Σκυφτοί μα όχι νικημένοι. Πολλά αλλάζουν. Οι παλιοί φεύγουν. Χάνονται με ταχείς ρυθμούς όσα μας δένουν με τη χώρα μας και τα χώματά της. Οι τελευταίοι της εσωτερικής μετανάστευσης σβήνουν που κρατούσαν τις κοινότητες και τις παραδόσεις από μια Ελλάδα άλλη. Και μείς αδέρφια μόνοι. Αποκαμωμένοι να κοιτάμε το νέο, το μοντέρνο, το σύγχρονο... Η αλλοτρίωση καραδοκεί, το βλέπεις, το ζεις… Μα κράτα αδερφέ, κράτα αδερφή. Οι ήχοι, οι παραδόσεις, ο κοινοτισμός είναι στη καρδιά μας, στο μυαλό, στην ψυχή… Κράτα σύντροφε, κράτα συντρόφισσα για τη μνήμη, για τα χωριά και τις κωμοπόλεις μας, για τις ήττες των παλιών και το μόνιμο κυνήγι της ανταρσίας από τους άρχοντες.
Σκυφτοί μα όχι νικημένοι. Και να κοιτάς στα χέρια. Τα χέρια δείχνουν πως βγάζεις το ψωμί σου. Έτσι το λέγανε οι παλιοί. Κράτα αδερφέ, κράτα αδερφή. Η παράδοσή μας είναι η κοινοτιστική. Αυτό να μην το ξεχνάμε και να συνεχίζουμε μαζί να μαστορεύουμε τις «πέτρες για τις ξερολιθιές της δημοσιάς».
Γ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου