Τιμή στον ΔΣΕ!

71 χρόνια έχουν περάσει από όταν οι μαχήτριες και οι μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος εγκατέλειπαν τον Γράμμο (29 Αυγούστου του 1949), έπειτα από την άνιση μάχη που έδωσαν με τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και την ντόπια αστική τάξη. Για το γεγονός αυτό και για άλλη μια χρονιά θα πανηγυρίσουν οι αστοί, οι απόγονοι του μοναρχοφασισμού, οι αναθεωρητές… Όλοι μαζί θα συνεχίσουν να σπιλώνουν την μνήμη του επαναστατικού κινήματος και να ξερνάν το αντικομμουνιστικό μένος τους.

Κόντρα στους παραχαράκτες κάθε είδους, η καλύτερη απάντηση είναι τα λόγια του Τριαντάφυλλου Γεροζήση*, ενός από τους χιλιάδες μαχητές του ΔΣΕ που πάλεψαν με παλικαριά για μια ελεύθερη και ανεξάρτητη Ελλάδα.

***

[…] Έτσι έληξε αυτή η περίοδος, η καλύτερη της ζωής μου. Κάμποσες φορές στη ζωή μου, στη συνέχεια, μέχρι τώρα, είπα καλύτερα να είχα σκοτωθεί, να μη ζήσω μερικά πράγματα και μερικές καταστάσεις που έζησα.

Και το ξαναλέω, αν ήταν να ξαναρχίσω, πάλι θα πήγαινα στο ΔΣΕ και αν μπορούσα να κουβαλώ μαζί και την πείρα που απέκτησα, θα ήμουν καλύτερος.

Και θα επαναλάβω τα λόγια του Αραγκόν:

«Κι αν ήταν να τον ξαναπορευτώ,

Θα τον ξαναπορευόμουν τούτον τον δρόμο».

Ως το 1975 που πήγα στη Γαλλία, η περίοδος η πιο ελεύθερη στη ζωή μου ήταν αυτή, τότε που ήμουν μαχητής του ΔΣΕ και ανέπνεα έναν άλλο αέρα ελευθερίας, όπου ήξερα τι έκανα και γιατί το έκανα.

Και από τότε πιστεύω ότι διαμόρφωσα ένα χαρακτήρα, όπως διαμορφώθηκε στην ΕΠΟΝ και το Δημοκρατικό Στρατό, και το χαρακτήρα αυτό προσπαθώ να κρατώ πάντα.

Από την άποψη αυτή, μέσα στην ψυχή μου παρέμεινα πάντα ΕΠΟΝίτης, μαχητής του ΔΣΕ.

Και γι’ αυτούς που έπεσαν, που έφυγαν, επώνυμους και ανώνυμους, κλαμένους και άκλαυτους, θαμμένους και άθαφτους, θα κλείσω με το στίχο του Ρεντή:

                          Σταματήσαμε την πορεία, να θάψουμε ένα νεκρό.

Βάλαμε κι ένα σταυρό.

Ύστερα κι άλλον.

Και πιο πέρα. Και παρακάτω.

Κι άλλο σταυρό.

Έτσι θα βρούνε το δρόμο εκείνοι που ‘ρχονται.

* Απόσπασμα από το βιβλίο του Τριαντάφυλλου Αθ. Γεροζήση «Ανταρτόπουλο στο ΔΣΕ το χαμένο ημερολόγιο», από τις εκδόσεις Σύγχρονη εποχή.