτεραιότητές τους και την υπεράσπιση του Στάλιν ως προς την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών. Όχι. Το όνομα του Στάλιν έλειπε από ανακοινώσεις ακόμα και των μλ οργανώσεων… Σε περίοδο εκλογών η διαβολική εικόνα (με τη λάσπη που χει δεχτεί) του γεωργιανού με το μουστάκι διώχνει ψηφοφόρους, δεν εξηγείται αλλιώς…

Για αυτό λοιπόν φέτος θα κάνουμε μια ιδιαίτερη μνεία στον ουκρανικό λαό και τη συνεισφορά του στην τελική νίκη.

Στο έδαφος της Ουκρανίας, ως Πέμπτο Ουκρανικό μέτωπο, έδρασαν οι παρτιζάνοι, στο οποίο έλαβαν μέρος περίπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι. Στον Κόκκινο Στρατό υπηρέτησαν 7 εκατομμύρια στρατιώτες, άντρες και γυναίκες, από την Ουκρανία. Πολλά στελέχη του Κόκκινου Στρατού ήταν Ουκρανοί. Από τα 7 εκατομμύρια μετάλλια, παράσημα και διακρίσεις που δόθηκαν στους σοβιετικούς στρατιώτες κατά τον πόλεμο, τα 2,5 εκατομμύρια αφορούν κατοίκους της Ουκρανίας. Μεταξύ των στρατιωτών που βραβεύτηκαν με το Χρυσό αστέρι του Ηρώα της Σοβιετικής Ένωσης - υψηλότερο στρατιωτικό βραβείο της Σοβιετικής Ένωσης - 2.072 άτομα (18,2%) ήταν Ουκρανοί. Από τους 115 στρατιώτες, κατά τα χρόνια του πολέμου, δύο φόρες βραβεύτηκαν με το συγκεκριμένο βραβείο 32 Ουκρανοί. Μάλιστα ο Ουκρανός Ιβάν Κοζεντούμπ βραβεύτηκε τρείς φορές με το Χρυσό αστέρι του Ηρώα της Σοβιετικής Ένωσης.

Από τις 800 χιλιάδες γυναίκες που υπηρετήσαν στον Κόκκινο Στρατό, οι  127.000 ήταν Ουκρανές. Οι γενικές πληθυσμιακές απώλειες της Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένων αυτούς που σκοτώθηκαν, τα θύματα των στρατοπέδων συγκέντρωσης και αυτούς που εξοριστήκαν – είναι 14 εκατομμύρια άνθρωποι. 6, 8 εκατ. είναι οι κόκκινοι μαχητές, 600.000 οι Εβραίοι. Από 41,7 εκατομμύρια πληθυσμού, που ζούσε στην Ουκρανία πριν τον πόλεμο, μετά τον πόλεμο, το 1945, έμειναν μόνο 27,4 εκατομμύρια. Ένας στους πέντε Ουκρανούς σκοτώθηκε/δολοφονήθηκε.

Κάηκαν, λεηλατήθηκαν και καταστράφηκαν χιλιάδες ουκρανικά χωριά και πόλεις. Περίπου 320 χωριά καήκαν μαζί με τους κατοίκους τους. Καήκαν 319 ουκρανικά κολχόζ.

Οι αριθμοί αυτοί ας στοιχειώνουν όλους αυτούς που ονειρεύονται την τσαρική Νοβοροσία. Αυτούς που πιστεύουν ακόμα ότι το «ξανθό γένος» θα αντικαταστήσει τα γρόσια σε ρούβλι. Αυτούς που χειροκροτούν τους S400 σαν συνέχεια των πυραύλων Κατιούσα, αυτούς που τολμούν να βάζουν στο ίδιο κάδρο τον Στάλιν με τον Πούτιν.

Τιμή στον Κόκκινο Στρατό, Τιμή στην Στάβκα και τον αρχηγό της Ιωσήφ Στάλιν. Τιμή στους Βοροσίλοφ, Τιμοσένκο και τόσους Ουκρανούς Σοβιετικούς που τίμησαν το σφυροδρέπανο και πάλεψαν για τη σοσιαλιστική πατρίδα όλων των σοβιετικών ανθρώπων.