Κείμενο/κάλεσμα πορείας για τον αγώνα στην ACS

Όσοι δεν μοιράζονται τον αγώνα για τη νίκη,

θα μοιραστούν σίγουρα την ήττα!

Οι απολυμένοι της ACS Αλίμου, Γλυφάδας θα νικήσουν

   Στις αρχές Αυγούστου και χωρίς καμιά προειδοποίηση η ACS Αλίμου (Αφοι Σακκά Ο.Ε) κλείνει νύχτα πετώντας τους εργαζόμενους στο δρόμο.  Στις αρχές Σεπτέμβρη το ίδιο συμβαίνει και στην ACS Γλυφάδας  (Μπαχούμας Γ. Χατζησπύρος Ν. & Σια Ο.Ε) ενώ ταυτόχρονα το πελατολόγιο καθώς και το σύνολο των εργασιών μεταφέρονται στο νέο κατάστημα της ACS Αργυρούπολης (Παναγιώτης Γ. Λάζαρης & ΣΙΑ Ε.Ε.). Η ACS κρυπτόμενη πίσω από την επωνυμία Αφοί Σακκά Ο.Ε. και Μπαχούμας Γ. Χατζησπύρος Ν. & Σια Ο.Ε απολύει όλους τους εργαζόμενους ενώ τους χρωστά ήδη δεδουλευμένα και άδειες και αρνείται να καταβάλει τις αποζημιώσεις απόλυσης. Εκτός αυτού, τους εκβιάζει «προτείνοντας» τους να παραιτηθούν των παραπάνω δικαιωμάτων τους ώστε να τους επαναπροσλάβει με νέες ατομικές συμβάσεις των 490 ευρώ στο «νέο» υποκατάστημα της ACS στην Αργυρούπολη.

    Η ΑCS Διεθνείς Μεταφορές και Διευκολύνσεις Α.Ε.Ε βασιζόμενη στο ‘’νόμιμο και ηθικό’’ σύμφωνα με τους νόμους, σύστημα δικαιόχρησης (franchise), εξαπολύει επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους. Με αυτό το καλοστημένο τέχνασμα, η εταιρεία απασχολεί χιλιάδες εργαζόμενους κάτω από ένα ενιαίο «brand name» χωρίς καθόλου υποχρεώσεις προς αυτούς. Η μητρική ACS δηλώνει πως για τους 2.500 εργαζόμενους στα 350 υπόκαταστήματά της δεν φέρει καμιά ευθύνη όσον αφορά μισθούς, επιδόματα, αποζημιώσεις απόλυσης και εξοπλισμό προστασίας, ανοίγοντας το δρόμο στα επιμέρους αφεντικά να καταστρατηγούν τα δικαιώματα των εργαζομένων. Παρ’όλα αυτά, οι εργαζόμενοι της ACS είναι υποχρεωμένοι σε όλο το ωράριο εργασίας να φέρουν το ίδιο λογότυπο ACS (δηλ. της μητρικής εταιρείας) σε αποδεικτικά παραλαβής-παράδοσης, στην ενδυμασία και στα οχήματα. Επιπλέον οι πωλητές της εταιρείας σε οποιοδήποτε υποκατάστημα της χώρας κλείνουν συμβόλαια με τους πελάτες αποκλειστικά στο όνομα της ACS Διεθνείς Μεταφορές και Διευκολύνσεις Α.Ε.Ε και όχι με τις επιμέρους επωνυμίες.  Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι αυτή η στρατηγική της εταιρίας αφορά όλα τα υποκαταστήματά της με αποτέλεσμα λιγότερους, πιο κακοπληρωμένους και εντατικοποιημένους εργαζόμενους.

    Ας μη γελιόμαστε, μέσα στον καπιταλισμό κουμάντο κάνουν τα αφεντικά, πόσο μάλλον ο Φέσσας του ομίλου Infoquest, πρόεδρος του Δ.Σ της ACS, μέλος του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων και το επιτελείο του (Ρούσσος, Μενεγάκης, Γεωργαντζής κ.α) που διατηρούν άριστες σχέσεις με όλες τις κυβερνήσεις. Εδώ αξίζει να επισημάνουμε πως το 2011, ο τωρινός πρόεδρος (κι αυτός!) της ACS Παντελής Τζωρτζάκης ανέλαβε καθήκοντα Συμβούλου του Πρωθυπουργού επί θεμάτων Τεχνολογιών, Πληροφορικής και Επικοινωνιών, ενώ από τον Ιούνιο του 2011 μέχρι και το Μάιο του 2012 διετέλεσε Υφυπουργός, στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης.  

   Δεν τρέφουμε αυταπάτες. Η περίπτωση της αναδιάρθρωσης της ACS είναι μόνο ένα κομμάτι της αναδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων και κατ’ επέκταση του κεφαλαίου που σε καιρούς μειωμένων ευκαιριών ψάχνει να βρει σανίδες σωτηρίας για να διατηρήσει τη συσσώρευση κέρδους εις βάρος, φυσικά, των εργαζομένων. Τα αφεντικά, μικρά και μεγάλα, αξιοποιούν ένα βασικό εργαλείο: Τις ελευθερίες που τους δίνουν τα λεγόμενα “μνημόνια” ώστε να υποτιμήσουν την εργατική δύναμη για να δουλεύουμε περισσότερο, φτηνότερα και χωρίς να βγάζουμε άχνα. Είναι ξεκάθαρο ότι το κράτος είναι εργαλείο του κεφαλαίου. Σε πολλές περιπτώσεις τα αφεντικά, μέσω  του φόβου της ανεργίας, της οικονομικής αλλά και κοινωνικής εξαθλίωσης πετυχαίνουν τον σκοπό τους κερδίζοντας έδαφος στον ταξικό πόλεμο. Όμως σ’ αυτήν την αρνητική συγκυρία  δίνονται και ένα πλήθος μικρών και μεγαλύτερων αγώνων με χαρακτηριστικά που ξεφεύγουν από τον κλασικό θεσμικό συνδικαλισμό.

