Άγγελοι

            Για την Helin, τον Mustafa, για όλους τους συντρόφους

Ένας φίλος του περιοδικού Βίδα και του Prolet connect μοιράστηκε μαζί μας το παρακάτω ποίημα στη μνήμη της αγωνίστριας Helin Bölek και του αγωνιστή Mustafa Kocak, που δολοφονήθηκαν από το αστικό κράτος της Τουρκίας.

Άγγελοι

Κάποιες ψυχές δεν φτιαχτήκαν για αυτόν τον κόσμο

Άγγελοι πλαστήκαν απ‘ την μάνα τους την πέτρα και τον πατέρα τους το ατσάλι

Να μην λυγίζουνε και να χτυπούν το άδικο

Να σπαν τους άλυσους και τα δεσμά

Και να γκρεμίζουν φυλακές για να γινούν λιβάδια

Και να τα σπέρνουν χορτάρι ανοιξιάτικο

Να παίζουν τα παιδιά και να γλυκαίνεται η βροχή όταν φιλά το χώμα

Να φτερουγίζει ο έρωτας σιμά στα νεανικά τα σώματα

Όταν τα φυσά ο μαγιάτικος αέρας

Αλλά η μοίρα των αγγέλων είναι χαραγμένη στα ατσαλένια κόκαλα
και την πέτρινη την σάρκα και δεν σβήνει.

Να μην χορτάσει η μάνα τους την αγκαλιά τους την γλυκιά

Κι ο πόθος να μην ξεδιψάσει απ’ τον ιδρώτα τους.

Αλλά ανήφορο μεγάλο να τραβάνε

Και με τα κρίματα του κόσμου όλου να είναι πάντα φορτωμένες οι πλάτες τους, βάρος αβάσταχτο και άδικο.

Και οι καταραμένοι να τους χτυπούν με ό, τι βρουν στον δρόμο τους τον δύσβατο

Μα εκείνοι δεν λυγάνε στον ανήφορο, κι ας τους ξεσκίζει την σάρκα η σκλαβιά,
κι ας χύνεται ποτάμι το αίμα τους απ’ τ’ άδικο.

Σκελετωμένοι προχωράν τον Γολγοθά, με βλέμμα καθάριο, χωρίς να μετανιώνουν και να λιγοψυχούν, γιατί είναι Άγγελοι, και τα κόκαλά τους είναι από ατσάλι, και η σάρκα από πέτρα, και το αίμα τους καυτό σαν λάβα, και η καρδιά και ο νους φτιαγμένα να’ ναι ελεύθερα και ν ‘ αγαπούν, το κλάμα και το γέλιο των παιδιών και των συντρόφων.

                        Για την Helin, τον Mustafa, για όλους τους συντρόφους

Που θα είναι πάντα μαζί μας....