Για το μνημείο του Σοβιετικού Στρατιώτη στην Καλλιθέα

Λίγα λουλούδια και η κόκκινη σημαία
από παρέμβαση της Βίδας στις 9/5/2020

Τελευταία πολλοί και διάφοροι βγήκαν να μιλήσουν και να «ξεσπαθώσουν» για τη βεβήλωση του αγάλματος στην Καλλιθέα. Την ώρα λοιπόν που ο ρώσικος ιμπεριαλισμός χτυπά την Ουκρανία κάποιοι θεώρησαν ότι ήρθε η ώρα να «δείξουν τα δόντια τους» (έναν ζωγραφισμένο ναζιστικό στόχο με την υπογραφή αζόφ) στο συγκεκριμένο άγαλμα και να το λερώσουν. Δυστυχώς για αυτούς ότι και να κάνουν η ιστορία δεν λερώνεται, δεν ξεριζώνεται, δεν αλλάζει.

Το σφυρί και το δρεπάνι, η ΕΣΣΔ και η σοσιαλιστική οικονομία, η συνεργασία αγροτών-εργατών όλων των Σοβιετικών λαών, σε μια ανώτερη για την ανθρωπότητα ηθικοπολιτική ενότητα και με ηγεσία το μπολσεβίκικο επαναστατικό κόμμα και τον Στάλιν, συνέτριψαν τα γερμανικά ναζιστικά στρατεύματα. Αυτή είναι η αλήθεια.

Η Σοβιετική Ένωση θα είναι πάντα ο εφιάλτης όλων των αντικομμουνιστών και φασιστών. Το γκρέμισμα του εκμεταλλευτικού συστήματος θα είναι εφιάλτης όσων θέλουν να συνεχίζεται επ’ αόριστον η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Όμως το άγαλμα του Σοβιετικού Στρατιώτη δεν το βεβηλώνουν μόνο οι φασίστες. Υπάρχουν οι «τιμητές» του που προσπαθούν να το εκρωσοποιήσουν (αφαιρώντας το σοβιετικό του χαρακτήρα) και αποδίδοντας τιμές μια φορά το χρόνο ως μια «γιορτή νίκης», σκέτη. Η σημερινή ιμπεριαλιστική Ρωσία του παλινορθωμένου καπιταλισμού, του μεγαλορώσικου εθνικισμού και του αντικομμουνισμού είναι η πρώτη που βεβηλώνει την ιστορία της ΕΣΣΔ.

Η τρίχρωμη σημαία ή ο δικέφαλος του τσάρου της Νοβορωσίας δεν έχουν σχέση με την Σοβιετική Ένωση και την Αντιφασιστική Νίκη.

Το άγαλμα στην Καλλιθέα είχε την τιμητική του αυτές τις μέρες. Πολλοί έτρεξαν να «τιμήσουν» και όχι να βεβηλώσουν βέβαια. Με τι σύμβολα όμως; Με τι ανακοινώσεις; Με τι συνθήματα; Το περιεχόμενο στην πάλη, στον αντιιμπεριαλιστικό αγώνα, στην ιδεολογική διαπάλη είναι αυτό που «τιμά» ή τιμά πραγματικά.

Για να μη ξεχνάμε. Η εποχή είναι εποχή τεράστιας σύγχυσης και «πονηρών καιρών». Οι αγώνες του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος ακόμα εμπνέουν και όλοι προσπαθούν να εκμεταλλευτούν το ιστορικό έπος και τα τεράστια ιστορικά κατορθώματα έτσι ώστε να παρουσιάζονται ως οι συνεχιστές, διαστρεβλώνοντας φυσικά τον επαναστατικό χαρακτήρα τους (η Ρωσία και η Κίνα είναι ένα τέτοιο παράδειγμα).

Τελειώνουμε αυτό το σχόλιο με ένα ερώτημα:  

Πριν χρόνια ο Τσίπρας είχε αφήσει λουλούδια στο «Θυσιαστήριο της Λευτεριάς» στην Καισαριανή. Το «τίμησε» ή το βεβήλωσε;

Διαβάστε ακόμα:

Συγκέντρωση μνήμης στο άγαλμα του Σοβιετικού στρατιώτη