classe contra classe

Από τις 5 έως τις 21 Αυγούστου η Βραζιλία «φιλοξενεί» τους ολυμπιακούς αγώνες. Πέρασαν 2 χρόνια από όταν υποδέχτηκε το μουντιάλ και βρισκόμαστε στο ίδιο έργο θεατές. Σε αυτά που η εγκληματική αστική τάξη στήνει για την κερδοφορία της στις πλάτες των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, στα όσα παρουσιάζει για να δείξει την «παντοδυναμία» της σε επίπεδο καταστολής και θωράκισης του σάπιου συστήματος της. Οι φιέστες τους όμως δεν μπορούν να πιάσουν στον ύπνο τους καταπιεσμένους, τους φτωχοδιάβολους που καθημερινά δολοφονούνται και ζουν μέσα στην φτώχεια και την εκμετάλλευση. Οι καταπιεσμένοι γνωρίζουν καλά ποιοι κερδοφορούν εις βάρος τους, αναγνωρίζουν  τους κουμανταδόρους του κεφαλαίου, ναρκέμπορους, κράτος - παρακράτος. Παλεύουν για το ξεμπρόστιασμα του καπιταλισμού.

Ο κόσμος της εξουσίας του κεφαλαίου δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από φιέστες ενός υποτιθέμενου «ευ αγωνίζεσθαι». Οι γιορτές τους είναι γιορτές χορηγών - πολυεθνικών, τα ολυμπιακά αθλήματα στα χέρια τους γίνονται προϊόν θεάματος και στοιχημάτων.

Αγωνιστές προλετάριοι στην Βραζιλία διαδηλώνουν στους δρόμους του Ρίο, βρίσκονται έξω από το στάδιο Μαρακανά λίγο πριν την τελετή έναρξης των ολυμπιακών αγώνων και βρίσκονται δυναμικά αντιμέτωποι με τον κατασταλτικό μηχανισμό. Ξέρουν πως οι ολυμπιακοί αγώνες δεν θα φέρουν κανένα κέρδος στα φτωχά στρώματα που αριθμούν χιλιάδες οικογένειες όσα και αν υπόσχονται οι κυβερνώντες και οι καπιταλιστές της χώρας.

Η πραγματικότητα της χώρας είναι οι φαβέλες, το κατεστραμμένο σύστημα υγείας και παιδείας, οι χιλιάδες λαού που ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες. Είναι τα τεράστια νούμερα της ανεργίας, οι εκμεταλλευτικές σχέσεις παραγωγής, είναι οι δολοφονημένοι και ξεσπιτωμένοι φτωχοδιάβολοι.

Μια άλλη όμως πραγματικότητα που δίνει κουράγιο στους απανταχού προλετάριους είναι ο ασταμάτητος και ακούραστος ταξικός αγώνας που υπάρχει και θα συνεχίζει να υπάρχει σε κάθε γωνιά του πλανήτη όσο βασιλεύει το σύστημα εκμετάλλευσης. Ο εργατόκοσμος της Βραζιλίας παλεύει για το δίκιο του, συμμετέχει σε απεργίες και διαδηλώσεις ενάντια στο ντόπιο και διεθνές κεφάλαιο, καθηγητές και μαθητές παλεύουν ενάντια στο ταξικό εκπαιδευτικό σύστημα, αγρότες αντιστέκονται στους τσιφλικάδες, ιθαγενείς πληθυσμοί εναντιώνονται στις εξώσεις και στους διωγμούς… Ταξική αλληλεγγύη στις οργανωμένες ταξικές δυνάμεις στην Βραζιλία.

Αναδημοσιεύουμε από το blog Αντίσταση στις γειτονιές μεταφρασμένα αποσπάσματα της προκήρυξης του Επαναστατικού Μετώπου για την Υπεράσπιση των Δικαιωμάτων του Λαού, που μοιράστηκε στους δρόμους του Ρίο πριν από την τελετή έναρξης των ολυμπιακών αγώνων:

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες τελούνται στο Ρίο από 5 έως 21 Αυγούστου, και οι Παραολυμπιακοί από 7 έως 18 Σεπτεμβρίου, υπό συνθήκες που θυμίζουν το Μουντιάλ του 2014, μέσα σε κλίμα γνήσιας πολεμικής επιχείρησης με το πρόσχημα της αποτροπής τρομοκρατικών επιθέσεων. Στην πραγματικότητα, οι συνθήκες αυτές επιβάλλονται ώστε να περιορίσουν την κυκλοφορία των φτωχών στρωμάτων του πληθυσμού και για να περιοριστεί περαιτέρω το δικαίωμα και η ελευθερία της διαδήλωσης και οργάνωσης των μαζών, καθώς αυτές οι κυβερνήσεις, που έχασαν κάθε ίχνος ηθικού πλεονεκτήματος, νιώθουν στριμωγμένες λόγω του επικείμενου δίκαιου λαϊκού ξεσηκωμού ενάντια στα καμώματά τους και στη συστηματική καταστολή των λαϊκών διαμαρτυριών.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες πραγματοποιούνται με το λαό του Ρίο, αλλά και όλης συνολικά της χώρας, να ζει μέσα στην εκμετάλλευση και στην καταπίεση, στην τεραστίων διαστάσεων ανεργία, στο πάγωμα των μισθών, στη μεγάλη ακρίβεια, στην υπερχρέωση των λαϊκών μαζών (το δημόσιο χρέος, που προέκυψε από την ξεδιάντροπη καταλήστευση των δημόσιων ταμείων από τους τραπεζίτες, θα ανέλθει τους επόμενους μήνες στο ποσό των 3 τρισεκατομμυρίων ρεάις - σχεδόν 1 τρις δολάρια), στην αστυνομική βία και σε κάθε μορφής βάσανα. Κάθε μέρα διαπράττονται απάνθρωπα εγκλήματα και δολοφονίες από την αστυνομία στις φαβέλες και στα φτωχά προάστια των μεγάλων μητροπόλεων, αλλά επίσης στην ενδοχώρα και στις αγροτικές περιοχές. Τα διαβόητα UPP (θωρακισμένα αστυνομικά τμήματα στις φαβέλες) αποτελούν κέντρα βασανιστηρίων, κέντρα καταστολής κατά του φτωχού λαού και στηρίγματα της καταπίεσης και των σφαγών. [...] Οι βίαιες εξώσεις αγροτών και ιθαγενών είναι καθημερινό φαινόμενο, όπως η επιχείρηση ενάντια στους Ινδιάνους Καϊοβά στην πολιτεία Μάτο Γκρόσο ντο Σουλ, κατά την οποία δυνάμεις της στρατιωτικής και της ομοσπονδιακής αστυνομίας τρομοκράτησαν το λαό και στη συνέχεια αποσύρθηκαν για να αφήσουν τη θέση τους σε συμμορίες πιστολέρο, που εισέβαλαν στην περιοχή πυροβολώντας και σκότωσαν τον ινδιάνο νοσηλευτή Κλοντιοντί Ακιλέου ντι Σόουζα, ενώ τραυμάτισαν σοβαρά άλλα έξι άτομα.

Για τους σκοπούς των Ολυμπιακών Αγώνων και του Μουντιάλ του 2014, διώχθηκαν από τις εστίες τους 22.059 οικογένειες στην πόλη του Ρίο από το 2009 έως το 2015, δηλαδή περίπου 77.206 εκτοπισμένα άτομα, σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε η ίδια η δημοτική αρχή του Ρίο.

Οι επιδημίες του Ζίκα, του δάγκειου πυρετού και της γρίπης των χοίρων βρίσκονται σε πλήρη έξαρση, με το λαό να συνωστίζεται στις ουρές των νοσοκομείων και των δημόσιων κέντρων υγείας, με όλο και περισσότερες ελλείψεις σε ιατρική φροντίδα και εξοπλισμό - λείπει φαγητό για τους νοσηλευόμενους, λείπουν γιατροί, φάρμακα και φορεία, οι βρομιές συσσωρεύονται στις τουαλέτες, τα σεντόνια είναι βρόμικα από αίμα, οι τζαμαρίες είναι σπασμένες. Στα πανεπιστήμια, στα σχολεία και σε άλλες δημόσιες υπηρεσίες η καταβολή των (παγωμένων) μισθών καθυστερεί, λείπει το κολατσιό για τους μαθητές του δημοτικού, δεν υπάρχουν κονδύλια για την έρευνα και λείπει μέχρι και το χαρτί υγείας. [...] Αυτή η κατάσταση γενικευμένης κατάρρευσης στην πόλη του Ρίο συνιστά τη σημερινή πραγματικότητα που βιώνει μέρος της χώρας, και αναμένεται σύντομα να επεκταθεί σε κάθε γωνιά της Βραζιλίας.

Παντού στη χώρα οι εργαζόμενοι απαντούν με απεργίες, συλλαλητήρια και κάθε μορφής εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. Μόνο στην «ολυμπιακή πόλη», οι μαθητές του Λυκείου προχώρησαν σε κατάληψη άνω των εξήντα σχολείων ως ένδειξη συμπαράστασης στην απεργία των καθηγητών και απαιτώντας βελτιώσεις και αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα. Στην ύπαιθρο, οι φτωχοί αγρότες και οι ιθαγενείς πληθυσμοί αγωνίζονται με καταλήψεις γαιών και αντιστεκόμενοι στις εξώσεις, στους διωγμούς, στις απειλές και στις δολοφονίες που διαπράττουν οι τσιφλικάδες και οι ομάδες μπράβων και μπάτσων που βρίσκονται στη δούλεψή τους, με πλήρη κάλυψη των «δικαστικών αρχών».

Ο αντιδραστικός κυβερνήτης της πολιτείας του Ρίο, Φρανσίσκο Ντορνέλες, κήρυξε «κατάσταση δημόσιας καταστροφής» επικαλούμενος την ισχυριζόμενη «σοβαρή οικονομική κρίση», και έλαβε από την προσωρινή κυβέρνηση του Τεμέρ πόρους που ξεπερνούν τα 2,9 δις ρεάις (γύρω στα 800 εκατομμύρια ευρώ), που έχουν ήδη δρομολογηθεί προς χρήση για την κάλυψη δαπανών «δημόσιας ασφάλειας» στο πλαίσιο της τέλεσης των Ολυμπιακών Αγώνων. Με διάταγμα που εξέδωσε, ο κυβερνήτης εγκρίνει τη λήψη «έκτακτων μέτρων που καθίστανται αναγκαία για τον εξορθολογισμό όλων των βασικών δημόσιων υπηρεσιών ενόψει της πραγματοποίησης των Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών Αγώνων - Ρίο 2016». Με άλλα λόγια, ακόμη μεγαλύτερη ωμή καταστολή των λαϊκών μαζών.

Τα έξοδα για τους Ολυμπιακούς έχουν ήδη υπερβεί το θεόρατο ποσό των 42 δισεκατομμυρίων ρεάις (12,7 δις δολάρια), την ίδια στιγμή που λείπουν χρήματα για τα νοσοκομεία και το δίκτυο δημόσιας περίθαλψης, για τα σχολεία, για τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, για τη λαϊκή στέγη, τις στοιχειώδεις υγειονομικές υπηρεσίες, τις συγκοινωνίες κ.λπ. [...] Η δομική διαφθορά όλου συνολικά του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου της χώρας εξακολουθεί να συγκαλύπτεται και οι ζημιές που υφίσταται ο λαός δεν παύουν να αυξάνονται.

Η τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων ανατέθηκε στη Βραζιλία ως σκέλος του χρεοκοπημένου προγράμματος του Λούλα και του Εργατικού Κόμματος (P.T.) ώστε να πετύχουν μεγαλύτερη διεθνή προβολή και να εμπεδώσουν τα εκλογικίστικα σχέδιά τους και τη συνέχεια της διαχείρισης της γερασμένης βραζιλιάνικης κρατικής μηχανής. Πρόκειται για ένα οπορτουνιστικό πρόγραμμα το οποίο σήμερα έχει αποτύχει. Συν τοις άλλοις όμως, εξυπηρετεί και τις προσδοκίες του καπιταλισμού στο τελευταίο, σαπισμένο και ετοιμοθάνατο στάδιό του: αυτό του ιμπεριαλισμού. Και κυρίως, εξυπηρετεί τις μηχανορραφίες του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού για αυξημένη κυριαρχία και λεηλασία των πλουτοπαραγωγικών πηγών των εξαρτημένων χωρών.

Λαέ της Βραζιλίας, εξεγέρσου!

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν είναι άλλο από μια ξεδιάντροπη πολιτική «θεαμάτων δίχως άρτον», που ασκούν η αστική τάξη και το μονοπώλιο του Τύπου, μιας και η οικονομική κρίση πέταξε εκατομμύρια ανθρώπους στην ανεργία, έβαλε τέλος στο παραμύθι των καταναλωτικών δανείων, οδήγησε στην κατάργηση δικαιωμάτων και στην επισφάλεια των μισθών! Ολόκληρες λεγεώνες κατατρεγμένων και άστεγων περιφέρονται στην ύπαιθρο και στις πόλεις, ενώ στις καρδιές του βραζιλιάνικου λαού σιγοβράζει η οργή ενάντια στις αδικίες που καθημερινά τον μαστίζουν.

Βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη μεγαλειώδεις εξεγέρσεις κατά του γερασμένου και σάπιου βραζιλιάνικου κράτους, που σήμερα εκπροσωπείται από την κυβέρνηση του Δημοκρατικού Κόμματος του Τεμέρ και τους υποστηρικτές του, άξιος διάδοχος της προηγούμενης κυβέρνησης συνασπισμού υπό την ηγεσία του PT, μια κυβέρνηση που δείχνει καθημερινά το βαθιά αντιλαϊκό της πρόσωπο [...]. Το γκρέμισμα αυτής της φάρας διεφθαρμένων πολιτικών, του καθεστώτος της ξένης κυριαρχίας, των τσιφλικάδων, των τραπεζιτών, των μεγαλοεργολάβων και άλλων καπιταλιστών μεγαλοκαρχαριών προβάλλει ως επιτακτικό καθήκον, για την υλοποίηση του οποίου ωστόσο θα χρειαστεί παρατεταμένος αγώνας.

Η σημερινή φασιστική κρατική μηχανή πρέπει να καταρρεύσει εξ ολοκλήρου, και μόνο μια μεγάλη δημοκρατική επανάσταση θα μπορέσει να την καταστρέψει και να οικοδομήσει στη θέση της ένα άλλο, διαφορετικό κράτος, αυτό της Λαϊκής Δημοκρατίας του ενιαίου επαναστατικού μετώπου, που θα θεμελιώνεται στην εργατοαγροτική συμμαχία και θα υποστηρίζεται από όλα τα εκμεταλλευόμενα και καταπιεζόμενα λαϊκά στρώματα. Μόνο μια μεγάλη δημοκρατική επανάσταση που θα ανοίξει το δρόμο προς το σοσιαλισμό είναι σε θέση και θα μπορέσει να κατεδαφίσει το σημερινό σάπιο κράτος και να εκδιώξει την εκμετάλλευση, την καταπίεση, την εξαθλίωση, τις αδικίες και τη βία που μαστίζουν τον εργαζόμενο λαό, απελευθερώνοντας συνάμα το έθνος μας από τον ιμπεριαλιστικό ζυγό, κυρίως αυτόν του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.

Για να χτίσουμε το καινούριο πρέπει πρώτα να καταστρέψουμε το παλιό, και προς το σκοπό αυτό η κάθε μορφής λαϊκή, δημοκρατική και επαναστατική πάλη θα πρέπει να δυναμώσει τους διεκδικητικούς αγώνες για υπεράσπιση των συμφερόντων των λαϊκών μαζών και των δικαιωμάτων τους, παλεύοντας για:

- Γενική αύξηση των μισθών
- Πλήρη δικαιώματα στη δημόσια κοινωνική ασφάλιση και συνταξιοδότηση
- Δωρεάν μετακίνηση τώρα για τους φοιτητές, για δημόσιες και δωρεάν συγκοινωνίες
- Δημόσιες, δωρεάν και αξιοπρεπείς υπηρεσίες υγείας και παιδείας
- Ενάντια στη βία κατά των γυναικών, ισότητα δικαιωμάτων και αποποινικοποίηση των εκτρώσεων
- Τιμωρία των εγκληματιών του στρατιωτικού καθεστώτος, των εντολέων και εκτελεστών (στρατιωτικών και μη) βασανιστηρίων, δολοφονιών και εξαναγκασμένων εξαφανίσεων
- Τερματισμός της δουλοπαροικίας στις φυτείες των μεγάλων αγροτικών επιχειρήσεων
- Αναγνώριση και άμεση οριοθέτηση των εδαφών των ιθαγενών πληθυσμών
- Γη σε όσους ζουν και δουλεύουν εκεί
- Τέρμα στην αφαίμαξη του δημόσιου χρήματος που χαρίζεται σε τραπεζίτες και πολυεθνικές
- Τέρμα στις εξορυκτικές επιχειρήσεις και στη λεηλασία των φυσικών πόρων και στην περιβαλλοντική υποβάθμιση που προκαλούν, εθνικοποίηση των κοιτασμάτων μεταλλευμάτων, εκβιομηχάνιση και εθνική παραγωγή.

Θέλουμε ωστόσο να τονίσουμε ότι η κυριότερη διεκδίκησή μας είναι η κατάκτηση της Εξουσίας.

Ο λαός της Βραζιλίας απαιτεί εθνική παραγωγή, αξιοπρεπείς μισθούς, δικαιώματα, γη για αυτούς που τη δουλεύουν και Λαϊκή Δημοκρατία!