Ζήτω η Πρώτη Μάη!

Την πρωτομαγιά του 1929 ο σοσιαλδημοκράτης Υπουργός Εσωτερικών Καρλ Σέβερινγκ και ο επίσης σοσιαλδημοκράτης αρχηγός της Αστυνομίας Τσεργκίμπελ απαγορεύουν τις πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις στο Βερολίνο. Παρά την απαγόρευση, χιλιάδες μέλη του ΚΚΓ πλημμυρίζουν τις κόκκινες εργατογειτονιές Βέντινγκ και Νόικελν και ξεχύνονται σε ολόκληρη την πόλη. Οι μπάτσοι του Τσεργκίμπελ πυροβολούν ενάντια στους διαδηλωτές. Δολοφονούν 33 εργάτες και εργάτριες και τραυματίζουν χιλιάδες. Ένα χρόνο μετά ο ηγέτης του κομμουνιστικού κόμματος Γερμανίας Έρνστ Τέλμαν απευθύνεται στους χιλιάδες συγκεντρωμένους εργάτες με μια ομιλία στο πάρκο Λουστγκάρτεν του Βερολίνου:*

Ζήτω η Πρώτη Μάη!

Πρωτομαγιά του 1930

Σήμερα, πορεύονται εκατομμύρια εργαζόμενοι σε όλο τον κόσμο κάτω από τις σημαίες της Κομμουνιστικής Διεθνούς με έναν στόχο: την απελευθέρωση της ανθρωπότητας από τον καπιταλιστικό ζυγό. Σήμερα, Πρώτη Μαΐου, πάνω από όλα θυμόμαστε τους νεκρούς που σκοτώθηκαν στον αγώνα για μια νέα, για μια σοσιαλιστική κοινωνία. Πέρασε ένας χρόνος από εκείνες τις ημέρες, από την 1^η μέχρι τις 3 Μαΐου του 1929, όταν η αστυνομία, υπό την ηγεσία του σοσιαλδημοκράτη Τσεργκίμπελ δολοφόνησε 33 εργάτες και εργάτριες. Και σήμερα ακόμη είναι έτοιμη η μπουρζουαζία να πυροβολήσει και περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να συντρίψει με μπαρούτι και μολύβι τον αγώνα των μαζών.

Το κίνημα της εργατικής τάξης είναι θυελλώδες και εκρηκτικό όχι μόνο στη Γερμανία αλλά και στην Ινδία, την Κίνα, την Αμερική. Το αυξανόμενο κύμα προλεταριακών μαζικών δράσεων, ο γεμάτος τόλμη αγώνας για την απελευθέρωση του ινδικού και του κινέζικου προλεταριάτου και των φτωχών αγροτών , σηματοδοτούν την έναρξη της επαναστατικής ανάκαμψης.

Από αυτό το σημείο- και ταυτόχρονα από πολλά άλλα μέρη σε ολόκληρη τη Γερμανία- στέλνουμε τους θερμούς μας αδερφικούς χαιρετισμούς στους αγωνιζόμενους προλετάριους στην Ινδία και στην Κίνα και στα ταξικά μας αδέρφια  που βρίσκονται  έγκλειστοι στα ιδρύματα και στις φυλακές της μπουρζουαζίας. Υψώνουμε τις γροθιές μας πάνω από τα σύνορα και δηλώνουμε: Πρέπει και θα έρθει εκείνη η ώρα που μαζί με εσάς, κάτω από την καθοδήγηση της Κομμουνιστικής Διεθνούς θα χτίσουμε τον νέο σοσιαλιστικό κόσμο. Όταν σήμερα, από αυτό το σημείο, μας μιλούν οι εκπρόσωποι του ινδικού προλεταριάτου, αυτό είναι ένα σαφές σημάδι της διεθνούς αλληλεγγύης των εργατών όλου του κόσμου, που δεν γνωρίζει κανένα εθνικό σύνορο και κανένα εμπόδιο.

