Αλληλεγγύη στον αγωνιζόμενο λαό της Χιλής

Από τις 18 Οκτώβρη, η Χιλή των ταξικών ανισοτήτων, των προλετάριων, των φτωχών Μαπούτσε, των "εξαφανισμένων", των εκτελεσμένων, των θυμάτων της ελεύθερης αγοράς βρίσκεται σε σύγκρουση με τη Χιλή της αστικής τάξης ,τη Χιλή των δικτατοριών, του πειράματος της σχολής του Σικάγου, του Πινιέρα και των αμερικανικών συμφερόντων.

Τα τριάντα χρόνια από την πτώση της δικτατορίας του Πινοσέτ δεν είναι αρκετά, για να σβήσουν τις μνήμες που προκαλεί ο στρατός στους δρόμους της Χιλής.

Η αύξηση των 30 πέσος στην τιμή των εισιτήριων του μετρό από την κυβέρνηση Πινιέρα, ήταν μόνο η αφορμή που κατέβασε τον λαό στους δρόμους. Η κήρυξη της χώρας σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης, αντί να τους τρομοκρατήσει, όξυνε την οργή των καταπιεσμένων, οι οποίοι είναι η κινητήρια δύναμη της εξέγερσης που διαδραματίζεται ένα μήνα τώρα στη Χιλή.

Οι προλετάριοι της Χιλής έχουν βιώσει στο πετσί τους το άγρια νεοφιλελεύθερο οικονομικό μοντέλο που έφερε η δικτατορία, το οποίο όχι μόνο δεν εγκαταλείφθηκε, αλλά επεκτάθηκε και εξελίχθηκε. Έχουν βιώσει την καταστροφή του συνταξιοδοτικού συστήματος. Ο χιλιανός λαός έχει διαδηλώσει ξανά στο παρελθόν ενάντια στο σύστημα των μονοπωλιακών ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών - που εγκαθίδρυσε η χούντα του Πινοσέτ και συνεχίζεται έως σήμερα- στο οποίο έξι μονοπωλιακοί όμιλοι διαχειρίζονται και κερδοφορούν από τον πλούτο της εργατικής τάξης της Χιλής.

Ο λαός της Χιλής έχει έρθει αντιμέτωπος με την περιθωριοποίηση του οργανωμένου εργατικού κινήματος, την καπιταλιστική συσσώρευση με βασικό πυλώνα τις εξορύξεις και την εξαγωγή πρώτων υλών, την ιδιωτικοποίηση του συστήματος υγείας, την υποβάθμιση της παιδείας…

Το 2017 σύμφωνα με έρευνα του υπουργείου Κοινωνικής Ανάπτυξης, το εισόδημα του πλουσιότερου τμήματος του πληθυσμού ήταν 39,1 φορές υψηλότερο από το εισόδημα του φτωχότερου τμήματος (οι μισοί Χιλιανοί κερδίζουν λιγότερα από 400 δολάρια τον μήνα). Σύμφωνα με στοιχεία του Ο.Ο.Σ.Α., η Χιλή είναι η χώρα με τις μεγαλύτερες ανισότητες σχεδόν σε όλο τον κόσμο. Τα Ηνωμένα Έθνη προσθέτουν ότι το 1% των Χιλιανών κατέχει το 25% του πλούτου της χώρας.

Από τις 18 Οκτώβρη στους δρόμους της Χιλής οι καταπιεσμένοι στήνουν οδοφράγματα, συγκρούονται με τον στρατό και την αστυνομία, καταστρέφουν σταθμούς του μετρό, απαλλοτριώνουν σούπερ μάρκετ και πολυκαταστήματα, ισοπεδώνουν τις εγκαταστάσεις των μισητών εταιρειών διαχείρισης νερού, πυρπολούν αστυνομικά τμήματα, ενώ οργανώνουν την μεγαλύτερη απεργία των τελευταίων 30 ετών. Μέχρι στιγμής οι νεκροί είναι τουλάχιστον είκοσι τρεις - οι πέντε εξ αυτών από σφαίρες των δυνάμεων ασφαλείας- ενώ χιλιάδες είναι οι τραυματίες και οι συλληφθέντες.

Παρά τις διαβεβαιώσεις του Πινιέρα για ελάφρυνση των ασθενέστερων τάξεων και τροποποιήσεις του συντάγματος που είναι το ίδιο από την εποχή του Πινοσέτ, ο αγώνας στη Χιλή συνεχίζεται.

Επικεντρωμένες στο αίτημα Συντακτικής Συνέλευσης, οπορτουνιστικές δυνάμεις, όπως το Frente Amplio (Ευρύ Μέτωπο) και άλλες, επεδίωξαν να διοχετεύσουν την ταξική οργή σε κανάλι ειρήνευσης, να απομονώσουν τα πιο μαχητικά στοιχεία των μαζών. Ωστόσο, όπως αναφέρει το περιοδικό El Pueblo (“La revuelta popular no se detiene”, 24/10) πολλές και πολλοί αδιαφόρησαν για τις νουθεσίες ταξικής ειρήνευσης των ηγετών τους. Πολλές και πολλοί συνειδητοποίησαν για πρώτη φορά την ανάγκη να οργανώσουν την αυτοάμυνα ενάντια στις δυνάμεις καταστολής και ταυτόχρονα να προετοιμάσουν νέες κινητοποιήσεις.

Ο δρόμος της ανασυγκρότησης του κομμουνιστικού κινήματος στη Χιλή -όπως και αλλού -είναι ανοιχτός και ο αγώνας ενάντια στους ιμπεριαλιστές και τους ντόπιους εκμεταλλευτές προϋποθέτει τον αγώνα ενάντια στον οπορτουνισμό.