Για το μέτρο της τηλεκπαίδευσης

Διανύουμε την τρίτη εβδομάδα όπου τα σχολεία είναι κλειστά μετά την απόφαση για αναστολή λειτουργίας όλων των εκπαιδευτικών μονάδων. Όπως μας ενημερώνει το υπουργείο παιδείας από την ηλεκτρονική του σελίδα και τη σχετική ανακοίνωση «Εξ αποστάσεως εκπαίδευση- Οδηγίες και σχετική ενημέρωση», από την πρώτη στιγμή ανταποκρίθηκε άμεσα, ενεργοποίησε ψηφιακά εργαλεία, υλοποιεί το σχέδιο με ταχύτατους ρυθμούς και εντυπωσιακή συμμετοχή. Διαβάζοντας, λοιπόν, τις σχετικές ανακοινώσεις θα μπορούσαμε να πούμε ότι όλα βαίνουν καλώς!

Πίσω όμως από όλες αυτές τις όμορφες εκφράσεις κρύβεται μια τραγελαφική κατάσταση, με ένα σύστημα που συνέχεια «πέφτει» και δυσλειτουργεί. Γονείς παραπονιούνται ότι, ενώ έχουν πάρει τους σχετικούς κωδικούς από το Σχολικό Δίκτυο, το σύστημα δεν τους αναγνωρίζει. Εκπαιδευτικοί αναφέρουν ότι δεν μπορούν να δουλέψουν, διότι το σύστημα είναι πολύ αργό. Οι εγγεγραμμένοι χρήστες (εκπαιδευτικοί και μαθητές), είναι λίγοι (ειδικά από την πλευρά των μαθητών, αν αναλογιστεί κανείς ότι τη Δευτέρα οι εγγραφές μαθητών ήταν 255.801, ενώ μιλάμε για ένα σύνολο που ξεπερνά το 1.000.000).

Επίσης, στη σχετική ανακοίνωση στη σελίδα του Υπουργείου και στον τομέα «συχνές ερωτήσεις» παρατίθεται η παρακάτω ερώτηση (μάλλον για να προλάβει τις… κακές γλώσσες): «Μήπως το σύστημα αυτό αποκλείει τις πιο ασθενείς κοινωνικά ομάδες που δεν έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο;» Και απαντά: «Επ’ ουδενί. Κατ’ αρχάς, σχεδόν όλες οι οικογένειες με παιδιά έχουν πρόσβαση σε σταθερή σύνδεση ίντερνετ και χωρίς περιορισμό δεδομένων (βάσει στοιχείων από το Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης). Επιπλέον, όμως, μπορεί κανείς να συνδεθεί με την ψηφιακή τάξη και μέσω τηλεφωνικής γραμμής, με αστική χρέωση από σταθερό τηλέφωνο.»

Εδώ να τονίσουμε ότι η υπογράμμιση δεν είναι δική μας αλλά του Υπουργείου. Τόσο περήφανο είναι για την εναλλακτική που δίνει που την υπογραμμίζει κιόλας! Επίσης, καλό είναι το Υπουργείο, που προσπαθεί να χρησιμοποιήσει ως μέσο πειθούς τα στοιχεία του Υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής, για να μας πείσει ότι όλα είναι μελετημένα και ζυγισμένα, να μας παραθέσει ανάλογα στοιχεία για το πόσα νοικοκυριά (μαθητών και εκπαιδευτικών)  διαθέτουν υπολογιστή και τον απαραίτητο εξοπλισμό (κάμερα, ακουστικά, μικρόφωνα, εκτυπωτή κ.α.) για να μπορέσει να πραγματοποιηθεί το μάθημα σωστά, καθώς και στοιχεία για την κατάρτιση των εκπαιδευτικών.

Όλα τα παραπάνω δεν τα παραθέτουμε για να παραπονεθούμε ότι το σύστημα δεν λειτουργεί σωστά -αυτό το ξέραμε από την πρώτη στιγμή. Τα παραθέτουμε, για να καταδείξουμε την κατάσταση που επικρατεί αυτή τη στιγμή στον χώρο της εκπαίδευσης, τις δυσκολίες με τις οποίες έρχονται αντιμέτωποι εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς και τον ταξικό χαρακτήρα της λύσης της τηλεκπαίδευσης. Μεσοβέζικες λύσεις off the record όπως «όλα τα παιδιά έχουν κινητό και η δουλειά γίνεται και από εκεί» και οι γελοιότητες του Υπουργείου «έχετε και σταθερά τηλέφωνα» αποδεικνύουν τη λογική του εγχειρήματος.

Η φυσική παρουσία στον χώρο της διδασκαλίας είναι αναντικατάστατη. Κανένας υπολογιστής και κανένα μάθημα εξ αποστάσεως δεν μπορεί να αντικαταστήσει τον εκπαιδευτικό και την άμεση επαφή με τους μαθητές/τριες μέσα στην τάξη. Τα σχολεία είναι ήδη τρεις εβδομάδες κλειστά. Στην προκειμένη η τεχνολογία μπορεί να βοηθήσει μόνο έως το επίπεδο των επαναληπτικών ασκήσεων, ώστε ούτε ο εκπαιδευτικός να χάσει την επαφή με τους μαθητές του ούτε ο μαθητής με την εκπαιδευτική διαδικασία. Αλλά ακόμα και αυτό δεν μπορεί να γίνει, αν δε δοθεί ο κατάλληλος εξοπλισμός και στις δυο πλευρές (εκτός αν μας πουν ότι είναι και αυτό ατομική ευθύνη!).

Η εκπαίδευση στο πλαίσιο της συνολικής καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης των τελευταίων ετών έχει δεχθεί ένα γερό χτύπημα. Η πρόταση για τηλεκπαίδευση δεν είναι η πρώτη φορά που πέφτει στο τραπέζι και παρόλο που δε λειτουργεί σωστά, μπαίνει στην καθημερινότητα πολλών ανθρώπων. Δε θα επιτρέψουμε σε κανέναν να τη νομιμοποιήσει με σκοπό να υποβαθμίσει κι άλλο το μέλλον της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης. Τα αιτήματα μας σταθερά πρέπει είναι μαζικοί μόνιμοι διορισμοί, σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους τους εκπαιδευτικούς, υπεράσπιση της δωρεάν και δημόσιας παιδείας.

Η κατάσταση η οποία βιώνουμε αυτή τη στιγμή εξαιτίας του Covid-19, δίνει την ευκαιρία στους αστούς διαχειριστές να συγκεντρώσουν εμπειρία πάνω στα προδιαγεγραμμένα σχέδιά τους, να παραβιάσουν δικαιώματα, να προχωρήσουν σε αντιδραστικές αλλαγές τόσο στον χώρο της εκπαίδευσης όσο και σε οποιονδήποτε εργασιακό χώρο.

Να οργανώσουμε τις απαντήσεις μας στην αντιδραστική αυτή επίθεση του Κεφαλαίου σε ταξική- αντικαπιταλιστική βάση.