Τα εργατικά «ατυχήματα» είναι εργοδοτικές δολοφονίες / Συγκέντρωση - πορεία προς τα γραφεία της ΛΑΡΚΟ

ΣΑΒΒΑΤΟ 11/1, ΩΡΑ 12.00, ΠΛ. ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ

ΣΥΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ

Στηρίζουμε την πρωτοβουλία που πάρθηκε από την Εργατική συνέλευση στα βορειοανατολικά - Νομάδες και την Κατάληψη Έπαυλης Κουβέλου για συγκέντρωση και πορεία προς τα γραφεία της ΛΑΡΚΟ και καλούμε και εμείς από την πλευρά μας να δυναμώσει αυτή η διαδήλωση που βάζει στο κέντρο της την θυσία της εργατικής τάξης στα καπιταλιστικά κάτεργα.

* Όποιος/α ενδιαφέρεται μπορεί μέσα από την ενότητα του blog μας Εργοδοτικά εγκλήματα να δει την προσπάθεια συνολικής καταγραφής εργοδοτικών εγκλημάτων, που δημοσιεύεται κάθε τέσσερις μήνες και να βγάλει τα συμπεράσματά του για αυτό που συντελείται καθημερινά στα κάτεργα για να κερδοφορούν μεγάλα και μικρά αφεντικά.

Ακολουθεί το κείμενο του καλέσματος:

Στις 6 Νοεμβρίου του 2019 μετά από έκρηξη στο μεταλλευτικό εργοστάσιο της εταιρίας ΛΑΡΚΟ πέφτει νεκρός o 55χρονος εργάτης Γιώργος Ψαρράς. Είναι ο 72ος καταγεγραμμένος νεκρός στο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ από την έναρξη της λειτουργίας του, τη δεκαετία του 1960. Δεν είναι λοιπόν η κακιά στιγμή. Είναι έγκλημα κατά της τάξης μας που οφείλεται στην εντατικοποίηση των συνθηκών εργασίας και την απαξίωση των μέτρων ασφαλείας. Οι υπεύθυνοι αυτής της εργατικής δολοφονίας, εκτός από ονοματεπώνυμο, έχουν την πλήρη κάλυψη του κράτους και των δημόσιων φορέων του, όπως αυτή αποτυπώνεται στα ποσοστά της μετοχικής σύνθεσης της ΛΑΡΚΟ. Για εμάς είναι ξεκάθαρο. Είναι πλέον ζήτημα επιβίωσης να θέσουμε κόκκινες γραμμές στην αιματοβαμμένη κερδοφορία του κεφαλαίου βάζοντας μπροστά τις ανάγκες μας και τα ταξικά μας συμφέροντα.

Παρακάτω, αναδημοσιεύουμε απόσπασμα από το κείμενο εργατικά "ατυχήματα" - προλεταριακά συμπεράσματα (Βίδα 28):

[...] Όσο βαθαίνει η καπιταλιστική κρίση, τόσο η ταξική εκμετάλλευση εντείνεται. Οι καπιταλιστές-εργοδότες προσπαθούν πάση θυσία να διατηρήσουν τα κέρδη τους, να τα επανατοποθετήσουν, να μεγεθύνουν το κεφάλαιό τους και έτσι να συνεχιστεί ο κύκλος της βαθιάς εκμετάλλευσης προς όφελός τους. Για να το πετύχουν αυτό θυσιάζουν το εμπόρευμα-εργάτη, φροντίζουν να κλέψουν όση περισσότερη υπεραξία μπορούν. Παράλληλα τσακίζουν ό,τι κεκτημένο έχει κερδηθεί με αίμα από τους αγώνες του ταξικού-εργατικού κινήματος. Όλα τα παραπάνω μεταφράζονται σε εντατικοποίηση και ελαστικοποίηση της εργασίας, σε πετσοκομμένα μεροκάματα και κλέψιμο ενσήμων, σε σκληρή και απλήρωτη εργασία, χωρίς κανένα μέτρο και μέσο ασφάλειας για το «εργατικό δυναμικό» μέσα στα κάτεργα, αλλά και χωρίς καμία μέριμνα για την υγεία των εργαζομένων έξω από αυτά[...]

[...]Για εμάς, ως κομμάτι της οργανωμένης εργατικής τάξης, τα εργατικά «ατυχήματα» είναι κομμάτι από το παζλ του οικονομικού-εκμεταλλευτικού συστήματος. Δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά ούτε τα φέρνει η κακιά η ώρα, είναι αποτέλεσμα της βαθιάς εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Γι’ αυτόν τον λόγο, οι λίστες των εργατικών «ατυχημάτων» –όπως και καθετί που έρχεται ως αποτέλεσμα της καπιταλιστικής βίας–  πρέπει να ερμηνεύεται ταξικά και πολιτικά[...]