Ως πότε βήμα στους σοσιαλδημοκράτες;;

«Σε απάντηση διαδόσεων δηλώνω περισσότερο ΣΥΡΙΖΑ από ποτέ, άλλωστε τα γραπτά μου βασίζονται στις συνεδριακές αποφάσεις του κόμματός μου»

Γ.Μηλιός 2/2015

Έχουμε αναφερθεί επανειλημμένα στις σχέσεις «κινημάτων»-σοσιαλδημοκρατίας.

Υπήρξαν τάσεις στους κόλπους των «κινημάτων» που φλέρταραν ανοιχτά με σοσιαλδημοκράτες, ενώ έχουμε δει και θέσεις που συνέκλιναν από «κινηματικές μεριές» με θέσεις σοσιαλδημοκρατών, ειδικά την περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αντιπολίτευση. Πολλοί από τα «κινήματα» ήταν αυτοί που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο αποδέχτηκαν την ροζ αριστερά, που σήμερα διαχειρίζεται τον ελληνικό καπιταλισμό, και της έδωσαν χείρα βοηθείας.

Τέτοιο παράδειγμα αποδοχής, τρανό μάλιστα, είναι ο οικονομολόγος «μαρξιστής» Γ. Μηλιός, ο οποίος επηρέαζε πολλούς χώρους και τάσεις του ευρύτερου αριστερού κινήματος (με την πολύ διευρυμένη έννοια). Ο Γ. Μηλιός, που ήταν ενταγμένος στο αναθεωρητικό και οπορτουνιστικό ΚΚΕ εσωτ. και στη συνέχεια στην Β’ Πανελλαδική, συνέχισε την πολιτική του καριέρα στηρίζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ. Το συγκεκριμένο στέλεχος και εκδότης του περιοδικού Θέσεις, ήταν ένας από τους βασικούς θεωρητικούς ιδεολογημάτων με μαρξίζουσα ρητορική, που εμφανιζόταν στο περιθώριο της ταξικής πάλης και μέσω πανεπιστημιακών αριστερών κύκλων τα μόστραρε ως «μαρξιστικές λύσεις». 

Ο Μηλιός λοιπόν ανέπτυξε το δήθεν αντιφιλελεύθερο πολιτικό του «όραμα» και καλλιέργησε αυταπάτες για την αριστερή διαχείριση του ελληνικού καπιταλισμού, ως υποτιθέμενο στάδιο για ριζοσπαστικοποίηση και διεύρυνση των λαϊκών αγώνων ενάντια στις φιλελεύθερες πολιτικές. Ας πούμε ένα think tank του ΣΥΡΙΖΑ με αριστερό «μαρξιστικό» προφίλ.

Πολλοί, όχι μόνο από την εξωκοινοβουλευτική αριστερά, αλλά και από τον αντιεξουσιαστικό χώρο, συνέκλιναν με τον αριστερό ως τότε σοσιαλδημοκράτη και άνοιξαν και «φιλικό» διάλογο:

- Συζήτηση στην κατάληψη Υφανέτ με θέμα: «Οικονομία του κινδύνου - πολιτικές διακινδύνευσης».

- Εκδήλωση στο αυτόνομο στέκι Ζ. Πηγής και Ισαύρων με θέμα: «Δικτατορία των αγορών ή δικτατορία του κεφαλαίου».

- Εκδήλωση στο Nosotros με θέμα: «Η αριστερά στην κυβέρνηση και η απάντηση των κοινωνικών κινημάτων».

Σε αυτούς λοιπόν που έδιναν βήμα στον σοσιαλδημοκράτη Μηλιό (και σε κάθε ιδεολογικό καθοδηγητή του ΣΥΡΙΖΑ) οι σύντροφοι με ταξική προλεταριακή και αντικαπιταλιστική αναφορά ασκούσαν σκληρή κριτική. Ίσως να είχαμε μια κρυφή ελπίδα (!) ότι τα «κινήματα» που ρίσκαραν και έχασαν με τον ΣΥΡΙΖΑ θα έβγαζαν συμπεράσματα και θα απομόνωναν έστω και αργά όλους αυτούς τους σοσιαλδημοκράτες μάγους που βγάζουν από το καπέλο διαφόρων ειδών «λύσεις».

Όμως, χωρίς ιδιαίτερη έκπληξη, βρισκόμαστε στο ίδιο έργο θεατές:

- Εκδήλωση της Α.Π. Ροσινάντε με θέμα: «Από την άνοιξη των κινημάτων στον χειμώνα των μακεδονικών συλλαλητηρίων. Μια αριστερή κυβέρνηση δρόμος»;

- Διήμερο του ΕΕΚ «200 χρόνια Καρλ Μαρξ».

Βλέπουμε ομάδες και οργανώσεις που συγκαταλέγουν τους εαυτούς τους στην ριζοσπαστική αριστερά ή/και θέλουν να λέγονται επαναστατικές - να δίνουν πάλι  βήμα στον «μαρξιστή» Μηλιό. Ο βρώμικος ρόλος που έπαιξε και ο Μηλιός, για να ανέβουν οι σοσιαλδημοκράτες στην εξουσία και να υπηρετούν σήμερα το ελληνικό Κεφάλαιο, μάλλον για όλες αυτές τις ομάδες και οργανώσεις πέρασε στα ψιλά.

Οι προλετάριοι του κινήματος δεν τρώνε κουτόχορτο, και δεν μπορεί κανείς να υποτιμήσει την νοημοσύνη τους. Ας σκεφτούν τι ανταγωνιστικό κίνημα χρειαζόμαστε, με ποιους συμμάχους και με ποιον προσανατολισμό, χωρίς να χάφτουν αμπελοφιλοσοφίες από καθηγητάκηδες «μαρξιστές».

Ο διαχωρισμός μας από τους φορείς σοσιαλδημοκρατικών ιδεολογημάτων και η ανάπτυξη ενός ταξικού προλεταριακού κινήματος πρέπει να γίνει όρος ενότητας των αγωνιστών, ούτε βήμα πίσω. Καμία συνδιαλλαγή με τους διανοούμενους μικροαστούς και τους καβατζωμένους στο αστικό σύστημα ιδεολόγους.