Περί ασύλου και καταστολής

Πολύς ντόρος γίνεται γύρω από το θέμα του πανεπιστημιακού ασύλου. Με πρόσχημα την «παραβατικότητα» χτίζονται για χρόνια ολόκληρα τα επιχειρήματα γύρω από την κατάργηση του. Όμως, αφαιρώντας τις γενικόλογες εκφράσεις περί νομιμότητας που χρησιμοποιούν οι εκάστοτε αστικές κυβερνήσεις, το μόνο στο οποίο στοχεύουν είναι η δημιουργία πανεπιστημίων άμεσα συνδεδεμένα με επιχειρήσεις, η μετατροπή της έρευνας σε τσιφλίκι προσαρμοσμένο στην κερδοφορία των επιχειρήσεων, η υποβάθμιση των προπτυχιακών σπουδών, η μεταφορά της γνώσης σε ακριβοπληρωμένα μεταπτυχιακά και η αποσιώπηση οποιαδήποτε φωνής αντίστασης μέσα στο χώρο του πανεπιστημίου. Όλα αυτά προφανώς και δεν είναι πρωτάκουστα. Είναι επιταγές της ΕΕ και πιο συγκεκριμένα της συνθήκης της Μπολόνια.

Στρώνοντας τον δρόμο στα παραπάνω όλες οι προηγούμενες αστικές κυβερνήσεις, έρχεται τώρα η ΝΔ για να βάλει την υπογραφή της στο νομοσχέδιο που αφορά την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Και κάπως έτσι, μετά την απόφαση της πρυτανείας να εφαρμόσει λοκ- άουτ στην ΑΣΟΕΕ την Κυριακή το βράδυ και να κρατήσει τη σχολή κλειστή από τις 11 έως τις 17/ 11, φτάνουμε στα γεγονότα της 11^ης Νοέμβρη. Φοιτητές, έπειτα από πορεία που ξεκίνησε από την Βικτώρια, περνούν στο σπάσιμο του λοκ- άουτ και τα ΜΑΤ εισβάλλουν στο χώρο του πανεπιστημίου.

Το χρονικό της ημέρας (και των επόμενων ημερών) γνωστό. Καταστολή, βία, τρομοκράτηση, καταγγελία από τους εργαζόμενους του ΕΚΑΒ για έλεγχο των ασθενοφόρων και καταγραφή των στοιχείων των τραυματισμένων από τα ΜΑΤ, σύλληψη φοιτητή έξω από το σπίτι του και εισβολή χωρίς ένταλμα… Και τελευταία η δήλωση του προέδρου της ΠΟΑΣΥ ότι «οι φυλακές είναι έτοιμες και είναι εκεί, για όποιον επιθυμεί να πετάξει μολότοφ στην επέτειο του Πολυτεχνείου». Από όλο αυτό δεν θα μπορούσαν να λείψουν ούτε τα ΜΜΕ, γνωστά για τον ρόλο τους, τα οποία προπαγανδίζουν τα γεγονότα με στημένα ρεπορτάζ που ξεπερνούν τα όρια της γελοιότητας, αλλά ούτε και ο ΣΥΡΙΖΑ που προσπαθεί να πάρει μερίδιο από τους αγώνες. Να θυμίσουμε εδώ, για να μην ξεχνάμε τον βρώμικο ρόλο τους, τον νόμο Γαβρόγλου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και το πόρισμα της επιτροπής Παρασκευόπουλου για τη βία στα πανεπιστήμια.

Τα αντανακλαστικά των φοιτητών και της νεολαίας ήταν άμεσα ενάντια τόσο στο κλίμα καταστολής όσο και στην προάσπιση του πανεπιστημιακού ασύλου και κατ’ επέκταση της δωρεάν και δημόσιας παιδείας. Στα πλαίσια της αναδιάρθρωσης και ο χώρος της εκπαίδευσης βιώνει μια ολομέτωπη επίθεση. Χρέος των μαθητών, των φοιτητών αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας είναι να σταθούν απέναντι στα σχέδια των καπιταλιστών και των οργάνων τους σε όλα τα πεδία.