Όταν οι οπαδοί δεν τραγουδούν για τα συμφέροντα των καπιταλιστών...

«Για σένα η καρδιά μου πονά εδώ και χρόνια

Για σένα τα μάτια δακρύζουν αγαπημένη Παλαιστίνη…

Λευτεριά στην Παλαιστίνη μας και στην Ιερουσαλήμ η γιορτή μας…

Είμαι οπαδός της Ραζά κι οπαδός της Παλαιστίνης
Εκεί θέλω να πάω ποιος θα ’ρθει μαζί μου»…

Οι παραπάνω στίχοι είναι αποσπάσματα από σύνθημα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, που τραγουδούν οι οπαδοί της «Ραζά» στο Μαρόκο, σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου με αντίπαλο ομάδα από την Παλαιστίνη.

Μια πτυχή της κοινωνικής ζωής και τα γήπεδα, όπου όταν δεν μπαίνει το οπαδικό «απολίτικ» με «ολίγον» εθνικισμό και μπόλικη υπεράσπιση καπιταλιστικών συμφερόντων, μπορεί να μεταφέρει την κουλτούρα της αλληλεγγύης. Το παραπάνω βίντεο αναδεικνύει τέτοια στιγμιότυπα διεθνιστικής αλληλεγγύης…

Παρ’ όλα αυτά – και παίρνοντας ως παράδειγμα και τους εγχώριους οπαδούς – οι έστω συμβολικές κινήσεις, παίρνουν χαρακτήρα διεθνιστικό και αντιφασιστικό, όταν δεν ανακατεύονται με ψευτοδιλήμματα και δεν μπαίνουν ως «παρενθέσεις».