Δύο λόγια ακόμα για την κατασκήνωση του Δήμου Αθηναίων

Από παρέμβαση της Βίδας στο κεντρικό κτίριο
του Δήμου Αθηναίων στη Λιοσίων

Έχουμε τοποθετηθεί για το ζήτημα της κατασκήνωσης του Δήμου Αθηναίων στον Άγιο Αντρέα (1,2) προσεγγίζοντάς το από τη σκοπιά των εργαζομένων, των γονιών και των κατασκηνωτών. Είναι ολοφάνερο ότι η «από τα πάνω» απαξίωση ενός ιστορικού θεσμού θα φέρει και την παραπέρα υποτίμησή του τα επόμενα χρόνια. Γιατί θα είναι οι ίδιοι αυτοί που, ενώ φτάσανε τις κατασκηνώσεις στο σημερινό χάλι, θα φωνάζουν αύριο για τον τερματισμό του θεσμού. Ή μάλλον όχι! Θα είναι οι ίδιοι που θα φωνάζουν να μπουν εργολάβοι ή διάφοροι έμποροι στην κατασκήνωση, για να επιταχύνουν την ιδιωτική πρωτοβουλία που πάει πάντα πακέτο με την αποτελεσματικότητα, σύμφωνα με τη φιλελέ ιδεοληψία τους.

Ήδη, κάποιες φωνές, λένε ότι οι γονείς με ένα μικρό αντίτιμο θα ενίσχυαν τις υποδομές της κατασκήνωσης και θα μπορούσε να μην πέφτει όλο το βάρος στο Δήμο (!). Κακά τα ψέματα η κακή λειτουργία της δημόσιας κατασκήνωσης είναι άλλο ένα επιπρόσθετο βάρος για τη λαϊκή οικογένεια. Έτσι πρέπει να το δούμε, βάζοντάς το δίπλα σε κάθε τι που κόβεται για τα φτωχολαϊκά στρώματα από τις αστικές κυβερνήσεις. Είτε μιλάμε για το «κυνήγι» των παιδικών σταθμών, είτε μιλάμε για τον εμβολιασμό των παιδιών και το δικαίωμα στη δημόσια και δωρεάν υγεία, είτε μιλάμε για τους αθλητικούς χώρους και τους ερασιτεχνικούς συλλόγους, είτε μιλάμε για σχολεία και την πρόσβαση στη γνώση. Είναι ένα αδιάσπαστο ζήτημα πάλης και θέσεων που επιταχύνουν τη μάχη των αναγκών για τα λαϊκά στρώματα και πρώτα και κύρια για την εργατική τάξη.

Από τη μια πλευρά η αστική τάξη και η ιδιωτική πρωτοβουλία. Και από την άλλη πλευρά η εργατική τάξη που παλεύει πουλώντας την εργατική της δύναμη και ζητά να μπορεί να έχει πρόσβαση σε κάθε τι που η ίδια παράγει. Η εργατική τάξη αναμφίβολα έχει το δίκιο και μέχρι να θέσει τον δρόμο για τη δική της εξουσία πρέπει να αγωνίζεται για το δικαίωμά της να μπορεί να ζει ανθρώπινα αυτή και τα παιδιά της. Η λεηλασία της δημόσιας παιδείας και υγείας, των εργασιακών δικαιωμάτων και των ασφαλιστικών ταμείων είναι μέρος της επίθεσης στην εργατική τάξη που οξύνεται μέρα με τη μέρα και σε όλα τα πεδία εδώ και δεκαετίες.

Και επειδή πολλοί ρώτησαν για τις παρεμβάσεις μας σχετικά με την απαξίωση της κατασκήνωσης στον Άγιο Αντρέα -τη στιγμή που ο δήμος σπαταλά σε φοίνικες και «πάρκα τσέπης» τα χρήματα- και περί των προθέσεών μας, μιας και δεν είμαστε κόμμα που κατεβαίνει να μαζέψει ψήφους το γράφουμε κι εδώ. 

Η ίδια η ύπαρξη της Βίδας βασίστηκε στην ανάγκη για ανασύνταξη της εργατικής τάξης και δεν σταμάτησε στιγμή να παλεύει για την τάξη εναντίον όλων όσοι ή δεν την έβλεπαν ή την είχαν καταργήσει ή την ήθελαν ουρά διαχειριστών. Αυτή η ανάγκη ανασύνταξης σήμερα είναι πιο επίκαιρη από ποτέ έτσι ώστε η εργατική τάξη να μπει ξανά στο προσκήνιο της ιστορίας.  Αυτοί είμαστε: μια οργάνωση μέσα στο μωσαϊκό του ευρύτερου ριζοσπαστικού κινήματος που παλεύει για να έρθει «ανάποδα ο ντουνιάς».

Υ.Γ.1 Δεν έχει κλείσει μήνας και ήδη δύο εργαζόμενες τραπεζοκόμες τραυματίστηκαν σοβαρά εν ώρα δουλειάς. Δυστυχώς έγινε αυτό που καταγγείλαμε από τις πρώτες μέρες. Γι’ αυτό και πρέπει ΑΜΕΣΑ να γίνουν προσλήψεις.

Υ.Γ.2 Για τα Μέσα Ατομικής Προστασίας: Έφεραν στους εργαζόμενους έναν σύμβουλο εργασίας για να μιλήσει για την ασφάλεια. Οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι τοποθετήθηκαν από την πείρα στη δουλειά τους και ζήτησαν ότι θεωρούν ότι θα έπρεπε να υπάρχει, για να γίνεται ασφαλέστερη η δουλειά τους. Τι ήταν αυτά; Αθλητικά παπούτσια, σαμπό ορθοπεδικά, παπούτσια εργασίας με μέταλλο για τη λάντζα, γάντια σκληρά πυρίμαχα. Ενώ ζήτησαν καινούρια καρότσια και εξοπλισμό που να κάνει την εργασία τους πιο ασφαλή. Την απάντηση για όλα αυτά την έδωσε ένας εργαζόμενος στον Σύμβουλο: «Όσο και να συμφωνείτε με μας είναι πολιτική απόφαση του δημάρχου για το αν θα εξοπλίσει με ΜΑΠ τους εργάτες. Πράγμα που δε γίνεται».

Υ.Γ.3 Για πρώτη χρονιά το Πιστοποιητικό Υγείας υγειονομικού ενδιαφέροντος, που έχει ισχύ για πέντε χρόνια, πληρώθηκε από τους εργαζόμενους και όχι από τον δήμο. Επιβαρύνθηκαν δηλαδή οι εποχικοί εργάτες με 15€ ακόμα. Οι ίδιοι εργάτες είναι με το χέρι στην τσέπη για ένα σωρό άλλα έξοδα που γεννά η καθημερινότητα και θα έπρεπε να καλύπτει ο Δήμος. Ας μην το παίζουν ότι είναι δίπλα στον εργαζόμενο λοιπόν…