Διαβάσαμε το άρθρο του Πρέσβη της Κίνας Σιάο Τζουντσένγκ για το λιμάνι του Πειραιά και την COSCO.
H διαφημιστική αυτή τοποθέτηση πέντε παραγράφων στο σύνολο για το τι προσφέρει στη χώρα μας ο κινέζικος ιμπεριαλισμός είναι αναμενόμενη μετά από ένα εργοδοτικό έγκλημα με νεκρό τον εργάτη Δ. Δαγκλή και την επταήμερη απεργία των λιμενεργατών.
Το κείμενο ακολουθεί την πεπατημένη αφήγηση των
ιμπεριαλιστών όταν στις χρεωμένες και διαλυμένες οικονομικά χώρες έρχονται να
επενδύσουν ως διασώστες και φίλοι της χώρας.
Εξάλλου το λέει ξεκάθαρα ο κινέζος πρέσβης:
«Η COSCO άπλωσε ένα χέρι βοηθείας και πραγματοποίησε αυτή την επένδυση στο λιμάνι όταν αυτό μαστιζόταν από την ευρωπαϊκή κρίση χρέους και βρισκόταν στο χείλος της χρεοκοπίας, επιβεβαιώνοντας έτσι την αληθινή και παραδοσιακή φιλία του κινεζικού με τον ελληνικό λαό, που μοιράζονται κάθε καλό και δυσκολία. Ύστερα από 10 χρόνια ανάπτυξης το λιμάνι αναγεννήθηκε σαν φοίνικας μέσα από τις στάχτες του, έχοντας πλέον καταστεί το πράσινο λιμάνι του αμοιβαίου κέρδους της σινοελληνικής συνεργασίας, των ευκαιριών και της τουριστικής ανάκαμψης».
Για την αστική τάξη της χώρας μας τα νούμερα
και οι στατιστικές που αναφέρει στο
κείμενο ο πρέσβης και οι αναπτυξιακές επιτυχίες μπορεί να είναι δώρα που
αξιοποιούνται αναλόγως και γεμίζουν τα πουγκιά της ελληνικής κεφαλαιοκρατίας, όμως δεν συμβαίνει το ίδιο και με την εργατική τάξη που δουλεύει στο λιμάνι.
Αυτό φάνηκε όταν οι εργάτες για άλλη μια φορά μίλησαν για τους όρους της
εκμετάλλευσης που βιώνουν στις προβλήτες.
Γιατί μπορεί ο πρέσβης να μιλά με έπαρση και να
λοιδορεί όσους έχουν αντίθετη άποψη με τον κινέζικο ιμπεριαλισμό για την
εκμετάλλευση του λιμανιού όμως είμαστε σίγουροι ότι γνωρίζει τον Μαρξ και ξέρει
ότι για να «κινιούνται ασταμάτητα» όπως ο ίδιος λέει «οι γεφυρογερανοί,
τα κοντέινερ και τα κρουαζιερόπλοια στο λιμάνι» κάτι χρειάζεται.
Τι είναι αυτό; Οι εργάτες. Το ξέρει αυτό ο
πρέσβης, όπως το ξέρει κάθε καπιταλιστής και κάθε υπερασπιστής της ελεύθερης
οικονομίας. Χωρίς τους εργάτες τα κέρδη
του καπιταλιστή δεν μπορούν να αυγατίσουν. Μπορεί η καπιταλιστική παλινόρθωση
στην Κίνα να μετρά αρκετές δεκαετίες και
να έχει κερδίσει τεράστιο έδαφος η καπιταλιστική οικονομία όμως δε σημαίνει ότι
το φάντασμα της οργανωμένης εργατικής
τάξης δεν θα εμφανίζεται όπου υπάρχει εκμετάλλευση. Όπως και έγινε στο λιμάνι.
Και κακά τα ψέματα και τα μεγάλα λόγια, οι
συνθήκες εργασίας στο λιμάνι για τους εργάτες είναι σκληρές με πετσοκομμένα
δικαιώματα και απάνθρωπα ωράρια χωρίς ανάλογη ασφαλιστική κάλυψη, με θανατηφόρα ατυχήματα και τραυματισμούς. Παρά τον νεκρό εργάτη ο πρέσβης στο κείμενο
του δεν αναφέρθηκε για το ποια είναι η θέση τελικά των κινέζων εργοδοτών για
τις εργασιακές συνθήκες στο λιμάνι. Όσο δεν απαντιέται αυτό το ζήτημα οι
εργάτες θα συνεχίσουν να λένε «ανοησίες» και να φωνάζουν ενάντια στην
εκμετάλλευση που βιώνουν και να πενθούν τον αδικοχαμένο συνάδελφό τους.
Η φιλία των δύο λαών όντως έχει ιστορία, θα
πούμε σαν τελείωμα αυτού του άρθρου.
Οι λαϊκοί στρατοί της Ελλάδας (ΔΣΕ) και της
Κίνας (ΛΑΣ) πολέμησαν την ίδια περίοδο ενάντια στις δοσιλογικές ντόπιες αστικές
τάξεις και τους ιμπεριαλιστές που καταδυνάστευαν τις χώρες μας. Οι δύο λαοί
επαναστάτησαν ενάντια στην αδικία με τον ΛΑΣ να νικά το 1949 μετά από έναν παρατεταμένο
25ετή λαϊκό πόλεμο ενώ ο ΔΣΕ να ηττάται κάτω από την πίεση του αμερικάνικου
ιμπεριαλισμού που στάθηκε στο πλευρό του ελληνικού μοναρχοφασισμού. Οι λαοί μας
είχαν πάντα γέφυρες αλληλεγγύης, φιλίας και ειρήνης. Το δημοκρατικό και
προοδευτικό κίνημα, η εργατική τάξη και
η αγροτιά έβλεπε στην Λαϊκή Κίνα όπως και στην ΕΣΣΔ δύο σοσιαλιστικές πατρίδες
που οικοδομούν τον σοσιαλισμό και ήταν φάροι ενάντια στους ιμπεριαλιστές.
Η σινοελληνική συνεργασία για την οποία μιλά ο
κινέζος πρέσβης δεν είναι παρά η παγερή φωνή των αριθμών και της καπιταλιστικής
ανάπτυξης που δεν έχει σχέση με φιλία λαών παρά μονάχα για συμφέροντα,
στρατηγικές, κέρδη και ζημιές μεταξύ αστικών τάξεων.
Διαβάστε ακόμα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου