«Έκατσα μέσα 9 μέρες. Το αποκρύψαμε. Δεν έπρεπε να μαθευτεί».
Βόβολης
Αυτή η χώρα κι’ αυτός ο λαός έχουν περάσει πολλά. Λαοπλάνοι γεννήθηκαν, μίλησαν τη γλώσσα του και τον έπεισαν για το άλφα ή το βήτα. Διακόσια χρόνια της «ανεξαρτησίας» σε όλα τα κομβικά ζητήματα για τον τόπο εμφανίζονταν σωτήρες που έδειχναν τον δρόμο της ελευθερίας, της νίκης, της αλήθειας…
Στις 30/1 μοιράστηκε στην πλατεία Γκύζη, στη συνοικία και στο Πεδίο του Άρεως το Δελτίο (νο2) ως συνέχεια της καλοκαιρινής καμπάνιας για το Γυναικείο Ζήτημα.
Στο Δελτίο αυτό περιλαμβάνονται τα παρακάτω κείμενα, που έχουν δημοσιευτεί στη Βίδα (τχ33) και στο Prolet connect:
Για άλλη μια φορά έρχεται στο προσκήνιο η κατάρρευση των υποδομών του ελληνικού κράτους. Οι πολίτες χωρίς καμιά βοήθεια και ενώ ο κρατικός μηχανισμός γνώριζε για τα καιρικά φαινόμενα, έμειναν όμηροι των… εξαγγελιών ετοιμότητας του «επιτελικού κράτους». Η αγανάκτηση των ανθρώπων τεράστια. Όπως πέρσι, πάλι με το χιονιά, όπως στις πυρκαγιές στην Εύβοια, όπως στις πλημμύρες στο Θεσσαλικό κάμπο, όπως σε κάθε καταστροφή που έρχεται να προστεθεί στη λίστα. Τα ίδια.
Το Σάββατο 15 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε στο Αμβούργο η πρώτη μεγάλη διαδήλωση ενάντια στους αρνητές της πανδημίας, τη συνωμοσιολογία, τον ναζισμό. Οι δεκάδες οργανώσεις που πήραν μέρος- σωματεία, πρωτοβουλίες, ενώσεις*- κάνουν λόγο για 5 χιλιάδες διαδηλωτές, η αστυνομία για 3 χιλιάδες. Συνθήματα που κυριάρχησαν: «Μόνο αλληλέγγυοι θα βγούμε από την κρίση», «Η ελευθερία σας είναι εγωισμός», «Άρση στις πατέντες των εμβολίων».
Όσο μπορούμε και μας το επιτρέπουνε οι δυνάμεις μας στηρίζουμε οτιδήποτε ενισχύει τη γνώση για την ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος της χώρας αλλά και σε όλο τον κόσμο.
Έτσι ξεκινήσαμε και εμείς (παίρνοντας τη σκυτάλη από παλιότερους) τις εκδόσεις της Κόκκινης Βιβλιοθήκης. Προσπαθώντας με εκδόσεις να συμβάλλουμε στην κυκλοφορία και στην διάδοση τίτλων με κύρια θεματική τον ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, τον ΔΣΕ και το ΚΚΕ της αντίστοιχης περιόδου. Οτιδήποτε κινείται εκδοτικά προς αυτή τη κατεύθυνση το αγκαλιάζουμε και προσπαθούμε να το παρουσιάζουμε έτσι ώστε να γνωστοποιείται όσο πιο πλατιά γίνεται.
Στις χιλιάδες κακοποιημένες από «αγάπη» γυναίκες στη χώρα μας, στις δεκάδες δολοφονημένες από «πάθος», στις καθημερινές «παρενοχλήσεις» από τα αφεντικά στις δουλειές, στα χιλιάδες θύματα της εξαναγκαστικής πορνείας στη χώρας μας (από τη δεξαμενή των ιμπεριαλιστικών πολέμων και της φτώχειας), έρχεται να προστεθεί ο πρόσφατος βιασμός ενός νέου κοριτσιού από γόνους της ντόπιας μπουρζουάδικης ελίτ στη Θεσσαλονίκη.
Αναδημοσιεύουμε την ανακοίνωση της 'Ενωσης Ιατρών Νοσοκομείων Αχαΐας για την κατάσταση που αντιμετωπίζουν τα νοσοκομεία. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του Διοικητή του ΓΝ Πατρών "Αγίου Αντρέα" ότι μειώθηκαν οι χειρουργικές επεμβάσεις κατά 21%. Οι γιατροί καταγγέλλουν ότι 2760 ασθενείς ωθήθηκαν στους εμπόρους της ιδιωτικής υγείας.
Η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους για την διαχρονική λεηλασία του ΕΣΥ, ειδικά σήμερα που θερίζει η πανδημία και οι ζωές μας παίζονται στα ζάρια με γνώμονα τα κέρδη των καπιταλιστών της χώρας. Μόνο οι λαϊκές δυνάμεις μπορούν να σταματήσουν αυτή τη καταστροφή, αν πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.
Το παρακάτω κείμενο μάς στάλθηκε από αναγνώστρια και φίλη του Prolet connect:
Επιτέλους μαντάμ! Τι άλλο θέλετε; Ψηφίζετε, μορφώνεστε, βγάζετε σέλφι, δουλεύετε-καταναλώνετε. Είστε άρα ελεύθερη! Το μόνο που σας ζητά το σύστημα είναι να ασχολείστε με αυτά, μπορείτε; Σας πέφτουν πολλά; Λίγα;
Επειδή οι «υπερπατριώτες» της χώρας καμάρωσαν κοιτώντας στον ουρανό, νομίζοντας ότι κάτι αλλάζει για την εθνική πολιτική… ας τους προσγειώσουν κάποιες θέσεις. Σε αυτή τη χώρα δεν υπάρχει εθνική ανεξαρτησία. Ο εξαρτημένος χαρακτήρας του ελληνικού καπιταλισμού δεν μπορεί να ξεπεραστεί με θεαματικά τρικ, ψεύτικες υποσχέσεις και εθνικιστικές κορόνες.
Στη μνήμη του Ν. Σαμπάνη
Μετά το έγκλημα στο Πέραμα και την εν ψυχρώ δολοφονία του 18χρονου Ρομά Ν. Σαμπάνη από ομάδα ΔΙΑΣ επιβεβαιώνεται μέσα από τις εκθέσεις πραγματογνωμοσύνης (βαλλιστική και DNA) όσα είχε υποστηρίξει η οικογένεια του θύματος και οι δύο ανήλικοι Ρομά. Με τα λόγια του Καμπαγιάννη ενός από τους συνηγόρους της οικογένειας του θύματος:
Τριάντα χρόνια έχουνε περάσει από την ολοκλήρωση της αντεπανάστασης στην ΕΣΣΔ και στις Λαϊκές Δημοκρατίες. Μια ολόκληρη γενιά έχει σχεδόν περάσει από τότε που καταργήθηκαν οριστικά οι κοσμογονικές για την ανθρωπότητα σοβιετικές κατακτήσεις. Πολλά γράφονται -ακόμα και λέγονται- με σκοπό να λοιδορηθεί στα μάτια της εργατικής τάξης η περίοδος της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στο σύνολό της. Πολύ λίγα στοιχεία όμως έχουν δημοσιοποιηθεί για ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα της πρώτης δεκαετίας της μετασοβιετικής εποχής και του ιμπεριαλιστικού συστήματος: το δουλεμπόριο γυναικών και νεαρών κοριτσιών, το τράφικινγκ, την παγκόσμια σωματεμπορία.
Θα ξανάρθει η μέρα που η 15η Γενάρη θα γιορτάζεται ως μέρα του γερμανικού προλεταριάτου. Αυτή τη μέρα, το 1919, επήλθε η ήττα των επαναστατημένων εργατών του Βερολίνου, που σφραγίστηκε με τη δολοφονία των ηγετών του «Σπάρτακου» και του μόλις ιδρυθέντος (την 1η Γενάρη) Κομμουνιστικού Κόμματος Γερμανίας, Ρόζα Λούξεμπουργκ και Καρλ Λίμπκνεχτ. Ο Λίμπκνεχτ πυροβολήθηκε στο κεφάλι και τάφηκε ως άγνωστος σε κοντινό νεκροταφείο. Η Λούξεμπουργκ βασανίστηκε και στο τέλος δέχτηκε δεκάδες σφαίρες τουφεκιών. Το νεκρό σώμα της πετάχτηκε σ’ ένα ποτάμι στο οποίο εξέβαλαν αποχετευτικοί αγωγοί.
Το Μετωπικό Σχήμα για την Υγεία αποτελείται από άνεργες-ους και εργαζόμενες-ους στην εστίαση-επισιτισμό, στις ταχυμεταφορές, στην ιδιωτική εκπαίδευση, στην ενέργεια, στις τηλεπικοινωνίες, στις υπηρεσίες του ευρύτερου ιδιωτικού και δημόσιου τομέα (ΟΤΑ, Υγεία).
Η αφίσα κολλιέται σε γειτονιές και στο κέντρο της Αθήνας.
Επίμονα και ακούραστα θα ζητάμε, με κάθε τρόπο και σε κάθε ευκαιρία, ως εργάτριες και εργάτες, ενίσχυση του ΕΣΥ. Ακούραστα θα μιλάμε για την διαχρονική κλοπή των μισθών μας και των ασφαλιστικών μας ταμείων. Το ρήμαγμα και η λεηλασία της δημόσιας περίθαλψης που κατακτήθηκε με τους αγώνες του προλεταριάτου, του λαϊκού κινήματος και της προοδευτικής επιστήμης, είναι έργο της αστικής τάξης.
Παρακάτω δημοσιεύουμε μια ακόμα προσπάθεια συνολικής καταγραφής εργοδοτικών εγκλημάτων από τις αρχές του Σεπτέμβρη μέχρι το τέλος του 2021. Στην παρακάτω λίστα δεν έχουν καταγραφεί οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες που έχουν νοσήσει και χάσει τη ζωή τους από Covid-19, μέσα στα κάτεργα της μισθωτής εργασίας, με ευθύνη της κυβέρνησης και των εργοδοτών.
Η εργατική τάξη πρέπει να ζήσει. Ο καπιταλισμός να πεθάνει.
Του Παναγιώτη Σκληρού
Τι ζωή να κάμει, πόσα στόματα να χορτάσει πώς να σπουδάσει τα παιδιά και τι προικιά να δώσει μ΄ ένα ξερό κι άνυδρο χωράφι που κληρονόμησε; Είχε λίγο λάδι λίγο κρασί, λίγο στάρι, όλα από λίγο. Ο σέμπρος του έπαιρνε παραπάνω απ΄ το μισό κι ο έμπορας τον δάνειζε με το… αζημίωτο. Πείνα και των γονέων -που λένε- ανέχεια στεναχώρια και το κεφάλι στηριγμένο κι ακουμπισμένο στις δυό γροθιές του γιομάτο σκέψεις για το αύριο...
Μόνο η λαϊκή αντίσταση μπορεί
να βάλει φρένο
Ήδη από το καλοκαίρι οι κάθε είδους απολογητές της αστικής τάξης εμφάνιζαν τα «αίτια» αυτού του νέου κακού που μας βρήκε, της αύξησης των τιμών σε βασικά, σε αναγκαία καταναλωτικά αγαθά, δηλαδή, για να το βάλουμε στη σωστή του βάση: της μείωσης του πραγματικού μισθού.
Δε πέφτουμε από τα σύννεφα με την δήλωση του Κ. Μητσοτάκη από τον Άη Στράτη: «Θέλησα σήμερα, αυτή την πολύ σημαντική ημέρα για την Ορθοδοξία, να βρεθώ στον ακριτικό Άη Στράτη, έναν τόπο με βαριά ιστορία. Ένα τοπόσημο διχασμού και δοκιμασίας το οποίο μετατρέπεται, όμως, σε ένα ορόσημο ενότητας και αισιοδοξίας».
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ, «ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΜΕΤΩΠΟΥ ΤΕΧΝΗΣ»
Ιδρύσαμε το Διεθνές Μέτωπο Τέχνης (IAF) με ένα Συμπόσιο/Φεστιβάλ που διοργανώσαμε ως καλλιτέχνες από 8 διαφορετικές χώρες* στην Αθήνα στις 20-21 Νοεμβρίου 2021! Η διαφορετική μας καταγωγή δεν μας εμπόδισε στο να αποφασίσουμε να οργανωθούμε και να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα των επαγγελμάτων μας, καθώς και την ηγεμονία του ιμπεριαλισμού στον χώρο της τέχνης και τις επιθέσεις του στους λαούς του κόσμου. Πραγματοποιήσαμε το πρώτο μας συνέδριο με κοινό αίτημα «Απαιτούμε Δικαιοσύνη», λέμε όχι στην ιμπεριαλιστική επιθετικότητα.
Τέτοιες γιορτινές μέρες βγαίνουν όλοι και μιλάνε περί πολιτισμού, φωταψιών, δρώμενων… Εξαγγέλλουν σε μορφή βομβαρδισμού τα αναμασημένα: η Αθήνα η πόλη του φωτός και του παγκόσμιου πολιτισμού και… και… και… θα... θα... θα… Και να οι δήμαρχοι καμάρι για την πόλη μας!
Η σιωπή και η απόκρυψη στοιχείων για την καθημερινή κατάσταση στο ΕΣΥ και η ανοικτή πλέον τακτική της «ανοσίας της αγέλης» που ακολουθεί η κυβέρνηση της ΝΔ, πρέπει να μη μείνει αναπάντητη από την εργατική τάξη. Ειδικά στα δυτικά προάστια της Αθήνας, όπως έχουμε ξαναγράψει, όλα κινούνται σε ρυθμούς τρόμου.
Ένα ακόμα κρούσμα λογοκρισίας και παρέμβασης από την πλατφόρμα του YouTube, ήρθε να προστεθεί στην ολόπλευρη επίθεση που δέχεται ο λαϊκός πολιτισμός και δη η στρατευμένη τέχνη. Ο πολιτιστικός ισοπεδωτικός επεκτατισμός, που επιχειρεί παγκοσμίως ο ιμπεριαλισμός, επιτρέπει την απρόσκοπτη ροή σε ακίνδυνα προς το κεφάλαιο υποπροϊόντα που ονομάζουν τέχνη, ενώ την ίδια ώρα φιμώνει κάθε καλλιτεχνική κίνηση που εναντιώνεται στο σάπιο σύστημά τους. Έτσι, λοιπόν, μετά τους Κοινούς Θνητούς, τους Υπεραστικούς, όπου «μπαναρίστηκαν» αντιστοίχως τα τραγούδια τους «Σ΄αυτή την μηχανή» και «Του Αδόλφου τα εγγόνια», αποφασίζοντας πως τα εν λόγω τραγούδια είναι ακατάλληλα δια ανηλίκους, η ομάδα (λογοκρισίας προφανώς) του YouTube, αποφάσισε ομοίως για το «Διάλεξε πλευρά». Πρόκειται για την διασκευή και απόδοση στα ελληνικά του πασίγνωστου ύμνου της αμερικάνικης εργατικής τάξης «Which side are you on?» από τον Αργύρη Νικολάου.
Μια έντονη φόρτιση το ταξίδι των Εξομολογήσεων του Γ.Φ. Καλόγερου. Ένα ταξίδι που κυλάει διαρκώς μεταξύ παρόντος και παρελθόντος… από τα ηλιόλουστα στενά της Πλάκας, μέχρι το χωριό της νιότης και της εφηβείας. Από τους δρόμους τους γεμάτους συμβάντα της μητρόπολης, μέχρι την αναβίωση των παλιών γεγονότων σε αυτούς. Οι δεκαετίες του ‘40, του ’50, του ’70, του ’80 και πάει λέγοντας έχουν ποτίσει κάθε εσοχή της πόλης, ξεπηδούν σε κάθε γωνιά, σε μια ανάμνηση ακόμα. Η συνομιλία της παλιάς γενιάς με τη νέα. Γιατί δεν υπάρχει παρόν χωρίς παρελθόν, μέλλον δίχως ρίζες.
