Με αφορμή τον επιχειρούμενο νόμο της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ο οποίος επιχειρεί να υποβαθμίσει όλα τα πτυχία καλλιτεχνικών σχολών, όπως φερειπείν τα ωδεία σε απλούς τίτλους δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, έχουν πραγματοποιηθεί τον τελευταίο καιρό πολλές κινητοποιήσεις όπου έχει συσπειρωθεί ο καλλιτεχνικός κόσμος, εργαζόμενοι αλλά και σπουδαστές.
Από την απονομή βραβείων «επιχειρηματικής αριστείας»!
στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετάνια
Άλλο ένα βραβείο για την ACS. Αυτή την φορά από την τελετή απονομής των βραβείων diamonds της ναυτεμπορικής, τον Δεκέμβρη του ’22, λαμβάνοντας τη διάκριση «Diamond of the Greek economy 2022». Λίγους μήνες πριν, τον Ιούλιο, βραβεύτηκε στην τελετή απονομής των βραβείων «Πρωταγωνιστές της Ελληνικής Οικονομίας».
 |
| Από τη συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από τον ΔΕΔΔΗΕ στις 25/1 |
Όταν απολύονται εργαζόμενοι δεν μπορεί να μην ταράζεται η ψυχή σου. Ως προλετάριοι, ειδικά όταν το τσεκούρι των αφεντικών πέφτει στο κεφάλι της εργατικής τάξης μάς πληγώνει παραπάνω γιατί ξέρουμε ότι έρχεται και η σειρά μας. Όταν μάλιστα οι απολυμένοι εργαζόμενοι ανήκουν στα οργανωμένα και πρωτοπόρα τμήματα της εργατικής τάξης έχει και διαφορετικό ήχο το τσεκούρι. Οι λόγοι ευνόητοι για όποιον ασχολείται με την πάλη των τάξεων…
Σήμερα, 25/1, πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση αλληλεγγύης για τους δύο απολυμένους έξω από το πρακτορείο του ΔΕΔΔΗΕ Καλλιθέας. Η συγκέντρωση είχε καλεστεί από την Εργατική Λέσχη Καλλιθέας, από την Πρωτοβουλία «εργολαβικών» εργαζομένων στην καταμέτρηση και τη Συνέλευση Αλληλεγγύης για τις απολύσεις.
Τετάρτη 25/01, 11:00, Σκίπη
& Αραπάκη 107
Με βάση όλα τα αντεργατικά νομοσχέδια, με τελευταίο το «νόμο Χατζηδάκη», τα αφεντικά θέλουν να επιβάλουν σιγή νεκροταφείου στους χώρους δουλειάς. Οι απολύσεις συνδικαλιστών και πρωτοπόρων εργαζομένων βρίσκονται συνεχώς στην ατζέντα των εργοδοτών.
Παρακάτω δημοσιεύουμε μια ακόμα προσπάθεια συνολικής καταγραφής εργοδοτικών εγκλημάτων από τις αρχές του Σεπτέμβρη μέχρι το τέλος του 2022. Στην παρακάτω λίστα δεν έχουν καταγραφεί οι εργαζόμενοι/ες που έχουν νοσήσει και χάσει τη ζωή τους από κορονοϊό.
Η εργατική τάξη πρέπει να ζήσει. Ο καπιταλισμός να πεθάνει.
Γράφαμε σε άρθρο μας, τον Σεπτέμβρη του 2022, για την καταγραφή του ΣΕΠΕ (έκαναν λόγο για 1.700 ελέγχους) και τα πρόστιμα που επέβαλε σε εργοδότες, που απασχολούσαν διανομείς, ότι δικαιώνεται πλήρως το οργανωμένο στα συνδικάτα εργατικό κίνημα που καταγγέλλει τη «μαύρη μαυρίλα» που κυριαρχεί στους χώρους δουλειάς. Συνεχίζεται λοιπόν η δικαίωση όσων επιμένουν να φωνάζουν και δεν τα «διπλώνουν» μπροστά στην εργοδοτική τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς.
Το μακρινό 2007, σε μια εποχή υπόγειων και ανεπαίσθητων κοινωνικών διεργασιών που θα κορυφώνονταν με την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, η εξουσία φρόντιζε ένα από τα αγαπημένα της παιδιά. Ο Γιώργος Βουλγαράκης, στέλεχος των πιο βαθέων μηχανισμών της Νέας Δημοκρατίας και υπουργός Δημόσιας Τάξης, βρίσκεται μπλεγμένος στη δίνη σκανδάλων τηλεφωνικών παρακολουθήσεων και «εξαφανίσεων» πακιστανών μεταναστών και προσφύγων. Το κράτος, όμως, πάντα φροντίζει τα παιδιά του και ο Βουλγαράκης πηγαίνει για «διακοπές», μακριά από την «καυτή πατάτα» του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, αναλαμβάνοντας το «χαλαρό» υπουργείο Πολιτισμού.
Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι στην ανακοίνωση-έκκληση του ΚΚ Ινδίας (Μαοϊκού) της 8ης Γενάρη προς τους επαναστάτες, τους δημοκράτες και τους προοδευτικούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο για να διαμαρτυρηθούν για τις επικείμενες επιθέσεις σε βάρος των κύριων περιοχών που ελέγχει το επαναστατικό κίνημα στην Ινδία, και ήδη ξανάρχισαν οι βομβαρδισμοί τους από αέρος, με ιδιαίτερο στόχο, μάλιστα, ηγετικά στελέχη του ΚΚΙ (Μαοϊκού). Παρακάτω, υπάρχουν δύο ανακοινώσεις από οργανώσεις του κόμματος από την Τσατίσγκαρχ και από μια περιοχή που ανήκει στην Τελανγκάνα και την Άντρα Πραντές.
Άλλη μια δίκη που κατέληξε σε χυδαιότητες και σόου από πλευράς ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης. Ο χρυσαυγίτης Λαγός επιτέθηκε φραστικά στη Μάγδα Φύσσα, φωνάζοντάς της ότι είναι «επάγγελμα Μάνα Φύσσα»…
Κυκλοφόρησε στα βιβλιοπωλεία το αυτοβιογραφικό βιβλίο NO PASARAN- Δεν θα περάσουν της Ντολόρες Ιμπάρουρι «Πασιονάρια» από τις κυπριακές εκδόσεις Αλμύρα σε μετάφραση του Γ. Καστανάρα.
Μεταπολιτευτικά το βιβλίο αυτό πρωτοκυκλοφόρησε στη χώρα μας σε δύο τόμους από τις εκδόσεις Ανθολογία και ήταν χρόνια δυσεύρετο και εξαντλημένο.
Χθες, Πέμπτη 12 Ιανουαρίου, οι ειδικευόμενοι γιατροί των Παθολογικών κλινικών του Γ.Ν.Α «Γεννηματάς» μαζί με αρκετούς Επιμελητές, παρουσία εκλεγμένων συνδικαλιστών - μελών του Γ.Σ της ΟΕΝΓΕ, του Δ.Σ της ΕΙΝΑΠ και του Γ.Σ της ΑΔΕΔΥ, προχώρησαν σε παράσταση διαμαρτυρίας στην διοίκηση του νοσοκομείου.
Μετά το έγκλημα με θύμα την 45χρονη εργαζόμενη Ρομά στο Ξυλόκαστρο, που δούλευε «μαύρη» και ανασφάλιστη για ένα άθλιο μεροκάματο στη συγκομιδή σκουπιδιών, κάτω από συνθήκες γαλέρας, ήρθε η ώρα να βροντοφωνάξουμε: ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ-ΩΣ ΕΔΩ.
ΟΧΙ ΑΛΛΟΙ ΝΕΚΡΟΙ για τα κέρδη των εργολάβων και των εκμεταλλευτών.
Θα ξεκινήσουμε με μια παράδοση του λαού μας στη Δυτική Ελλάδα, η οποία ήταν η εξής: όταν κάποια οικογένεια του χωριού έχανε δικό της άνθρωπο εκείνη τη χρονιά (πόσο μάλλον νέο άνθρωπο, κάποιο παιδί) τα ραδιόφωνα δεν έπαιζαν και το αρνί, την Κυριακή του Πάσχα, έμπαινε στο φούρνο, αντί να ψηθεί παραδοσιακά. Αυτό δημιουργούσε μια συλλογική αποτύπωση αλληλεγγύης στο πένθος της οικογένειας. Τηρούνταν ως μια παράδοση, που ενίσχυε το συλλογικό ενάντια στο ατομικό. Χαλιναγωγούσε τις προσωπικές επιθυμίες για ξεφάντωμα.
Ο Καρίμ Γιουνίς, ένας από τους παλαιότερους παλαιστίνιους πολιτικούς κρατούμενους, αποφυλακίστηκε από τους σιωνιστές, ύστερα από 40 χρόνια αιχμαλωσίας στα ισραηλινά κολαστήρια.
Μιλήσαμε με τον έναν από τους δύο απολυμένους από ΔΕΔΔΗΕ και εργολάβο. Ο εργαζόμενος μιλάει για τη φύση της δουλειάς στην καταμέτρηση, για το τι σημαίνει εργολαβοποίηση. Μας λέει για τη δράση τους στο χώρο δουλειάς, για την αφορμή της απόλυσης και για τη στάση του Σωματείου. Δημοσιεύουμε παρακάτω τη συζήτηση.
Η Σοφία Φάκου- Τρίψα, γεννημένη το 1925 στη Σώταινα Φωκίδας, πολέμησε στη 2η Μεραρχία του ΔΣΕ με αρχηγό τον Διαμαντή.
Πέρασε στερήσεις και φυλακίσεις, όπως ολόκληρη η γενιά της που αγωνίστηκε με το όπλο στο χέρι εναντίον των αγγλοαμερικάνων ιμπεριαλιστών και του ντόπιου μοναρχοφασισμού.
Στο πρωινάδικο του ΑΝΤ1, που βγήκαν για την εκλογική παγανιά, ο Ά. Γεωργιάδης είπε τα «γνωστά» όταν ρωτήθηκε για τις παρακολουθήσεις και τις υποκλοπές πολιτικών, ότι του είναι αδιάφορες… με το γνωστό τρόπο τού τηλεπλασιέ. Βρήκε την ευκαιρία ο Ν. Ηλιόπουλος του ΣΥΡΙΖΑ και του πε ότι «αδιαφορεί για την Δημοκρατία». Ο Α. Γεωργιάδης ανέβασε τους τόνους, λέγοντάς του ότι είναι κομμουνιστής και κνίτης -του ανταπάντησε ο Ηλιόπουλος ότι είναι φασίστας και κλόουν.
Το παρακάτω άρθρο του ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη, που πρωτοδημοσιεύτηκε στην Αυγή στις 25/3/1984, είναι αναφορά στον «χαμένο» ποιητή Άνθο Φιλητά. Το αντιγράψαμε από το βιβλίο του Μ. Αναγνωστάκη «Τα Συμπληρωματικά, Σημειώσεις Κριτικής» των εκδόσεων Στιγμή (1985).
