Από την «ειρήνη» και τον πόλεμο μέχρι τις επαναπροωθήσεις εχθρός ο ιμπεριαλισμός

«Στην Ελλάδα, οι επαναπροωθήσεις στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα έχουν γίνει de facto γενική πολιτική. Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες έχει καταγράψει σχεδόν 540 ξεχωριστά περιστατικά κατά την περίοδο 2020–2021, που αφορούσαν τουλάχιστον 17.000 άτομα που φέρεται να επέστρεψαν δια της βίας, ανεπίσημα, στην Τουρκία. [...] Η Ελλάδα φέρεται να απέτρεψε πάνω από 140.000 άτομα από την είσοδο στη χώρα μεταξύ Απριλίου και Νοεμβρίου 2021, και έχει ανακοινώσει επέκταση του φράχτη στην περιοχή του Έβρου. Στο Αιγαίο Πέλαγος, ΜΚΟ έχουν τεκμηριώσει τουλάχιστον 147 περιστατικά αναγκαστικής επιστροφής 7.000 μεταναστών, μεταξύ των οποίων και παιδιά, προς την Τουρκία από το Λιμενικό Σώμα Ελληνικής Ακτοφυλακής, χωρίς νόμιμη διαδικασία».

Έκθεση του Ειδικού Εισηγητή του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών, Φελίπε Γκονθάλεθ Μοράλες

Οι θηριωδίες που λαμβάνουν χώρα στα ελληνικά σύνορα είναι κομμάτι της βάρβαρης καθημερινότητας. Οι καταγγελίες για ανθρώπους που ξυλοκοπούνται, βασανίζονται, εξαφανίζονται, δολοφονούνται δεν έχουν τελειωμό. Τις τελευταίες μέρες είδε το φως της δημοσιότητας η περιβόητη έκθεση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας καταπολέμησης της Απάτης (Olaf), το άκουσμα και μόνο της οποίας πριν μερικούς μήνες είχε οδηγήσει σε παραίτηση τον εκτελεστικό διευθυντή της Frontex (Ευρωπαϊκός οργανισμός Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής), Φαρμπίς Λετζέρι. Στην έκθεση αυτή, από όσα έχουν δημοσιευτεί μέχρι στιγμής γίνεται ξεκάθαρο πως η ελληνική ακτοφυλακή, με τις πλάτες της Frontex, πραγματοποιεί παράνομες επαναπροωθήσεις μεταναστών.

Άνθρωποι ξεριζωμένοι από τους τόπους τους, θύματα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και των πολιτικών εκβιασμού της κάθε αστικής τάξης, που στην αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής μακριά από τον κίνδυνο του θανάτου, πνίγονται, εξαφανίζονται, πεθαίνουν δίπλα σε φράχτες μετά από άγρια καταστολή, όπως στη Μελίγια. Και αν καταφέρουν να ξεφύγουν από τη Σκύλλα, τους περιμένει στον τόπο που θα βρεθούν η Χάρυβδη κυκλωμάτων διακινητών, των δομών κολαστηρίων τύπου Μόρια, της ακραίας εκμετάλλευσης σε διαφόρων τύπου Μανωλάδες.

Σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ μέχρι τον Μάιο του 2022 περισσότεροι από 100 εκατομμύρια άνθρωποι είδαν το δρόμο της προσφυγιάς λόγω πολέμου, διώξεων, παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων- φανερά αυξημένος σε σχέση με τον περσινό αριθμό που είχε φτάσει τα 89 εκατομμύρια- με τον αριθμό να αναμένεται να αυξηθεί λόγω των ενδοιμπεριαλιστικών συγκρούσεων και της επισιτιστικής κρίσης.

Σύμφωνα με την έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου (2021) η Frοntex δεν είναι αρκετά αποτελεσματική στην αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης και του διασυνοριακού εγκλήματος για αυτό «έως το 2027 θα έχει επανδρωθεί σταδιακά με 10. 000 μέλη, συμπεριλαμβανομένων 3.000 συνοριοφυλάκων και ακτοφυλάκων, συνοδών επιστροφής και εμπειρογνωμόνων. Παράλληλα, ο προϋπολογισμός του Frontex προβλέπεται να αυξηθεί από 460 εκατομμύρια ευρώ το 2020 σε 900 εκατομμύρια ευρώ κατά μέσο όρο ετησίως και θα διατίθεται για την κάλυψη των αναβαθμισμένων καθηκόντων και λειτουργιών του.»

Η τραγική και συνεχόμενη αύξηση του προσφυγικού σε συνδυασμό με την περαιτέρω ενίσχυση της «προστάτιδας των συνόρων» και τη στήριξη/ συμμετοχή των εγχώριων αστικών κυβερνήσεων σε παράνομες επαναπροωθήσεις, καθιστούν τα σύνορα της Ελλάδας, μία από τις κύριες χώρες εισόδου προσφύγων, ένα κολαστήριο καταστρατήγησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εξευτελισμού και θανάτου.

Η οργή για τις θηριωδίες που σε καθημερινή βάση βιώνουν και θα συνεχίσουν να βιώνουν οι κατατρεγμένοι τούτου του κόσμου ξεχειλίζει. Η αλληλεγγύη μας είναι αυτονόητη. Για να μπορέσει όμως αυτή η οργή και η αλληλεγγύη να εκφραστεί πραγματικά οφείλουμε να την τοποθετήσουμε σε αντικαπιταλιστική- αντιιμπεριαλιστική βάση. Με το τσάκισμα αυτού του συστήματος που γεννά πολέμους, εκμετάλλευση, κατατρεγμένους.