Για τον νεκρό ανασφάλιστο εργάτη στη Χαλκίδα

Και μαθαίνουμε σήμερα, 21/07, τη δυσάρεστη είδηση: ο πρώτος νεκρός απ’ τον καύσωνα στη Χαλκίδα. Ετών 46. Οι αρχικές πληροφορίες ότι ήταν διανομέας διαψεύστηκαν. Ακόμα και το νοσοκομείο (!) στην ανακοίνωση που εξέδωσε μας ενημέρωσε (δια παρενθέσεως…) ότι ο νεκρός δεν ήταν διανομέας. Τόση πρεμούρα; Γιατί; Για να ακολουθήσει η επόμενη ενημέρωση απ’ το Εργατικό Κέντρο Εύβοιας ότι τελικά μάλλον ήταν διανομέας ανασφάλιστος. Λίγο μετά συλλαμβάνεται ο ιδιοκτήτης της ψησταριάς που εργαζόταν και του απαγγέλλονται κατηγορίες για ανθρωποκτονία από αμέλεια, καθώς εξέθεσε τον εργαζόμενο σε ακραίες θερμοκρασίες. Και έπεται συνέχεια.

Ποια θα είναι όμως αυτή; Πως θα δικαιωθεί ένας ακόμα νεκρός εργάτης; Πως θα σταματήσει η μαύρη εργασία; Ποιος θα αποζημιώσει την οικογένεια του κάθε εργαζόμενου όταν δουλεύει «μαύρα»; Πως θα διασφαλιστούν όλοι οι άλλοι; Πως θα διασφαλίσει το «κοινωνικό» κράτος μας ότι δεν θα θρηνήσουμε άλλον νεκρό; Ο καύσωνας συνεχίζεται και θα συνεχίζεται. Όπως και κατά το «οι φωτιές πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν». Τόσο απλά, τόσο κυνικά. Μη και βάζουμε συνέχεια περιορισμούς στις εταιρείες και στα μαγαζιά, πως θα βγάζουν και αυτοί το «ψωμί» τους. Σήμερα οι θερμοκρασίες ήταν υψηλές σε όλη τη χώρα, για να μη μιλήσουμε για τις πόλεις και φυσικά την Αθήνα, όπου συνωστίζεται ο μισός πληθυσμός. Η μόνη ανακοίνωση του υπουργείου αφορούσε την τηλεργασία στο Δημόσιο. Στην E-food και στη Wolt, καθώς και σε σειρά μεγάλων εταιρειών διανομής φαγητού και courier, ήταν οι εργαζόμενοι και τα σωματεία τους που πίεσαν να κρατηθεί το ωράριο της απαγόρευσης μεταξύ 12-5. Για να μην αναφέρουμε ντελίβερι σε καφέ, εξωτερικούς υπαλλήλους κλπ που δούλευαν κανονικότατα…

Αν δεν διεκδικήσουμε οι εργαζόμενοι τα αυτονόητα, αν δεν απαιτήσουμε τα μέτρα ασφάλειας για τη ζωή μας, καμιά παρέμβαση δεν θα έρθει από μόνη της. Τα «αγαπητά μας» αφεντικά σιωπούν σα να μη συμβαίνει τίποτα και δε διστάζουν να σε στείλουν ούτε μέχρι την Ελευσίνα για μια παραγγελία. Το έδειξε και η προηγούμενη εβδομάδα: μόνο όταν πίεσαν τα σωματεία βγήκε ανακοίνωση απαγόρευσης εργασίας μεταξύ 12-5 τις μέρες της κορύφωσης του καύσωνα. Καλά τα νερά και οι ηλεκτρολύτες, αλλά όταν βράζει ο τόπος το καλύτερο είναι η προφύλαξη. Ούτε μεμψιμοιρία αλλά ούτε και «νταηλίκια» περί «σκληρών» και «μαλακών» εργαζομένων. Οι σκληροί που δεν νιώθουν από χιόνια και καυτό ήλιο, που ανεβαίνουν στη σέλα, ανεβαίνουν στην οικοδομή, σερβίρουν κολυμπώντας για καλά τιπς και πάει λέγοντας. Όχι. Μπορεί κάποιοι να θέλουν να σέρνονται στα 4. Δικαίωμα όλων μας να μη το επιτρέπουμε.

Οργάνωση και αγώνας στους χώρους της δουλειάς για να επιστρέφουμε όλοι σώοι στα σπίτια μας. Κι όπως είπε κι ένα αφεντικό στους εργαζόμενους του τις προηγούμενες μέρες: «Πείτε και σεις κάτι ρε παιδιά στο σωματείο, αν δεν βγάλει ανακοίνωση εγώ τι να κάνω, δεν μπορώ να μην κάνω δρομολόγια». Ευχαριστούμε πολύ. Το έχουμε υπόψιν. Γι’ αυτό είμαστε οργανωμένοι. Γι’ αυτό απαιτούμε να σταματάει η διανομή στις ακραίες καιρικές συνθήκες. Δεν είναι ανάλογα «αν σε παίρνει» στη δουλειά. Είναι νομοθεσία. Είναι το δίκιο του εργαζόμενου. Είναι η ασφάλεια όλων μας πάνω απ’ το κέρδος.

X. εργαζόμενη σε δίκυκλο, Αθήνα