Εμποροϋπάλληλοι: εκτεθειμένοι στον ιό και στην ασυδοσία των αφεντικών

Η Ερμού με εκατοντάδες καταναλωτές να σουλατσάρουν κοιτώντας βιτρίνες και αγοράζοντας εμπορεύματα από τα καταστήματα, παρά την εξάπλωση της πανδημίας στην Αττική, ήταν ένα γεγονός που «πέρασε απαρατήρητο» από τους δημοσιολόγους της αστικής τάξης.

Δεν μας προβληματίζει αυτή τους η στάση, το αντίθετο μάλιστα. Ξέρουμε ότι το μόνο τους μέλημα είναι η κυκλοφορία του χρήματος στην αγορά ασχέτως αν τα κρούσματα, ακόμα και με τα δικά τους χαλκευμένα στοιχεία, είναι ανεβασμένα. Για τους καταναλωτές που συνωστίζονται για να πάρουν μπότες, καλλυντικά και τουριστικά είδη μετατρέποντας την Ερμού σε υγειονομική βόμβα τι να πει κανείς… Μάλλον αυτός ο ιός όπου υπάρχει καπιταλιστική κερδοφορία, μαζική κατανάλωση, εμπορεύματα και εμπορικές συναλλαγές… δεν κολλάει!

Την ίδια ώρα χωρίς βασική ενημέρωση και χωρίς υγειονομική θωράκιση ο λαός μας προχωρά «προς το άγνωστο με βάρκα την ελπίδα».

Στην Ερμού λοιπόν, για να γυρίσουμε στο θέμα μας, οι εργαζόμενοι έχουν λιώσει τα κορμιά τους για τους μαγαζάτορες χρόνια και χρόνια για μισθούς – ψίχουλα. Πάνω τους έχει περάσει ένας αντεργατικός σίφουνας με την κατάργηση όλων των δικαιωμάτων που οι αγώνες του κλάδου είχαν κατακτήσει (όπως αυτό της κυριακάτικης αργίας). Είναι αυτοί που βιώνουν μια αδιανόητη πειθάρχηση με εσωτερικούς κανονισμούς των εργοδοτών που τους σμπαραλιάζει την ψυχολογία. Δεκάδες καταγγελίες έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας από εργαζόμενες/ους που αναγκάζονται να κάνουν τους κλόουν «για να μη δυσαρεστηθεί ο πελάτης».

Οι εμποροϋπάλληλοι της Ερμού, χωρίς να γίνονται έλεγχοι για το αν πληρούν τα καταστήματα τις υγειονομικές προϋποθέσεις, σύρθηκαν πραγματικά παίζοντας την υγεία τους (όπως κάνουν και οι συνάδελφοί τους καθημερινά στα super market), να δουλέψουν. Οι εμποροϋπάλληλοι είναι εκτεθειμένοι στον ιό. Μόνο μέσα στον Γενάρη καταγράφηκαν 70 κρούσματα σε 15 μεγάλα καταστήματα του νομού Αττικής. Καλά οι καταναλωτές πάνε από επιλογή. Δεν μας ενδιαφέρει εδώ να ασχοληθούμε για το αν είναι αρνητές ή μισοαρνητές ή στρουθοκάμηλοι, δικαίωμά τους. Οι εμποροϋπάλληλοι όμως που είναι εργαζόμενοι τι φταίνε να βιώνουν αυτόν τον εφιάλτη καθημερινά, αντιμέτωποι με τις ορδές των καταναλωτών και το μαστίγιο του αφεντικού;  

Εμείς στις παρεμβάσεις μας στους χώρους δουλειάς λέμε να ζητάνε οι εργαζόμενοι, ακόμα και ανώνυμα, τους ελεγκτικούς μηχανισμούς. Να ενημερώνουν για το τι συμβαίνει στο χώρο δουλειάς τους και να πιέζουν για θωράκιση της υγείας τους πληρωμένη από τους εργοδότες. Η οργανωμένη εργατική τάξη πρέπει με κάθε τρόπο να εμφανίζεται και να προπαγανδίζει την ταξική ενότητα προωθώντας σε συνθήκες πανδημίας πρώτα και κύρια την υγεία των εργαζομένων.

Σε συνθήκες πανδημίας θα λέμε:

Να γίνει η διαχείριση της πανδημίας πεδίο ταξικής αντιπαράθεσης

Ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες