Στα ζάρια…

«Οι φετινές γιορτές δεν θα έχουν καμία σχέση με τις περσινές. Τα μαγαζιά είναι ανοιχτά, δουλεύει η αγορά, γίνεται τζίρος, διατηρούνται οι θέσεις εργασίας. Χθες, Κυριακή, τα μαγαζιά ήταν ανοιχτά. Η αγορά πήγε καταπληκτικά. Η Ερμού ήταν γεμάτη κόσμο, το ίδιο και άλλα εμπορικά κέντρα. […] Τα μέτρα που έχουμε λάβει είναι για να έχουμε όσο το δυνατόν λιγότερους νεκρούς. Ακόμα και ένας νεκρός την ημέρα είναι φρίκη, πόσο μάλλον 100. Όμως, να δούμε τη μεγάλη εικόνα. Με την απόφαση της Κυβέρνησης να εμβολιάσουμε υποχρεωτικά τους 60 και άνω, έχουν ήδη εμβολιαστεί πάνω από 100.000 σε αυτή την ηλικιακή ομάδα. Αν εμβολιαστούν περίπου άλλες 150.000, όλα τα μοντέλα λένε ότι οι νεκροί θα πέσουν στο 1/3».

Δήλωση του υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Άδωνη Γεωργιάδη σε συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ, απαντώντας σε ερώτηση για την λειτουργία της αγοράς την περίοδο των εορτών.

Και όμως, αυτά τα λόγια πλέον δεν εξοργίζουν κανέναν. Λέγονται απλά με την ασφάλεια του «δεν κινείται φύλλο» στη κοινωνία γι’ αυτό που συντελείται εις βάρος της υγείας του λαού. Με τη λίστα νεκρών συνεχώς να μεγαλώνει η κυνικότητα είναι η καθημερινότητα.

Η κυβέρνηση, από το πρώτο λεπτό, έκανε τα πάντα για να καβατζώσει την ομαλή λειτουργία της οικονομίας και συνεχίζει χωρίς να λαμβάνει κανένα ουσιαστικό μέτρο για την υγεία. Από τη άλλη, η εργατική τάξη δυστυχώς  απέτυχε να προβάλει ένα ανταγωνιστικό πρόγραμμα πάλης για τη διάσωση της ίδιας και των λαϊκών στρωμάτων.

Κρίμα και πάλι κρίμα που οι εργάτες και οι εργάτριες δεν αντιστάθηκαν, καθώς στοιβάζονται στα εργοστάσια και εργασιακούς χώρους, μεταφέρονται σα σαρδέλες στα ΜΜΜ, αφήνονται εκτεθειμένοι/ες να υπηρετούν τους καταναλωτές (βλέπε εμποροϋπάλληλους στις γιορτινές αγορές κλπ). Ουσιαστικά αφήνουν τη ζωή τους να παίζεται στις ζαριές του πολιτικού προσωπικού της αστικής τάξης. Η σιωπή σε αυτό το έγκλημα που συνεχίζεται είναι που κάνει την αστική τάξη να ξεσαλώνει στο πεδίο της ταξικής πάλης.

Για άλλη μια φορά οι αρνητές της πανδημίας είναι ο καλύτερος σύμμαχος της κυβέρνησης, όπως έχουμε ξαναγράψει, γιατί λειτουργεί  και ως ο «φταίχτης» στην εγκληματική πολιτική της.

Κλείνοντας, θα αντιγράψουμε ένα σημείο από κείμενο που μοιράζαμε τον Ιούλη του 2021 και εκφράζει την οπτική μας όταν μιλάμε για ενότητα για την υγεία του λαού:

Εμείς, για άλλη μια φορά, ζητάμε (είναι αναγκαία προϋπόθεση για να χτιστεί λαϊκό μέτωπο για την υγεία) να τοποθετηθούν όλες οι πολιτικές δυνάμεις (αντιφασίστες, αναρχοσυνδικαλιστές, αναρχικοί, αριστεροί, μαρξιστές-λενινιστές, ευρύτερες δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις) και φυσικά τα συνδικάτα για το τι θέση πρέπει να έχει η εργατική τάξη και ο λαός σε αυτή την επικίνδυνη κατάσταση που διαμορφώνεται για την υγεία του λαού. Ανεξάρτητα τι λένε και κάνουν οι ταξικοί εχθροί και η κυβέρνηση. Η εργατική τάξη δε μπορεί να ετεροκαθορίζεται. Στις θέσεις αυτές θα καθοριστεί και η ενότητά μας στον αγώνα για την υγεία του λαού.

Ρωτάμε τους συντρόφους και τις συντρόφισσες, τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες: να ζητά (όχι σαν επαίτης αλλά σαν παραγωγός όλου του κοινωνικού πλούτου) εμβόλια-φάρμακα-δομές και ότι άλλο «σημαίνει υγεία για όλους» η παγκόσμια εργατική τάξη και οι λαοί; Να παλεύει για την υγεία σε όλα τα μέτωπα; Ο λαός πρέπει να σώσει τον λαό;

Εμείς, ως Βίδα, λέμε ναι και με αυτές τις θέσεις κινιόμαστε αυτή τη δύσκολη περίοδο από άποψη συσχετισμών αλλά και ανόδου του «κινήματος των αρνητών» μέσα στις λαϊκές μάζες. Με αυτές τις θέσεις απλώνουμε το χέρι της ενότητας σε όλους και όλες. Αν δεν φτιαχτεί το συντομότερο λαϊκό μέτωπο πάλης για την υγεία με συγκεκριμένη γραμμή που να εκφράζει τα συμφέροντα των εργατολαϊκών μαζών φοβόμαστε ότι θα μας καταπιούν νέες συμφορές που θα έρθουν να κολλήσουν πάνω στην ήδη μαύρη πραγματικότητα που έχει δημιουργηθεί από την παρατεταμένη και βαθιά καπιταλιστική κρίση.