Το σχολείο είναι χώρος γνώσης και όχι επιχειρηματικότητας

Νέες μεταρρυθμίσεις στον τομέα της εκπαίδευσης βρίσκονται προ των πυλών και έρχονται να προστεθούν στα τόσα άλλα που τσακίζουν την εργατική τάξη. Το σχολείο αλλάζει ως προς την δομή του και τείνει να μεταμορφωθεί σε σχολείο- μαγαζάκι, έρμαιο των επιχειρήσεων και της ανταγωνιστικότητας. Άλλωστε οι σχολικές μονάδες περιτριγυρίζονται αρκετό καιρό από τους «καλούς χορηγούς» που βοηθούν στη κάλυψη εξόδων ή εξοπλισμών των σχολείων.

Ο μόνος στόχος της παραπάνω λογικής είναι η δημιουργία αυτόνομων σχολικών μονάδων, οι οποίες θα έχουν την «ευθύνη» των οικονομικών τους. Αυτό κρύβει και η επισήμανση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Εμμανουηλίδη πριν μερικούς μήνες: «Το συγκεντρωτικό σύστημα της εκπαίδευσης πρέπει να τελειώσει, καθώς είναι ξεπερασμένο και ατελέσφορο. Πρέπει να αρχίσουμε να μιλούμε για το σχολείο των περιφερειών αν όχι το σχολείο των δήμων». Και να μην ξεχνάμε την πρόταση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τριανταφυλλίδη για το σχολικό κουπόνι που σαφώς έσπευσε να χαιρετίσει και η ΝΔ μέσω του Θεόδωρου Φορτσάκη.

Τα αποτελέσματα τέτοιων τακτικών είναι γνωστά σε πολλές καπιταλιστικές χώρες. Ξεσκαρτάρισμα σχολικών μονάδων, μειώσεις μισθών, απολύσεις, υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας, ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης.

Το κεφάλαιο δημιουργεί μια εκπαίδευση στα δικά του μέτρα και σταθμά. Είναι αυτονόητο ότι καμία επιχείρηση όταν εισβάλλει μέσα σε ένα σχολείο, με τον μανδύα του σωτήρα, δεν ενδιαφέρεται για το καλό των μαθητών. Το μόνο που την νοιάζει είναι, πώς θα αυξήσει τα κέρδη της μέσα από την επένδυσή της στην σχολική μονάδα. Και όταν κάποια σχολική μονάδα δεν είναι άξια επένδυσης, δεν θα έχει και λόγο ύπαρξης. Εκμεταλλεύεται την υποχρηματοδότηση της εκπαίδευσης, για να δημιουργήσει το απαραίτητο κλίμα της νέας εκπαιδευτικής πολιτικής, που δεν είναι άλλο από μια εκπαίδευση για λίγους, μια εκπαίδευση βαθιά ταξική που θα γεννήσει τους καινούριους εκμεταλλευτές και τις νέες στρατιές εκμεταλλευομένων.

Παραθέτουμε την ανακοίνωση της Ομοσπονδίας ενώσεων γονέων και κηδεμόνων περιφέρειας κεντρικής Μακεδονίας, με αφορμή τα προαναφερθέντα:

«Χρόνια τώρα, το Υπουργείο Παιδείας, οι κυβερνήσεις και η ΕΕ προωθούν με όλα τα μέσα το «σχολείο της αγοράς», το «σχολείο - επιχείρηση», ανοίγοντας τις πόρτες του σε κάθε εταιρία που σήμερα θέλει να διαφημιστεί, αύριο θέλει να επιβάλει το πρόγραμμα σπουδών που θα εξυπηρετεί τα κέρδη των μετόχων της.  Άξιοι συμπαραστάτες σ’ αυτή την προσπάθεια είναι ορισμένες δημοτικές αρχές.

Με τον πιο επίσημο τρόπο οι επιχειρήσεις εισβάλλουν μέσα στα σχολεία μας, για να προωθήσουν τα προϊόντα τους και να καλλιεργήσουν το «επιχειρηματικό πνεύμα» στα παιδιά.  Με τις ευλογίες Υπουργείου Παιδείας και Ευρωπαϊκής Ένωσης, η εκπαίδευση δεν είναι πια το μάθημα, αλλά τα προγράμματα, για να πάρει το σχολείο μια εντελώς διαφορετική κατεύθυνση από αυτήν που πρέπει να έχει, δηλαδή τη μόρφωση των παιδιών μας.

Η λεγόμενη «Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη» δεν αποτελεί τίποτε παραπάνω από έναν πολύ έξυπνο τρόπο των μεγάλων εταιρειών να κάνουν διαφήμιση των προϊόντων και των δραστηριοτήτων τους με πολύ χαμηλό κόστος, και μάλιστα μια διαφήμιση με πολλαπλασιαστική δύναμη.

Τα χρήματα που δήθεν θα δαπανήσει η κάθε εταιρία, τα έχει πάρει πίσω 100 φορές μέσα από προγράμματα της ΕΕ για την ανταγωνιστικότητα (δικά μας λεφτά, από την φορολόγηση των εργαζομένων), τα έχει πάρει πίσω επίσης ως επιχορηγήσεις από τις εκάστοτε κυβερνήσεις.  Τα έχει πάρει πίσω από τις «νόμιμες φοροαπαλλαγές» που απλόχερα όλες οι κυβερνήσεις τους παρέχουν.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Coca-Cola – 3Ε, που αξιοποιώντας το οξύτατο πρόβλημα της σχολικής στέγης στη Θεσσαλονίκη, βρίσκει έδαφος να «εισβάλει» στα σχολεία, με το μανδύα του «ευεργέτη» χορηγού.  Την ίδια στιγμή θέλει να κλείσει το εργοστάσιο της στην Θεσσαλονίκη και να το μεταφέρει στη Βουλγαρία, απολύοντας τους εργαζόμενους γονείς.

Είναι προκλητικό ότι όλα αυτά τα προγράμματα των εταιρειών, προωθούνται και επιβάλλονται από το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας, όπως αυτά που προωθεί με τις μπανάνες γνωστής εταιρίας, ή τις σάπιες σταφίδες με υπολείμματα απαγορευμένου φυτοφαρμάκου που μοίρασε στους μαθητές  κα.

Οι βαρύγδουπες εκφράσεις όπως «καινοτομία», «πρωτοβουλία», «κοινωνική ευθύνη», «προγράμματα»,  «συνεργασία με φορείς», κ.λπ. προετοιμάζουν το έδαφος για συνυπολογισμό τέτοιων απαράδεκτων προγραμμάτων σε θετική αξιολόγηση, που έρχεται πολύ σύντομα.

Η κρίση δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία.  Οι Δήμοι οφείλουν να διεκδικήσουν τα χρήματα που απαιτούνται για την συντήρηση, την οικοδόμηση και την λειτουργία των σχολείων.  Να διεκδικήσουν για λογαριασμό των εργαζόμενων, που υποστηρίζουν ότι εκπροσωπούν, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία για όλους.  Είναι απαράδεκτο κάθε σχολείο να αναζητά «προστάτη-χορηγό», τη στιγμή που οι γονείς έχουν πληρώσει για το δικαίωμα των παιδιών τους στη μόρφωση.  

Ο ρόλος λοιπόν ο δικός μας είναι να στεκόμαστε κριτικά απέναντι σε τέτοιες πολιτικές και λύσεις που στόχο έχουν την αποδόμηση και απαξίωση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης. Την δημόσια δωρεάν παιδεία πρέπει να την προστατεύσουμε με κάθε τρόπο και με οποιοδήποτε κόστος.

Εκφράζουμε την κατηγορηματική αντίθεσή μας σε κάθε πρόγραμμα που βάζει μέσα στο σχολείο το κέρδος,  τη διαφήμιση,  την επιχειρηματική δράση και αλλάζει το χαρακτήρα της εκπαίδευσης, ανοίγοντας το δρόμο για το «σχολείο της αγοράς», για το «σχολείο ― επιχείρηση».

Καλούμε τους Συλλόγους Γονέων να αντιδράσουν, να αγωνιστούν και να σταματήσουν τους χορηγούς που βρήκαν άλλη μια ευκαιρία,  με την βοήθεια των κυβερνήσεων και των δήμων, να εισέλθουν στα σχολεία και να προωθήσουν τα σχέδια τους για μια παιδεία προσαρμοσμένη στους νόμους της αγοράς.

Καλούμε τους Συλλόγους Διδασκόντων να σταθούν στο ύψος του λειτουργήματός τους.  Να παραμείνουν παιδαγωγοί, επιστήμονες και εκπαιδευτικοί κι όχι πλασιέ της κάθε εταιρείας.  Οι μαθητές και οι γονείς τους δεν έχουν ανάγκη την «ευαισθησία» και την «φιλανθρωπία» των εταιρειών και ιδιαίτερα των πολυεθνικών.  Οι ίδιοι ξέρουν καλύτερα τις ανάγκες τους, καθώς και τα δικαιώματά τους.

Καταγγέλλουμε το Υπουργείο Παιδείας, την Περιφερειακή Διεύθυνση και τις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης, τις δημοτικές αρχές, που επιτρέπουν στις επιχειρήσεις να μετατρέπουν τα σχολεία μας σε φέουδά τους.

                 

Καμιά επιχείρηση σε σχολείο

                                                               Ο κάθε Δήμος είναι υπόλογος για αυτές τις εξελίξεις»