24/2/1975 - 18/2/2007
Δεκατέσσερα χρόνια χωρίς έναν πολύτιμο σύντροφο και έναν άνθρωπο από αυτούς που δεν ξεχνιούνται... Χωρίς έπαρση, αυτοπροβολή και εγωισμό συμμετείχε στο κίνημα με μια ευγένεια που δεν ξεχνιέται. Η κουλτούρα του Γιάννη λείπει στις μέρες μας. Ο τρόπος που προσέγγιζε τα ζητήματα που προκύπταν, η στράτευσή του δίπλα σε όσους δέχονταν την ταξική εκμετάλλευση, οι αρνήσεις του θα μείνουν για πάντα χαραγμένες σε όσους και όσες βρεθήκαμε δίπλα του.
Η εφημερίδα τοίχου Βιβλιοφρικάριος δεν θα μπορούσε να στεριώσει χωρίς την ακούραστη δουλειά του μέσα στους εκδοτικούς οίκους και στα βιβλιοπωλεία. Ο Γιάννης έδινε το παρόν όπου κι αν εκδηλωνόταν ταξική-διεθνιστική δράση.
Στη δική μας πορεία εξέλιξης ως συλλογικότητα που εκδίδει το περιοδικό Βίδα ο Γιάννης ήταν πάντα ο άνθρωπος-αγκαλιά που μας βοήθησε σε μεγάλες και μικρές δυσκολίες πριν ακόμα ξεκινήσουμε τη Βίδα αλλά και στα πρώτα βήματά της. Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ σύντροφε “Σαλιμπάμπα” γιατί παραμένει η αγωνία μας να αλλάξουμε αυτόν τον βάρβαρο κόσμο.
Γιάννη, "μυαλό δεν βάζουμε" παραμένουμε σταθεροί στις αρχές που και εσύ μας έμαθες με τη προσωπική σου στάση στην καθημερινότητα και στους αγώνες.
Στην οικογένεια του Γιάννη που είναι και δική μας τους πιο θερμούς μας χαιρετισμούς. Η πανδημία δεν μας επέτρεψε να βρεθούμε όπως κάθε χρόνο τιμώντας τη μνήμη του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου