«…Το Κλαδικό Σωματείο Ενέργειας μας γύρισε την πλάτη»

Για την περίπτωση των 2 απολυμένων από ΔΕΔΔΗΕ και εργολάβο

Μιλήσαμε με τον έναν από τους δύο απολυμένους από ΔΕΔΔΗΕ και εργολάβο. Ο εργαζόμενος μιλάει για τη φύση της δουλειάς στην καταμέτρηση, για το τι σημαίνει εργολαβοποίηση. Μας λέει για τη δράση τους στο χώρο δουλειάς, για την αφορμή της απόλυσης και για τη στάση του Σωματείου. Δημοσιεύουμε παρακάτω τη συζήτηση.

***

PC: Καλησπέρα και καλή δύναμη στον αγώνα που δίνετε μαζί με τον συνάδελφο για την επαναπρόσληψή σας!

Σ.: Καλησπέρα και από εμένα και ευχαριστώ και για το «βήμα» που μου δίνετε, αλλά κυρίως για την αλληλεγγύη που δείχνετε στην υπόθεσή μας!

PC: Να ξεκινήσουμε με μια γενική ερώτηση: τι σημαίνει εργολαβία στην καταμέτρηση του ρεύματος;

Σ.: Δουλεύουμε σε εργολάβους ως καταμετρητές ρεύματος για τον ΔΕΔΔΗΕ. Το έργο ανατίθεται μέσα από διαγωνισμό, που δημοσιεύει ο ΔΕΔΔΗΕ και λαμβάνουν μέρος εργολαβικές εταιρείες. Το σύστημα της εργολαβοποίησης υπάρχει αρκετά χρόνια σε αυτό το έργο. Μόνο εγώ κάνω αυτή τη δουλειά για πάνω από δέκα χρόνια. Σήμερα που μιλάμε έχουν μείνει ελάχιστοι καταμετρητές που απασχολεί ο ΔΕΔΔΗΕ με απευθείας σχέση και αυτοί σιγά-σιγά είτε συνταξιοδοτούνται είτε βγαίνουν από την εργασία με «εθελούσια έξοδο». Ο διαγωνισμός, στον οποίο αναφέρθηκα, έχει χαρακτήρα μειοδοτικό, οπότε και οι εργολάβοι κάνουν τις προσφορές και ανάλογα ποια προσφορά συμφέρει τον ΔΕΔΔΗΕ δίνουν και το έργο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι εργολάβοι να βγάζουν τα σπασμένα στις πλάτες των εργαζομένων. Έριξα το κόστος, σου λέει, για να πάρω την εργολαβία; Από κάπου πρέπει να τα βγάλω!

Να αναφέρω εδώ πως ενώ ζητούνται συγκεκριμένα προσόντα τεχνικού περιεχομένου που πρέπει να έχει ένας εργολάβος, για να αναλάβει το έργο, έχουμε δει να μας προσλαμβάνει εταιρεία που εμφανίζεται ως τουριστική επιχείρηση! Φανταστείτε τώρα πώς δουλεύει το όλο σύστημα!

Ο ΔΕΔΔΗΕ, πέρα από τα πλαίσια της γενικής ιδιωτικοποίησης, έχει μεγάλο συμφέρον από το σύστημα της εργολαβοποίησης. Δεν είναι μόνο θέμα κερδοφορίας στο τώρα αλλά και ένας τρόπος που μπορεί να απεμπλακεί η ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε. από οποιαδήποτε ευθύνη. Αυτό μπορεί να αφορά από τα ίδια τα «εργαλεία χρήσης» της δουλειάς (σήμερα η καταμέτρηση γίνεται με χρήση κινητών ή τάμπλετ που τα παρέχει ο εργολάβος) μέχρι την ενδυμασία, ΜΑΠ (κάτι που δεν έχουμε δει ποτέ). Ταυτόχρονα βγάζει την ουρά της απ’ έξω σε περιπτώσεις εργατικών «ατυχημάτων» ή απολύσεων, «καλή ώρα»!

Τώρα τι σημαίνει εργολαβοποίηση για τους εργαζόμενους μπορούμε να τα πούμε.

PC: Εννοείται! Πριν φτάσουμε εκεί θες να μας πεις, για να έχουμε μια εικόνα, ποια είναι η φύση της δουλειάς; Ποιο είναι το αντικείμενο της εργασίας σας;

Σ.: Υπάρχουν συγκεκριμένες διαδρομές, με συγκεκριμένα ρολόγια της ΔΕΗ που πρέπει να μετρηθούν ανά ημέρα. Μετράμε στο ίδιο σημείο ανά 4 μήνες, όπου και με βάση την καταμέτρηση που θα κάνουμε εμείς θα βγει και ο εκκαθαριστικός λογαριασμός σε κάθε σπίτι, σε κάθε μαγαζί κοκ. Δουλεύουμε αποκλειστικά και μόνο σε αυτό το κομμάτι. Οι εργολαβίες των αποκοπών-επανασυνδέσεων κ.α. είναι σε διαφορετικές εργολαβίες (πολλοί από τους εργολάβους βέβαια έχουν και τα δύο αυτά έργα). Μιλάμε για μια καθαρά εξωτερική δουλειά.

Μεταφερόμαστε με δικά μας μέσα ή με ΜΜΜ στο σημείο εκκίνησης και από εκεί και πέρα ξεκινάει ένας ατελείωτος ποδαρόδρομος σε κάθε καιρική συνθήκη. Ανάλογα πάντα την περιοχή, το μέγεθος της διαδρομής και το σύνολο των μετρητών που πρέπει να μετράμε, δεν είναι λίγες οι φορές που αναγκαζόμαστε να είμαστε στο δρόμο 8 ώρες.

Πηγαίνουμε πόρτα-πόρτα, μπαίνουμε σε ιδιωτικούς χώρους (μαγαζιά, πολυκατοικίες, μονοκατοικίες, σχολεία, εταιρείες) αναζητώντας κάθε φορά τον μετρητή της ΔΕΗ. Περνάμε τις ενδείξεις, όταν αυτό είναι εφικτό και όταν δεν έχουμε πρόσβαση ή ακόμα όταν ένα κτίριο είναι ακατοίκητο μας υποχρεώνουν να κολλάμε χαρτάκι ενημέρωσης για την επίσκεψή μας και να βγάζουμε φωτογραφία που να αποδεικνύει πως ήμασταν στο σημείο. Υπάρχει, βέβαια, στίγμα σε «gps» για το σημείο που βρισκόμαστε οποιαδήποτε στιγμή αλλά μάλλον δεν αρκεί για αυτούς.

Φωτογραφίες, επίσης, μας αναγκάζουν να τραβάμε σε περιπτώσεις ρευματοκλοπών -λες και έχουμε ειδίκευση για αυτό και είναι δουλειά μας- σε περιπτώσεις σπασμένων ρολογιών και ό, τι άλλο «πάει στραβά» και πρέπει να αποδειχθεί, ώστε να διευκολύνεται η δουλειά μέσα στα πρακτορεία του ΔΕΔΔΗΕ. 

Ως εξωτερική δουλειά καταλαβαίνουμε όλοι τα απρόοπτα που υπάρχουν σε καθημερινή βάση. Μια κλασσική περίπτωση είναι οι κάτοικοι της περιοχής να καλούν την αστυνομία είτε επειδή μας βλέπουν να μπαινοβγαίνουμε είτε, ακόμα και επαφή να έχουμε με τους ίδιους, δεν μας εμπιστεύονται. Οι εξακριβώσεις δηλαδή στον δρόμο από την αστυνομία είναι μέρος της δουλειάς! Η «τριβή» μας με τους πελάτες μάς καλεί να απαντήσουμε σε ερωτήσεις, που λογικό είναι να έχουν, και με βάση την εμπειρία μας και μόνο να ανταπεξέλθουμε σε κάθε περίπτωση. Δεν υπάρχουν γενικές οδηγίες, πρωτόκολλα της εταιρείας για διάφορα θέματα (προσωπικά δεδομένα, πώς φερόμαστε σε δημόσια κτίρια) και δεν υπάρχει συγκεκριμένη εκπαίδευση για το οτιδήποτε.

Μέσα στα χρόνια η δουλειά έχει «εξελιχθεί». Τα ρολόγια δεν είναι όπως τα μάθαμε, μπαίνουν καινούργιοι μετρητές με νέα τεχνολογία («έξυπνοι μετρητές»), ενώ έχει αλλάξει και το εργαλείο της δουλειάς. Δουλεύαμε με μηχάνημα καταμέτρησης, που ήταν της ΔΕΗ, και τώρα δουλεύουμε πάνω σε εφαρμογή κινητών και τάμπλετ που μας δίνονται από τους εργολάβους. Και για τις δύο αυτές περιπτώσεις η εκπαίδευσή μας ήταν: «βγες στο δρόμο και μάθε»!

PC: Μάλιστα! Ανέφερες προηγουμένως για τον τρόπο που την «πληρώνουν» τελικά οι εργαζόμενοι και για το τι εστί εργολαβοποίηση για αυτούς. Με ποιους όρους δουλεύετε; Τι συμβάσεις υπογράφετε;

Σ.: Οι συμβάσεις κατά κύριο λόγο είναι ορισμένου χρόνου, πέρα από κάποιες φορές που υπογράφαμε αορίστου, χωρίς απαραίτητα να σημαίνει κάτι. Αυτό το λέω, γιατί πάντα με τη λήξη του έργου ή την αλλαγή εργολάβου μάς έδιναν μια τυπική απόλυση και στα καπάκια υπογράφαμε νέες συμβάσεις, για να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε. Έχει σημασία να πω πως, ενώ εργαζόμασταν για το ίδιο πρόσωπο, πολλές φορές αυτός εμφανιζόταν με άλλη εταιρεία και τελικά φαινόταν πως δουλεύαμε αλλού. Η μεταφορά από εργολάβο σε εργολάβο είναι κανόνας σε αυτή τη δουλειά. Δουλεύεις σε μια συγκεκριμένη περιοχή και σε συγκεκριμένο εργολάβο. Χάνει αυτός το έργο οπότε ή αλλάζεις εργολάβο ή περιοχή εργασίας. Όλα αυτά φυσικά σημαίνουν πως εργαζόμενοι που δουλεύουν για χρόνια (συνάδελφοι δουλεύουν μέχρι και 20 συναπτά έτη) φαίνονται συνεχώς με μηδέν έτη προϋπηρεσίας! Ούτε δικαιώματα ούτε τίποτα!

Η δουλειά πληρωνόταν (ακόμα γίνεται σε περιπτώσεις) με το «κομμάτι». Ο εργαζόμενος υπογράφει ως 3ωρος, 4ωρος, 6ωρος (ανάλογα και την περιοχή) και ενώ στη σύμβαση φαίνεται πώς θα πληρώνεσαι πχ με 300 ευρώ μπορεί να έπαιρνες λίγα παραπάνω, γιατί η λογική ήταν «όσα ρολόγια μετρήσεις τόσα θα πάρεις». Με λίγα λόγια, αν ρώταγες έναν εργαζόμενο «πόσα βγάζεις;» σου απαντούσε (ανάλογα πάντα) «3 λεπτά του ευρώ ανά ρολόι»!

Συνήθως ο εργαζόμενος μετράει αρκετά ρολόγια και αφού ξεπερνούσε τον μισθό που αναγραφόταν στη σύμβαση τα άλλα τα δικαιολογούσαν τα αφεντικά ως «δώρα», επιδόματα κτλ. Οπότε, όταν αρρώσταινες ή έλειπες σε άδεια η απάντηση ήταν «δε δούλεψες δεν πληρώνεσαι»!

Μέσα στα χρόνια βλέπαμε συνεχώς την πληρωμή να μειώνεται. Αν στην περιοχή της Αθήνας ένας εργαζόμενος αμειβόταν το 2007 παραδείγματος χάριν με 600 ευρώ (τα «μαύρα» έπαιζαν πάντα), το 2020 ο ίδιος εργαζόμενος έφτασε να παίρνει 350 ευρώ!

Τους τελευταίους μήνες, δηλαδή λίγο πριν απολυθούμε, αυτό άλλαξε (ως προς τις κουτσουρεμένες συμβάσεις-όχι ως προς το καθεστώς εργολαβοποίησης), χωρίς να λείπουν βέβαια οι τακτικές των εργολάβων που πάντα έβρισκαν τον τρόπο να «στριμώξουν» τον εργαζόμενο. Βέβαια αυτό το καθεστώς δεν άλλαξε από μόνο του. Δεν ξύπνησαν μια μέρα ΔΕΔΔΗΕ και εργολάβοι και είπαν ας δώσουμε λίγα παραπάνω…

PC: Μέσα σε αυτή την εκμεταλλευτική συνθήκη που μας περιέγραψες είχατε κάποια στάση και δράση μέσα στο χώρο δουλειάς εσύ και ο άλλος απολυμένος συνάδελφος; Πες μας και για τις αλλαγές που αναφέρεις.

Σ.: Όταν μπήκαμε στη δουλειά (την ίδια περίοδο περίπου με τον συνάδελφο), δεν υπήρχε κάποιο κλίμα ενότητας να το πω έτσι. Ο χώρος που βρισκόμασταν ήταν μέσα στα πρακτορεία του ΔΕΔΔΗΕ. Οι υπεύθυνοι μάς μοίραζαν τη δουλειά και βγαίναμε για τον «ποδαρόδρομο». Φυσικά η γκρίνια υπήρχε και ειδικά, όταν το μεροκάματο συνεχώς τσακιζόταν. Ο ένας εργολάβος μετά τον άλλον έριχνε την τιμή της εργολαβίας και κατ’ επέκταση το μεροκάματο. Αυτό που τελικά γινόταν πάντα στο τέλος ήταν εργαζόμενοι να παραιτούνται (πολλές φορές δεν το μαθαίναμε κιόλας) και νέοι να έρχονται στη θέση τους. Το 2010 θυμάμαι ήταν πρώτη φορά που οι εργαζόμενοι ενωμένοι όρθωσαν ανάστημα, όταν ένας εργολάβος τότε ήρθε να πετσοκόψει και αυτά τα λίγα που παίρναμε. Το αποτέλεσμα δεν είχε καμιά θετική εξέλιξη. Εργαζόμενοι στοχοποιήθηκαν και μετά από λίγες μέρες απολύθηκε ως «μπροστάρης», όπως είπε τότε το αφεντικό, ο συνάδελφος που τώρα τον απέλυσε ο ΔΕΔΔΗΕ μαζί μου (αργότερα επέστρεψε στη δουλειά)!

Μια ομάδα εργαζομένων βρεθήκαμε μέσα στα χρόνια και προσπαθούσαμε συνεχώς να ανοίγουμε ζητήματα στους συναδέλφους, στα «πηγαδάκια», που λέμε! Τι μπορούμε να κάνουμε, τρόποι να αντιπαρατεθούμε στα αφεντικά, κυρίως να υπάρχει ζύμωση.

Το 2016 μετά από συζητήσεις με συναδέλφους δημιουργήθηκε η Πρωτοβουλία εργαζομένων για την καταμέτρηση του ΔΕΔΔΗΕ. Ήταν ένας τρόπος να επικοινωνούμε με όσους συναδέλφους μπορούσαμε στην περιοχή μας αλλά και αλλού. Ήταν πάντα ένα ζήτημα για εμάς να μπορούμε να έχουμε επαφή με όλους αυτούς που τραβάμε τα ίδια ζόρια και δεν έχουμε καθημερινή «τριβή». Όσους διαύλους επικοινωνίας ανοίγαμε τόσα περιστατικά μαθαίναμε που άλλοτε μένανε σε «4 τοίχους». Απολύθηκε ο τάδε, παραιτήθηκε ο δείνα. Δέχθηκαν επίθεση εργαζόμενοι που ζητούσαν δεδουλευμένα στη Χαλκίδα. Συνάδελφοι στο τάδε έργο τραυματίστηκαν. Τρεις νεκροί εργάτες σε εργολάβο στην Εύβοια. Δημοσιεύαμε και δίναμε κείμενα χέρι-χέρι, αναρτούσαμε πανό και κολλούσαμε αφίσες έξω από διάφορα πρακτορεία του ΔΕΔΔΗΕ. Φαινόταν η κίνηση. Οι καταμετρητές δεν ήταν αόρατοι!

Ήταν σημαντικό για εμάς και μόνο που μπορούσαμε να βρίσκουμε ο ένας τον άλλον, να συζητάμε. Ο συνάδελφος που απολύθηκε μαζί μου έκανε το βήμα και πλησίασε το 2019 το Κλαδικό Σωματείο Ενέργειας, το οποίο πρόσκειται στο ΠΑΜΕ. Είχε γραφτεί ως μέλος εκεί (αργότερα εκλέχτηκε και στο ΔΣ) και παρά τις διαφωνίες σε γενικά ζητήματα, που εκφράζονταν είτε με παρεμβάσεις σε κείμενα είτε κατ’ ιδίαν σε μέλη του ΔΣ, συνέβαλε στο να ακουστεί και σε κόσμο που δουλεύει ευρύτερα στην ενέργεια τι «τραβάμε» στην καταμέτρηση. Δημοσιεύτηκαν κείμενα από το σωματείο, καταγγελίες για τις συνθήκες εργασίας και τον τρόπο που η εργολαβοποίηση τσακίζει τα δικαιώματά μας. Αυτά, ο συνάδελφος, τα μετέφερε στο χώρο δουλειάς και σιγά- σιγά εργαζόμενοι έγιναν μέλη στο συγκεκριμένο σωματείο. Έτσι, μια ομάδα συναδέλφων, με όπλο μας το σωματείο, προχωρήσαμε σε περαιτέρω συζητήσεις και πάνω σε ένα πλάνο προχώρησαν πιο ανοιχτά και οι διεκδικήσεις. Στα πλαίσια πάντα των δυνατοτήτων.

Ξεκίνησε η πίεση προς τους εργολάβους και τον ΔΕΔΔΗΕ, εκφράστηκε αυτό που οι συνάδελφοι συζητούσαμε μεταξύ μας: «Δεν πάει άλλο»!

Ο ΔΕΔΔΗΕ είχε κλειστά τα αυτιά στα καλέσματα του Σωματείου αλλά τελικά στις 16 Γενάρη του 2020 πραγματοποιήθηκε τριμερής σύσκεψη στο Υπουργείο Εργασίας, στην οποία παραβρέθηκε αντιπροσωπεία του Σωματείου, του Υπουργείου, και του ΔΕΔΔΗΕ. Ενώ την επόμενη μέρα έγινε συνάντηση και στα κεντρικά του ΔΕΔΔΗΕ ανάμεσα στο σωματείο και σε μέλη της διοίκησης του ΔΕΔΔΗΕ. Εκεί σαν αντιπρόσωπος του σωματείου και των καταμετρητών βρέθηκε και ο συνάδελφος. Δεν ήταν λίγες οι συζητήσεις που γίνονταν στο σωματείο, ώστε να ετοιμάζουμε τις επόμενες κινήσεις. Υπήρχε ένας πυρήνας εργαζομένων καταμετρητών που βάζαμε σκέψεις και στόχους.

Στις δύο αυτές συναντήσεις έγινε ξεκάθαρο πως δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο αυτό το καθεστώς κλεμμένων εργατοωρών, δουλειάς με το «κομμάτι», χωρίς «δώρα» και επιδόματα. Μπήκαν αιτήματα όπως οι συμβάσεις των εργαζομένων στην καταμέτρηση να μετατραπούν σε 5μερο-8ωρο, ενώ δεν βγήκε ποτέ από το κάδρο πως οι εργολάβοι είναι οι σύγχρονοι δουλέμποροι και οι εργαζόμενοι πρέπει να υπογράψουν συμβάσεις απευθείας με τον ΔΕΔΔΗΕ. Υπήρξαν δεσμεύσεις από την πλευρά του ΔΕΔΔΗΕ πως θα αλλάξει αυτό το καθεστώς, τουλάχιστον όσον αφορά την πετσοκομμένη ασφάλιση και τη δουλειά με το «κομμάτι».

Από τις αρχές του 2020 που έγιναν αυτές οι κινήσεις έπρεπε να φτάσει Ιούνης του 2022 για να δούμε τις συμβάσεις μας να αλλάζουν, χάνοντας βέβαια όπως πάντα προϋπηρεσία και δικαιώματα. Εμείς δηλαδή προλάβαμε και πήραμε 4 μισθούς με τις νέες συμβάσεις!

