9/5/1945 – 9/5/2021: Πορεία μνήμης στην Καισαριανή

Σήμερα, 9/5, ημέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, μέλη και φίλοι της «Βίδας» πορευτήκαμε σε δρόμους του Παγκρατίου, του Βύρωνα και της Καισαριανής.

Κάναμε μια στάση στη συμβολή των οδών Υμηττού και Αρτοτίνης, όπου μια αντάρτισσα εκτέλεσε τον δωσίλογο Δασκαλάκη στις 16 Σεπτέμβρη του 1944. Το όνομά της μας είναι άγνωστο αλλά τα επίσημα αρχεία της χωροφυλακής και οι μαρτυρίες των αγωνιστών, μας χάρισαν μια ακόμα ηρωίδα στο πάνθεον του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος.

Έπειτα, μέσω της οδού Νικηφορίδη, καταλήξαμε στο μνημείο του ομώνυμου λαϊκού ήρωα κομμουνιστή Νίκου Νικηφορίδη, ο οποίος μαζί με 13 ακόμα συντρόφους του - κάτω από παγκόσμια κατακραυγή - εκτελέστηκε στο Γεντικουλέ από τον μοναρχοφασισμό στις 5 Μάρτη του 1951. Είκοσι τριών χρονών παιδί, τα τελευταία του λόγια μπροστά στο απόσπασμα, ήταν: «Αγαπημένοι μου, μην κλάψετε για μένα, πεθαίνω για τα ιδανικά της πατρίδας και του σοσιαλισμού και για την ειρήνη».

Η πορεία κατέληξε στο σκοπευτήριο της Καισαριανής, το ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ. Αυτόν τον χώρο επέλεξαν οι Ναζί ως χώρο εκτελέσεων των αντιστασιακών αγωνιστών. Η πρώτη εκτέλεση γίνεται στις  26 του Μάη του 1942, και τα θύματα είναι  τα αδέλφια Άγγελος και Μαρίνος Μπάρκας, 24 και 19 ετών αντίστοιχα. Οι εκτελέσεις στο Σκοπευτήριο συνεχίζονται αμείωτα σχεδόν μέχρι την απελευθέρωση.  Το 1942 εκτελέστηκαν 13 αγωνιστές, άλλοι 147 το 1943 και το 1944 εκτελέστηκαν 440. Κορύφωση του δράματος η εκτέλεση των 200 κομμουνιστών την πρωτομαγιά του ‘44. Με την καταμέτρηση κάποιων δεκάδων Γερμανών και Ιταλών αντιφασιστών, το συνολικό νούμερο των εκτελεσμένων, ανέρχεται στους 750 περίπου αγωνιστές. Στις 21/9/1944, στην επέτειο για τα τρίχρονα από την ίδρυση του ΕΑΜ, ο 6ος τομέας του ΕΑΜ αποφασίζει να μετονομάσει το Σκοπευτήριο σε «ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ».

Καθ’ όλη τη διαδρομή έγινε μοίρασμα κειμένων και φωνάχτηκαν συνθήματα:

«ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΛΑΟ ΘΑΝΑΤΟ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ»

«ΕΑΜ ΕΛΑΣ ΕΠΟΝ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ»

«ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ»

Στον χώρο του Σκοπευτηρίου διαβάστηκε από μέλη μας το παρακάτω κείμενο:

Η ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΝΙΚΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΩΝ ΑΣΤΩΝ 

Αντιφασιστική Νίκη των Λαών- Ποτέ ξανά φασισμός

Αν κάποιος-α θέλει να δει το ζήτημα του φασισμού στην Ελλάδα, θα πρέπει να ανατρέξει στην μεταξική περίοδο και την δικτατορία από το ΄36. Δεν θα μπορούσε να μην σταθεί και στην περίοδο από την απελευθέρωση έως τον αφοπλισμό του ΕΛΑΣ. Θα έπρεπε να μιλήσει για την περίοδο της λευκής τρομοκρατίας όπου οι διορισμένοι από τους Εγγλέζους δωσίλογοι και συμμορίτες της δεξιάς βασάνιζαν, έδερναν, εκτελούσαν και βίαζαν κατά χιλιάδες τους αγωνιστές και αγωνίστριες της εθνικής αντίστασης. Όπως και για το μοναρχοφασιστικό καθεστώς της ντόπιας αστικής τάξης και των αγγλοαμερικάνων ιμπεριαλιστών στο οποίο αντιτάχθηκε ο ΔΣΕ στην ιστορική εποποιία 1946-49.

Σήμερα όμως μιλάμε για την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών και για την 9 Μάη του ΄45. Για την νίκη που κάρφωσε το μαχαίρι στο στήθος του φασιστοναζιστικού κτήνους, που αλώνιζε στην Ευρώπη από το ΄39 με τις ευλογίες του δυτικού αστικού μπλοκ.

Σε αυτή την μάχη από το 1940 έως το 1944, ο ελληνικός λαός έδωσε την συγκλονιστική του μάχη, με κόστος δυσανάλογα μεγάλο για την μικρή μας χώρα. Ισάξιο όμως με την γενναιότητα που χαρακτηρίζει τον ηρωισμό του. Οι συνολικές απώλειες του ελληνικού στρατού στο μέτωπο της Αλβανίας, τα οχυρά του Ρούπελ και της μάχης της Κρήτης, είναι περίπου 14.600 νεκροί, όταν οι Ιταλικές πχ δυνάμεις μετρούσαν 40.000 νεκρούς.

Κατά την διάρκεια της τριπλής κατοχής, οι εκτελεσμένοι από τους κατακτητές και τους συνεργάτες τους στην Ελλάδα είναι περίπου 50.000, ενώ στα κάτεργα και στρατόπεδα συγκέντρωσης άφησαν τη ζωή τους περίπου 60.000 Έλληνες και Ελληνίδες. Οι νεκροί από την πείνα που εξανάγκασε ο φασιστικός ζυγός τους υπόδουλους -στα αστικά κέντρα κυρίως- Έλληνες, δεν μπορεί να υπολογιστεί με ακρίβεια. Τα νούμερα μιλάνε για 100.000 λιμοκτονούντες και από 300.000 έως 600.000 συνολικά νεκρούς από κακουχίες, αβιταμίνωση και τις επιδημίες που φέρνει η πείνα.

Στην Αντιφασιστική Νίκη συμμετείχε με όλο του το είναι ο λαός μας

Ο ελληνικός λαός με μπροστάρη το ΚΚΕ που ήταν ο εμπνευστής και στυλοβάτης της εθνικής αντίστασης έφτιαξε τον ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, το ΕΛΑΝ, την ΕΠΟΝ, την ΟΠΛΑ. Οι μαχητές και οι μαχήτριες που έδωσαν την ζωή τους σε αυτή την υπόθεση ανέρχονται στους 28.000. Τα χτυπήματα που έδωσαν στους εχθρούς ήταν καθοριστικά μιλώντας για τους στρατιωτικούς στόχους. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς. Τον Γοργοπόταμο; Την ελεύθερη Ελλάδα; Το σταμάτημα του πλιάτσικου των σοδιών; Τις μάχες και τα σαμποτάζ με τους ναζιφασίστες και τους συνεργάτες τους ; Το αντάρτικο πόλης; Την ανατροπή των σχεδίων για επιστράτευση του λαού για να μην οδηγηθεί στο ανατολικό μέτωπο; Ακόμα πιο καθοριστική ήταν όμως η εμπέδωση του αισθήματος της αυτοπραγμάτωσης του ελληνικού λαού, μέσα από το παράδειγμα των κομμουνιστών και το πρόγραμμά τους στην πράξη. Η κυβέρνηση του Βουνού, η γυναικεία χειραφέτηση που εκφράστηκε και με την ψήφο της γυναίκας αλλά κυρίως με το ντουφέκι της στο χέρι. Τα λαϊκά δικαστήρια που έστησε ο εργάτης και ο αγρότης. Ο ηρωικός οπλισμένος λαός που στάθηκε απέναντι στους συνεργάτες της κατοχής και τους ίδιους τους αλαζόνες κατακτητές με γενναιότητα. Αυτό το  συναίσθημα, ότι αυτός ο ίδιος ο λαός, διαφεντεύει τις τύχες του, είναι και η μεγαλύτερη κληρονομιά που άφησε σε εμάς η Εαμική αντίσταση με όλους τους βραχίονές της. Χρέος του κάθε κομμουνιστή και προοδευτικού ανθρώπου είναι να συνεχίσει τον αγώνα και να παλέψει για την λαϊκή κυριαρχία όπως τότε, μέχρι την τελική νίκη για την εργατική εξουσία και τον σοσιαλισμό/κομμουνισμό.

Ας δούμε όμως και με αριθμούς τι πλήρωσε η ΕΣΣΔ και ο σοβιετικός λαός από τους αντικομμουνιστές σταυροφόρους και τα αντιδραστικά τους στρατεύματα.

Οι βάρβαροι ερήμωσαν τη σοβιετική χώρα. Έκαψαν και κατέστρεψαν πάνω από 70.000 χωριά, 1.710 πόλεις και κωμοπόλεις, τα μεγάλα βιομηχανικά κι πολιτιστικά κέντρα όπως είναι το Λένινγκραντ, το Κίεβο, το Μίνσκ, το Στάλινγκραντ, η Σεβαστούπολη, η Οδησσός, το Σμολένσκ, το Νόβγκοροντ, το Χάρκοβο, το Βορονέζ και το Ροστόβ. Διέλυσαν 31.850 βιομηχανικά ιδρύματα, κατέστρεψαν ή αρπάξαν 239.000 ηλεκτροκινητήρες και 175.000 τεχνικά εργοστάσια μεταλλοκοπτικής. Κατέστρεψαν επίσης 65.000 χιλιόμετρα σιδηροδρομικής γραμμής, 4.100 σιδηροδρομικούς σταθμούς, 36.000 ταχυδρομεία. Αχρήστευσαν 15.800 ατμομηχανές και 428.000 βαγόνια. Κατέστρεψαν 40.000 νοσοκομεία και άλλα ιατρικά ιδρύματα, 84.000 σχολεία, τεχνικά και ανωτέρων σπουδών, 43.000 βιβλιοθήκες. Κατέστρεψαν και λεηλάτησαν 98.000 κολχόζ, 1.876 σοβχόζ, 2.890 σταθμούς τρακτέρ και εξόντωσαν 71.000.000 οικόσιτα ζώα και κοπάδια.

Σε ένα σύνολο 60.000.000 ανθρώπινων απωλειών κατά την διάρκεια του Β ΠΠ, τα 25.000.000 αφορούν σε σοβιετικούς πολίτες, μάχιμους και μη. Αμέσως-αμέσως μπορεί κάποιος να καταλάβει ποια χώρα είχε το πλέον δυσβάστακτο κόστος σε αυτόν τον πόλεμο, χωρίς να φέρει καμία ευθύνη για την έναρξή του και όντας σε θέση άμυνας. Επιπροσθέτως, καταλαβαίνουμε ποια χώρα ήταν ο αρχικός και μεγάλος στόχος του Χίτλερ. Και όμως, αυτή η χώρα, η ΕΣΣΔ, η οποία μέτρησε τόσες απώλειες και φρικαλεότητες από τον χιτλερικό συνασπισμό, όχι μόνο συνήλθε κάτω από ισχυρά χτυπήματα, αλλά ανέκαμψε, τους ανέτρεψε και ύψωσε το κόκκινο λάβαρο στο Ράιχσταγκ.

Όσο και να προσπαθούν οι δυτικοί «δημοκράτες» ιμπεριαλιστές να μειώσουν και να «κοντύνουν» την τεράστια και ανεκτίμητη προσφορά της ΕΣΣΔ στην ανθρωπότητα δεν θα τα καταφέρουν. Αυτή η διαστρέβλωση της ιστορίας έχει σκοπό, όχι μόνο να μειώσει και να εξαφανίσει το γόητρο της ΕΣΣΔ που αντιστάθηκε, αντεπιτέθηκε και τελικά μπήκε νικήτρια στο Βερολίνο, αλλά και να αποκρύψει την υλική στήριξη των δυτικών «δημοκρατιών» προπολεμικά προς τους Ναζί και την ελπίδα που έτρεφαν για την συντριβή της ΕΣΣΔ.

Τι σημαίνει εν ολίγοις 9/5/1945

Σημαίνει Κόμμα σφυρηλατημένο με μαρξιστικές – λενινιστικές αρχές, σημαίνει νίκη της σχεδιοποιημένης οικονομίας ενάντια στην ατομική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, σημαίνει  προλεταριακός διεθνισμός και τριτοδιεθνισμός, σημαίνει μέτωπα που να ηγεμονεύει η εργατική τάξη, σημαίνει εργατοαγροτική συμμαχία και φυσικά σημαίνει Στάλιν που διοικώντας τον Κόκκινο Στρατό απελευθερώθηκε η ανθρωπότητα από τον ναζισμό/φασισμό.

Η 9/5/1945 θα είναι για πάντα εφιάλτης των καπιταλιστών, γιατί το επαναστατικό κομμουνιστικό κίνημα έδειξε τα δόντια του και διέλυσε την προσπάθεια του ναζιφασισμού να κάνει τη βρώμικη δουλειά για το παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα. Υπεράσπισε τη σοσιαλιστική πατρίδα όλων των εργαζομένων και πάλεψε με το όπλο στο χέρι ενάντια στους χιτλερικούς και στους συνεργάτες τους. Στα παρτιζάνικα κινήματα οι κομμουνιστές ήταν αυτοί που καθοδήγησαν την πάλη των λαών κάτω από την κόκκινη σημαία του μαρξισμού-λενινισμού. Οι λαοί σαν ένα σώμα αγωνίστηκαν και μάτωσαν για το δίκιο και τη λευτεριά και διέλυσαν τη ναζιστική βαρβαρότητα.

Οι καπιταλιστές όλης της δύσης πόνταραν στον ναζισμό και στη «χρήσιμη»  προσπάθειά του να διαλύσει τη Σοβιετική Ένωση. Απέτυχαν.

Οι λαοί όλων των χωρών υπεράσπισαν τη χώρα με το σφυρί-δρεπάνι, γιατί ήξεραν ότι αυτή η χώρα, που οικοδομείται ο σοσιαλισμός, είναι των εργαζομένων. Τα άλματα του σοβιετικού λαού στη λαϊκή οικονομία ξεφτίλιζαν έμπρακτα τον καπιταλιστικό κόσμο της ανεργίας, των αυτοκτονιών, της αστεγίας, του αλκοολισμού, της πορνείας, της κακοπληρωμένης εργασίας, της αλλοτρίωσης, του σωβινισμού, της γυναίκας-εμπόρευμα, της παιδικής εργασίας και της πείνας. Η σοβιετική ένωση ήταν η απόπειρα σοσιαλιστικής οικοδόμησης και το παγκόσμιο προλεταριάτο την είχε πρότυπο και παράδειγμα. Καμία χωρά ποτέ ξανά δεν αγαπήθηκε από την εργατική τάξη σε παγκόσμιο επίπεδο όπως η Σοβιετική Ένωση επί Στάλιν.

Σήμερα με αδιανόητες ανατροπές των συσχετισμών εις βάρος του λαϊκού παράγοντα και της εργατικής τάξης αυτές οι ημερομηνίες ορόσημα πρέπει να διδάσκουν τους προλετάριους και το ευρύτερο ριζοσπαστικό και λαϊκό κίνημα.

Η 9/5/1945 γίνεται γιορτή χωρίς περιεχόμενο πρώτα και κύρια από τον ρώσικο ιμπεριαλισμό. Η εκκίνηση της καπιταλιστικής παλινόρθωσης μετά τον θάνατο του Στάλιν και το 20^ο συνέδριο του ΚΚΣΕ (που πρώτοι χαιρέτισαν τα υπολείμματα του τροτσκισμού και όλοι οι οπορτουνιστές ανά τον κόσμο) και φυσικά η σταδιακή στροφή προς την τελική ανατροπή και με τη «βούλα» ανέτρεψε όσα κέρδισαν οι λαοί μετά την 9/5/1945. Τα σύμβολα που καπηλεύονται οι ρώσοι νεοκαπιταλιστές και ο ρώσικος ιμπεριαλισμός δεν έχουν καμία σχέση με τον σοσιαλισμό/κομμουνισμό. Οι κομμουνιστές αυτό πρέπει να το καταγγέλλουν συνεχώς και με κάθε τρόπο. Η σοσιαλιστική πατρίδα κέρδισε τότε και δεν έχει καμία σχέση με τη σημερινή καπιταλιστική Ρωσία.

Η ιμπεριαλιστική Ε.Ε. «γιορτάζει» την 9/5 ως μέρα της Ευρώπης… και της καπιταλιστικής ενοποίησης.

Σήμερα η 9/5 πρέπει να εμπνέει τους λαούς ενάντια στον αντικομουνισμό και τις «θεωρίες των άκρων» της ΕΕ και των ΗΠΑ. Οι λαοί με πρωτοπόρα την εργατική τάξη πρέπει να χτίσουν αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο ενάντια στις ΗΠΑ-ΕΕ από τη μία και τη Ρωσία-Κίνα από την άλλη. Οι λαοί με πρωτοπόρα την εργατική τάξη πρέπει να αγωνιστούν ενάντια και απέναντι στους ιμπεριαλιστές και το καπιταλιστικό σύστημα. Γνωρίζουμε πως ο παγκόσμιος συσχετισμός είναι  υπέρ του Κεφαλαίου μα η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση και οι τεράστιες αντιθέσεις που δημιουργεί δημιουργούν συνεχή φτωχοποίηση και προλεταριοποίηση μαζών. Εκεί είναι που οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες πρέπει να δουλέψουν μέσα στις μάζες και να ξαναθέσουν το επαναστατικό πρόγραμμα των σύγχρονων αναγκών για σοσιαλισμό/κομμουνισμό. Οι λαοί δεν έχουν ανάγκη από προστάτες, έχουν ανάγκη από σφυρηλατημένο για μάχες επαναστατικό κομμουνιστικό κίνημα. Η πορεία των μπολσεβίκων από τον Οχτώβρη του 1917 έως και την 9 Μάη 1945 διδάσκει τον τρόπο που η εργατική τάξη παλεύει, μάχεται, νικά.

Τιμή για πάντα στον Κόκκινο Στρατό, στο ΚΚΣΕ των Λένιν-Στάλιν, στα παρτιζάνικα αντιστασιακά κινήματα και τα κομμουνιστικά κόμματα της τρίτης διεθνούς. Τιμή για πάντα στο ηρωικό ΚΚΕ, το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, την ΕΠΟΝ και την ΟΠΛΑ που αγωνίστηκαν ενάντια στον χιτλεροφασισμό.

Διαβάστε ακόμα:

Ο αντικομμουνισμός δεν θα περάσει