Ενάντια στα ναρκωτικά και τις εξαρτήσεις

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκωτικών

26^η Ιουνίου. Παγκόσμια μέρα κατά των ναρκωτικών. Στυλοβάτες και μηχανισμοί ενός σάπιου και διεφθαρμένου κατεστημένου που πλασάρει τη μαστούρα και την εξάρτηση με οποιοδήποτε τρόπο θα αναφερθούν υποκριτικά και φέτος κατά αυτών.

Η ημερομηνία αυτή έχει καθιερωθεί από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1987, ως «Παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκωτικών και της παράνομης διακίνησής τους», τιμής ένεκεν του Λιν Τσε Χσου, Κινέζου αξιωματούχου που απαγόρευσε το εμπόριο οπίου με αποτέλεσμα τους «πολέμους του οπίου». Δεν θα σταθούμε όμως στην ιστορικότητα και τη σημασία αυτών των σημαντικών πολέμων όπου η Μεγάλη Βρετανία χρησιμοποιούσε το ναρκωτικό αυτό σαν όπλο για την επεκτατική αποικιοκρατική της πολιτική.

Με αφορμή αυτή τη μέρα δημοσιεύουμε την τοποθέτηση-εισήγηση της Βίδας στην εκδήλωση-συζήτηση ενάντια στα ναρκωτικά και τις εξαρτήσεις, που πραγματοποιήθηκε στις 18/12/21.

***

Η θέση μας απέναντι στα ναρκωτικά είναι παγιωμένη εδώ και χρόνια. Μια γραμμή που μέσα από την διαπάλη, τις εμπειρίες μας και την αυτοκριτική έχει ατσαλωθεί. Τα ναρκωτικά είναι εχθρός της εργατικής τάξης και έτσι τα αντιμετωπίζουμε.

Η περίοδος των ψευτολοκντάουν όμως μας έφερε μπροστά σε μια πραγματικότητα, όπου είδαμε κόσμο να καταφεύγει σε αυτά ή να κλιμακώνει την χρήση τους. Ξεκίνησε σιγά - σιγά η συνειδητοποίηση για τον ελέφαντα που βρίσκεται στο δωμάτιο, αλλά δεν μιλάει κανένας για αυτόν: την χρήση ουσιών και τις εξαρτήσεις. Για τους ανθρώπους που κάνουν χρήση κοκαΐνης στη δουλειά. Κάνουν χρήση MDMA στην έξοδό τους. Κάνουν χρήση αλκοόλ όλες τις υπόλοιπες ώρες, καπνίζουν χασίς και παρ’ όλα αυτά οι ίδιοι θα πουν πως δεν κάνουν ναρκωτικά, πως δεν έχουν εξαρτήσεις και πως φυσικά δεν κινδυνεύουν γιατί δεν έχουν καμία σχέση με την ηρωίνη.

Τα ναρκωτικά είναι όπλο του συστήματος, αυτό είναι πασίγνωστο και σχεδόν αυτονόητο, όμως πρέπει συνεχώς να το αναδεικνύουμε. Ειδικά σε περιόδους κρίσης η χειραγώγηση των μαζών κορυφώνεται με την πλατιά μαστούρα. Ενδεικτικά: η χρήση κοκαΐνης τον Μάρτη του 2019 ήταν 482γρ/ημ, τον Μάρτη του πρώτου λοκντάουν διπλασιάστηκε σε 804γρ/ημ, φτάνοντας τον Μάρτη του 2021 να έχει πενταπλασιαστεί σε 2.396γρ/ημ.

Δεν θα πλατειάσουμε με στοιχεία, μιας και στην καμπάνια που διενεργούμε ενάντια στα ναρκωτικά, έχουμε αναφερθεί σε τέτοια στατιστικά σε Ελλάδα, Τουρκία και αλλού. Αξίζει όμως να σημειωθεί η ραγδαία αύξηση νεκρών στις ΗΠΑ, το κέντρο του ιμπεριαλισμού και του καπιταλισμού. Οι νεκροί από υπερβολική δόση ξεπεράσανε τους  100.000, μέσα σε ένα χρόνο.

Φυσικά, όμως, αξίζει να σημειωθεί επιπλέον, παρόλο που έχουμε αναφερθεί ξανά, για τον πόλεμο που δέχονται οι δομές. Θα περίμενε κανείς ότι με τέτοια ραγδαία αύξηση χρήσης θα ενισχύονταν οι δομές απεξάρτησης. Αντί αυτού είδαμε την επιχείρηση κατάργησης του αυτοδιοίκητου του ΚΕΘΕΑ και την μείωση κονδυλίων. Μια απαξίωση όπως άλλωστε σε όλες τις δημόσιες δομές στη χώρα. Διαλυμένο ΕΣΥ, διαλυμένη δημόσια παιδεία, υποτιμημένες οι ζωές των παιδιών μας και οι δικές μας.

Είναι χρέος της εργατικής τάξης να πάρει την κατάσταση στα χέρια της, η μάχη αυτή για εμάς, όπως καλά γνωρίζετε, είναι στο κέντρο της πολιτικής μας υπόστασης. Για αυτό λοιπόν δεν θέλουμε ούτε έναν αγωνιστή, ούτε μία αγωνίστρια παροπλισμένη και αδύναμη. Δεν θέλουμε η νεολαία μας να φυτοζωεί παραδομένη στις ουσίες, αντιθέτως θέλουμε οι νέες και οι νέοι να είναι πρωτοπόροι στους αγώνες που θα αντιπαλέψουν την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Εμείς, με την σημερινή μας εκδήλωση-συζήτηση, τι θέλουμε ουσιαστικά;

Να διατρανώσουμε ότι η μάχη ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, σε όλες τις εξαρτήσεις είναι καθήκον που πρέπει να είναι πολύ ψηλά στις προτεραιότητες όλων των οργανώσεων που παλεύουν πραγματικά για την απελευθέρωση του προλεταριάτου. Θέλουμε να ξαναβάλουμε στο κέντρο του κινήματος την συζήτηση για τα ναρκωτικά και τη χρήση τους. Με διάθεση όχι ηθικοδασκαλίστικη, αλλά αντιθέτως, να ανοίξει ένας διάλογος με ειλικρινή και αυτοκριτικό τρόπο, ώστε να μην μείνει καμιά μόνη και μόνος στον πόλεμο που δέχεται η τάξη μας και τα παιδιά της από την αστική τάξη και τον καπιταλισμό.

Θέλουμε και προάγουμε έναν άλλο τρόπο ζωής και κουλτούρας. Βασισμένο στις αξίες της ζωής, της αλληλεγγύης, της παιδείας και της αυτομόρφωσης, της ανύψωσης του πνευματικού μας επιπέδου. Να διαμορφώσουμε και να διαμορφωθούμε ως ατσαλωμένοι άνθρωποι που προτάσσουν τη ζωή απέναντι στον θάνατο του καπιταλισμού και τον εξευτελισμό της ανθρώπινης υπόστασης.

Διαβάστε ακόμα:

Αγώνας για ζωή 

Τα ναρκωτικά παραμένουν... απειλή