Η οικονομική κρίση του παγκόσμιου καπιταλισμού γίνεται παντού όλο και πιο εμφανής. Σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες μεγαλώνει η στρατιά των ανέργων που δεν έχουν ψωμί και δουλειά και δεν μπορούν πια να έχουν μια αξιοπρεπή ζωή. Η αστική τάξη συνεχώς αυξάνει την πείνα και την εκμετάλλευση ενάντια στο προλεταριάτο.  Η αναδιάρθρωση και οι μαζικές απολύσεις, τα μειωμένα ωράρια, οι περικοπές μισθών, σφυροκοπούν τους εργάτες και τους εργατοϋπαλλήλους, τους δημόσιους υπαλλήλους και τους φτωχούς αγρότες να ενωθούν σε ένα αδιάσειστο επαναστατικό ενιαίο μέτωπο υπό την ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος. Όλο και πιο δυνατή γίνεται η έκκληση των εργατών για σοσιαλισμό ως μοναδικής διεξόδου από τη σημερινή σκλαβιά του σχεδίου Γιάνγκ.

Ο αγώνας μας είναι ενάντια στο αστικό πλέγμα εξουσίας και ενάντια στη σοσιαλδημοκρατία που υπηρέτησε από την αρχή την εξουσία αυτή.

Ο Μπρετ, υπουργός δικαιοσύνης του καθεστώτος Μπρίνινγκ, παρουσίασε το πρόγραμμά του για την επίλυση της κρίσης: Αν 20 εκατομμύρια Γερμανοί σκοτωθούν μέσα σε μια νύχτα, τότε η Γερμανία θα είναι η πλουσιότερη χώρα στον κόσμο. Αυτός ο υπουργός τόλμησε να αποκαλέσει τους εργάτες «μάζες αχρείων», τους εργάτες, που δημιούργησαν όλα τα έργα του πολιτισμού. Το πρόγραμμα του Μπρετ είναι το πρόγραμμα του καθεστώτος Μπρίνινγκ. Εμείς όμως δηλώνουμε: θα έρθει η ώρα που κάθε έναν από αυτούς που σήμερα μας λένε «αχρείους», θα τον βάλουμε στη θέση που του αξίζει. Θα υποτάξουμε τους εκμεταλλευτές του σήμερα στο ζυγό των καταπιεσμένων, αυτών που σήμερα με τους πενιχρούς μισθούς και την πολύ σκληρή δουλειά  πεθαίνουν από την πείνα.

Πείνα, πόλεμος και δικτατορία- αυτό είναι το πρόγραμμα του καθεστώτος της αστικής εξουσίας. Η σοσιαλδημοκρατία είναι ο πιο πιστός υποστηρικτής και θεμέλιο αυτής της πολιτικής, όπως αποδεικνύει καλύτερα η πολιτική μισθών των ρεφορμιστικών συνδικαλιστικών ηγεσιών.

Σε μία από τις εκκλήσεις της, η Δεύτερη Διεθνής δηλώνει μεταξύ άλλων: Βαριές ανησυχίες γεμίζουν όλους εκείνους που αισθάνονται σοσιαλιστές για τη μοίρα της ρωσικής επανάστασης. Και συνεχίζει λέγοντας ότι υπάρχει κίνδυνος να προκληθεί αντεπανάσταση στη Σοβιετική Ένωση. Τόσο υποκριτικά σπεύδουν οι ίδιοι άνθρωποι που μέρα και νύχτα μισούσαν και μισούν τη Σοβιετική Ένωση να παρουσιαστούν σαν προστάτες της ρωσικής επανάστασης.  Με αυτή την κολακευτική εξαπάτηση θέλει η σοσιαλδημοκρατία να σας αποσπάσει από το δρόμο της επανάστασης και να σκορπίσει τη σύγχυση. Δε θα τους περάσει.

Κάθε στιγμή αυξάνεται όλο και περισσότερο, μαζί με την εξελισσόμενη οικονομική κρίση, ο κίνδυνος ενός πολέμου των ιμπεριαλιστών ληστών ενάντια στην Σοβιετική Ένωση. Ο Πάπας κάλεσε σε ιερή σταυροφορία ενάντια στην ΕΣΣΔ.  Η “Germania”, όργανο του Μπρίνινγκ, έγραψε πρόσφατα ότι ο Αντίχριστος και ο Διάβολος έχουν κατακτήσει τη Ρωσία. Για αυτούς, για τους καπιταλιστές, είναι μια νίκη του Διαβόλου, αν οι εργάτες, οι εργατοϋπάλληλοι και οι φτωχοί αγρότες πάρουν στα χέρια τους το πεπρωμένο τους και οικοδομήσουν τον σοσιαλισμό. Βιάζονται πολύ, επειδή γνωρίζουν ότι η προλεταριακή επανάσταση χτυπά όλο και πιο δυνατά τις πόρτες τους, επειδή γνωρίζουν ότι στην Σοβιετική Ένωση η σοσιαλιστική οικοδόμηση προχωρά θυελλωδώς μέρα με την ημέρα.

Κάντε τη σύγκριση: ποια είναι η χώρα στην οποία οι εργάτες μπορούν την Πρωτομαγιά να διαδηλώσουν χωρίς την εμφυλιοπολεμική φρουρά της αστικής τάξης; Σε ποια χώρα, εκτός από την Σοβιετική Ένωση έχουνε οι εργάτες την 1^η και 2^η Μαΐου απεριόριστη αργία; Που μπορούν πραγματικά να γιορτάσουν τη νίκη τους, τη νίκη της προλεταριακής επανάστασης; Στη Σοβιετική Ένωση έχουν την ημέρα γιορτής, στην οποία οι εργάτες και οι αγρότες μαζί με τον Κόκκινο Στρατό, μαζί με τα δύο εκατομμύρια Κομσομόλους- με το σφυρί στο ένα χέρι και το όπλο στο άλλο- αδελφώνονται και μαζί με τους κόκκινους στρατιώτες δεσμεύονται με όρκους για την υπεράσπιση της σοβιετικής εξουσίας.

Συγκρίνετέ το με τη «δημοκρατική» Γερμανία! Σκεφτείτε τη Λειψία, όπου μόλις πριν λίγα χρόνια διαδήλωναν οι μαχητικές ομάδες του νεαρού προλεταριάτου  και σήμερα, την 1η Μαΐου, ο σοσιαλδημοκράτης αρχηγός της αστυνομίας θέλει να τους αδειάσει από τους δρόμους. Σκεφτείτε την αντεπαναστατική Βαυαρία, που απαγορεύει τις διαδηλώσεις στην σημερινή παγκόσμια ημέρα αγώνα του προλεταριάτου!

Παρά τις διώξεις, παρά την καταστολή, σχηματίζεται με την καθοδήγηση του ΚΚΓ το κόκκινο μέτωπο αγώνα. Σε όλη τη Γερμανία σήμερα οι εργαζόμενοι πορεύονται με το Κομμουνιστικό Κόμμα. Η σημερινή μαζική συγκέντρωση του κόκκινου Βερολίνου αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι οι μάζες στηρίζουν το ΚΚ. Με την δικιά του καθοδήγηση αναπτύσσει το προλεταριάτο όλο και περισσότερο τη μεγάλη, απελευθερωτική, νικηφόρα δύναμη στον αγώνα για την προλεταριακή εξουσία.

Με αυτή την έννοια, γιορτάζουμε σήμερα την Πρωτομαγιά. Διαδηλώνουμε ενάντια στην αστική τάξη, ενάντια στον φασισμό και στον σοσιαλφασισμό. Αγωνιζόμαστε για δουλειά και ψωμί για τους άνεργους, για εφτά ώρες εργασία την ημέρα με πλήρη δικαιώματα, αγωνιζόμαστε ενάντια στις πολεμικές προετοιμασίες των ιμπεριαλιστών που κατευθύνονται εναντίον της ΕΣΣΔ, αγωνιζόμαστε ενάντια στη φασιστική δικτατορία, για την ταξική κυριαρχία του προλεταριάτου!

Ζήτω το επαναστατικό ενιαίο μέτωπο των αγώνων του προλεταριάτου! Ζήτω το Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας και η Κομμουνιστική Διεθνής! Ζήτω η Σοβιετική Ένωση και ο Κόκκινος Στρατός! Σας χαιρετίζουμε, χαιρετίζουμε το ινδικό και κινέζικο προλεταριάτο με τον χαιρετισμό της απαγορευμένης Συσπείρωσης των Μαχητών του Κόκκινου Μετώπου, ένα δυνατό τριπλό «Ζήτω το Κόκκινο Μέτωπο»!

«Rote Fahne»,

3 Μαΐου 1930

* Η επεξεργασία του υλικού για το βίντεο και η συνολική επιμέλεια έγινε από το περιοδικό Βίδα και το blogspot Prolet connect.

Η μετάφραση έγινε από ΕΔΩ (Dietz Verlag Berlin 1956)