   Ένας τέτοιος αγώνας είναι και αυτός των απολυμένων των 2 υποκαταστημάτων που δημιούργησαν την Επιτροπή Εργαζομένων ACS Αλίμου και Γλυφάδας όπου με την στήριξη της Συνέλευσης Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου (ΣΒΕΟΔ), αλλά και τις «κοινωνικές πλάτες» αλληλέγγυων και συλλογικοτήτων της περιοχής (αναρχική συλλογικότητα ναμούς, ανοιχτή συνέλευση Ελληνικού-Αργυρούπολης και στη συνέχεια ο κοινωνικός χώρος Υπόστεγο), όπως επίσης και κλαδικών(ιεραρχικά δομημένων) συνδικαλιστικών οργάνων (ΣΕΤΤΕΑ), διεκδικούν  από τα αφεντικά τα δεδουλευμένα τους, τις αποζημιώσεις τους, αλλά και αναγνώριση της σύμβασης εργασίας με τον παλιό μισθό. Μέσα από οριζόντιες δομές και χωρίς αντιπροσώπους και πεφωτισμένους ηγέτες διεξάγουν έναν αγώνα με μέσα που έχουν επιλέξει οι ίδιοι,  χωρίς να δεσμεύονται αποκλειστικά από την θεσμικότητά τους. Σε μια περίοδο μάλιστα, όπου κράτος και αφεντικά καταπατούν τους ίδιους τους θεσμούς, ένας αγώνας προσκολλημένος σε γραφειοκρατικές και θεσμολαγνικές τακτικές, μπορεί να οδηγήσει μόνο στην ήττα. Αντίθετα, σωματεία, συνελεύσεις και πρωτοβουλίες εργαζομένων που προκρίνουν την αυτοοργάνωση στους χώρους δουλειάς με την ουσιαστική, ενεργό συμμετοχή όλο και περισσότερων εργαζομένων τόσο στις αποφάσεις όσο και στην υλοποίηση τους έχουν πετύχει ένα πλήθος από μικρές φαινομενικά νίκες (ανάκληση απολύσεων, καταβολή δεδουλευμένων κλπ). Τέτοιες νίκες αποτελούν παρακαταθήκη για τους ταξικούς αγώνες εν γένει, αφού από τη μία αποτελούν ανάχωμα για τα σχέδια των αφεντικών και από την άλλη δυναμώνουν την πίστη των εργαζομένων για έναν αντιιεραρχικό δυναμικό συνδικαλισμό μακριά από τον έλεγχο των κομμάτων και την συνδιαλλαγή με τα αφεντικά.

   Εμείς, στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα των εργαζομένων της ACS Αλίμου και Γλυφάδας αφού πιστεύουμε ότι κάθε μερικός αγώνας με χαρακτηριστικά που προκρίνουν την αυτοοργάνωση και  την συλλογική από τα κάτω διεκδίκηση, ξεφεύγει από τα όρια του συντεχνιακού και είναι υπόθεση όλης της εργατικής τάξης. Είναι αγώνας για την αξιοπρέπεια και συμβάλει στην όξυνση της ταξικής πάλης όπως και κάθε αδιαμεσολάβητος αγώνας που γίνεται σε ταξική και κοινωνική βάση. Άλλωστε για εμάς η λύση δεν είναι ένας πιο ανθρώπινος καπιταλισμός ούτε ένα γύρισμα «στα παλιά» όταν οι εργασιακές συνθήκες ήταν καλύτερες, αλλά η καταστροφή του κράτους και της μισθωτής εργασίας και η κοινωνική απελευθέρωση.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ACS ΑΛΙΜΟΥ ΚΑΙ ΓΛΥΦΑΔΑΣ

Η ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΤΑΦΟΣ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

ΠΟΡΕΙΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 9/11, 11:00 ,  ΠΛ. ΣΟΥΡΜΕΝΩΝ 

ναμούς

(Αναρχική Συλλογικότητα από

Ελληνικό, Άνω Γλυφάδα, Αργυρούπολη)

Πορεία ενάντια στις εκδόσεις των Τούρκων Αγωνιστών 31/10 προπύλαια 18:00

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Πέμπτη 31 Οκτώβρη και ώρα 18.00

στα Προπύλαια

για να διαδηλώσουμε μαζί ενάντια στις εκδόσεις των αγωνιστών από την Τουρκία με πορεία προς το ελληνικό κοινοβούλιο.

Ο αγωνιστής MEHMET YAYLA θα εκδικαστεί στον Εφετείο

Πειραιάς στις 30 Οκτώβρη Τέταρτη 2013

Να Μην εκδοθεί Ο MEHMET YAYLA Στην Τουρκία!

ΟΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ, ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΙ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ  ΓΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 30 ΜΕΡΕΣ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΠΟΥ ΑΡΧΙΣΑΝ ΣΤΙΣ 24 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΠΕΙΝΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΣΑΜΑΡΑ!

To ελληνικό κράτος συνεργαζόμενο με τον ιμπεριαλισμό και τον φασισμό συνεχίζει την καταστολή των επαναστατών από την Τουρκία. Τέσσερις επαναστάτες που αγωνίζονται ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον φασισμό κρατούνται στις φυλακές Κορυδαλλού για να εκδοθούνε στη ένας στη Γαλλία, ένας στη Γερμανία και δύο στην Τουρκία. Μετά από αίτημα έκδοσης και από την Τουρκία των Αχμέτ Ντουζγκούν Γιουκσέλ και Ερντογάν Τσακίρ αυτοί θα ξαναδικαστούνε για να αποφασιστεί η έκδοσή τους στην Τουρκία.

Ο Ελληνικός λαός γνωρίζει πολύ καλά τι σημαίνει ιμπεριαλισμός και φασισμός. Δεν είναι αδίκημα ο αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον φασισμό. Είναι άδικη η απόφαση έκδοσης.

Αποφασίστηκε η έκδοση του δικηγόρου Αχμέτ Ντουζγκούν Γιουκσέλ στον Γερμανικό ιμπεριαλισμό, του Ερντογάν Τσακίρ στον Γαλλικό ιμπεριαλισμό και του ποιητή-συγγραφέα και συνδικαλιστή Χασάν Μπιμπέρ στον φασισμό της Τουρκίας επειδή αγωνίζονται για δικαιώματα και ελευθερίες. Ενώ παράλληλα δικάζεται η υπόθεση έκδοσης του Μεχμέτ Γιαϊλά στον φασισμό της Τουρκίας. Για να καταγγείλουν τις αποφάσεις αυτές, ξεκίνησαν απεργία πείνας στις 24 Σεπτέμβρη. Για συμπαράσταση στους απεργούς ξεκίνησε απεργία πείνας και η Φαντίκ Αντιγιαμάν στις 15 Οκτώβρη στην πλατεία Συντάγματος.

Στην πλατεία Συντάγματος γίνεται ενημέρωση για την απεργία πείνας των πολιτικών κρατούμενων, ενημέρωση για τα βασανιστήρια και για τις συνθήκες στην  Τουρκία με φωτογραφίες και προκηρύξεις. Με τη συνεργασία της αστυνομίας και του δήμου της Αθήνας σε 8 μέρες  έγιναν στην Πλατεία Συντάγματος 7 επιθέσεις στους απεργούς πείνας και 21 προσαγωγές. Κατηγορήθηκαν η Φαντίκ Αντιγιαμάν και τρία μέλη της επιτροπής  για ''ρύπανση περιβάλλοντος'' με στόχο την τρομοκράτηση τους, οδηγήθηκαν σε δίκη και αθωώθηκαν. Η Φαντίκ Αντιγιαμάν συνεχίζει την απεργία πείνας στα γραφεία της επιτροπής αλληλεγγύης στην οδό Τζαβέλα 3, στα Εξάρχεια.

Οι απεργοί πείνας ήρθαν στην Ελλάδα λόγω των επιθέσεων εξόντωσής τους που δέχονται από τον φασισμό και τον ιμπεριαλισμό στην Τουρκία.

1-AHMET DÜZGÜN YÜKSEL

Στις 23 Σεπτέμβρη εγκρίθηκε η απόφαση της έκδοσης του Αχμέτ Ντουζκούν Γιουκσέλ στον Γερμανικό ιμπεριαλισμό. Ο Αχμέτ Ντουζκούν Γιουκσέλ, αγωνίστηκε για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Τουρκία ως δικηγόρος και γι’ αυτό έγινε στόχος του φασισμού, υπέστη βασανιστήρια και αναγκάστηκε να καταφύγει στην Γερμανία. Στην Γερμανία φυλακίζεται και μένει σε κελιά απομόνωσης για τέσσερα χρόνια με αποτέλεσμα να παρουσιάσει προβλήματα υγείας. Οι κατηγορίες ήταν συμμετοχή στις εκδηλώσεις της πρωτομαγιάς, συμμετοχή σε συναυλία και η αποκάλυψη του αληθινού προσώπου του φασισμού στην Τουρκία πουλώντας νόμιμα περιοδικά. Τώρα αποφασίστηκε η έκδοση του στον Γερμανικό ιμπεριαλισμό. Εγκρίθηκε. Επίσης θα εκδικαστεί και η υπόθεση της έκδοσης του στον φασισμό της Τουρκίας.

2-ERDOĞAN ÇAKIR

Ο Ερντογάν Τσακίρ είναι ένας εργάτης, πατέρας τεσσάρων παιδιών και ζούσε στην Γαλλία με την οικογένεια του. Συλλαμβάνεται από τον Γαλλικό ιμπεριαλισμό λόγω των δημοκρατικών δραστηριοτήτων του. Σε περίπτωση έκδοση του στην Γαλλία θα δικαστεί σε ποινή φυλάκισης από 7 έως 20 χρόνια. Το τελευταίο δικαστήριο του Ερντογάν Τσακίρ θα γίνει στις 15 Νοέμβρη. Ο Ερντογάν Τσακίρ θα βρίσκεται  τότε ήδη σε πάνω από 50 μέρες απεργίας πείνας.

3-HASAN BİBER

Ο Χασάν Μπιπέρ πατέρας τριών παιδιών, υπερασπίστηκε για χρόνια τα δικαιώματα των εργατών στην Τουρκία ως συνδικαλιστής. Πολλές φορές δέχτηκε απόπειρες δολοφονίας επειδή ως πρόεδρος συνδικάτου δεν συμβιβαζόταν με τα αφεντικά. Συνελήφθη επανειλημμένα από τις τουρκικές κυβερνήσεις. Είναι ποιητής, συγγραφέας και βρέθηκε αιχμάλωτος επειδή αγωνίστηκε ενάντια στον φασισμό και τον ιμπεριαλισμό της Τουρκίας. Η έκδοση του στον φασισμό της Τουρκίας θα σημαίνει εκτέλεσή του. Είδε όλος ο κόσμος το πρόσωπο του φασισμού στην Τουρκία στον ξεσηκωμό του λαού τον Ιούνη. Στις 8 Νοέμβρη θα ανακοινωθεί η τελική απόφαση για τον Χασάν Μπιμπέρ που το μόνο του αδίκημα είναι να αγαπάει τον λαό του, να υπερασπίζει  τα δικαιώματα των εργατών και να αγωνίζεται ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον φασισμό. Δεν αποδείχτηκε ιστορικά ότι είναι έγκλημα αυτή η στάση. Τις τελευταίες μέρες λόγω της απεργίας πείνας που πραγματοποιεί παρουσίασε προβλήματα καρδιακής αρρυθμίας.

4-MEHMET YAYLA

Ο Μεχμέτ Γιαϊλά από τα φοιτητικά του χρόνια βρισκόταν στον αγώνα για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες και υπερασπίστηκε τα δικαιώματα των φοιτητών, των εργατών και του λαού. Είναι ένας αγωνιστής που συνελήφθη και βασανίστηκε πολλές φορές. Συνελήφθη στην Ελλάδα επειδή αγωνίζεται ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον φασισμό.  Δικάζεται στην Ελλάδα μετά από αίτημα της Τουρκίας να εκδοθεί σ’ αυτήν. Η δίκη του απεργού πείνας Μεχμέτ Γιαϊλά είναι την Τετάρτη 30 Οκτωβρίου.

     Η FADİK ADIYAMAN  κάνει απεργία πείνας σε ένδειξη συμπαράστασης στους απεργούς πείνας στις φυλακές Κορυδαλλού.

Η  Φαντίκ Αντιγιαμάν, μητέρα δύο παιδιών αγωνίστηκε ενάντια στην καταστολή και τον βασανισμό των πολιτικών κρατούμενων  ως μέλος του  TAYAD (Σύλλογος αλληλεγγύης στις οικογένειες πολιτικών κρατουμένων). Αγωνίστρια για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες. Στην Τουρκία συνελήφθη  δεκάδες φορές. Φυλακίστηκε 5 φορές και αναγκάστηκε να έρθει στην Ελλάδα. Ενώ στην Ελλάδα με την βούληση του φασισμού της Τουρκίας συνελήφθη και προσήχθη  6 φορές σε αστυνομικά τμήματα, όπου κακοποιήθηκε, βασανίστηκε και τραυματίστηκε. Μάλιστα, μετά από αίτημα της Τουρκίας για έκδοσή της δικάστηκε τον Απρίλιο οπότε και απορρίφθηκε το αίτημα έκδοσής της. Η Φαντίκ Αντιγιαμάν είναι μέλος της επιτροπής αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους στην Τουρκία και στο Κουρδιστάν. Ξεκίνησε απεργία πείνας συμπαράστασης στους πολιτικούς κρατούμενους που βρίσκονται στις φυλακές Κορυδαλλού από τις  15 Οκτωβρίου στην πλατεία Συντάγματος.

Οι επαναστάτες από την Τουρκία είναι φίλοι του Ελληνικού λαού. Αγωνίζονται ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον φασισμό. Ο ιμπεριαλισμός και ο φασισμός είναι εχθροί όλων των λαών του κόσμου. Ο φασισμός της Τουρκίας στην υπηρεσία του ιμπεριαλισμού καταστέλλει, βασανίζει και δολοφονεί καθημερινά τους λαούς της Τουρκίας. Η κάθε μορφή καταπίεσης και διώξεων των αγωνιστών από την Τουρκία σημαίνει ενίσχυση του ιμπεριαλισμού και του φασισμού.

Ο Ελληνικός λαός είναι κατά των εκδόσεων επειδή γνωρίζει πολύ καλά τον φασισμού και τον ιμπεριαλισμό.

Καλούμε όλους τους επαναστάτες δημοκράτες, τους μαζικούς δημοκρατικούς φορείς, τις οργανώσεις,  τα κόμματα να υποστηρίξουν την απεργία πείνας των πολιτικών κρατούμενων ώστε να ακυρωθεί η απόφαση έκδοσης τους και να σταθούν δίπλα μας ενάντια στην αδικία που βιώνουμε.

Κανένας αγωνιστής από την Τουρκία δεν πρέπει να εκδοθεί  

στον ιμπεριαλισμό και τον φασισμό.

Να δοθεί τέλος στις εκδόσεις.

Ο αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον φασισμό δεν είναι έγκλημα.

Το Ελληνικό κράτος θα είναι υπεύθυνο για ό,τι συμβεί λόγω της απεργίας πείνας.

Λευτεριά στους πολιτικούς κρατούμενους!

Αναδημοσίευση και συνεχής ενημέρωση: http://oagonas.blogspot.gr/

Αν θες να λέγεσαι άνθρωπος...

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν΄αγωνίζεσαι για την ειρήνη και
για το δίκαιο.
Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα
ματώσουν απ΄τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες – μα ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων
Κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζει την αδικία.
Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή.
Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια
αφήνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν ανύποπτα στις
πολιτείες
μια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμα
αύριο οι άνθρωποι θα χάνουνται στη νύχτα του πολέμου
έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτη κάτω από τις οβίδες.

Αντιφασιστική αφίσα που κολλιέται στις γειτονιές Αγ. Νικολάου, Κυψέλης, Πατησίων

 Ο φασισμός στην Ελλάδα ούτε ξεκίνησε με τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ούτε τελείωσε με την προφυλάκιση της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής.

Γιατί ο φασισμός είναι ένα φαινόμενο που χτίστηκε μεθοδικά εδώ και χρόνια. Χτίστηκε πάνω στην άγρια εκμετάλλευση του πρώτου κύματος μεταναστών το ’91, στα μακεδονικά συλλαλητήρια, στις φιέστες του Euro και των Ολυμπιακών Αγώνων, στα πογκρόμ εναντίον μεταναστών, στη σιωπή που ακολούθησε τις δολοφονίες του Λουκμάν, του Μπαμπακάρ, του Τόντι και τόσων άλλων.

Τον έθρεψαν όλοι αυτοί που φώναζαν πως οι μετανάστες «βρωμάνε, κουβαλάνε αρρώστιες, μας παίρνουν τις δουλειές και ρίχνουν τα μεροκάματα». Αυτοί που μονολογούσαν στα λεωφορεία «Α, ρε Χρυσή Αυγή που σας χρειάζεται!» και όταν τους δόθηκε η ευκαιρία την ψήφισαν, απαιτώντας να καθαρίσει η χώρα από «πούστηδες, πρεζάκια και κουμμούνια».

Τον στήριξε το κράτος με τις επιχειρήσεις «σκούπα», τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τις νάρκες στα σύνορα, τη διαπόμπευση οροθετικών γυναικών και την ανοχή στους φασιστικούς θύλακες της αστυνομίας. Τον προώθησαν τα ΜΜΕ διαχέοντας το φόβο, πιπιλίζοντας το πρόβλημα των «λαθρομεταναστών» και νομιμοποιώντας τους φασιστές ως τους ανθρώπους της διπλανής πόρτας.

Και αν τώρα το κράτος και οι μηχανισμοί του τερατοποιούν ένα κομμάτι του φασισμού, το κάνουν για να νομιμοποιήσουν τον ευρύτερο φασισμό που λαμβάνει χώρα κάθε στιγμή στην ελληνική πραγματικότητα.  Έτσι, το κράτος έκτακτης ανάγκης καθίσταται απόλυτος ρυθμιστής των κοινωνικών σχέσεων. Επικαλείται μανιωδώς τη νομιμότητα, την ασφάλεια, την εθνική ενότητα. Διευρύνει το νομικό του οπλοστάσιο με απώτερο στόχο την περαιτέρω ποινικοποίηση των αγώνων. Ταυτίζει τη ρατσιστική βία της Χ.Α. με τη βία του ανταγωνιστικού κινήματος. Το κράτος έκτακτης ανάγκης ισχυροποιείται επικίνδυνα.

Εμείς όμως γνωρίζουμε πως ο φασισμός θα νικηθεί στους δρόμους.

Γιατί δεν αρκεί μόνο να τσακίσουμε τους φασίστες αλλά και να οργανωθούμε ενάντια στις κοινωνικές σχέσεις που τους παράγουν.

Από τις γειτονιές Αγ. Νικολάου, Κυψέλης, Πατησίων

Αλληλεγγύη στο σύντροφο Θοδωρή Σ. που διώκεται για την υπόθεση της τράπεζας Μαρφίν

Η ΣΚΕΥΩΡΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

Στις 5/5/2010, ημέρα ψήφισης του πρώτου μνημονίου και αμέσως μετά την προσφυγή της χώρας στην τρόικα και την ανακοίνωση των πρώτων «μέτρων», κηρύσσεται γενική απεργία και σχεδόν μισό εκατομμύριο κόσμου διαδηλώνει στους δρόμους, με άγριες διαθέσεις προσπαθώντας να προσεγγίσει τη βουλή. Η μαχητικότητα του κόσμου είναι τέτοια που διαφαίνεται η πιθανότητα το πλήθος να εισβάλλει ακόμα και μέσα στο κοινοβούλιο. Ξεσπούν συγκρούσεις ανάμεσα στους διαδηλωτές και τις δυνάμεις καταστολής με τις δεύτερες να φαίνονται ανήμπορες να ανακόψουν την ορμή του κόσμου. Λίγες ώρες αργότερα διαδίδεται η είδηση ότι στην τράπεζα της Μαρφίν στην οδό Σταδίου, 3 εργαζόμενοι έχασαν τη ζωή τους λόγω πυρκαγιάς που εκδηλώθηκε στο σημείο. Με την επιβεβαίωση του συμβάντος ο κόσμος παγώνει και η οργή μετατρέπεται σε απογοήτευση και θλίψη σημαίνοντας  και το τέλος αυτής της πολλά υποσχόμενης διαδήλωσης.

Στις 29/4/2011, επετειακά της 5ης Μάη, προσάγονται με χολιγουντιανό τόπο 4 άτομα εκ των οποίων τρεις σύντροφοι και καλούνται να καταθέσουν ως ύποπτοι για τον εμπρησμό της τράπεζας Μαρφίν ενώ γίνονται έλεγχοι στα σπίτια τους από όπου κατάσχονται ρούχα και προσωπικά αντικείμενα. Και ενώ από την πρώτη στιγμή τα μμε μιλούν για συλλήψεις και στοχοποιούν τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο, τα «στοιχεία» που διαθέτει στα χέρια της η ελληνική αστυνομία είναι ένα ανυπόγραφο και ασύντακτο σημείωμα που αναφέρει όλα τα προσωπικά στοιχειά των προσαχθέντων (ονόματα, τηλέφωνα, πινακίδες οχημάτων, διευθύνσεις κατοικιών), κατονομάζοντας τους ως τους υπεύθυνους του εμπρησμού της τράπεζας και κατά συνέπεια του θανάτου των τριών εργαζομένων και της απόπειρας ανθρωποκτονίας των υπολοίπων που βρίσκονταν εκεί. Το άλλο υποτιθέμενο στοιχείο είναι κάποιες φωτογραφίες από κάμερες οι οποίες όμως δεν εμφανίζουν κάποιον από τους προσαχθέντες να έχει σχέση με τον εμπρησμό της τράπεζας. Μετά την κατάθεση τους αφήνονται ελεύθεροι και τα «στοιχεία» μαζί με τις καταθέσεις στέλνονται στον εισαγγελέα ο οποίος όμως δεν μπορεί να τεκμηριώσει καμία κατηγορία και επιστρέφει το φάκελο πίσω στην αστυνομία και η όλη υπόθεση φαίνεται να οδεύει προς το αρχείο.

Στις 5/5/2013 και πάλι επετειακά και χωρίς να έχει προκύψει κανένα στοιχείο, ο ανακριτής αποφασίζει να αποδώσει κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα στο σύντροφο Θοδωρή Σ. για την υπόθεση της τράπεζας Μαρφίν και σε ένα ακόμα άτομο από τους 4 για την υπόθεση του βιβλιοπωλείο Ιανός. Για τους  άλλους δύο συντρόφους δεν προχωράει καμία διωκτική διαδικασία. Στην απολογία του, τον Μάιο του 2013, ο σύντροφος καταθέτει αυτό που δηλώνει από την αρχή: «Από τη δικογραφία αποδεικνύεται περίτρανα, μέσα από καταθέσεις μαρτύρων, φωτογραφικό υλικό και βίντεο από κάμερες, ότι δεν έχω ουδεμία σχέση με καμία επίθεση σε κανένα χρονικό σημείο εκείνης της μέρας στο κέντρο της Αθήνας.» Αφού περάσει από ανακριτή, αφήνεται ελεύθερος με περιοριστικούς όρους (χαρακτηριστικός όρος η απαγόρευση συμμετοχής του σε μελλοντικές διαδηλώσεις). Αναμένουμε λοιπόν να οριστεί το δικαστήριο όπου ο σύντροφος Θοδωρής Σ. θα καλεστεί να αποδείξει ότι δεν είναι ούτε σούπερμαν ούτε ελέφαντας.

Στις 17 Σεπτεμβρίου 2013 δολοφονείται στο Κερατσίνι ο Παύλος Φύσσας από τον Γ. Ρουπακιά και άλλους χρυσαυγίτες με την παρουσία αστυνομικών ΔΙΑΣ. Ο Ρουπακιάς συλλαμβάνεται αφού υπάρχουν πολλές μαρτυρίες που δεν μπορούν να αποσιωπηθούν. Αφού λοιπόν το κράτος δεν μπορεί να αποκρύψει αυτή τη δολοφονία όπως έχει κάνει με τόσες άλλες, επιδιώκει να την εκμεταλλευτεί, φορώντας αντιφασιστικό προσωπείο. Το επικοινωνιακό παιχνίδι αρχίζει με τις συλλήψεις των ενίοτε συνεργατών τους, δηλαδή με τα στελέχη της Χρυσής Αυγής και σε  πλήρη σύμπνοια με τα ΜΜΕ φέρνουν ξανά στην επικαιρότητα την θεωρία των δύο άκρων. Και ενώ η ατζέντα του κράτους ήταν και είναι η ίδια φασιστική ατζέντα που προωθούν παρέα με τη Χ.Α. (εργασιακός μεσαίωνας, στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών και περιθωριοποιημένων κοινωνικών ομάδων, διαπόμπευση οροθετικών γυναικών, μηδενική ανοχή απέναντι σε κάθε εστία αντίστασης), πάντα με την πλήρη στήριξη των ΜΜΕ, τώρα αποζητούν όλοι να ξεπλυθούν στην αντιφασιστική κολυμπήθρα του σιλωάμ. Όλοι αυτοί λοιπόν, που άνοιξαν τις αγκάλες τους και προώθησαν τη φασιστική ιδεολογία τώρα βαφτίζονται αντιφασίστες. Από το MEGA του Μπόμπολα, κυρίου μετόχου της ΕΛΛΑΣ GOLD που με τη βία προσπαθεί να επιβάλει την εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική, βαφτίζοντας τους κατοίκους που αγωνίζονται τρομοκράτες, μέχρι το Πρώτο Θέμα του Αναστασιάδη (συνεργάτη του Ρέστη  και του Πάλλη) που διαφήμιζε και προωθούσε το «κοινωνικό έργο» της Χ.Α. Όλοι αυτοί δήθεν αποτροπιασμένοι από τη φασιστική δολοφονία και δήθεν ξαφνιασμένοι από τη δράση των φασιστικών ταγμάτων εφόδου, τώρα επιδιώκουν να παίξουν το ρόλο του μοναδικού εγγυητή της κοινωνικής ομαλότητας σκοπεύοντας στη διατήρηση και ενίσχυση της εξουσίας τους, ταυτίζοντας τη «βία των άκρων».

Ελάχιστες μέρες μετά τη δολοφονία του Φύσσα οι εξουσιαστές ανασύρουν και πάλι την υπόθεση του εμπρησμού της τράπεζας της Μαρφίν σε μια προσπάθεια εξίσωσης των δύο γεγονότων. Στο πρόσωπο του συντρόφου Θοδωρή και κατά συνέπεια στο πρόσωπο του κάθε αναρχικού/αντιεξουσιαστή βρίσκεται το άλλο άκρο της βίας που πρέπει κι αυτό να παταχθεί. Δίχως ίχνος σεβασμού ούτε στη μνήμη των νεκρών, ούτε στο πένθος των συγγενών τους, πλασάρουν μια εξόφθαλμη κρατική σκευωρία και ξεκινούν ένα ακόμα μηντιακό κυνήγι μαγισσών. Δεν είναι τυχαίο το δημοσίευμα της φυλλάδας του Χατζηνικολάου Real News, στο οποίο δημοσιοποιούνται τα προσωπικά στοιχεία του συντρόφου μέσω του παραπεμπτικού βουλεύματος του εισαγγελέα, παρουσιάζοντας τον ως εκ των προτέρων ένοχο πριν καλά καλά οριστεί η δίκη, δημιουργώντας έτσι κλίμα εναντίον του.

Εμείς από την πλευρά μας ως αναρχικοί/αντιεξουσιαστές δεν θα καταδικάσουμε τη βία από όπου κι αν προέρχεται. Γιατί δεν αποδεχόμαστε κανένα συμψηφισμό ανάμεσα στην κοινωνική, ταξική αντιβία με τη βία της αστυνομίας, τη βία των αφεντικών στους χώρους εργασίας, τη βία των φασιστών ενάντια στους μετανάστες και όσους δεν ταιριάζουν στο «άρειο» όραμά τους. Δεν αποδεχόμαστε την εξίσωση της βίας των από πάνω με αυτή των καταπιεσμένων. Στην έκφραση της κοινωνικής αντιβίας στο δρόμο είναι αυτονόητα αρχή μας ότι αυτή στρέφεται ενάντια στο κράτος και τον καπιταλισμό. Η λογική της αδιάκριτης απαξίωσης της ανθρώπινης ζωής είναι ξένη προς εμάς. Ποτέ δεν οικειοποιηθήκαμε τους όρους της «παράπλευρης  απώλειας» ή της «κακιάς στιγμής» ως αναρχικοί. Αυτά είναι τα άλλοθι του κράτους και των αφεντικών προκειμένου να δικαιολογήσουν τις δολοφονίες των μηχανισμών καταστολής, των δολοφονιών στα εργασιακά κάτεργα και τις φασιστικές επιθέσεις. Αυτός είναι ο σάπιος κόσμος της εκμετάλλευσης και της βαρβαρότητας, που προσπαθούμε να καταστρέψουμε και πάνω στα συντρίμμια του να δημιουργήσουμε έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας. 

Δεν περιμένουμε το πόρισμα κανενός αστικού δικαστηρίου για να μας πείσει ότι ο σύντροφός μας είναι αθώος. Αν ψάχνουν για ανθρωποκτόνους ας κοιταχτούν στον καθρέφτη.

Εμείς οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες του Θοδωρή θα παραμείνουμε αλληλέγγυοι δίπλα του ως το τέλος αυτής της δίωξης, ώσπου να καταρρεύσει και αυτή η σκευωρία. Δηλώνουμε προς κάθε κατεύθυνση πως δεν θα γίνουμε αποδιοπομπαίοι τράγοι στο θέατρο του παραλόγου όσων συνειδητά τσαλαπατούν ανθρώπους και αγώνες.

Συνέλευση Αλληλεγγύης για τον σύντροφο Θοδωρή Σ.

Κόντρα στον ευρωενωσίτικο επιδοτούμενο αντικομμουνισμό ο Αγώνας ενάντια στη λήθη είναι Αγώνας ενάντια στην εξουσία του κεφαλαίου

Το ευρωενωσίτικο πρόγραμμα με τον πομπώδη τίτλο «Ευρωπαϊκή Μνήμη», αυτή η επιχείρηση προώθησης του επιδοτούμενου αντικομμουνισμού που είδε το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες, έρχεται να επιβεβαιώσει με το σαφέστερο τρόπο την πραγματική φύση του καπιταλισμού, των κρατών του και των υπερεθνικών μηχανισμών του.

Μέσα από την ανιστόρητη πολιτική εξίσωση φασισμού-ναζισμού και Κομμουνισμού και την εμπέδωση της πολυδιαφημιζόμενης «θεωρίας των δύο άκρων» επιχειρείται η δηλητηρίαση της Μνήμης, η επικράτηση της λήθης, η ιστορική δικαίωση της «Δημοκρατίας» των αφεντικών. Εξισώνουν τους σφαγείς των λαών με τους απελευθερωτές τους, τα μαντρόσκυλα των καπιταλιστικών ομίλων με όσους, εδώ αλλά και σε κάθε γωνία της Ευρώπης, σήκωσαν το ανάστημά τους και αγωνίστηκαν με ανιδιοτέλεια και πάθος για την ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας.

Έτσι λοιπόν και οι εγχώριοι εθνικόφρονες φασίστες απόγονοι των ταγματασφαλιτών, των χιτών, των μπουραντάδων και των βασιλοχουντικών, αντάμα με τους σοσιαλφασίστες απόγονους των μεγαλοϊδεατών βενιζέλων, των αντικομμουνιστών πλαστήρων-«μαύρων καβαλάρηδων» και των κωλόγερων της «δημοκρατίας» που «χίτες ήτανε κι αυτοί…», προωθούν αυτή τη διεθνή επιχείρηση παραχάραξης της Ιστορίας του 20ου αιώνα επιδοτώντας «έργα» που «αντανακλούν τις αιτίες της ανάδυσης των ολοκληρωτικών καθεστώτων στη σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία (ναζισμός, φασισμός, σταλινισμός και ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα)». Το συγκεκριμένο πρόγραμμα βρίσκεται ήδη στη φάση της επιλογής των φορέων που «προωθούν την ευρωπαϊκή ιδιότητα του πολίτη» (αποκεντρωμένες διοικήσεις, δήμοι, περιφέρειες, α.ε.ι, τ.ε.ι, μ.κ.ο, ερευνητικά ιδρύματα κ.α) και οι οποίοι διοργανώνοντας εκδηλώσεις, εκθέσεις, σεμινάρια κτλ. θα μπορέσουν να τσεπώσουν επιδοτήσεις ύψους 100.000 ευρώ. Απ’ ό,τι φαίνεται λεφτά για τους αντικομμουνιστές παραχαράκτες της Ιστορίας υπάρχουν…

Όμως ό,τι και αν προπαγανδίσουν, όσο και αν λασπολογήσουν, όσο και να τους πονάει, η Ιστορία το έχει γράψει και οι τοίχοι και οι δρόμοι θα συνεχίσουν ν’ αποτυπώνουν και ν’ αντηχούν την Αλήθεια: ΛΑΕ, ΘΥΜΗΣΟΥ ΤΟ ΧΩΜΑ ΠΟΥ ΠΑΤΑΣ ΛΕΥΤΕΡΩΣΕ Ο ΑΡΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.

Αναδημοσίευση από: Προλεταριακή Πρωτοβουλία

Όλοι/ες στην Αντιφασιστική πορεία στην πλατεία Αγ. Νικολάου - Αχαρνών 1/10 6μμ

Τον αντιφασίστα Παύλο Φύσσα τον δολοφόνησε ο χρυσαυγίτης Ρουπακιάς και το μαχαίρι το κρατάνε πολλοί και για πολύ καιρό τώρα:

Τα τάγματα θανάτου της χρυσής αυγής και κάθε λογής εθνικιστικές συμμορίες, που τραμπουκίζουν, τρομοκρατούν και βασανίζουν καθημερινά μετανάστες. Φτάνοντας μέχρι τη δολοφονία του Σαχτζάτ Λουκμάν τον περασμένο Ιανουάριο στα Πετράλωνα. Από τις 281 επιθέσεις που έχουν γίνει γνωστές μέσα στον τελευταίο 1,5 χρόνο, τα 2/3 έγιναν στον Αγ. Παντελεήμονα – Αττική – Αχαρνών – ιστορικό κέντρο.
• το σύγχρονο ολοκληρωτικό καθεστώς που χρησιμοποιεί τους φασίστες ως κατασταλτικό δεκανίκι για τις βρωμοδουλειές του και φόβητρο για τους καταπιεσμένους. Τους «καταστέλλει» φαινομενικά, ώστε να πείσει για τη «δημοκρατικότητά του».•η Αστυνομία και η Δικαιοσύνη που βασανίζουν και διαπομπεύουν μετανάστες, ρομά, αντιφασίστες, αναρχικούς, οροθετικές γυναίκες, ομοφυλόφιλους - ομοφυλόφιλες, διεμφυλικά άτομα, «περιθωριακούς», συλληφθέντες για ένοπλη δράση, τσακίζουν διαδηλωτές, επιστρατεύουν απεργούς και σφραγίζουν καταλήψεις. 
• τα ΜΜΕ που πούλαγαν ρατσισμό, μισαλλοδοξία, λαϊφστάιλ ναζισμό και τη φασιστική πολιτική ατζέντα της κυβέρνησης και τώρα κραυγάζουν υποκριτικό αντιφασισμό.
• οι 440.894 που ψήφισαν τα νεοχιτλερικά μαντρόσκυλα, τους έβγαλαν τα φίμωτρα και τα ξαμόλησαν στο κυνήγι του αίματος.
• οι «σιωπηλοί» αυτής της κοινωνίας, μουγκοί μπροστά στο κτήνος που δολοφονεί και βασανίζει στους δρόμους, στα αστυνομικά τμήματα, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. 

Ήμασταν και θα συνεχίσουμε να είμαστε το ένα «άκρο». 
Αυτό της ελευθερίας, της ισότητας, της αλληλεγγύης, της ζωής.

Ενάντια στην οικονομική, πολιτική, δικαστική, στρατιωτική, θρησκευτική, δημοσιογραφική εξουσία και όλο το συρφετό που έθρεψε τα νεοναζιστικά ζόμπι.

ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΘΑΝΑΤΟΣ
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ

Μία, δέκα, εκατό φορές θα τον τσακίζουμε. Πάντα θα τον τσακίζουμε.

Αντιφασίστες-αντιφασίστριες από τις γειτονιές του κέντρου της Αθήνας

Το θέατρο του παραλόγου ανεβάζει το ''Δημοκρατία και αντιφασισμός''

Παρακολουθούμε το θέατρο της αστικής νομιμότητας να βάζει ένα τέλος στον φασισμό(!), αναλύοντάς τον σαν εγκληματική οργάνωση. Μια εκκαθάριση στις τάξεις της αστυνομίας και του στρατού, που όπως πάντα είναι μεμονωμένα άτομα και καταστάσεις που ξεφεύγουν από την νομιμότητα που οι εξουσιαστές κατά τα άλλα διατηρούν καθαρή.

Η θεωρία των δύο άκρων που κυβερνώντες και τσιράκια αναμασούσαν, έρχεται μετά την δολοφονία του εργάτη Παύλου Φύσσα από παρακρατικούς, να γίνει πράξη σε ένα παιχνίδι εντυπωσιασμού από την πλευρά του κράτους.

Τα κοράκια της δημοσιογραφίας συμμετέχουν ανοιχτά, συνδέοντας τις συλλήψεις των φασιστών με τις συλλήψεις των μελών της Ε.Ο 17Ν, θέλοντας έτσι να σφραγίσουν την θεωρία των αφεντικών τους.

Την ώρα που το κεφάλαιο τσακίζει την εργατική τάξη με όλα τα μέσα που διαθέτει, προσπαθεί ταυτόχρονα να πείσει με την μέθοδο της αυτοκάθαρσης. Πως δεν είναι το ίδιο το σύστημα του καπιταλισμού που εκμεταλλεύεται και δολοφονεί, αλλά κάποιοι συμμορίτες, κάποια μεμονωμένα περιστατικά.

Σε αυτά τα πλαίσια προηγήθηκε η φυλάκιση του Άκη Τσοχατζόπουλου, σε αυτά και οι συλλήψεις της χρυσής αυγής.

Ο φασισμός δεν είναι απλά μια εγκληματική οργάνωση χωρίς σκοπούς και νοήματα, δεν λειτουργεί έξω από τον καπιταλισμό και αυτόνομα. Λειτουργεί σαν εμπροσθοφυλακή του καπιταλισμού, όπου αυτός την χρειάζεται και θα συνεχίσει να λειτουργεί έτσι.

Όταν οι δυνάμεις καταστολής χτυπούσαν άγρια τους απεργούς και άνεργους διαδηλωτές που βρισκόντουσαν στους δρόμους ενάντια στις νέες αντεργατικές συνθήκες που προωθούσε το κράτος, οι φασίστες μιλούσαν για 15 ευρώ μεροκάματο μόνο για έλληνες, πουλώντας ταυτόχρονα ''αντιμνημονιακή'' ηθική.

Όταν το κράτος εξαπέλυε σκληρή επίθεση στους μετανάστες με την επιχείρηση ''Ξένιος Δίας'', αφήνοντας νεκρό τον μετανάστη Μπαμπακάρ Ντιάε, έπειτα από καταδίωξη δημοτόμπατσων στο Θησείο, όταν στοιβαζόντουσαν χιλιάδες προλετάριοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι φασίστες εξαπέλυαν πογκρόμ. Κυνηγούσαν και μαχαίρωναν στο κέντρο και τις γύρω περιοχές της Αθήνας, όπως στην περίπτωση του μετανάστη Σαχτζάτ Λουκμάν που δολοφονήθηκε στα Πετράλωνα.

Όταν εφοπλιστές και κυβερνώντες διαλαλούσαν τον αντικομμουνισμό στις ζώνες του Περάματος, οι προσκυνημένοι στα αφεντικά τους φασίστες, έστηναν δολοφονική ενέδρα σε μέλη του Π.Α.ΜΕ.

Φασισμός είναι η διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών από κράτος και ΜΜΕ.

Φασισμός είναι οι τσιφλικάδες που πυροβολούσαν στο ψαχνό μετανάστες - εργάτες γης που διεκδικούσαν τα δεδουλευμένα τους στην Μανωλάδα.

Φασισμός είναι οι τραμπούκοι ελεγκτές και το σύστημα των ρόλων που δολοφόνησαν τον Θανάση Καναούτη στο Περιστέρι.

Δεν έχουμε αυταπάτες για τις τακτικές του κράτους.

Τον φασισμό θα τον τσακίσει η προλεταριακή αντιφασιστική δράση.

Τον καπιταλισμό η οργανωμένη αντεπίθεση των εκμεταλλευομένων.

Η δημοκρατία σας βρωμάει φασισμό.

Δεν ξεχνάμε τον Παύλο, τον Θανάση, τον Σαχτζάτ και όλους τους νεκρούς της τάξης μας.

Να μην αφήσουμε τον ολοκληρωτισμό να πατήσει την Τάξη.

Προλεταριακά οδοφράγματα απέναντι σε κράτος – κεφάλαιο – φασίστες!