PC: Ας φτάσουμε και στο ζήτημα που σας «καίει» και τρέχετε αυτό τον καιρό και δεν είναι άλλο από τις απολύσεις. Τη δική σου και του συναδέλφου σου. Τι συνέβη;

Σ.: Θα πω και για την αφορμή και για το πώς έχει εξελιχθεί γενικά.

Στις 12/10 μετά τη λήξη της δουλειάς μου επικοινώνησα τηλεφωνικά με τον συνάδελφο, για να μάθω πού βρίσκεται, ώστε να βρεθούμε και να επιστρέψουμε μαζί μετά το σχόλασμα. Με ενημέρωσε πως έχει να «πάρει» τον μετρητή ενός σχολείου και τελειώνει. Πέρασα από το σημείο και μπήκαμε μαζί στο σχολείο, αφού ενημερώσαμε από το θυροτηλέφωνο της αυλής για το λόγο της επίσκεψής μας. Ψάχναμε ώρα μέσα χωρίς να βρίσκουμε κάποιον υπεύθυνο που θα μπορούσε να μας εξυπηρετήσει. Μας έστελναν από όροφο σε όροφο… Μη τα πολυλογώ. Στα μισά των ορόφων ο συνάδελφος «τράβηξε» ένα πλάνο του σχολείου.

Μετά από ώρα και ενώ ακόμα δεν είχαμε βγάλει άκρη με τον μετρητή, εμφανίστηκαν δύο εκπαιδευτικοί και μας ρώτησαν αν τραβήξαμε βίντεο μέσα στο σχολείο. Ο συνάδελφος απάντησε καταφατικά δείχνοντας το κινητό για να δουν περί τίνος πρόκειται και να το σβήσει, αν το επιθυμούν. Κάτι που δεν θέλησαν. Έδωσε την ταυτότητα εργασίας του, αφού του ζητήθηκε, και μας ενημέρωσαν πως θα επικοινωνήσουν με τον ΔΕΔΔΗΕ, για να αναφέρουν το περιστατικό. Αν θέλετε τη γνώμη μου, καλώς έπραξαν.

Τους είπαμε αν υπάρχει οποιαδήποτε αμφιβολία να καλεστεί η αστυνομία, κάτι που δεν έγινε. Ενημερώσαμε αμέσως την εργολαβική εταιρεία αλλά και το γραφείο καταμέτρησης του ΔΕΔΔΗΕ για το συμβάν. Τέτοια περιστατικά συμβαίνουν συνεχώς. Κάποιος πελάτης θα κάνει παράπονα, θα ζητήσουν διευκρινίσεις από τον ΔΕΔΔΗΕ, αν όντως είμαστε υπάλληλοι της εταιρείας κοκ. Σκεφτείτε εγώ, όπως και πολλοί συνάδελφοι που το έχουμε συζητήσει, έχω δεχθεί παρατήρηση και μου ζητήθηκε ο λόγος από πελάτη, γιατί έβγαλα φωτογραφία της ιδιοκτησίας του. Η εργολαβική εταιρεία πάντως για το συμβάν του σχολείου δεν έκανε την οποιαδήποτε παρατήρηση και το γραφείο καταμέτρησης του ΔΕΔΔΗΕ επίσης.

Συνεχίσαμε να εργαζόμαστε κανονικά, όταν ο υπεύθυνος καταμέτρησης του εργολάβου μάς ενημέρωσε πως καλεστήκαμε να παρευρεθούμε στις 24/10, δώδεκα μέρες μετά το συμβάν, στο πρακτορείο του ΔΕΔΔΗΕ στην Καλλιθέα σε Επιτροπή Διερεύνησης. Να σας πω κανονικά δεν επιτρέπεται αυτό. Δεν έχουμε εργασιακή σχέση με τον ΔΕΔΔΗΕ, αν υπήρχε θέμα, ας μας καλούσε ο εργολάβος. Παρ’ όλα αυτά επιλέξαμε να πάμε, γιατί δεν είχαμε και τίποτα να κρύψουμε! Εξηγήσαμε το χρονικό σε ένα δήθεν φιλικό κλίμα από πλευράς ΔΕΔΔΗΕ και αφού μας «έδωσαν τα χέρια» και μας ευχήθηκαν «καλή συνέχεια» βγήκαμε για δουλειά. Ρωτήσαμε αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα όσον αφορά το σχολείο και εκεί είναι που μας απάντησαν πως υπάρχει κάποια μήνυση. Να πω μια λεπτομέρεια που τώρα μου φαίνεται αστεία: Η Τομεάρχης Υποστήριξης του ΔΕΔΔΗΕ φεύγοντας μου λέει: ευτυχώς που ήσουν και εσύ μαζί! Λέγαμε μετά το είπε η γυναίκα, για να υπάρχει και ένας μάρτυρας, μη μας κακοχαρακτηρίσουν..!

Και πάνω που είπαμε πώς έληξε αυτή η ιστορία, σε σχέση με τη δουλειά τουλάχιστον, γιατί με το θέμα της μήνυσης είχαμε αγχωθεί, στις 3 Νοέμβρη μας γνωστοποιείται από τον εργολάβο πως ο ΔΕΔΔΗΕ, με την υπογραφή της αναπληρώτριας διευθύντριας, έστειλε έγγραφο με το οποίο ζητά την απομάκρυνσή μας από το έργο και μάλιστα από όλα τα πρακτορεία της Αττικής. Ένας γενικός αποκλεισμός από την εργασία μας δηλαδή.

PC: Ποια η θέση του εργολάβου; Σας απέλυσε αμέσως;

Σ.: Μας είπε πως δεν συντρέχει για αυτόν κάποιος λόγος και πως θα προσπαθήσει να το ακυρώσει. Μέχρι τότε να εκπαιδευτούμε στην καταμέτρηση του φυσικού αερίου (έχει και αυτό το έργο). Κάτι που κάναμε, μέχρι που μάθαμε πως οι συμβάσεις με τους εργαζόμενους σε αυτή τη δουλειά είναι… ημιαπασχόλησης και όσα ρολόγια μετρήσεις τόσα θα βγάλεις! Τι είχαμε τι χάσαμε ε;! Έτσι, στις 8 Νοέμβρη, μια μέρα πριν την απεργία, λάβαμε και την καταγγελία σύμβασης, δηλαδή την απόλυση, από τον εργολάβο.

PC: Με τη μήνυση τι κάνατε; Έχετε τέτοιου είδους τρεχάματα;

Σ.: Τα λέω επιγραμματικά. Βρήκαμε δικηγόρο, τρέχαμε στα τμήματα και στην εισαγγελία, μαθαίναμε παράλληλα πως λόγος δεν συντρέχει για μήνυση και τελικά μήνυση δεν υπάρχει.

PC: Μας είπες για την απόλυση και για τη δραστηριότητα που είχατε και οι δύο εργαζόμενοι στο χώρο δουλειάς. Εκτός από μέλη της Πρωτοβουλίας είστε και μέλη σωματείου και μάλιστα ο συνάδελφός σου εκλεγμένο μέλος στο ΔΣ. Ποια η στάση του σωματείου μετά την απόλυση από τη στιγμή που εσείς την έχετε εντάξει σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο;

Σ.: Θα το πω όπως ακριβώς το αισθάνομαι: Δυστυχώς το Κλαδικό Σωματείο Ενέργειας μάς γύρισε την πλάτη. Θα μπω σε λεπτομέρειες, για να κατανοηθεί ο λόγος που το λέω.

Από την πρώτη στιγμή το σωματείο είχε ενημερωθεί. Και δεν εννοώ από την απόλυση και μετά, αλλά από το συμβάν του σχολείου που τελικά έγινε και η αφορμή της απόλυσης. Όταν ήρθε η κλήτευση από τον ΔΕΔΔΗΕ (24/10), ενημερώσαμε επίσης και καταλήξαμε πως θα παραστούμε. Αυτές οι ενημερώσεις γίνονταν σε μέλη του προεδρείου του σωματείου και όχι σε κάποια καλεσμένη συνέλευση του Διοικητικού Συμβουλίου. Αυτή δεν καλέστηκε και ποτέ τελικά μέχρι σήμερα.

Η απόλυση ήρθε, όπως σας είπα, στις 8 Νοεμβρίου ταυτόχρονα με την ενημέρωση που είχαμε για μία μήνυση. Τις επόμενες μέρες είχαμε με το σωματείο μια τυπική επαφή και πάντα με δική μας πρωτοβουλία. Η προσπάθεια, για να βρει δικηγόρο το σωματείο και να πάρουμε τις πρώτες οδηγίες και σε σχέση με τη μήνυση, ήταν και αυτές άκαρπες. Έπρεπε μόνοι μας να βρούμε δικηγόρο, να βγάλουμε μια άκρη και με τα δύο σκέλη της υπόθεσης.

Υπήρχε ξεκάθαρα μια κωλυσιεργία από το σωματείο και εμείς προσπαθούσαμε μέσα στο πραγματικό μας πρόβλημα, αυτό της απόλυσης και της ανεργίας, να εντοπίσουμε και το λόγο που το σωματείο δεν «παίρνει φόρα». Να σας πω δεν φανταζόμουν και ποτέ πως θα απευθυνθώ στο σωματείο μου για απόλυση, με δεδομένη τη συνδικαλιστική μου δράση, και θα μπαίνει ως πρώτο και κύριο η αφορμή! Γιατί περί αυτού πρόκειται. Εμείς τι να συζητήσουμε από εκεί και πέρα;

Οι δύο απολυμένοι βάλαμε τελικά ένα ραντεβού στο χώρο του σωματείου με δύο άτομα από τη διοίκηση. Αν θυμάμαι καλά στις 16/11. Εκεί συζητήσαμε κυρίως για την αφορμή και μας γινόταν πλέον ξεκάθαρο από μια αμηχανία(;) που υπήρχε πως δεν υπάρχει διάθεση από πλευράς σωματείου να ανοίξει το ζήτημα. Προσπαθήσαμε να βάλουμε τη θέση πως για οποιαδήποτε αφορμή πρέπει να υπάρχει ελιγμός και σχέδιο. Τα αφεντικά θα πουν, εμείς θα απαντήσουμε. Τα αφεντικά θα ρίξουν λάσπη, εμείς θα απαντάμε με την αλήθεια. Κάναμε και εμείς ξεκάθαρο νομίζω πως την υπόθεσή μας θα την «τρέξουμε» ή μόνοι ή και με το σωματείο.

Στις 21/11 ενημερωθήκαμε πως υπήρξε τελικά τηλεφωνική επικοινωνία του σωματείου με την Αναπληρώτρια Διευθύντρια του ΔΕΔΔΗΕ. Τι ειπώθηκε στο σωματείο από πλευράς της; Αοριστίες, ασάφειες και… «φιλικές συμβουλές», τα οποία αφέθηκαν όλα αναπάντητα.

Από εκεί και πέρα χάθηκαν και τελείως τα ίχνη του σωματείου. Στις 29/11 αποστείλαμε μέσω e-mail ένα εσωτερικό κείμενο προς το «προεδρείο» που αναλύει τη θέση μας και κριτικάρει τη στάση του σωματείου. Καμία απάντηση δεν λάβαμε ούτε σε αυτό. Στις 8/12 κοινοποιήσαμε το ίδιο κείμενο σε όλα τα μέλη του ΔΣ και ζητήσαμε να καλεστεί άμεσα ΔΣ για την υπόθεσή μας. Τίποτα!

Όλο αυτό το διάστημα ενημερώναμε εργαζόμενους και εργαζόμενες, μέλη σωματείων και μη για την περίπτωσή μας και πέρα από την αλληλεγγύη που δεχόμασταν η αντίδραση ήταν μία: «το σωματείο πού είναι;». Αναγκαστήκαμε να έρθουμε σε επικοινωνία στις 16/12 μέχρι και με τα κεντρικά του ΠΑΜΕ. Από εκεί πήραμε ως απάντηση πως θα έρθουν σε επαφή με το σωματείο και θα μας ενημερώσουν. Αυτό δεν έγινε ποτέ. Στις 20/12 όμως ο συνάδελφος που είναι στο ΔΣ έλαβε e-mail για συνεδρίαση ΔΣ στις 22/12 με θέμα ανάμεσα στα άλλα και τις απολύσεις μας.

Στις 22/12 το πρωί η συνεδρίαση αναβλήθηκε λόγω «μη απαρτίας» και καλεστήκαμε πάλι να βρεθούμε μόνο με το «προεδρείο». Στη συνάντηση αυτή υποτίθεται πως δεν υπήρχε συγκεκριμένη θέση από το σωματείο. Επιστρέφαμε ξανά και ξανά στην αφορμή, μια αφορμή που βρήκαν τα αφεντικά και τώρα αναπαράγεται ως δικαιολογία, για να θαφτεί η απόλυσή μας. Στα ζητήματα που ανοίγαμε και στην κριτική, ουσιαστική για εμάς απάντηση δεν υπήρξε. Μας γυρνάνε συνεχώς δύο μήνες πίσω, ενώ εμείς εμφανιζόμαστε με δεδομένα που δεν μπήκαν καν στον κόπο να εξετάσουν. Ενημερώσαμε για τη Συνέλευση Αλληλεγγύης, που έχει συσταθεί και έχει αγκαλιάσει την υπόθεσή μας, όπως και για τη συγκέντρωση που θα γινόταν (όπως και έγινε) στις 28/12 έξω από τον ΔΕΔΔΗΕ Καλλιθέας με αίτημα την επαναπρόσληψή μας. Μας απαντήθηκε πως ίσως παραστεί κάποιος από το σωματείο και με μικρά βήματα ίσως να «πιάσουν το νήμα»…

PC: Τελικά ήρθε κάποιος στη συγκέντρωση; Έγινε έστω και τώρα κάποια κίνηση από το σωματείο;

Σ.: Όχι. Όσον αφορά τη συγκέντρωση θα ήταν και «περίεργο», εδώ που τα λέμε, να παραστεί κάποιος από το «προεδρείο» του σωματείου. Ως τι; Ως αλληλέγγυος; Δύο μέλη του σωματείου απολυθήκαμε και έχουμε βρει στήριξη από Συνέλευση Αλληλεγγύης. Θα αντιστραφούν και οι ρόλοι δηλαδή;! Όσο για τις «κινήσεις» που θα έκαναν, ακόμα και τώρα, δύο μήνες μετά την απόλυση, αποδείχτηκε και πάλι πως είναι «κούφια λόγια». Θα σας πω κάτι σε αυτό το σημείο, που είναι θέση και των δυο μας. Θα ήταν πιο «τίμιο» εξ’ αρχής, αν μας έλεγαν «δεν στηρίζουμε». Αυτό θα ήταν τουλάχιστον μια ξεκάθαρη θέση, παρά τα «ναι μεν αλλά».

PC: Ας πάμε παρακάτω… Γιατί θεωρείτε πως η απόλυσή σας είναι εκδικητική;

Σ.: Σε ένα ασφυκτικό περιβάλλον, που δεν ακούγεται «κιχ», είναι κάποιοι που θα πρέπει να βγουν μπροστά, να αντιπαρατεθούν με τα αφεντικά, να ανοίξουν κουβέντες με τους συναδέλφους… Σας είπα και νωρίτερα τη δράση μας ως εργαζόμενοι. Δεν ήμασταν με σταυρωμένα τα χέρια! Μπαίναμε στο χώρο δουλειάς με ανακοινώσεις, προπαγανδίζαμε και συμμετείχαμε στις απεργίες. Το όνομα κυρίως του συναδέλφου που συμμετείχε και στις διαβουλεύσεις με τον ΔΕΔΔΗΕ ήταν γνωστό στους «υψηλά ιστάμενους». Αν δεν ήταν αυτή η αφορμή, θα ήταν κάποια άλλη πιστεύω.

Να πω και ένα απλό παράδειγμα για το πώς τα αφεντικά φέρονται όταν νιώθουν πως «ξεχώρισαν την ήρα από το στάρι». Ενημερωθήκαμε από συναδέλφους πως τη θέση μας, μετά την απόλυση, την πήραν εργαζόμενοι που δουλεύουν ξανά με μισά ένσημα και προφορικές ατομικές συμφωνίες με τους εργολάβους.

PC: Τι συμπεράσματα έχετε βγάλει από τα παραπάνω; Ποιες οι δυσκολίες πέρα από το σωματείο που σας έχει εγκαταλείψει;

Σ.: Ως Πρωτοβουλία εργαζομένων και μιλώντας γενικά με συναδέλφους καταλήγουμε ξανά στο εξής: Η δύναμή μας βρίσκεται στην οργάνωση. Μπορούμε φυσικά να βγάλουμε συμπεράσματα από την αδιαφορία του σωματείου, που μένει ως άσχημη παρακαταθήκη, όχι μόνο για την ίδια τη δουλειά, στην οποία παρενέβη ως σωματείο, αλλά και ευρύτερα για όσες και όσους θέλουν να οξύνουν τον ταξικό ανταγωνισμό. Τα αφεντικά μπορούν να βρουν οποιοδήποτε λόγο να σε απολύσουν, να σου κλείσουν την πόρτα, να σε κατηγορήσουν, να σε απομονώσουν. Όταν το κάνει αυτό ο φορέας που υποτίθεται πρέπει να σου σταθεί, εκεί είναι που το πράγμα δυσκολεύει. Εμείς λέμε στους συναδέλφους να είναι συσπειρωμένοι και ενωμένοι. Να χτίζουν την οργάνωση στους χώρους δουλειάς με μικρά βήματα, να ενισχύουν τα σωματεία τους, ειδικά σήμερα που η επίθεση στην εργατική τάξη εντείνεται.

Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει σήμερα ένας εργαζόμενος έχουν φυσικά και την πολιτική χροιά, πώς θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Θα το πω απλά όπως το είδα σαν εργαζόμενος… Ο νόμος Χατζηδάκη μαζί με ό, τι άλλο έχει ψηφιστεί τα προηγούμενα χρόνια έχει στριμώξει τους εργαζόμενους και έχει κάνει να «γελούν και τα μουστάκια» των αφεντικών! Νομικά και μόνο, αν απολυθείς, το πρώτο που θα ακούσεις είναι πως το δικαίωμα της επαναπρόσληψης έχει πάει για βρούβες! Το αφεντικό μπορεί να σε απολύσει χωρίς να αιτιολογεί το λόγο και, αν πάρει η υπόθεση τη νομική οδό, δεν υποχρεώνεται σε επαναπρόσληψη. Του γίνεται απλά μια σύσταση… Τις δεκάδες απολύσεις που έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα τις ξέρετε καλύτερα από εμένα.

Να πω σε αυτό το σημείο κάτι τελευταίο για την ενημέρωση: Μαθαίνουμε πως στην περιοχή της Αθήνας απολύονται, από εργολάβο, εργαζόμενοι καταμετρητές, φορτώνοντας στους εναπομείναντες τη διπλή δουλειά. Ελπίζουμε το σωματείο να έχει πρόσβαση στους εργολαβικούς εργαζόμενους ώστε να «τρέξει» τις δικές τους απολύσεις…

PC: Υπάρχει αλληλεγγύη στην υπόθεσή σας;

Σ.: Στήριξη έχουμε από την Πρωτοβουλία εργαζομένων, που είμαστε και μέλη και «τρέχει» η Συνέλευση Αλληλεγγύης, που αποτελείται από μέλη σωματείων και ευρύτερα αλληλέγγυων. Ήδη έχει γίνει μια συγκέντρωση έξω από τον ΔΕΔΔΗΕ και είμαστε συνεχώς σε επαφή για τη συνέχεια.

Απαιτούμε να παρθεί πίσω η απόφαση της «απομάκρυνσης» από τον ΔΕΔΔΗΕ και να γίνει επαναπρόσληψη και των 2 μας από τον εργολάβο.

PC: Ευχαριστούμε πολύ! Καλή δύναμη στον αγώνα που δίνετε και η αλληλεγγύη μας είναι δεδομένη!

Σ.: Εμείς ευχαριστούμε για τη στήριξη που μας δίνετε και καλή συνέχεια στους αγώνες που ανοίγετε σε όλα τα επίπεδα!

Διαβάστε ακόμα:

Για την περίπτωση των δύο απολυμένων από ΔΕΔΔΗΕ και εργολάβους

Αφίσα που κολλιέται σε ΔΕΔΔΗΕ της Αττικής

Καλλιθέα: παρέμβαση στον ΔΕΔΔΗΕ