Οι καπιταλιστές μας θυσιάζουν για τα κέρδη τους

               Με αφορμή τα εργοδοτικά εγκλήματα στον κλάδο της ενέργειας

Αναδημοσιεύουμε κείμενο με αφορμή περιστατικά εργατικών "ατυχημάτων" που συνέβησαν τους τελευταίους μήνες στον κλάδο της ενέργειας. Ακόμα τρεις εργάτες έχασαν τη ζωή τους στο βωμό της κερδοφορίας του Κεφαλαίου. Το κείμενο αλιεύτηκε από το περιοδικό "ΕΝΕΡΓΕΙΑ" που κυκλοφορεί από το κλαδικό σωματείο ενέργειας και μοιράζεται σε χώρους δουλειάς στον κλάδο.

***

Οι καπιταλιστές μας θυσιάζουν για τα κέρδη τους

• Στις 18 Μάη δύο εργάτες, στο ορυχείο Νότιου Πεδίου της ΔΕΗ στην Κοζάνη, τραυματίστηκαν και μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο με κατάγματα, όταν όχημα μεταφοράς ανατράπηκε.

• Στις 9 Ιούλη τριαντάχρονος εργολαβικός εργάτης του ΔΕΔΔΗΕ τραυματίστηκε βαριά στο χωριό Ροδάκινο Ρεθύμνου - κατά τη διάρκεια εργασιών επέκτασης στο δίκτυο ΜΤ - με κίνδυνο να χάσει την ζωή του.

• Στις 4 Αυγούστου συνάδελφος στις εγκαταστάσεις της LPC του ομίλου «Motor Oil», έχασε τη ζωή του έπειτα από πτώση, ενώ εκτελούσε εργασίες σε ύψος.

• Στις 2 Σεπτέμβρη εργαζόμενος σε ιδιώτη εργολάβο που έχει αναλάβει την κατασκευή και συντήρηση των δικτύων του ΔΕΔΔΗΕ στο Ν. Ηλείας τραυματίστηκε πολύ σοβαρά, όταν έσπασε ο στύλος που είχε ανέβει για εργασία και έπεσε από μεγάλο ύψος.

• Στις 4 Σεπτέμβρη συνάδελφος στις εγκαταστάσεις του Αλουμινίου, της επιχείρησης Μυτιληναίος, στον Άγιο Νικόλαο Βοιωτίας χτυπήθηκε από ρεύμα υψηλής τάσης, με αποτέλεσμα τη νοσηλεία του με εγκαύματα 3ου βαθμού σε νοσοκομείο της Αττικής για σχεδόν 3 εβδομάδες όπου και δυστυχώς τελικά υπέκυψε στα τραύματά του.

• Στις 9 Σεπτέμβρη στη Ζάκυνθο, 32χρονος εργάτης, εργαζόμενος σε ιδιώτη εργολάβο, πατέρας ενός παιδιού, έχασε τη ζωή του από ηλεκτροπληξία, εκτελώντας εργασίες στο δίκτυο ΔΕΔΔΗΕ, στην περιοχή Ξύγκια.

Τα παραπάνω είναι «λίγα» παραδείγματα από το αίμα και τον ιδρώτα που χύνει η εργατική τάξη στον κλάδο της ενέργειας, όπως συμβαίνει και σε κάθε κλάδο της καπιταλιστικής παραγωγής, όπου οι εργάτες δεν έχουν άλλη επιλογή, πέρα από το να πουλάνε την εργατική τους δύναμη για να ζήσουν, αυτοί και οι οικογένειές τους. Συχνό φαινόμενο είναι οι περιπτώσεις που συνάδελφοί μας, άνθρωποι της τάξης μας, δεν καταφέρνουν να γυρίσουν σπίτι τους.

Όλα αυτά μόνο ‘τυχαία’ γεγονότα δεν είναι. Για τους καπιταλιστές - ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής ο εργαζόμενος είναι εμπόρευμα που το μετράνε σε κέρδος και ζημιές. Τα μέτρα προστασίας για την υγεία των εργαζομένων κοστίζουν στους εργοδότες, ενώ η εντατικοποίηση της εργασίας, η γενική όξυνση της εκμετάλλευσης γεμίζει τις τσέπες τους.

Σε δεκάδες περιπτώσεις εργοδοτικών εγκλημάτων, τα ταξικά σωματεία και οι εργαζόμενοι/ες καταγγέλλουν τις ελλείψεις σε μέτρα υγείας και ασφάλειας, τις ανύπαρκτες συντηρήσεις στα εργαλεία της εκάστοτε δουλειάς, ενώ σχεδόν ποτέ δεν υπάρχει στους χώρους γιατρός εργασίας.

Και στον δικό μας κλάδο δεν είναι λίγες οι φορές που γίναμε μάρτυρες τέτοιων ‘ατυχημάτων’. Πολλοί συνάδελφοι τα προηγούμενα χρόνια τραυματίστηκαν είτε βαριά είτε ελαφρύτερα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα οι εργολαβικοί εργαζόμενοι στα δίκτυα του ΔΕΔΔΗΕ όπου εργολάβοι και εργοδοσία κάνουν τα στραβά μάτια και πολλές φορές προσπάθησαν να θάψουν τα ‘περιστατικά’ αυτά, αλλά και στα διυλιστήρια όπου ειδικά σε περιόδους shut down οι συνθήκες είναι εξοντωτικές και τα ‘ατυχήματα’ συχνά και δυστυχώς πολλές φορές θανατηφόρα. Τα φαινόμενα αυτά είναι νόμος αφού η εντατικοποίηση σπάει κόκκαλα. Συνεχόμενα 12ωρα έως και 16ωρα, είναι δεδομένο ότι θα δημιουργήσουν κόπωση, εκτός από την φθορά του ίδιου του εργαζόμενου, οδηγώντας με μαθηματική ακρίβεια στο ατύχημα.

Η πραγματική αιτία των ατυχημάτων δεν είναι ούτε η δήθεν απροσεξία του εργάτη, ούτε η τάχα έλλειψη ατομικής ευθύνης του εργαζόμενου που δεν χρησιμοποιεί τα λιγοστά μέτρα ασφαλείας. Είναι η πολιτική της εργοδοσίας και της κυβέρνησης που στο βωμό της συνεχούς αύξησης της κερδοφορίας θυσιάζουν την υγεία και τις ζωές των εργαζομένων. Πρόκειται για εργοδοτικά εγκλήματα.

Όσα παράγει η εργατική τάξη με τα ίδια της τα χέρια τα καρπώνονται οι εργοδότες. Με την όλο και μεγαλύτερη κλοπή της υπεραξίας, για τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες μένουν λίγα ψίχουλα που με το ζόρι αρκούν για την επιβίωσή τους. Αυτός είναι ο σιδερένιος νόμος του καπιταλισμού κι αυτό επιβάλλουν οι νόμοι των εργοδοτών και του αστικού κράτους που τους εξυπηρετεί, και που ειδικά στους καιρούς της οικονομικής κρίσης παίρνουν χειρότερες μορφές.

Προσπαθούν να θωρακίσουν το εκμεταλλευτικό σύστημα με νομοσχέδια, σαν τον πρόσφατο νόμο – έκτρωμα, που στην ουσία απαγορεύει τις διαδηλώσεις. Ενώ σακατεύουν την εργατική τάξη και τον εργαζόμενο λαό στους χώρους της μισθωτής εργασίας, θέλουν παράλληλα να μας απομονώσουν, ώστε να γινόμαστε έρμαια – ο καθένας και η καθεμιά μόνοι - στην ασυδοσία τους.

Στον κλάδο της ενέργειας, αλλά και όπου κυριαρχεί ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής, άνθρωποι που δουλεύουμε δίπλα τους στις βάρδιες, μοιραζόμαστε μαζί τους τα πόστα, ιδρώνουμε μαζί τους, καταλήγουν νεκροί και σακατεμένοι στο βωμό του κέρδους.

Η δύναμή μας βρίσκεται στην ενότητά μας κόντρα στους επίπλαστους διαχωρισμούς που τεχνηέντως δημιουργούν εργοδότες και ξεπουλημένα σε αυτούς συνδικάτα. Βρίσκεται στην συναδελφική αλληλεγγύη, ώστε να μην μένει κανένας μόνος του απέναντι στις εγκληματικές πολιτικές αυτών που μας ρουφούν το αίμα.

Σαν Κλαδικό Σωματείο Ενέργειας καλούμε τους συναδέλφους να συσπειρωθούν στις γραμμές μας για να παλέψουμε όλες και όλοι μαζί. Καλούμε τους εργαζόμενους κάθε κλάδου να εντείνουν, μαζί με τα ταξικά τους σωματεία, την πάλη τους, για τα ζητήματα υγείας και ασφάλειας στους χώρους εργασίας.