Στις 23 Αυγούστου 1927 οδηγήθηκαν από το κράτος των Η.Π.Α στην ηλεκτρική καρέκλα οι αναρχικοί Ιταλοί μετανάστες Νικόλα Σάκο και Μπαρτολομέο Βαντσέτι. H πολιτική ταυτότητα τους και η ένταξη τους στο εργατικό κίνημα ήταν η αιτία που επιλέχθηκαν για να κατηγορηθούν χωρίς στοιχεία για ένοπλη ληστεία και δολοφονία που πραγματοποιήθηκε το 1920. Η εκτέλεσή τους, μετά από 7χρονη φυλάκιση και παρά το παγκόσμιο κύμα διαμαρτυριών, οδήγησε σε έκρηξη μαχητικών κινητοποιήσεων σε όλη σχεδόν την αμερικανική ήπειρο και την Ευρώπη, που πήραν και χαρακτήρα βίαιων αιματηρών συγκρούσεων των αναρχικών του Μπουένος Άιρες και των κομμουνιστών του Βερολίνου και του Παρισιού, με τους ένστολους φρουρούς του κεφαλαίου και των κρατών τους.
Θα μπορούσα να είχα πεθάνει, ασήμαντος, άγνωστος, μια αποτυχία. Τώρα δεν είμαστε αποτυχημένοι. Αυτή είναι η πορεία μας και αυτός ο θρίαμβος μας. Ποτέ στη ζωή μας δεν φανταστήκαμε ότι θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει τόση δουλειά υπέρ της ανεκτικότητας, της δικαιοσύνης, της ανθρώπινης αλληλοκατανόησης, όπως τελικά κάνουμε τώρα κατά λάθος. Ό,τι είπαμε, ό,τι ζήσαμε, ό,τι πονέσαμε – τίποτα! Η αφαίρεση των ζωών μας, των ζωών ενός καλού παπουτσή και ενός φτωχού ιχθυοπώλη – τα πάντα! Η τελευταία στιγμή μας ανήκει, αυτή η θανάσιμη αγωνία είναι ο θρίαμβος μας.
Μπαρτολομέο Βαντζέτι.
Ο Λένιν πέθανε. Έχω πειστεί πως, χωρίς να το θέλει, κατάστρεψε τη ρωσική επανάσταση. Σκότωσε και φυλάκισε πολλούς από τους συντρόφους μου. Κι όμως υπέφερε πολύ, δούλεψε ηρωικά για κείνο που νόμιζε πως είναι η αλήθεια, και τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα σαν διάβασα τις λεπτομέρειες του θανάτου του και της κηδείας του. Όσο για τους πουλημένους κοντυλοφόρους του καπιταλισμού, που παραποιούν τα γεγονότα και την αλήθεια, που ρίχνουν τη λάσπη της άθλιας ψυχής τους πάνω στον αγνό μου αντίπαλο, δε μου μένει παρά να ουρλιάξω, όλη μου τη σιχαμάρα και την περιφρόνησή μου για δαύτους.
Νικόλα Σάκο.
Πηγή: Προλεταριακή Πρωτοβουλία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου