Τον περασμένο Απρίλιο, η Κωνσταντίνα Τσάπα, αφού βρήκε το κουράγιο να φύγει μακριά από τον κακοποιητή της, δολοφονήθηκε από τον ίδιο... Πριν περίπου ένα μήνα αποκαλύφθηκε το αποτρόπαιο έγκλημα της Καρολάιν. Λίγες μέρες πριν ήταν που θρηνήσαμε την Γαρυφαλλιά. Και φυσικά δε μπορούμε να αφήσουμε απ’ έξω τα περιστατικά με θύμα τη γυναίκα που γνωστοποιούνται, όπως αυτά σε Πετράλωνα και Ηλιούπολη. Σήμερα, μαθαίνουμε για ακόμα μια δολοφονημένη σύζυγο στην περιοχή της Δάφνης.
Αυτή τη φορά ο δολοφόνος χρησιμοποίησε ως δικαιολογία την ζήλεια.
Την σκότωσε, επειδή τη ζήλευε. Αυτό δήλωσε ο ίδιος, όταν πήγε στην αστυνομία.
Ίσως αυτή τη φορά εισακούστηκε η συμβουλή του συνδικαλιστή μπάτσου Μπαλάσκα και
αποφυλακιστεί πιο γρήγορα τώρα που ομολόγησε μόνος του.
Από την αρχή της χρονιάς μέχρι και σήμερα τα επίσημα
στοιχεία μετράνε έξι δολοφονημένες από τους «συντρόφους» τους, χωρίς προφανώς
να μπορούν να μετρήσουν το πραγματικό σύνολο αλλά και τα περιστατικά
κακοποίησης τόσων γυναικών πίσω από κλειστές πόρτες.
Θα το πούμε για άλλη μια φορά όσο πιο δυνατά μπορούμε: Δεν
είναι εγκλήματα «υπερβολικής αγάπης», «κακιάς ώρας», «ζήλειας»… Είναι εγκλήματα
ιδιοκτησίας, είναι εγκλήματα εξουσιαστικής συμπεριφοράς, είναι εγκλήματα της
πατριαρχίας, είναι εγκλήματα που γεννά ο καπιταλισμός. Είναι εγκλήματα που
πάντα θα δείχνουν τη θέση της γυναίκας μέσα σε αυτό το σάπιο σύστημα.
Και όσο κι αν τα φερέφωνα του καπιταλισμού προσπαθούν να
χύσουν δάκρυα για τις δολοφονημένες και τις κακοποιημένες, όσο κι αν προσπαθούν
να προωθήσουν μια υποτιθέμενη ισότητα ανάμεσα στα δύο φύλα, όσο κι αν
προβάλλουν προσπάθειες γυναικών που αναδεικνύουν την αξία και τον δυναμισμό
τους, πάντα πίσω από αυτά θα υπάρχουν το σεξιστικό πρότυπο που υποτιμά τη
γυναίκα και το πρότυπο του ισχυρού άντρα.
Το γυναικείο ζήτημα είναι ταξικό ζήτημα. Η γυναικεία
απελευθέρωση είναι άμεσα συνδεδεμένη με το τσάκισμα του καπιταλισμού. Οι
γυναίκες θα βρουν τη θέση που τους αξίζει σπάζοντας τα δεσμά αυτού του σάπιου
συστήματος.
Διαβάστε ακόμα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου