ενάντια στις πολιτικές του
Κεφαλαίου
Πώς φαντάζεται άραγε τη νέα
χρονιά η καθεμία και ο καθένας από εμάς που πουλάμε την εργατική μας δύναμη ή
ως άνεργοι περιμένουμε σε θλιβερές ουρές, για να πουλήσουμε την εργατική μας
αυτή δύναμη ανάλογα με την τιμή που μας καθορίζουν τα κάθε λογής αφεντικά; Να
βρούμε μια δουλειά, να μείνουμε σε μια δουλειά, να μπορούμε να πληρώσουμε τα
δανεικά που έχουμε πάρει, για να επιβιώσουμε στα χρόνια της ανεργίας, να
μπορούμε να πληρώσουμε τους ατελείωτους λογαριασμούς που μας κυνηγούν κάθε μέρα, τα νοίκια για να
έχουμε μια στέγη, τα ιατρικά έξοδα για την οικογένειά μας. Πότε και πόσο θα
αγοράσουν άραγε μέσα στο 2019 αυτοί που εκμεταλλεύονται την ξένη εργασία- και
πλουτίζουν από αυτήν- το δικό μας εμπόρευμα, τη βιολογική και πνευματική μας
υπόσταση; Και με αυτήν την «αγορά», τον πραγματικό και όχι τον ονομαστικό
μισθό, θα μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε τα
μέσα για να συντηρηθούμε; Το σούπερ μάρκετ του μήνα για παράδειγμα;