Κάθε χρόνο τα ίδια. Τους πιάνει όλους ο πόνος για το πώς θα δουλέψουν οι εργάτες σε συνθήκες υψηλών θερμοκρασιών. Δήθεν όλοι κάνουν ό, τι μπορούν. Παίρνουν μέτρα, βγάζουν ανακοινώσεις και προτρέπουν τους καπιταλιστές να πουλήσουν «ανθρώπινο πρόσωπο» και να σταματήσουν λιγάκι την παραγωγή.
Για μας, την εργατική τάξη, όλα αυτά δεν είναι τίποτε άλλο
από λόγια του αέρα. Έχει ψηφιστεί η κατάργηση του 8ωρου, μας έβαλαν να δουλεύουμε
σε συνθήκες πανδημίας χωρίς καμία προστασία και τώρα (όπως και στον χιονιά) μας
λιώνουν στους καύσωνες.
Ελεγκτικοί μηχανισμοί δεν υπάρχουν να εφαρμόζουν «τα λόγια του αέρα» και αυτός ο καύσωνας θα περάσει πάνω από την εργατική τάξη. Στα γιαπιά, στις ταχυμεταφορές, στα εργοστάσια, στα συνεργεία, στις βιοτεχνίες, στις λάντζες, στα πλυντήρια, στα λιμάνια λιώνουν οι εργάτες για το μεροκάματο σε άγριες συνθήκες.
Μόνο η συσπείρωση της εργατικής τάξης και η ταξική πολιτική
οργάνωσή της θα μπορέσει να ανατρέψει αυτή τη κατάσταση. Δεν υπάρχει άλλο
δρόμος. Ο ιδρώτας στα πρόσωπά μας και ο μόχθος των σωμάτων μας είναι το δίκιο
μας. Κανένα παράσιτο που τρώει από τη δουλειά μας και καμία αστική κυβέρνηση
δεν πρόκειται να ιδρώσει παραπάνω για μας. Αυτό να μην το ξεχνάμε ποτέ οι
μισθωτοί σκλάβοι και να προσπαθούμε να χτίζουμε με κάθε τρόπο ταξικό μέτωπο
ενάντια στο κεφάλαιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου